Verkeersregels:
Soms kom je een stopbord tegen met bijv. ‘4-way’ of ‘all-way’. Dat houdt in dat je moet stoppen (is op een viersprong) en dat om de beurt mag je dan verder rijden, wie het eerst komt gaat het eerste verder. Dat heb je ook met ‘3way’.
Als er aan het begin van een straat een bord staat met ‘no exit’ houdt dat in dat het een doodlopende straat is.
Er zijn verkeersborden met een achtkantig bord, als het een rood achtkantig bord is is er een stopbord in het verschiet, dit kan na een bocht zijn. Je ziet ook verbodsborden met een zwart achtkantig stopbord erin, dat betekent ‘verboden te stoppen’ is vaak vergezeld van een verbodsbord voor parkeren.
Als een bus wegrijdt van een bushalte moet je het voorrang verlenen.
Als er een schoolbus stopt, en de rode lichten gaan knipperen, om kinderen in of uit te laten stappen moet al het verkeer wachten op 20m afstand, ongeacht uit welke richting je komt, totdat de bus weer gaat rijden.
Als je een politieauto, brandweerwagen of ziekenauto tegenkomt die licht- en geluidssignalen voert moet je aan de rechterzijde van de weg stoppen tot de auto voorbij is.
Witte borden met daarin een snelheid zijn maximum snelheden. Gele borden met daarin een snelheid zijn advies snelheden.
Soms staan er borden langs de weg met de volgende tekst: Hearing impaired child/person of Visually impaired child/person. Dit houdt in dat er na het bord een kind/persoon woont die hoorproblemen of visuele problemen heeft. Dan kun je er rekening mee houden. Iedereen gaat er altijd maar van uit (wij deden dat ook) dat iedereen kan horen en/of zien, we weten inmiddels anders.
Op de meeste 3- of 4-sprong mag je rechts af slaan, ook als het stoplicht op rood staat. Als het niet mag staat er een verbodsbord of er zijn speciale stoplichten voor rechtsaf slaand verkeer. Je mag uiteraard het van links komende verkeer niet hinderen, dat heeft voorrang.
Als je linksaf wilt en het stoplicht voor rechtdoor staat op groen, ook voor het tegemoet komende verkeer, mag je linksaf slaan als er geen tegemoet komende verkeer meer aan komt. Zodra het licht op rood gaat moet je uiteraard zelf ook stoppen.
In grotere plaatsen heb je ‘center lanes’. Tussen alle rijbanen in ligt een baan met aan weerskanten gele lijnen en op de rijbaan pijlen in tegengestelde richtingen. Op deze baan kun je gaan rijden als bijvoorbeeld links af een weg in wilt of naar een tankstation, erg handig. Je kunt het zien als een soort uitvoeg stroken in het midden van de weg.
Meeteenheden die in Amerika gebruikt worden
Soms staan er verkeersborden met restricties voor wegen en/of bruggen. Een Amerikaanse ‘ton’ is 907 Nederlandse kilo’s. Dus gewoon 10% bij het gewicht van je camper er bij tellen.
Afstanden staan in feet en yards aangegeven. 1 ft = 30,47cm. – 1yd = 91,43cm.
Hoogtes, bijvoorbeeld bij bruggen, staan in feet en inches aangegeven. 1ft = 30,47cm en 1 inch = 2,54cm.
Heeft niets met het verkeer te maken maar als je boodschappen doet koop je niet in ponden maar in pounds ook wel lb’s genoemd. 1 lb = 453gram. Ook wordt er oz gebruikt, 1 oz = 28,34gram
In de USA tank je in gallons, 1 gallon = 3,78liter (voor het gemak 3,8ltr)
Afstanden staan aangegeven in mph/mijl per uur, 1 mph = 1,6km
Temperaturen worden aangegeven in ºFahrenheit i.p.v. ºCelsius.
10ºC = 50ºF
15ºC = 59ºF
20ºC = 68ºF
25ºC = 77ºF
30ºC = 86ºF
35ºC = 95ºF
40ºC =104ºF
Er is een rekenmodule hiervoor. Als er bijv. 68ºF staat, haal van dat getal 32 af, deel dat getal door 9 en vermenigvuldig dat getal met 5.
Dus 68 – 32 : 9 x 5 = 20
Nationale parken:
Een pas voor de nationale parken en historische sites in Canada kost CAN$67,70 per persoon, tot 65 jaar. Bij aankoop kun je een folder vragen waar alle parken en sites op vermeldt staan. Er is ook een webpagina: parken – sites
In de USA kost een pas US$ 80,00 per voertuig, inclusief 2 personen.
Informatie over de Nationale parken en bezienswaardigheden die wij in de USA bezocht hebben vind je op de website van ontdek-Amerika, hieronder vind je de directe links naar de desbetreffende parken:
North Cascades NP – Denali NP (Alaska) – Yellowstone NP – Grand Teton NP – Devils Tower NM – Mount Rushmore NM – Badlands NP – Arches NP
Rocky Mountain NP – Airforce Academy Chapel – Black Canyon of the Gunnison – Colorado NM
Overnachten:
Wij staan liever niet op campings, als je zolang achter elkaar van huis bent en je zou vaak op campings staan dan kost zo’n reis heel veel geld. Bovendien vinden wij het niet erg om ‘s avonds een plekje te zoeken en zijn we niet bang. Als een van beide zich niet veilig voelt zoeken we verder, anders slaap je toch niet. De campings in Canada en Amerika zijn vaak direct naast de weg, men is bovendien gewoon om aggregaten aan te hebben voor de stroom en je staat vaak ‘hutje-mutje’, dan staan wij liever vrij op een rustige plek ver van de weg. We hebben een aparte pagina met coördinaten van onze ‘vrije plekken’. Hieronder vind je apps die wij gebruiken bij het zoeken naar bijv. een slaapplek.
We staan heel vaak bij kerk(jes). Als er iemand is vragen we altijd om toestemming wat tot nu toe altijd gelukt is. Een keer was er niemand om toestemming te vragen en kwam er een auto naar ons toe gereden met een zeer boze mevrouw er in. We stonden op privat property en het was ‘not allowed’. We kregen geen kans om iets toe te lichten, we moesten gewoon vertrekken. Maar op 11 maanden reizen is dit een grote uitzondering te noemen. Verder was er overal een zeer vriendelijk welkom, we kregen zelfs een keer de sleutel van de gemeenschappelijke ruimte en mochten gebruik maken van toilet en keuken.
Een tip: wij hebben een klamboe mee en die al diverse keren gebruikt. Het is een grote klamboe die we met scheerlijnen en knijpers installeren. Alleen de bovenste helft van ons bed is hiermee bedekt maar dat is voor nu afdoende. We denken erover om er nog eentje aan te schaffen en dan per bed een klamboe te hebben. We hebben hem al ca. 4 jaar maar deze reis hebben we het voor de eerste keer gebruikt, en al heel wat keren.
Apps en sites die wij gebruiken om te navigeren, dingen op te zoeken in een plaats en campings te vinden (gratis of betaald)
Wij gebruiken een paar offline apps op onze iPhone. Voor navigatie gebruiken wij de kaarten van TomTom US – Canada en die bevalt enorm goed. Denk erom dat er twee verschillende mogelijkheden zijn. Wij hebben TomTom US – Canada gekocht voor € 49,99 in de iTunes Store. Je kunt het onbeperkt gebruiken en de software wordt regelmatig bijgewerkt. Daarnaast heb je TomTom GO Mobile. Ze geven aan dat deze app gratis is en dat klopt. Maar dan moet je kaarten kopen en dat is in abonnementsvorm. 1 jaar kost € 19,99 en 3 jaar kost € 44,99 je kunt dan wel in die tijd onbeperkt alle kaarten gebruiken die er zijn, dus bijv. Europa, Amerika/Canada, Afrika etc. Wij gebruikten al TomTom Europa en TomTom Marokko voordat TomTom GO mobile er was. Wij hebben gekozen om de kaart van US – Canada aan te schaffen en Mexico. We stellen TomTom vaak in op ‘kronkelen’. Vooral in Amerika brengt ons dat naar verrassende plekken, door mooie landschappen, over de kleinere, rustige wegen. Je vermijdt hiermee grote wegen. Tolwegen zetten we sowieso altijd uit.
We maken veel gebruik van de gratis app maps.me, het is er voor alle telefoons en tablets. Je kunt het zo gek niet bedenken of Maps.me vindt het. Als ik bijvoorbeeld iets in een reisverslag lees over een bezienswaardigheid, een mooie weg of een nationaal park dan tik ik dat in in Maps.me en het wordt gevonden. Als we onderweg zijn en een visitor centre zoeken of een bibliotheek, tik in ‘visitor centre’ of ‘library’ en Maps.me geeft de dichtstbijzijnde. Ook gebruiken we Maps.me om een slaapplek te vinden als de andere apps geen plek geven. Op Maps.me kun je tot straatniveau inzoomen en dan worden er bijvoorbeeld kerken, scholen, parkeerplaatsen, supermarkten etc. weergegeven. Je tikt op de kerk en dan onderin het scherm en je krijgt de coordinaten. Meestal breng ik die coordinaten over naar TomTom maar je kunt in de Maps.me app ook navigeren naar die plek toe. Heel handig. Zorg er wel voor dat je thuis de kaarten download van de staten die je gaat bezoeken. Het kan ook onderweg maar dan heb je snelle wifi nodig. Je kunt ook zelf locaties inbrengen.
Voor gratis overnachtingsplekken gebruiken we twee apps:
De gratis app iOverlander, het is er voor iPhone en Android. Je kunt de app offline gebruiken, je ziet rond jouw positie waar er campings zijn of andere overnachtingsplekken, en of ze betaald of gratis zijn.
Allstays camp&RV, dit is een betaalde app, het kost € 9,99 voor onbeperkt gebruik. Je kunt in deze app offline zoeken naar campings (betaald en gratis), gasvulstations, benzinestations, RV parken nog veel meer. Je kunt een filter instellen van wat er weergegeven moet worden, deze app gebruiken we niet zo vaak.
Geen app maar een site die ik regelmatig gebruik om een slaapplek te vinden: freecampsites.net Dit zijn dus gratis campings of overnachtingsplekken in de natuur.
En deze site waar veel leuke camperplekken in de natuur op staan.
Hier vind je een website waar je redelijk snel een RV park kunt vinden.
Visitor centre:
Als we een nieuwe provincie binnen rijden stoppen we bij het eerste de beste visitor centre. Daar vragen we naar een wegenkaart van de provincie en wat we ‘perse’ zouden moeten doen/zien. Tot nu toe maken we alleen maar vriendelijk personeel mee die alle tijd heeft en ons graag van informatie voorziet. Het houdt wel in dat we veel ‘oud papier’ hebben als we de provincie verlaten maar we hebben geen internet onderweg dus opzoeken wordt een beetje lastig en dan is papieren informatie heel handig.
Wifi punten:
Wij internetten vaak bij kleinere bibliotheken en Lowe’s winkels. Bij kleinere bibliotheken kun je vaak in je eigen camper gebruik maken van de wifi. Ook bij de Lowe’s lukt dat vaak. De McDonalds, Walmart supermarkten en Visitor Centres zijn vaak niet zo sterk. Eigenlijk hoef je geen wifi te kopen, onderweg kom je genoeg tegen. Even een pauze inlassen of tijdens de lunch ergens gaan staan waar je wifi hebt.
Sanistations
In Canada langs de Highways heb je ‘rest area’s’, hier is altijd een openbare wc aanwezig. Het zijn vaak ‘stort’ wc’s, geen spoelwc’s. Het zijn grote gaten waar je gemakkelijk je potje in kunt legen, zelf even naspoelen met water. Je komt onderweg ook diverse dump plaatsen tegen, daar kun je je potje legen, de grijswatertank en je kunt drinkwater innemen.
Bij de meeste visitor centres is aan de buitenkant een kraan aanwezig. Even binnen vragen of je drinkwater mag tappen, meestal mag het wel. Bij tankstations vind je dit ook vaak, voor het tanken even vragen of je ook water mag tappen.
In Canada heb je langs grotere wegen ‘Onroute’ parkeerplaatsen. Soms zijn er aparte kampeerplekken waar je tussen 9-17uur mag verblijven. Aan de buitenkant van het gebouw vind je een kraan met drinkwater.
Geld pinnen
In Mexico namen wij geld op bij een ATM of bank en betaalden daar alles contant, dit om misbruik van de creditkaart te voorkomen als je in winkels betaald. In Amerika betaalden we vrijwel alles met onze creditkaart. Maar af en toe heb je cash geld nodig. Op onze laatste dag kwamen we er achter dat je bij de ATM van Royal Farms tankstations geen kosten betaald. Ze zijn alleen nog te vinden in de staten Maryland, Delaware, Virginia en Pennsylvania, aan de oostkant van Amerika. Maar ze breiden zich langzaam maar zeker uit.
Waterfilter
Wij hebben in Canada een waterfilter besteld, een Berkey, het beste waterfilter dat er op dit moment is. Het filter veel chemische stoffen uit het water maar vooral fluor, wat in Amerika, Canada en Mexico in bijna al het drinkwater aanwezig is. Fluor is ontzettend slecht voor je, het passeert de bloed-hersen barrière en heeft dus vrij toegang tot je hersenen. In Rusland werd fluor gebruikt om gevangenen koest te houden. Je kunt het filter en de twee fluor filters kopen in Nederland de twee fluor filters koop je apart bij. Je kunt de travel Berkey plus fluor filters ook in Amerika kopen, dan wordt het per pakket geleverd, daar is het behoorlijk goedkoper.
Straks in Marokko zal het ook weer goed van pas komen, daar is veel chloor in het water. En het voordeel van dit filter is dat je gewoon het water van het land kunt tappen, daarna is het zuiver en heerlijk zacht. Als het moet kun je er zelfs rivierwater mee zuiveren, dan zul je waarschijnlijk iets eerder de filters moeten reinigen. Dit filter gaat bij normaal gebruik ongeveer 10 jaar mee.
Thetford toilet cassette
Tijdens onze reis in Amerika hebben we een filmpje gemaakt hoe je de Thetford toilet cassette uit elkaar kunt halen om schoon te maken en daarna weer in elkaar moet zetten zodat je geen onderdelen over houdt. Zie hier het filmpje op youtube.
Overgang van Canada naar Alaska/USA
We hebben bij de VVV van Dawson City een briefje gekregen met daarop de dingen die je niet mee mag nemen naar Alaska/USA. Lees maar even mee:
Verboden items 2016: brandhout; rijst behalve als het uit de US komt; citrus fruit, avocado’s uit Mexico, paprika’s, lente-ui, aardappelen en fruit, groente en vlees dat niet gelabeld is niet uit USA of Canada komt; plaatselijk lamsvlees, geiten vlees, dierenvoeding die vleessoorten bevat die niet uit USA komen; levende planten, bomen, snijdsels, zaden, grond, insecten, slangen en levende dieren – anders dan honden die een vaccinatie bewijs hebben tegen rabiës. Bezit van wapens is beperkt. 1 liter alcohol per persoon is geoorloofd. Berenspray is toelaatbaar maar beren ‘bangers’ niet. Andere beperkte of verboden items kunnen zijn: sigaren; met alcohol gevuld snoep; munitie; gevaarlijke artikelen (vuurwerk, gevaarlijk speelgoed, toxische of giftige substanties); loterij tickets; exotische dieren; vogels, zakmessen; items voorzien van een handelsmerk; wild en bedreigde soorten, inclusief elk deel of product. Was niet de labels van het fruit of de groente en geef fruit, groente en vlees producten aan.
Een heel verhaal, het houdt denk ik wel in dat je vlees, fruit en groente mee kunt nemen mits het in de originele gelabelde verpakking zit en je moet het aangeven. In ieder geval hier volgt ons verhaal over de douane.
We werden verzocht om met onze camper naar een loket te komen, daar vroeg een vrouwelijk douanier om onze paspoorten en of we dit jaar voor het eerst de USA gingen bezoeken, ja dus. En of we vuurwapens mee hadden, en een hond of kat. We moesten iets door rijden, daar onze camper parkeren en dan door een deur naar binnen komen. Even later zijn we binnen en daar worden we door een vriendelijke, mannelijke douanier geholpen. Hij scant onze paspoorten, Co en ik moeten van onze rechterhand van de vier vingers een afdruk maken en hij maakt nog een foto van onze gezichten. Hij vraagt of we nog meer naar de USA gaan, het antwoord is ja, eerst terug in Canada en dan naar de westkust van USA. Hij geeft aan dat we vanaf vandaag 6 maanden in de USA mogen verblijven. Ik vraag of dat eventueel ook langer kan, bijvoorbeeld een jaar. Dat kan hij niet regelen maar hij geeft ons een adres mee van een kantoor in Anchorage waar we een verlenging aan kunnen vragen. Dat is bij het CIS – Citizenship and Immigration Services, 620 East 10th Ave, Anchorage, Alaska. Ik wilde ook weten dat als we ‘maar’ 6 maanden krijgen en we er dan uit moeten, bijvoorbeeld naar huis of een ander land, hoe lang we dan weg moeten blijven voordat we weer toegelaten worden. Daar kon hij geen antwoord op geven, hij zei, vraag dat ook maar even bij het CIS.
Daarna waren Hannie en Nanda aan de beurt, die moesten van beide handen alle vinger afdrukken maken, wel vreemd dat zij alles moesten.
Je moet US$ 6,00 per persoon betalen maar ik gaf aan dat we geen contanten hebben. Ze hebben geen pin automaat en hij zei dat het zo wel goed was, aardig hoor, we hoefden dus gewoon niet te betalen. We kregen onze paspoorten met stempel van een kariboe en een papier er in geniet dat we bij verlaten van Alaska moeten laten zien, dan wordt het weer verwijderd, en een wens dat we een goede reis zouden hebben en ‘that was it’. Geen vragen of we nog iets aan hadden te geven, of we bepaalde dingen in onze camper hadden, er was geen inspectie, njente, nada, niks. We stonden binnen 20 minuten weer buiten, op Alaskaanse bodem en konden verder. Maar dit houdt niet in dat je onbeperkt van alles mee kunt nemen, je camper kan ook zomaar geïnspecteerd worden. Zoals het bij ons gegaan is is geen garantie dat het altijd zo gaat.
Overgang van Amerika naar Mexico
Wij zijn de grens over gegaan bij Tecate, dit is een kleine grenspost. Vlak voor de douane kun je een verzekering regelen voor Mexico. Je moet het merk van de auto opgeven (in ons geval Fiat), het campermerk en het bouwjaar. Reken er op dat de waarde vele malen lager ligt dan je camper waard is. Je moet een verzekering in de USA hebben wil je een verzekering voor Mexico af kunnen sluiten. Bij dit kantoor kun je ook dollars omwisselen voor Mexicaanse pesos, ook wel Mexicaanse dollars genoemd. Een verzekering voor een half jaar kost ca. US$ 206. Wij hebben het later via internet geregeld en waren iets meer kwijt.
Dan rij je naar de douane. Ik denk dat de meeste campers wel moeten stoppen voor een check. Bij ons vroeg de man waar het chassisnummer zat en moesten we onze autopapieren laten zien ter vergelijking. Er is een douanier binnen geweest maar we waren zo klaar. Naar een paspoort werd niet gevraagd en ook niet of we eten bij ons hadden, of wapens etc. It’s as easy.
Als je door de douane bent moet je je camper in de straten parkeren en terug lopen om een visum te kopen. Je gaat rechts van de auto doorgang door een draaipoort, loopt langs de auto doorgang naar de andere kant, daar is een kantoor van de douane waar je een visum koopt. Wij betaalden US$ 25 per persoon. Je moet een formulier invullen met de gebruikelijke dingen, naam, woonplaats, paspoortnummer etc. Je krijgt dan een visum voor 6 maanden, we kregen geen stempel in ons paspoort, alleen een papiertje.
Als je alleen in Baja California reist hoef je niet je auto/camper in te voeren. Als je weet dat je ook naar het vasteland van Mexico gaat kun je na de douane bij een Banjercito een importbewijs regelen/kopen. Voor de import heb je de volgende kopieën nodig: de autopapieren, het paspoort van de eigenaar en het visum van de eigenaar van de auto/camper.
Dan moet je een formulier invullen wat je in de camper mee hebt. Het gaat hierbij om apparaten zoals: walkie-talkie, computer, DVD speler, air condition, audio systeem, oven, gereedschap, microwave, vaatwasser, waterfilter, handdroger, bordendroger, tv en een wasmachine.
Wij betaalden US$ 59,16, omgerekend 1213,96 Mex.pesos. Dit kun je met je creditcard betalen. Je krijgt een grote sticker die je op je raam in het midden bovenin moet plakken als bewijs van de import.
Dit kun je overigens ook allemaal regelen als je met de ferry overgaat van Baja naar het vasteland. Wij hebben in La Paz onze import geregeld.
Terug van Mexico naar de USA
Wij zijn vanuit Mexico de grens overgegaan bij Brownsville, Texas. Dat is in het noordoosten van Mexico. Voordat je de grens overgaat ga je een tolbrug over die een paar pesos kost. Voor die tolbrug is er een Banjercito waar wij onze permit voor de auto hebben ingeleverd. Als je hiervoor een borg hebt betaald kun je die hier terugvangen in inlevering van je permit. Wij als camperaars hebben geen borg betaald, we hebben toch de permit ingeleverd.
Toen de brug over naar de grens. Toen we een van de 4 lanen in wilde rijden moesten we stoppen en kwam de officier naar ons toegelopen. Volgens hem zouden we niet door de poortjes kunnen verderop vanwege dat we te breed zouden zijn. We hadden eigenlijk een brug meer naar het oosten moeten nemen daar waar de vrachtwagens gaan.
Volgens ons zou het wel moeten kunnen als we dat zo bekeken. Ik mocht de camper uit met een meetlint en toen bleek de doorgang 4 meter breed te zijn, een makkie. We lieten ons paspoort zien, beantwoordde wat vragen en moesten toen een ‘station’ verder.
Daar kwam een officier in de camper kijken, wij moesten er allebei uit (wat een flauwekul). De man stond zo weer buiten, verder werd er niet gecontroleerd. Hij gaf onze paspoorten en we moesten daar naar binnen, hij wees een deur aan, om een permit aan te vragen.
Wij naar binnen, daar wisten we niet waar we verder moesten, vroegen het aan een rondhangende officier die ons naar een ruimte door verwees. We moesten door een poortje en kwamen bij een paar loketten. Bij het achterste loket zat een mevrouw, wij gaven aan dat we niet wisten wat we hier kwamen doen. Ze keek in onze paspoorten en zag dat onze permit was verlopen. Ze hield de paspoorten achter en gaf aan dat we plaats konden nemen in de wachtruimte, het zou wel een aantal uren kunnen duren voor we aan de beurt waren.
Er zaten ongeveer 25 mensen, dus dat zou toch niet zolang hoeven te duren. We waren zo bij de camper weg gelopen, niets op slot, de sleutel nog in het contact. Ik vroeg aan de mevrouw of ik naar de camper mocht om af te sluiten. Ze moest hartelijk lachen en gaf aan dat er op hun terrein niets zou gebeuren met onze camper, okay, ik nam weer plaats. Daar zit je dan, te niksen, je tijd te verdoen.
Heel af en toe werd er iemand naar het loket geroepen, wat vragen gesteld en liepen die mensen even later naar een loket om te betalen. Toen wij Alaska binnen kwamen moesten we US$ 6 p.p. betalen maar we hadden toen geen US dollars bij ons. We hoefden toen niet te betalen. Nu hebben we ook geen US dollars bij ons, we zien wel.
Op een gegeven moment heb ik toch gevraagd of ik naar de camper mocht, we hadden ons hier niet op ingesteld en we kregen dorst of ik water mocht halen. Dat mocht, ik nam gelijk onze puzzelboekjes mee terug.
Om 4 uur gingen er opeens vier loketten open en ging het allemaal wat sneller. De officieren wilden waarschijnlijk ook op tijd thuis zijn bij moeders de vrouw.
We moesten een adres in Amerika opgeven, net als toen bij de ambassade in Amsterdam. Een adres bijv. van waar we vandaan gingen verschepen, maar daar had ik geen adres van alleen een plaats. Toen heb ik het adres opgegeven van familie van Hannie en Nanda, dat hebben we toen ook in Amsterdam gebruikt, dat was prima.
Toen moesten we betalen. De creditcard deed het niet en we hadden geen US dollars, nog maar 50 pesos, dat was niet genoeg. Men keek elkaar eens aan maar we moesten US$ 6 p.p. betalen. Ik mocht naar buiten de US in naar een pin automaat om geld te pinnen. Gelukkig was daar een tankstation met een ATM. Wat een gedoe, maar we hadden weer een permit voor 6 maanden.
Om kwart over twee waren we bij de grens, om kwart over 7 zijn we eindelijk in de USA. Wat een gedoe. Maar ik denk dat als je permit nog geldig is dat je er zo doorheen bent. In Alaska hadden we tenslotte ook binnen 5 minuten een stempel in ons paspoort. Waarom het hier dan zo lang moest duren, we hebben immers een visum voor 10 jaar. Joost mag het weten, wij in ieder geval niet.
terug naar ‘overzicht’