2023 Marokko 5 maart

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als we een nieuw reisverslag hebben geplaatst.

Zondag 5 maart 2023: Tafraoute

We beginnen de dag met bewolking, maar dat trekt redelijk snel op. We hebben weer een zonnige dag voor de boeg.

Vanmorgen hebben we rust, we draaien al snel de luifel uit, we vinden de zon best wel fel. Vanmiddag gaan we wandelen, dan zijn we lang genoeg in de zon.

Om 13uur gaan we wandelen, een route die we 2 jaar geleden voor het eerst hebben gedaan; een rondje om de Tepelberg. Toni heeft het toen ‘gevonden’, Co heeft de route bewegwijzerd met steenmannetjes. Dus dat moet zeker goed komen. We zijn met 2 nationaliteiten: 🇳🇱 🇦🇹. We zijn met vijf, Toni, Annelies, Werner en wij.

We lopen langs de nomaden waar bij één van de tenten een man en vrouw buiten zijn. De man wenkt ons dichterbij, hij zegt dat hij hoofdpijn heeft en zijn schoenen hebben ook hun beste tijd gehad. Er gaan wat Dirhams van de ene hand naar de andere hand. Onder een boom staat een geitje te mekkeren. We denken dat die nog geen dag oud is, het staat mooi bij mama in de schaduw.

We lopen omhoog naar de grote wens steen en krijgen zicht op de Ammelne vallei en de leeuwenkop. We dalen een stuk af en waar het pad afbuigt om verder af te dalen gaan wij rechtdoor. De ronde om de Tepelberg is begonnen. We zien het eerste, door Co neergezette, steenmannetje al staan.

We lopen eerst op dezelfde hoogte langs de berg maar al snel wordt het behoorlijk klimmen, van steenmannetje naar steenmannetje. Alhoewel er ook een aantal zijn gesneuveld, door wind en regen. We bouwen ze opnieuw weer op. De uitzichten zijn prachtig, we kijken uit op de serpentines die naar Tagdicht gaan.

We klimmen gestaag verder en met deze warmte is het best wel pittig. Maar we genieten ook. Het is maar goed dat we de route in Komoot hebben, want er zijn best wel veel steenmannetjes verdwenen. In de afgelopen 3 jaar zijn de arganstruikjes grote arganstruiken geworden, die de doorgang soms lastig maken. Schuifelen en buik inhouden.

We maken een mooie foto om naar mijn lieve moedertje te appen. Ze is 88 jaar maar we hebben elke dag een aantal keren app contact, gelukkig kan ze dat nog.

Af en toe kunnen we redelijk doorlopen, dan hoor ik af en toe ‘autoschnellweg’ achter me. Na de laatste flinke klauterpartij krijgen we in de verte zicht op het Keteldal.

We dalen af wat ‘appeltje-eitje’ is voor ons. De wandeling is zeker voor herhaling vatbaar, effe lekker aan het werk, goed voor lijf en leden. We hebben 6.4km gelopen en er bijna 3 uur over gedaan. We hebben 260 hoogtemeters overwonnen.

Het is inmiddels wat drukker geworden op de camping Sauvage, maar nog niet zo druk als we gewend zijn. Wie weet komt dat nog naar de Amandelfeesten toe, die aankomend weekend worden gehouden. De temperatuur wordt ook hoger de aankomende dagen.