2023 Marokko 4 februari

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als we een nieuw reisverslag hebben geplaatst.

Zaterdag 4 februari 2023: Chefchaouen – Ouezzane

Om kwart voor 7 begint er niet één muezzin te zingen, maar een heleboel. Het lijkt wel zo’n flashmob, er begint één iemand te zingen en er komt er telkens eentje bij. Het was wel een mooi gehoor, klinkt goed in de bergen, er zaten mooie stemmen tussen.

Ondertussen waren er al heel wat van de Franse campers weggereden. Gisteravond kwamen ze laat terug, waarschijnlijk hadden ze toen samen hun laatste avondmaal genoten voor de terugreis. Het is alleen dan zo jammer dat dat terugkomen niet in stilte kan, maar alla, een kniesoor die daar op let.

We gaan vanmorgen wandelen, op zoek naar een Maroc telecom. We hebben 2 simkaartjes die waarschijnlijk allebei opnieuw geactiveerd moeten worden. Eentje werkt er zeker niet, de ander willen we omruilen voor een kleinere simkaart.

We lopen eerst steil de berg af naar het stadje beneden ons.

Dan komen we aan in de ‘blauwe stad’, zo wordt Chefchaouen ook wel genoemd. De huizen hebben allemaal een blauw en witte kleur, een vrolijk geheel.

We komen bij de Maroc telecom winkel, maar ze zijn geopend van dinsdag t/m vrijdag. Jammer nu. Gelukkig hebben we gisteren een simkaartje op de camping gekocht, laten we die daar ook maar even ‘reloaden’, kunnen we in ieder geval op internet.

We lopen door de mooie medina terug naar boven, het is pittig steil maar prima te doen.

We besluiten om verder te reizen, naar Ouezzane. Ik herinner mij dat het een mooie omgeving is dus willen we kijken of we daar een leuk fietstochtje kunnen maken.

We rijden door het centrum van Chefchaouen en draaien beneden de N2 op.

Een eindje verderop gaan we de N13 op. Dit is een weg met bijzonder slecht asfalt, je moet voortdurend opletten op gaten en wegzakkingen. Maar we rijden rustig aan dus kunnen op alles anticiperen. Gelukkig is het niet druk met achterliggers.

Er is weer veel te zien en te beleven. Er zijn veel mensen langs de weg, met en zonder dieren. Er wordt veel aangeboden in kraampjes, je ziet veel de schorten/kleding van deze omgeving en de strooien hoeden met de gekleurde bolletjes erop, fleurig en vrolijk.

We komen aan in Ouezzane en draaien de inrit op van Motel Rif. Zij hebben ook een camperplek en sinds kort sta je hier aan de rand van. Het zwembad. Ja echt waar, wie verzint het.

Dus de gardien gebaart ons naar de toegang naar het zwembad en even later staan we zo’n 4 meter van het water. Ik meet de temperatuur, 11º, lekker om aan het einde van de middag er in te duiken.

Na het eten zet in fietstocht uit in Komoot, we maken ons klaar en even later fietsen we de poort uit, rechtsaf richting Ouezzane. Daar steken we de rotonde over en na ca. 300 meter gaan we rechtsaf een onverhard pad op. Het hobbelt behoorlijk over de grote keien die in het pad zitten.

Het begin is een beetje saai, alles omhoog, zo’n 8km lang. Daarna komen we in een bijzonder groene vallei met mooie vergezichten en af en toe een huis. We genieten er volop van. Er zijn niet altijd mensen bij de huizen, maar de mensen die we zien onderweg groeten vriendelijk terug.

Het gaat behoorlijk op en neer, met af en toe een steil stuk. Dan doen we even een extra tandje ondersteuning, het zit er niet voor niets op. Maar de rest doen we in eco. De omgeving blijft mooi, groen en idyllisch.
Het is een vruchtbare omgeving, er zijn onwijs veel akkertjes. Er is al veel omgeploegd en ingezaaid. Sommige gewassen zijn al lekker aan het groeien.

Dan komen we langs een huis waar 2 mannen bij een struik aan het snoeien zijn. De oudere man is meteen heel enthousiast en zegt dat ze ‘Shiba’, salie, aan het knippen zijn voor in de thee. Hij vraagt of we koffie willen drinken met hem. Wij zeggen graag, maar dan thee, zonder suiker.

Hij roept direct naar het huis en besteld thee bij zijn vrouw, zonder suiker, haha. Er komen stoelen en een tafel naar buiten en hij is helemaal blij, Nashid.

Er komt een karaf water met glazen, het water is uit de bron bij het huis, het smaakt lekker en fris. Dan komt mama bij de poort met een blad met twee potten thee, 1 met suiker en 1 zonder suiker. Ik zeg tegen mama, je komt er toch wel bij zitten he? En dat doet ze, lachend en wel.

Het valt ons vaak op dat de oudere vrouwen vaak zo’n mooie huid hebben. Deze mevrouw heeft dat ook. En ook haar dochter die er later ook nog bij komt.

Het wordt steeds gezelliger, want de broer van Nashid en een zoon en dochter met haar man en diens vader komen er ook bij zitten. Gelukkig spreken 2 mannen ook Frans. Want Nashid ratelt aan één stuk gezellig in het Arabisch en denkt dat we alles verstaan wat hij zegt. We zeggen vaak op het juiste moment ja of nee, en lachen als we goed naar zijn gezicht kijken, haha. Leuk hoor.

Er is natuurlijk ook eten op tafel gekomen, olijven van eigen bomen, olijfolie van de eigen olijven, brood zelf gebakken, het is nog warm en roomboter van eigen melk. De koe staat achter het huis, en even later klettert de koeienpies op de stenen, een dikke straal.

We hebben het heel gezellig. Nashid is 1 van 7 kinderen, zijn vrouw is 1 van 11 kinderen, en samen hebben ze er 8. Tel uit je winst.

Dan stappen twee van de mannen op en dat is voor ons ook de gelegenheid om de fietshandschoenen weer aan te trekken. We bedanken het echtpaar hartelijk en beloven dat als we weer in de buurt zijn dat we weer langs komen. Dan mogen we ook gerust blijven slapen hoor. Prima toch.

Het is nog 700m naar de weg, de N13, en 3km naar de camping. Het was een leuke rit met een dito ontmoeting. Dit vinden we heerlijk.

Terug bij de camper trekken we onze zwemspullen aan en springen het water in. Het is heerlijk, vooral zo na het fietsen. Daarna pakken we een heerlijk hete douche. Zo we zijn weer helemaal het ‘heertje’.

Als ik uit de douche kom staat Co met een van de Spaanse dames te praten. Er zijn 2 Spaanse campers bij komen staan. Ze spreekt goed Engels. Co probeert haar over te halen om morgen mee het water in te springen, maar dat trekt haar niet. Even later is ze met de andere Spaanse dame aan het yoga-en.

We hadden een leuke dag. Van de fietstocht hebben we een filmpje gemaakt.

Het hoogste punt van de rit naar Ouezzane was op 811m, het laagste op 99m. De temperatuur werd uiteindelijk 20º. Lekker hoor.

Coordinaten van camping Rif motel in Ouezzane: N34.77237, W5.54435