2023 Marokko 31 maart

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als we een nieuw reisverslag hebben geplaatst.

Vrijdag 31 maart 2023: El Jebha – Oued Laou

Op zich was de nacht wel rustig maar het was warm in de camper en er was een mug. Bij het naar bed gaan had ik er al 3 een koppie kleiner gemaakt, maar eentje was er dus ontsnapt aan mijn moordzucht. Grrrr

Vanochtend vroeg stak de wind op en rond half 6 MT begon het cement bedrijf wat naast de parking is in actie te komen. Verder ging het wel hoor, we hebben wel redelijk geslapen.

Om 9uur gaan we en-route, op naar Oued Laou, 84km verderop. Onderweg stoppen we in Bou Ahmed om bronwater in te nemen. Meestal staan we in Bou Ahmed op camping Chmaala, maar nu rijden we door omdat er morgen markt is in Oued Laou.

In het dorpje Amtar slaan we linksaf een kleine weg in want we zien verderop in de akkers allemaal mensen aan het werk. Als we het eens bekijken zien we dat de vrouwen onkruid aan het vergaren zijn dat tussen de gewassen staat. Dat is voor het vee, als ze op stal staan. Nu mogen de koeien en schapen mee naar buiten om te grazen.

Co laadt de fietsen uit en ik zet in Komoot een kleine ronde uit door de omgeving. We gaan van start op het onverharde pad voor de camper, langs de akkertjes waar we op uit kijken. Het is zo’n mooie omgeving hier, het voelt erg goed. Dat heb je wel eens dat je ergens bent dat het niet zo goed voelt of dat het wel goed voelt. Tenminste dat heb ik wel eens.

We rijden een ander valleitje in en zien een mooie moskee met een school ernaast. En overal staan van die leuke hooibergjes met een net erover. Er hangen dan steentjes aan om het opwaaien van het net tegen te gaan.

We hebben nog een paar leuke gesprekjes met mensen die we tegenkomen, onderweg of bij de huizen. Het is helaas geen thee drinken want het is Ramadan.

We hebben 5.66km gefietst met 90 hoogtemeters. Het laagste punt was op 0m, het hoogste op 100m. Het was wel een grappig ritje. Bekijk hier het korte filmpje.

We gaan verder over de N16, een prachtige kustweg. Het asfalt is redelijk goed maar zoals altijd moet je blijven opletten. Bij de stukken waar we steiler omhoog rijden zijn er twee stroken voor het omhoog rijdende verkeer. Daar trekken tegenliggers zich niet altijd iets van aan, dan rijden ze op de inhaalstrook van onze kant. En dan pakken ze ook nog een binnenbochtje, dus komen ze zelfs een stukje op onze baan. Duh….

Een tegenligger zegt iets in het voorbijgaan en in de spiegel zien we hem remmen. We rijden beiden achteruit tot we weer bij elkaar zijn. Hij groet in het Nederlands met een Marokkaans accent. Hij heeft in Nederland gewerkt. Terwijl Co met hem in gesprek is komt er rechts van ons een auto in de kleine ruimte die er is. Goedemorgen klinkt het, ook al Nederlands. We worden gesandwicht door Nederlandse Marokkanen, dat hebben we nog nooit meegemaakt, haha. Maar wat grappig dat ze allebei Nederlands spreken. De 1e man zegt zelfs ‘kaaskop’ als hij wegrijdt.

Op diverse punten langs de kust staan gebouwtjes van de Force Auxiliair, oftewel de kustpolitie. Ze hebben een knap woongebouw, hier verblijven overdag de manschappen. ’s Nachts patrouilleren ze langs de kust. Bij het grotere gebouw staat dan altijd een uitkijkhokje. De mannen die er ’s nachts op uittrekken hebben de beschikking over een tentje.

De N16 is rond 2013 helemaal vernieuwd met goed asfalt en bruggen etc. Maar de weg is onderhevig aan erosie (stenen van de bergen) en verzakkingen (van de weg zelf). Nu kan je zien dat er nieuwe asfaltlagen zijn aangebracht en dat kanten zijn verstevigd met beton. Het beton wordt ondersteund door hoge wanden met keien erin.

We komen aan bij Bou Ahmed en slaan rechtsaf in het dorpje Chmaala. Hier is een watertappunt met natuurlijk water. Als we hier zijn vullen we de tank met dit heerlijke zachte water. Ook de locals halen hier hun water op, het is een komen en gaan. De vrouwen komen van het land met ezels die volgeladen zijn met snoeisel. Ze hebben ook nog een koe mee aan een touw en een paar schapen. De dieren hebben allemaal een soort van muilkorf voor zodat ze onderweg niet van de gewassen kunnen snoepen.

Ondertussen heb ik het warme water geactiveerd zodat we kunnen douchen. We gebruiken deze reis voor het eerst onze eigen douche, kan die ook weer eens doorspoelen. Het is heerlijk zacht water. Na het douchen vullen we de tank weer bij.

Co ziet een paar mooie vogels, bruinkleurige ibissen, als de zon op hun veren schijnt hebben ze prachtige kleuren. Hij pakt de 600 en gaat op zijn gemak fotograferen. Het is de ‘glanzende ibis – Plegadis Falcinellus’. Dit is trouwens ook zo’n plek die goed aanvoelt.

Hoe leuk het hier ook is we rijden verder naar Oued Laou. We komen door Bou Ahmed en in de afgelopen vier jaar is er veel veranderd. De weg is verbreed en opnieuw geasfalteerd en er staan lantaarnpalen langs de weg. Er is zelfs een geasfalteerde fietsstrook, waar er eerder grind was. In het dorp zelf is een heuse rotonde aangelegd, de modderige kanten zijn er niet meer. Wat een verbetering voor de mensen hier.

De route langs Bou Ahmed is het enige stuk langs de kust waar je een heel eind het binnenland in gaat. Met een grote boog rijden we om de talrijke akkers heen. Aan de kant van Bou Ahmed staan er allemaal gewassen op, aan de andere kant van de vallei staan er voornamelijk dieren te grazen.

De weg slingert maar door, met links de ruige bergwand en rechts de zee. We rijden regelmatig linksom richting een groene vallei, waar de weg dan weer rechtsaf buigt richting zee. Of we rijden om een plaatsje heen dat ver beneden ons ligt. We kijken dan uit op een strand waar de vissersbootjes op liggen.

In één van de bochten storten de mensen hun vuilnis, het ligt ook helemaal over de rand de diepte in.

Dan komen we een bocht om en zien we een grote groep mannen bij elkaar. Er is een begrafenis gaande, dat is een mannen aangelegenheid. De overledene wordt weggebracht en begraven door mannen. De vrouwen rouwen samen thuis.

We komen aan bij Oued Laou, ook hier is vooral groen de kleur in het landschap. We passeren het mooie voetbalstadion en een paar verkooppunten van aardewerk. Beneden bij de zee is een markthal waar het bedrijvig is met mensen. We rijden helemaal door naar het einde van het plaatsje, daar is aan het strand camping Ahmed.

We rijden op een zandpad en zien verderop campers staan. Dan komen we aan op camping Ahmed, wat een leuke plek is dit met vrij uitzicht alle kanten op en aan de rand van het strand. We worden hartelijk welkom geheten door Abdullah die ons een plekje wijst. Er staan al 6 campers. Hij vraagt of we vanavond een vistajine willen, dat klinkt goed dus bestellen we er eentje. Om 18uur wordt-ie gebracht.

Er is geen elektra, wel een twee toiletten (sta-wc, 2DH en 5DH) en er is een waterput met drinkwater. Ik weet niet of het water extra kost.

Ik loop naar het strand en laat mijn slippers achter bij de rand. Er liggen een aantal boten op het zand en er lopen wat honden rond die gelijk naar me toe komen. Maar ik hou ze op afstand, even later zijn ze weer aan het spelen.

Het zand is met fijne kiezeltjes en het voelt ruw en scherp aan de blote voeten. Een visser is in zijn bootje die in de branding ligt zijn net aan het schoonmaken. Ik ga met mijn pootjes in het water staan dat lekker fris aan voelt.

Ik zie een lange kabel vanaf het bootje op het strand liggen. Die gaat naar een lier, straks zal de visser zijn bootje het strand op draaien.

De vrouw van Abdullah is druk bezig met de tajines, er staan er drie te pruttelen op een houtskoolvuur. De eigenaar Ahmed is er ook en tilt een hoedje van een tajine op, het ruikt lekker en ziet er goed uit.

Even later komt hij de tajine brengen en zet het keurig op onze tafel neer, eet smakelijk. Shukran, dat zal wel lukken. Het is een tajine met aardappelen, groente en sardientjes. Er zitten veel graatjes in maar die zijn gewoon te eten. Op een paar na, die wat groter zijn. Lekker hoor.

We hebben 84,5km gereden, met als hoogste punt 240m en als laagste punt 0m. De temperatuur kwam tot 32º. We denken dat het wel een rustig plekje is hier. Met een mooi uitzicht op de groene omgeving. Uiteindelijk staan we hier vandaag met 12 campers. Dit is vandaag de 3e plek die goed aanvoelt, wat een geluk hebben we toch. Bekijk hier het filmpje van vandaag.

De coordinaten van camping Ahmed in Oued Laou: N35.436747, W5.083134