2023 Marokko 29 maart

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als we een nieuw reisverslag hebben geplaatst.

Woensdag 29 maart 2023: Meknes – Sefrou

We starten de dag met een wandeling, met zijn viertjes gaan we de warmte in. Want warm is het in Meknes. Maar het weerhoud ons niet van een ommetje en een beetje beweging.

Als we de straat uitlopen ligt er een olieplas op de weg. Daarin zit een sprinkhaan, ik kan vrij dicht naderen, waarschijnlijk is het beestje helemaal high van de dampen.

We komen langs een bouwput met allemaal palen erin, hier komt een nieuwe moskee. Ik dacht eerst dat het heipalen waren maar hier kan je natuurlijk niet heien in zo’n rotsgrond. Het zijn bovengronds gestorte palen van beton.

Omdat het zo warm is nemen we een grande taxi naar het centrum, kunnen we daar onze lichaamsbeweging nemen. We worden bij de Bab Mansour afgezet. Op het plein zit een man hoog en droog in zijn uitkijkpost, de gardien van de werkzaamheden achter de hekken.

Hier vandaan wandelen we over het plein naar de overdekte souk. Het is zeer rustig, de winkeltjes gaan i.v.m. de Ramadan pas rond half 12 open. Als toerist moet je tijdens de Ramadan niet in Marokko zijn. Er is dan minder sfeer er is overdag veel dicht, vooral cafés en terrassen. We komen langs Riad Ritaj en mogen een kijkje nemen in de grote lounge. Het ziet er prachtig uit met mooi houtsnijwerk en glas in lood.

We komen langs een bakkerij en stappen naar binnen. Ook hier zien we mooie details en kleurig houtwerk. In de medina zijn veel leuke deurtjes, zo ook een oude kleine deur. Op de eerste foto is het een oude deur waarvan je geen idee hebt hoe hoog die is, op de 2e foto zie je werkelijk hoe laag die deur is.

We kuieren mooi een beetje rond en komen dan bij een lampenzaak annex tapijtenwinkel. Hier hebben Han en Latifa een paar lampen besteld voor hun woonkamer. Latifa vraagt of ze al binnen zijn, maar helaas nog niet. Er zijn een paar nieuwe lampen aan de collectie toegevoegd, en het moet gezegd worden ze zijn erg mooi en kleurig. Ze koopt 3 lampen die vanmiddag thuis worden bezorgd.

We worden uitgenodigd om boven te komen kijken, als we een tapijt willen kopen zorgt Saïd voor een mooi familieprijsje. Wij voelen ons er een beetje ongemakkelijk bij, want we zijn niet van plan iets te kopen. Maar het is ‘part of the show’, we krijgen thee en even later wordt er door de assistent van Saïd een aantal verschillende kleden op de grond neergelegd. Aan het einde vraagt Saïd welke we mooi vinden. Er zijn er wel een paar bij maar we kopen niets. Een volgende keer misschien, Insjallah.

We lopen naar de Bab Mansour en nemen 2 petit taxi’s. Je mag namelijk maar met vier personen in een petit taxi, incl. Chauffeur. Co gaat met Han in een taxi, ik met Latifa. Er zit al een mevrouw in die tegen de chauffeur zegt dat hij ons eerst weg mag brengen. Maar als we al even onderweg zijn wil ze toch wel eerst weggebracht worden. Het drietal praat honderduit, het is voor mij niet te volgen. Als de vrouw uitstapt zeg ik nog slemma, heb ik toch het gevoel dat ik iets heb bijgedragen aan het gesprek, haha. Op de vloer van de taxi ligt een stukje karton, zo houdt de beste man zijn taxi mooi schoon. Af en toe even een nieuwe kartonnetje erin en klaar is Ali. De chauffeur van de mannen vertelde dat hij het vasten af en toe toch wel moeilijk vind, zo tijdens het werken.

Dan rijden we naar de mannen die al een tijdje bij de kruidenman staan te wachten. Daar koop ik vleeskruiden en peper, was ik van de week vergeten. In de borj kopen we appels en aardbeien en lopen dan terug naar het huis van Han en Latifa.

We nemen afscheid van dit aardige echtpaar, dankjewel lieve mensen, wat hebben we genoten van jullie gastvrijheid en jullie prachtige huis. We geven nog dirhams die ze uit onze naam aan de gardiens geven. In de straten in deze wijk zijn wachtershuisjes waar dag en nacht bewakers aanwezig zijn, alles in het kader van preventie.

We gaan eerst naar een Marjane voor emmertjes yoghurt maar ze hebben het niet. Dan maar de Carrefour, die ligt op onze route en daar hebben ze wel ‘onze’ yoghurt. Uiteindelijk gaan we om 15uur werkelijk rijden.

Via de P7055 rijden we Meknes uit richting Al Hajeb. Opeens wordt het gravel we zien het aan het stuiven van de tegenliggers. We houden een auto aan en vragen hoe lang het onverhard is. Zo’n 3km is het antwoord. We wagen het erop en het rijdt best wel goed. Wel even de ramen dicht als er een tegenligger komt want het lijkt wel of we in een zandstorm terecht komen. Uiteindelijk rijden we 7km onverhard.

We komen langs de ‘uienbergjes’ van de woongemeenschappen. Op een laag stenen worden uien te drogen gelegd, daarover gaat een laagje hooi en dan plastic. Er is al veel ‘geoogst’, er liggen overal lange rijen met stenen en stukken plastic.

We rijden via de R707 ri. Ifrane naar de P7048 die naar Fes gaat. Het is een omweg naar Sefrou maar wel een leuke route over goed asfalt.

De R402 is een bredere weg met af en toe een dorpje. Er zijn ook scholen en de kinderen zijn net uit. Ze lopen langs de weg en zwaaien vrolijk en enthousiast, er is geen gebedel om pen, snoep of geld. Ze zijn gewoon kind met een spontane lach. Het is wel een beetje link voor ze, ze zijn speels en er is best wel wat verkeer op de weg.

We draaien de R402 op richting Sefrou, het is een goede weg en er is ook van alles te zien, leuk hoor, daar houden wij wel van.

Dan komen we op de N4 naar Sefrou, we rijden door Bhalil, hier willen we morgen een kijkje nemen, schijnt wel een leuke oude dorpskern te hebben.

We rijden Sefrou binnen en gaan kijken of we op de officieel gesloten camping Municipal kunnen staan. Dat is boven in het dorp, we hebben hier 8 jaar geleden ook gestaan. Toen was de camping al gesloten maar voor 50DH konden we evengoed overnachten.

We rijden de steile straten omhoog en vinden het hek gesloten. De zijpoort is wel open dus ga ik het terrein op. Bij het huis achterop het terrein zit een jong meisje, ze loopt naar binnen en komt terug met haar vader, Abdul. Ja hoor, we kunnen hier staan, het kost nog steeds 50DH. We keren de camper en nemen de aanloop. Het is kielekiele, er ligt veel grind op de steile oprit, de banden slippen door. Maar we komen op de plek waar we zijn willen. Even later staan we met een prachtig uitzicht op Sefrou.

We hebben 150km gereden. Het laagste punt was op 511m, het hoogste op 1597m. De temperatuur tikte de 37º aan. Bekijk hier het filmpje van onze rit naar Sefrou.

’s Avonds kijken we uit op alle lichtjes van Sefrou, het is net een grote kerstboom waar je naar kijkt, wat een lichtjes, ziet er gezellig uit. Op de camping lopen 4 honden rond, we hopen dat ze vannacht hun wafwaffel houden, Insjallah.

Coordinaten camping Municipal: N33.82045, W4.84286