2023 Marokko 26 februari

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als we een nieuw reisverslag hebben geplaatst.

Zondag 26 februari 2023: Tafraoute

Als we wakker zijn en uit het raam kijken is het dik bewolkt, oh, dat was helemaal niet voorgespeld, uh voorspeld. Maar als ik door het dakluik kijk zie ik grote blauwe stukken tussen de wolken.

Om kwart voor 9 komt de zon boven de bergen maar die schijnt niet op ons, er hangen teveel wolken voor. Er is wel een regenboog, erg mooi in combinatie met de roze gekleurde rotsen.

Om 10uur gaan we fietsen met wederom 3 nationaliteiten, Frank en Ria, Toni en Annelies, wij en Judy. We gaan op bezoek bij Soukaina, haar zus Latifa en mama Fadila, in Allmoddan.

In het dorp wordt er wat groenten en fruit ingeslagen, als cadeau aan de familie. Wij hebben bij de fotowinkel foto’s af laten drukken die we gemaakt hebben bij eerdere bezoekjes.

We rijden het dorp uit, komen langs de bekende hoed van Napoleon en slaan linksaf naar Allmoddan. Het uitzicht is prachtig, mede door de vele wolken. Je moet niet teveel naar rechts kijken want dat ziet er zeer dreigend uit. Af en toe voelen we een spatje. Even wachten hoor, er is niet eerder regen voorspeld dan om 17 uur.

We hebben deze route al een paar keer gereden, maar nu is het extra mooi vanwege de prachtige wolken maar ook omdat het zo onwijs helder is. Wat een kleuren allemaal.

Opeens zie ik herten wegrennen en springen, opgeschrikt door de anderen die wat verder voor mij uitrijden. Ze schieten de weg over en maken grote en hoge sprongen. Weg zijn ze, mooi hoor.

We komen aan bij de familie en worden weer hartelijk ontvangen. Ze nemen de cadeau’s dankbaar in ontvangst en even later zitten we aan de thee. Het is goede thee, niet te sterk, prima om zonder suiker te drinken. Er zijn koekjes bij, die gretig aftrek vinden.

Papa Hassan komt ook even om een hoekje kijken. Al de keren dat we hier geweest zijn was Hassan er niet, hij was altijd aan het werk. Nu is hij werkeloos en doet hij wat dingen in het dorp. Leuk dat we kennis konden maken met hem. Hij kwam er niet bij zitten maar buiten bij het afscheid was hij weer aanwezig. Je zag Soukaina trots kijken.

We rijden dezelfde route terug, maar dat is geen straf, het is en blijft een mooie omgeving. Het is nu bergafwaarts, met een straffe tegenwind. We hebben ons warm aangekleed dus we kunnen er wel tegen.

Op het laatste stuk langs de hoed begint het te spatten. We rijden stug door en komen door Tafraoute. Er moeten nog boodschappen worden gedaan door de anderen, wij rijden door naar de camper. Daar is het binnen 30º, lekker om door te warmen.

We zijn mooi op tijd weer thuis want om 17uur gaan we eten in het nieuwe restaurant achter de camperplek. Het heet Restaurant Mountains, en is net 4 dagen terug geopend.

We lopen naar Henk en Janni, en even later komen Latifa met haar kinderen en Jamila en haar dochter Ayia aangelopen. Jamila is een tijdje terug in haar huis uitgegleden terwijl ze het toilet aan het schoonmaken was, de dames hadden er zelf heel veel lol van toen ze dat vertelden. In ieder geval, Jamila kan heel moeilijk lopen vanwege een pijnlijke knie., maar ze zijn toch het hele stuk komen lopen. Nu nog even de berg op naar het restaurant. Co ondersteunt Jamila heel galant.

Als we boven zijn blijkt dat het op een mooie plek ligt met een uitzicht naar 3 kanten toe.

Er is al een lange tafel voor ons gedekt, oftewel de 5 tafels die het restaurant rijk is zijn aan elkaar geschoven en netjes gedekt. Henk heeft een tafelverdeling in het hoofd en even later zitten we gezellig met elkaar te kletsen.

We bestellen iets te drinken maar de dames bestellen tussendoor ook gelijk hun eten. Janni zei, jullie moeten veel eten hoor….. haha

Zelf heb ik het idee dat de ober het allemaal niet zo goed door heeft want hij loopt al weg, maar ik heb nog geen drinken besteld en ook nog geen eten. Ik check even of hij 10 salades heeft genoteerd en 10 hoofdgerechten. Hij begint te tellen en ja hoor, het klopt. Pffff

De dames en kinderen hebben cola besteld en na een tijdje komt de ober aangelopen met 3 flessen cola. Ja, zo kan het ook, maar is het niet een beetje veel? Nou niet dus, blijkt later, want de flessen gaan schoon leeg.

We willen allemaal een salade en daarna pas het warme eten. Dat kan ik hem wel duidelijk maken en dat komt ook goed. De salades smaken goed zijn lekker gekruid.

Daarna komt het warme eten, we hebben allemaal brochettes besteld. Henk bestelde spaghetti maar kreeg ook brochettes, bij navraag bleek dat er geen spaghetti is, foutje…..

En, het smaakt allemaal goed. Het vlees is goed gekruid en er zijn groentes bij die ook lekker zijn. Ik krijg eerst een bord voor me met brochettes du dinde (kalkoenvlees) maar ik heb brochette kefta (gehakt) besteld. Dus wordt mijn bord omgeruild, Janni zegt oh, wil je terug ruilen? De kefta is namelijk behoorlijk minder vlees. Het had alleen iets warmer gekund. Zo ook de temperatuur in het restaurant zelf. De voordeur staat open en er komt tijdens een regenbui behoorlijk wat koude wind binnen. We doen de deur elke keer dicht, maar er komen regelmatig mensen binnen en die laten de deur open staan.

Als toetje wordt er door de dames fruit besteld, ik denk dat ze dat voor ons allemaal hebben gedaan. Maar er staat ook een mousse chocolat op de kaart en daar hebben wij met zijn viertjes wel oren naar. Ik geef het door aan de ober, die begrijpt mij niet dus Janni laat het zien op de kaart. Het is of hij het voor het eerst ziet, in ieder geval, er is geen mousse chocolat. Oh, wat jammer nou. Dus krijgen we allemaal een bakje met fruit met onderin wat abrikozensaus. Het smaakt prima maar hoe krijg je nu die saus eruit als je alleen een vork hebt. De kleine Melleck zit er niet mee en drinkt het gewoon op. Goed voorbeeld doet goed volgen, dus de bakjes gaan schoon leeg.

Melleck is heel zoet en het valt ons op dat ze heel goed eet, de bordjes gaan bijna leeg. De jongens zijn zoet met hun telefoon, en eten ook goed.

Uiteindelijk hebben we er bijna drie uur gezeten, wat we eigenlijk wel lang genoeg vonden, mede omdat we koud werden. Henk heeft voor de twee gezinnetjes een taxi besteld. Als de dames dat horen zeggen ze, er zijn geen taxi’s in Tafraoute, we lopen wel terug hoor. Maar even later is de taxi daar, ze zijn helemaal verrast maar zijn er wel blij mee. Als we terug lopen zegt Henk, en dat voor 40DH, daar laat je ze toch niet voor teruglopen met een zere knie, en als goede gastheer wilde ik dat graag regelen. Soit.

Al met al is het een restaurant in ontwikkeling. Ik denk dat als het mooi weer is en je op het terras kunt zitten eten dat je het geweldig zult hebben. Het heeft wel potentieel omdat het eten wel goed was. We kregen ook allemaal tegelijk ons eten wat in dit soort landen nog wel eens anders kan zijn als je met meerdere personen bent. Persoonlijk zou ik het mooier vinden als ze de ruimte wat meer aan zouden kleden, het was nogal kaal.