Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als we een nieuw reisverslag hebben geplaatst.
Maandag 20 februari 2023: Tafraoute
Er waren vannacht toch nog wat ‘schudvlagen’ van de wind, voor de rest is het wel heerlijk rustig op deze ‘camping’. Bij het opstaan was het 13º, dat kan slechter. De lucht ziet er wel redelijk uit, niet helemaal helder maar we moeten het er mee doen.
Vanmorgen doen we niet zoveel, vanmiddag gaan we fietsen met Toni en Annelies en misschien Frank en Ria. Maar zij gaan vanmorgen wandelen met Wobbie en Wim, dus we zien wel of ze met fietsen aansluiten.
Co gaat het potje legen en in de tussentijd komt Karel aangelopen. Marie-José ging de camper opruimen en daar heeft ze Karel niet bij nodig. We hebben het over brood bakken, dat doen zij ook zelf, met een broodmachine, lekker bruin brood.
Co blijft langer weg dan normaal, hij zal wel ergens iemand ontmoet hebben. Dan gaat de whatsapp-bel, Henk aan de lijn, Co zit bij hem en Janni en heeft verlangst naar mij. Ik zie Karel al verder lopen die denkt, ze gaat natuurlijk naar Co.
Het is inmiddels half 12 maar ik rij naar de andere kant van de camping en sluit mij aan bij H+J en Co en krijg een lekker kopje thee. Janni heeft weer een hereniging gehad met hun Marokkaanse ‘dochter’ Latifa. Er werden geloof ik wel wat traantjes gelaten. Dat is alleen maar mooi.
Het is ondertussen kwart over 12 dus we stappen op, om 13uur gaan we fietsen en we moeten nog eten. Alles lukt binnen dat tijdspanne en om even na enen gaan we op pad. We gaan een route rijden door de Ammelne vallei en dan via Tahala en de R104 terug naar Tafraoute, ca. 43km over asfalt. Frank en Ria gaan niet mee, ze waren pas rond 12uur terug van het wandelen.
We rijden Tafraoute uit en groeten de leeuw, en de cockerspaniël links ervan. Hij zegt niets terug maar kijkt wel welwillend naar ons. Vanaf dit punt heb je ook een prachtig uitzicht naar de andere kant, daar waar de weg naar Agadir gaat, de R105.
Nadat we Tafraoute zijn uitgereden gaat het allemaal bergafwaarts en dat duurt best wel lang, we krijgen in ieder geval flink gang, tot zo’n 52km p/u. Maar het is prima asfalt dus het gaat wel lekker.
We komen langs de olijf-perserij maar die is gesloten, kennelijk zijn er nog geen olijven te verwerken. In het land langs de weg staan de witte bremstruiken, en oh oh oh, wat ruiken die toch lekker.
En ja, als je veel afdaalt moet je op een gegeven moment ook weer klimmen, anders kom je niet uit aan het eind. Dus klimmen we gestaag langs en door dorpjes en hebben mooie vergezichten het dal in. Altijd leuk. We hebben ook hier nog nooit zoveel water gezien, zelfs in de brede rivier stroomt het nog best wel behoorlijk.
En dan fietsen we niet alleen naast de rivier maar moeten we er ook doorheen. Er zijn wel 5 punten waar de rivier over de weg komt, met rood/bruin water en het is nog best wel diep. Dus pootjes omhoog en gaan met die banaan.
Bij de eerste water-plek heb ik best wel gang, benen omhoog en daardoor bleven die wel droog. Maar door de diepte en opspattende water bleef mijn broek en shirt niet droog, was wel even lachen.
Het is en blijft een leuke route door afwisselend landschap. Vlak voor Tahala hebben we de laatste waterplaats, die pakken we nog even in volle vaart, hoppa.
Tahala is altijd leuk om doorheen te rijden, er zijn niet zoveel mensen op straat, dat is dan weer jammer.
We draaien linksaf de R104 op naar Tafraoute. Is ook prima te doen, 2 jaar geleden was dit stuk nog op de schop, nu ligt er nieuw asfalt. Dat is niet helemaal vlak maar af en toe hobbelig. Hoe is het mogelijk.
We wisten het al, de laatste 5km voor Tafraoute houdt de weg op, althans er ligt nog een strookje van 2 meter rafelig te zijn. Ik denk dat dit onder het vorige asfalt tevoorschijn is gekomen, want de putten in de weg liggen behoorlijk hoger. We zien nergens activiteiten dat er aan de weg gewerkt gaat worden. Dat kan toch eigenlijk niet, voor een doorgaande R-weg. Maar Allah het is niet anders.
We hebben 42.8km gereden, hebben er 2.45uur over gedaan waarvan werkelijk gefietst 2.05uur. Ja, je staat toch af en toe even stil. We hebben 460 hoogtemeters overbrugd en reden gemiddeld 20.6km p/u. Tijdens de rit was het best wel lekker warm, we reden al vrij snel in ons t-shirt.
Na terugkomst nemen we plaats in die altijd heerlijke zon en genieten een bakje met een mix van die lekkere Marokkaanse zoute pinda’s, zoute gebrande amandelen en twee koekjes van Yamna patisserie. Goeie combi toch, niks mis mee. En natuurlijk een kopje thee.
Bekijk hier het filmpje van onze fietsroute door de Ammelne vallei.
 Terug naar 19 februari 2023 | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ | Verder naar 21 februari 2023 |