
Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als we een nieuw reisverslag hebben geplaatst.
Zondag 19 maart 2023: Toundoute
Toen wij hier 2 dagen geleden aankwamen stonden er twee campers, eentje van Fransen. In de gîte verbleef een ander Frans stel. Zij rijden een Fiat Panda 4×4. De 4 Fransen waren die dag met Mohammed op tour geweest, door de bergen en onverhard naar de Rozenvallei.
Dat bracht ons op het idee om ook zoiets te doen. We vroegen gisteren aan Mahfoud of hij iemand kent die een 4×4 heeft en ons wil rijden. Dat wist hij wel dus vanmorgen om 9 uur staat de 4×4 voor met Ismeh als chauffeur, hij spreekt goed Engels, dat is wel fijn.
Overigens kregen we vanmorgen te horen dat de klok een uurtje terug is gegaan, i.v.m. de Ramadan die woensdag aanvangt. Later vertelde Mahfoud dat zij het hele jaar al op die tijd leven, omdat die tijd de oorspronkelijke tijd is, ze houden er gewoon rekening mee dat alle anderen een uurtje later leven, ingewikkeld maar waar. Wij houden in ieder geval de Europese tijd aan voor de tijd dat we nog in Marokko zijn.
We rijden naar het noorden verder de vallei in waar Toundoute in ligt. Dit hebben we 2 jaar geleden een paar keer gefietst, het is een mooi stukje Marokko.
Met de fiets zijn we toen gereden tot waar de weg zich splits, een weg gaat naar links omhoog, wij volgen nu de weg naar rechts omlaag en daarna omhoog. Ook hier is het voorzien van een nieuwe laag asfalt.
We klimmen gestaag omhoog door een andere vallei langs de rivier met aan de andere kant een dorp. Dan slaan we rechtsaf een onverhard pad op. Op de NL tv is er een programma ‘de gevaarlijkste wegen van…..’. Een tijdje geleden was Marokko aan de beurt. Wat we toen zagen vonden we niet eens zo gevaarlijk. Nou, deze weg zou er prima in thuis kunnen. Smal, diepe afgrond ernaast en smalle scherpe bochten. Maar we hebben een uitstekende chauffeur aan boord dus dat zit wel goed.
We komen op een eerste uitzichtpunt waar we een klein stukje voor omhoog lopen. Wauw wat een kleuren allemaal, diep beneden ons.
Aan de andere kant zien we een hoogvlakte waar we hierna naar toe rijden. Een hoogvlakte op ruim 1800m, dat verzin je toch niet. En het ziet oneindig lang.
Op deze hoogvlakte zien we in de verte een dorp met veel groen er omheen. We komen langs een ander dorp in the middle of nowhere, met lemen huizen, een school en een nieuw gebouwde moskee.
Er zijn veel enorme kuddes geiten en schapen. We vragen waar deze mensen van leven. Af en toe verkopen ze een geit of schaap op de souk van Toundoute en van dat geld kopen ze dan weer de dingen die ze nodig hebben. Ook zien we een aantal grotwoningen van nomaden.
We komen aan het einde van de hoogvlakte en rijden een andere vallei in met andere kleuren en vormen in de bergen. Ook weer mooi. Dan komen we in de zogenaamde Rozenvallei. Er zijn groene akkertjes en Mohammed wijst op de grote rozenstruiken. Ze zijn heel groen maar hebben nog geen knoppen, die komen in april en in mei staan ze in bloei.
Even verder stoppen we langs een riviertje om te picknicken. Aisha en Kawtar hebben een lunch voorbereid met brochettes en een koude, heerlijk gekruide groente salade. Er is fruit toe, het smaakt allemaal prima.
Terwijl we hier zitten komt er het een en ander aan verkeer langs. Zo ook een transport mixte bus waarvan het hele dak vol zit met jongens. We hebben dit wel vaker gezien maar niet zo veel tegelijk. Als we zwaaien gaan alle handen omhoog. Later komt de auto terug en zijn er een paar af, ik zeg hij heeft er een paar verloren.
We rijden verder en af en toe staan we stil om foto’s te maken. Ook als we er zelf om vragen houdt Ismeh halt, geen probleem. Het is elke keer weer prachtig, wat een kleuren in deze vallei, je raakt niet uitgekeken. Toen we eenmaal van het onverharde af waren werd de weg prima met goed asfalt. Hier gaan we zelf een keertje naar toe met de camper.
We naderen Kelaat M’Gouna en dan komen de kasbah’s in beeld. De N10 in deze contreien staat bekend als de Kasbah route. Kelaat M’Gouna zelf staat bekend als de rozenstad. Op de grote rotonde staat een grote roos.
In de stad stoppen we voor een pauze en drinken op het terras van een restaurant koffie en jus d’orange. Ismeh vertelt later aan Co dat wij in de 9 jaar dat hij mensen rijdt de eerste Nederlanders zijn die geen koffie drinken, haha. Op het terras zijn de muren beschilderd met allemaal kasbah’s.
We lopen nog even door de plaats, Mohammed heeft een boodschappen lijstje meegekregen van Aisha. Dan gaan we op pad voor de laatste 73km, die gaan over de N10. Het eerste stuk is leuk, een lang stuk met allemaal huizen ernaast, er zijn veel mensen buiten.
Dan komen we langs een rots hoog boven de weg met een trap er naar toe. We stoppen en lopen naar boven. Je hebt hier een mooi uitzicht over de omgeving.
Na 179km en 7,5uur toeren zijn we terug in Toundoute. Het was een leuke en mooie toer, een aanrader. Je komt op plekken waar je met je camper niet kunt komen. Wij betaalden 1300DH aan de chauffeur en 200DH aan Mohammed als gids. Het was het dik waard. Bekijk hier het filmpje van vandaag.
![]() Terug naar 18 maart 2023 | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ | ![]() Verder naar 20 maart 2023 |