2023 Marokko 16 maart

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als we een nieuw reisverslag hebben geplaatst.

Donderdag 16 maart 2023: Tata – Ouarzazate

Het was warm vannacht, we hebben op een gegeven moment de zijramen open gezet, dat luchtte wat op. ’s Ochtends ga ik verder met het verslag van woensdag maar zal dat vanavond pas plaatsen. We hebben besloten om verder te gaan met reizen, naar het mooie, groene noorden van Marokko.

Om half 11 vangt de reis aan. We hebben op de wegenkaart een weg ontdekt die we nog nooit hebben gereden. Via Google Earth kon ik zien dat de weg geheel geasfalteerd is. Welke weg is dat dan? Komt-ie:

R119 (TomTom) – P6837 (wegenkaart) – P1800 (bewegwijzering langs de weg) – P1743 (Garmin gps). Verschillende nummers voor dezelfde weg, maar één ding is zeker, alles gaat naar de N10 (Taliouine-Taznakht). Het eerste deel via de N17 is gewoon rijden maar, brede baan, goed asfalt en niet veel te zien of te beleven.

We draaien de R119-P6837-P1800-P1743 op en nemen een lifter mee, Achmed, hij rijdt zo’n 15km mee tot het dorp waar wij linksaf verder gaan.

Het landschap wordt dan wat interessanter met mooie bergen. Gisteren viel ons op dat de plekken waar het water over de weg komt opnieuw geasfalteerd waren. Zo ook op de N17 vanuit Tata. Maar op de P1800 zijn die plekken alweer beschadigd en ruig door alles wat de afgelopen tijd met het water is meegekomen. Dus daar rustigjes aan maar.

Af en toe zijn er dorpjes en daarbij groene akkertjes, het frisse groen steekt mooi af bij de ruige omgeving. Er zijn ook palmbomen bij die er erg goed uit zien, het zijn mooie oases.

We rijden een paar fietsers achterop, we spreken de man aan, ze komen uit Schotland. Petje af hoor, op een fiets zonder hulpmotor zulke bergen bedwingen.

We klimmen steeds verder omhoog en de uitzichten zijn erg mooi. Zo ook de bergen, niet zo prachtig als gisteren (toen waren we wel heel erg verwend) maar anders. Ik zei tegen Co, nu is het mooi, gisteren was het mooi, mooi, mooi.

Dan komen we over het hoogste punt heen en is het landschap compleet anders. Heel groen en lieflijk, een beetje Schots doet het aan. Zullen die fietsers zich hier wel thuis voelen straks.

Het landschap verandert van lieflijk groen naar ‘kaal’, kleurig en rijk en dan weer terug naar lieflijk groen. We vervelen ons niet, ook omdat de weg blijft slingeren. Het is de gehele route heel rustig met ander verkeer op de weg.

Zo’n 10km voor de N10 besluiten we om niet naar Taliouine te gaan maar richting Taznakht te rijden. Het is nog maar 14uur en we willen naar het noorden, over de Atlas heen. Dus slaan we op de N10 rechtsaf. Daar wordt de weg slechter, het is goed blijven kijken naar het wegdek, er zijn zomaar opeens gaten en de randen beginnen slechter te worden. Vooral als er een tegenligger is in de vorm van een grote vrachtwagen of bus minderen we vaart, je kunt nu immers niet zomaar meer uitwijken voor gat of rafel.

We passeren de provinciegrens en komen in de provincie Ouarzazate. Hier heeft de weg opeens nieuw asfalt, maar het wisselt af met mindere kwaliteit. Het is dus op zijn Marokkaans, ‘ongeveer’.

We komen allemaal auto’s tegen met lading op dak, ook levende have, en vol met mensen, er is vast ergens markt. Als ik op onze website in de lijst ‘markten in Marokko’ kijk zie ik dat er in Taznakht markt is vandaag. Tegen de tijd dat we er zijn loopt de markt op zijn eind. We rijden er langs en gaan rechtsaf naar Ouarzazate.

De route tussen Taliouine en Ouarzazate is een mooie route door de Anti-Atlas, we slingeren wat af door de kleurige bergen. In de verte zien we weer de ‘lichtpaal’ van Ouarzazate.

We rijden door de plaats naar camping/bivouac ‘Lots of stars’, een kleine camping in een palmen oase dus met palmbomen en schaduw. In campercontact staat het aangegeven als bivouac La Palmeraie, alleen is die sinds 11-2022 gesloten. In de app wordt je doorverwezen naar Lots of stars. De camping staat met bordjes aangegeven. Je moet hier niet zijn met regen of net er na, het is een aarden weg er naar toe. De camping zelf heeft wel grind maar ook veel zand.

We worden welkom geheten door Ayoub, zetten de camper neer en gaan thee drinken. Ayoub spreekt naast Arabisch alleen Engels, dat heeft hij zichzelf aangeleerd. Hij was samen met zijn vader timmerman maar er was geen werk meer. Hij is zelf naar Lots of stars gegaan om te vragen om werk. De eigenaar vroeg welke talen hij spreekt, Arabisch en een beetje Engels. Hij mocht komen werken, het Engels zou vanzelf wel beter worden. En dat is het, we kunnen prima met elkaar converseren. De camping bestaat zo’n 9 jaar, denkt hij. Zelf werkt hij hier sinds een maand.

Er werkt een man op het terrein, Achmed, hij is grind aan het kruien. We horen van Ayoub dat Achmed 70DH per dag verdient, dat is niet veel om van rond te komen. Ayoub zelf verdient 1000DH per maand met kost en inwoning op de camping. Hij zegt dat anderen 3000DH per maand verdienen maar dan moeten ze wel zelf huren etc… Dan komen ze aan het eind van de maand op hetzelfde uit.

Ayoub helpt met zijn loon zijn familie. Zelf kon hij nooit verder leren omdat zijn ouders geen geld hadden om de bus te betalen. Door zijn loon kunnen zijn jongere broers en zus nu studeren. In het begin gaf hij al zijn loon af aan zijn moeder nu is dat de helft. Hij heeft het zelf wel goed zegt hij. Hij vertelt ook dat de moeder heel belangrijk is in het gezin, belangrijker dan de vader zegt hij een beetje verlegen.

We hebben 313km gereden, best wel veel. We zijn om half 11 gestart en om 17uur aangekomen. Het hoogste punt was op 1857m, het laagste op 652m. De thermometer tikte 33,5º aan. Het was een leuke rit. Bekijk hier het filmpje.

Coordinaten van camping/bivouac Lots of stars: N30.90890, W6.89711