2023 Marokko 12 maart

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als we een nieuw reisverslag hebben geplaatst.

Zondag 12 maart 2023: Tafraoute – Aourir

We zijn vroeg op en dat betekent dat we even na 8 uur wegrijden. Onderweg komen we Frank tegen, hij wenst ons een goede reis en wij hun ook. We gaan uiteindelijk allemaal weer weg uit het mooie Tafraoute. We vinden het bovendien niet erg om vroeg te rijden want zo vroeg hult het zonlicht de omgeving in een mooi, warm licht. En daar houden wij wel van.

We gaan via de altijd mooie Ammelne vallei naar de P1011 richting Tanalt. Deze route hebben we al zo vaak gereden maar blijft mooi om te doen. Als we de haarspeldbochten omhoog rijden zien we nog net de witte moskee in het bergdorpje Anergui waar we op de fiets naar toe gereden zijn. (Foto 3) Er is nog een laatste blik de Ammelne vallei in en dan krijgen we zicht op een andere vallei met dorpjes.

En dat bepaald onze verdere rit op de P1011, we kronkelen door de bergen langs allerlei valleien met veel dorpjes en verspreid liggende huizen.

Het valt ons op dat er veel mensen langs de weg zijn, ook mannen, netjes gekleed. Dan komen we allemaal auto’s tegen volgepakt met mensen, voornamelijk feestelijk geklede vrouwen. Ze hebben in tegenstelling tot de Tafraoutse vrouwen witte bovendoeken aan en mooie hoofdsieraden. Ik denk dat het vanmiddag naast het vele zwart ook wit gaan zien in Tafraoute, men is onderweg naar de laatste dag van het Amandelfeest.

Dan komen we een bocht om en staan oog in oog met een mooi meisje dat boven op een pick-up staat. Ja, dit laat ik niet aan me voorbij gaan en ik schiet een plaatje. Co heeft contact met de vriendelijke chauffeur en we vragen of ze naar Tafraoute gaan, wat hij bevestigd. Bon voyage. Tot zo’n 50km na Tafraoute zien we nog steeds ‘feestelijke’ auto’s rijden.

Bij een splitsing waar we normaal altijd rechts afslaan naar Targua N’Touchka gaan we nu linksaf richting Tiznit. Ik denk dat we deze route nog niet eerder gereden hebben. Twee keer een klein stukje om verderop langs de weg te overnachten, maar dan reden we de volgende dag weer terug naar de splitsing.

Nu gaan we de boel eens verkennen. Het is prachtig, de akkertjes kleuren groen en af en toe wordt er op gewerkt. Omdat veel mensen naar Tafraoute gaan voor het feest zal het daarom wel wat rustiger zijn langs de weg en op akkertjes.

Gaandeweg verandert het landschap, we krijgen de bekende ‘puistenbergjes’ in het zicht. De bergen zijn kaal maar door de vele struikjes lijkt net of de berg last heeft van acne.

Ik kom er achter dat we deze route toch al eens gereden hebben. We komen langs een Ieniemienie stuwmeer en dat komt mij bekend voor. Dan is daar weer een splitsing, rechtsaf naar Ait Baha die aan de R105 ligt, linksaf naar Ait Milk. Ook hier slaan we linksaf, we hebben nog geen zin om op de R105 te rijden, het is veel te leuk hier. En het asfalt is prima tot goed. Af en toe zien we aan de rotsen langs de weg dat ze de weg hier verbreed hebben.

Bij Ait Milk slaan we rechtsaf richting Biougra. We rijden over een rechte weg op zo’n 190m hoogte en hebben een wijds uitzicht. Als er een weg van rechts of links bijkomt is er ook een zebrapad op de weg geschilderd. Er is verder niets te zien maar ja, je moet wel veilig over kunnen steken natuurlijk.

We komen ezelwagentjes tegen, volgeladen met groenvoer voor het vee thuis en rijden een tijdje achter een vrachtwagen waarvan het achterzeil open is. De dozen die we zien staan los opgestapeld zonder zekering, het is al een beetje uit verband aan het raken.

We stoppen voor onze lunch bij een groot hek met daarachter een pad naar een huis. Dan zijn daar opeens twee jongetjes, we zijn gesignaleerd. Ze dralen wat achter het, inmiddels, gesloten hek en gaan bloemetjes plukken. Co ziet dat en loopt naar ze toe. Hij geeft ze twee koekjes van Carlos en krijgt daarvoor in ruil het bosje bloemen, lief hoor. Ze vragen verder niets, ze zijn er gewoon.

In Biougra aangekomen draaien we de R105 op naar Agadir. Het is een bijzonder grote plaats waar we door heen rijden, er komt geen einde aan. Er is weer van alles te zien. Dure auto’s maar ook ezeltjes met of zonder kar er achter. We komen langs een ‘ongeluk’, drie dure auto’s in een kop-staart-botsing. Het verkeer aan onze kant gaat allemaal stapvoets rijden om dit te aanschouwen, dat is dus over de hele wereld zo, mensen zijn nieuwsgierig.

We komen aan in Agadir en rijden naar de grote Carrefour (N30.389369, W9.510584). Deze winkel is sinds 2,5 jaar in gebruik, was eerst een Atacadao. Het is een heus winkelcentrum geworden met verschillende branches en een Decathlon aan de andere kant van de parking.

Het is inmiddels heet geworden, onderweg tikte de thermometer 36,5º aan. In de winkel is het aangenaam vertoeven. We slaan onze spulletjes in en gaan weer verder.

We rijden over de rondweg om Agadir heen. Er zijn twee ‘bypasses’ gemaakt. De rotonde is weggehaald, nu ga je met een tunnel onder de oude rotonde door. We passeren een paar mobiele koffieshops, de uitbaters liggen in de schaduw onder de bomen te wachten op klanten.

Dan zien we in de verte de gondels van een kabelbaan. Dat is nieuw voor ons. De kabelbaan gaat naar de berg waar het oude Agadir was.

Aan een huis hangt een werkplek met daarop twee mannen. Ze zijn een muur aan het dichten, wederom verbazen we ons over de onveilige omstandigheden waarin ze moeten werken.

We komen aan bij de kust en slaan rechtsaf naar Aourir. Het is zondag dus wordt er gepicknickt langs de kant van de weg, onder de bomen. Schaduw is nu zeker wel nodig en onder de bomen is het goed vertoeven.

We komen aan in Aourir en gaan rechtsaf naar de camping. Het is rustig op straat, ook tijdens de hele route hier naar toe kwamen we amper auto’s tegen, behoudens de ‘feestauto’s’. We zijn om 8 uur vertrokken en komen na een prachtige rit van 191km om 16uur aan op de camping.

Het is niet erg druk te noemen. Het bovenste terras is nagenoeg leeg en op het tweede terras is ook nog genoeg plek. We zoeken ons een plekje en gaan in de schaduw van de camper zitten. Tijdens het rijden viel de warmte ons erg mee.

We hebben er dus 191km op zitten, het hoogste punt was boven de 1300m het laagste op 28m. Het filmpje van deze leuke route kan je hier bekijken. Als we op de camping aankomen is het 28º.

Coordinaten camping Aourir in Aourir: 30.494652, -9.623582