Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.
Zondag 7 februari 2021: Agdz
Op de plaats rust. Okay, we blijven in Agdz. Maar dat betekent niet dat we werkelijk op de plaats rusten.
In de ochtend maken we een wandeling naar het dorp, zo’n 6,5km heen en weer. Het is best wel koud, er waait een harde wind. Op de vlakte stuift er behoorlijk wat zand op. Net zoiets, als de stuifsneeuw die nu Nederland teistert. Alleen is het hier dan iets warmer. Het is nog vroeg, kwart voor 10, de warmte komt meestal zo rond 11uur.
We komen langs de camping waar we in 2013 hebben gestaan, met Cees. Toen was het zwembad leeg, dat is het nu nog. Ik denk al die tijd, want er staat ondertussen een boompje op de bodem, die is al een aantal jaartjes oud.
De trottoirs zijn met ‘golf’ tegels, zoals je die ook vaak in Spanje ziet. Als je er naar kijkt onder lopen word je er helemaal een beetje raar van.
Het is rustig in het dorp, de plaatselijk middenstand begint net haar deuren te openen. We zien twee mannen die over de muur naar de buren kijken. Daar horen we harde stemmen, er is iemand goed kwaad. Laten we maar door lopen, we hebben er niets mee van doen.
We lopen land over zand terug naar de R108 en door naar de camping. Nu is het warmer, ook al lopen we pal tegen de wind in. Om 11.15uur zijn we terug bij de camper.
Om kwart voor 1 starten we een fietstocht van zo’n 46km, langs allerlei dorpjes richting Zagora. Eerst weer door het dorp waar het nu wat drukker is geworden.
Rechtsaf langs het tankstation en dan voor de brug linksaf. Dit deel is onder constructie, wat een stof, arme mensen die hun huis hier hebben. Maar, het kan alleen maar beter worden.
We slaan rechtsaf en rijden langs een grote oase met groene akkertjes en heel veel palmbomen. We passeren het eerste dorp, er zullen er nog veel volgen.
Het zijn veelal lemen huizen met hier en daar een betonnen woning. Er is ook veel verval van lemen huizen. De moskee is van beton. Af en toe nog in de grijze kleuren van beton, net nieuw dus.
In een flits zie ik een mooie deur, als ik afstap om een foto te maken zie ik dat het inderdaad een bijzondere deur is, die heb ik nog niet eerder gezien. Het is een soort van 3-dimensionaal. Het is net of je een lange gang inkijkt.
Er zijn veel mensen op straat, de vrouwen zijn gekleed in mooie, felle kleuren. Uit een straatje komt een jongetje op een kar met een muildier ervoor. Als hij op de weg komt sprint hij er vandoor. Verderop staat hij stil. Als hij ons aan ziet komen springt hij op het muildier en een ander jongetje begint met een stok op de kont van het dier te slaan. Ze sprinten er weer vandoor. Dit is niet leuk voor het dier en ook niet prettig om te zien. We zien ze niet meer terug, anders hadden we er zeker iets van gezegd.
Als we mensen tegen komen zijn ze eerst wat behoudend, maar als we in het Arabisch groeten en vragen hoe het gaat, gaat hun glimlach aan en worden ze enthousiast, leuk hoor. Duimen gaan omhoog en ze wensen ons ‘bon voyage’.
Dan zijn de dorpen op en is er alleen nog de oase waar we al die tijd langs rijden. De eerste weg naar rechts is een onverharde weg, door een dorp. Deze weg hebben we nodig om uit te komen bij de N9 om terug naar Agdz te rijden.
Het is een onwijs brede weg, vooral als je op je fietsje zit. Er is een aparte fietsstrook, met een geschilderde fietser erop. Verderop staat een bord met vier stroken. De middelste banen zijn verboden voor fietsers, brommers en scooters. De buitenste zijn voor die gebruikers. Kennelijk zijn er in deze streek veel fietsers.
We rijden onderlangs een splinternieuwe brug, hij schiet al aardig op, nog even en dan kan-ie in gebruik genomen worden. De bypass is geheel geasfalteerd. Verder is het een beetje saai om hier te rijden.
Dus als er een weg naar rechts komt duiken we die in. We komen langs een camping, die is net als ‘onze’ camping rustig gelegen. Wel met een muur eromheen. Het heet Chez Hicham – Tilleli, coordinaten N30.67517, W6.400031.
We rijden zo een stuk langs de dorpen waar we net langs gekomen zijn. In een dorpje zit een jongetje langs de weg en hij groet ons met onze namen, die heeft hij goed onthouden.
Om kwart over 4 zijn we terug op de camping. Het was een leuke en vrolijke rit, voornamelijk over asfalt, ook wel weer eens fijn. Qua weer was het heerlijk om te fietsen, lekker warm. En de wind, ze hadden het over windkracht 4, was er nagenoeg niet. Bij de camper zitten we nog een tijdje in de zon.
We hebben 51km gefietst met 310 hoogtemeters. Het hoogste punt was op 970m, het laagste op 880m. We reden met een gemiddelde van 18.8km/u.
We kwamen langs de volgende dorpjes met mooie namen:
Taliouine, Tafergalt, Asselim Noufella, Kasbte Tamnougait, Zaouit Sidi Miloud, Aslim Nizdar, Zaouit Souk, Aït Ali, Talamzit, Aboussas, Zouit n-Sidi Boumediane, Talat, Zaouit Si Cherki, Aït el Caid el Mir, Takatert, Zaouit Bounou, Irhrem Azougarh
’s Avonds is er een mooie zonsondergang.
Bekijk hier het filmpje van deze leuke fietstocht.
Terug naar 6 februari 2021 | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ |  Verder naar 8 februari 2021 |