Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.
Woensdag 6 januari 2021: Aourir
Het ziet er buiten somber en nat uit als we opgestaan zijn. ’s Ochtends maken we gebruik van het internet en downloaden een paar films van Netflix, voor de regenachtige dagen die mogelijk gaan volgen.
Om kwart voor 11 wandelen we de camping af, op weg naar het dorp. Onderweg is er van alles te zien. Een jong stel is een groep ezels aan het laten grazen. We lopen langs het ‘dozenhok’ van de plaatselijke super (foto3). We zien putdeksels die open staan, zal het zijn vanwege de te verwachten regenval? Of ze staan preventief open, of ze zijn de putten aan het schoonmaken omdat anders het water niet weg kan.
We komen langs de ‘werkplaats’ van een garage. Dat is dus gewoon op straat. Nu staan er toevallig even geen auto’s in de wacht en kun je zien hoe de werkvloer er bij ligt, allemaal olievlekken (foto3). Het valt ons vaak op hoe de ‘toegangen’ bij de brommer- en fietsreparatiebedrijfjes eruit zien. Die zijn altijd pikzwart van de olie en smeer.
Bij deze garage staat een auto die niet meer zal rijden. Co zegt, zie je dat, het achterwiel kon ook meesturen. (Foto 4 en 5)
Ergens in een steeg zien we een kraantje met een aantal bekers erbij, voor de dorstige mens onder ons. Bij een herborist stoppen we om ‘Crystal de mènthe’ te kopen. Ingrid en Willy vertelden dat dit lekker is als je neus dicht zit. We kopen 10gram voor 10DH. (Foto3)
We komen langs een winkel waar allemaal vogelkooien buiten staan. Een soort van dierenwinkel. Boven de deur staat ‘Croquettes, chiens et chats’. Dat ‘chiens et chats’ (honden en katten) begrijp ik wel, maar wat ‘Croquettes’ (kroketten) daarmee te maken hebben?
Bij de patisserie doen we een heerlijke ‘jus d’avocado’, oftewel een avocado smoothie. Die is zo lekker hier, bovendien is het etenstijd. Ik bestel 2 jus d’avocado en even later komt hij er eentje brengen. Het lijkt hier wel nooit in 1x goed te kunnen gaan. Maar even later staat er een tweede op het tafeltje.
Een jongen komt de patisserie ingelopen en vraagt geld aan de mensen die aan de tafeltjes zitten. Een jongeman tegenover ons wenkt hem mee naar binnen en besteld wat te eten voor de jongen. Die bedankt hem later als hij weer naar buiten loopt.
We genieten van de wereld buiten de patisserie, er komt van alles langs. Er stopt een auto, de man stapt uit, draait de achterklep op slot en daarna draait hij een touwtje om de knop, het andere eind zit vast aan de bumper, voor de zekerheid.
We lopen verder richting de markt, onder de overkapping, want het regent. Het is er druk met mensen die ook schuilen. Zo ook de boertjes die normaal bij de rotonde buiten zitten.
Een vrouw zit er met haar kippen, konijntjes, eenden en kalkoen. Een man wil een konijntje kopen bij haar. Hij heeft er eentje aan de oren vast. Ik maak er een foto van, het konijntje hangt langs zijn benen. Of het voor het diner is vraag ik, nee, het is voor de baby. Er komt een groter konijn uit de zak vandaan, en die koopt hij.
Het wordt droog en we stappen naar de rotonde toe. De marktkooplui die hier hun waar verkopen stallen de boel weer uit. Een vrouw is een tijdje bezig om al haar kleden weer neer te leggen. We gaan niet naar de markt, het is op dit moment te vies om daar rond te lopen. We hebben niet zoveel nodig, dat komt een andere keer wel weer, of we kopen het in het dorp.
Bij de rotonde kijken we een tijdje rond en houden de weg in de gaten. Ingrid en Willy zijn naar Agadir, als ze nu toevallig net terug komen kunnen we mee rijden. We zien het wit/blauwe busje rijden dat naar Alma gaat. We schieten het aan, ja we kunnen mee.
De auto doet een rondje rotonde en sluit aan in de lange rij auto’s die het dorp in willen rijden. Dat moet daar van 3 rijen terug naar 1, dus het gaat langzaam. Doucement, het is niet erg, er is van alles te zien.
Zo zien we 2 eenden en een haan die de vrijheid hebben genomen een bad te nemen in een van de grote plassen. We zien de mevrouw aan komen lopen waarvan ze zijn. Het is de mevrouw van de konijntjes. Alles wordt weer gevangen genomen.
Het busje parkeert achteruit langs de kant van de weg, wachtend op klanten, hij wil wel vol terug naar Alma. Er komen mensen aangelopen, goederen worden op het dak gehesen, en de mensen vinden zich een plekje in de auto.
Er komt een muzikant langs, die ziet ons zitten en begint spontaan te spelen en te zingen. Nou vooruit, we geven hem een paar Dirham. Aan de overkant van de weg stopt een schoolbus. De kinderen schuiven de gordijnen opzij om naar buiten te kunnen kijken. De gordijnen zijn al een tijdje niet gewassen, ze zijn vies en vet van de vele handen die ze opzij schuiven.
Het busje is vol en we gaan op weg naar Alma. De chauffeur stopt over de brug op nog een plek. Hij stapt uit en loopt naar de overkant. Ondertussen komen er nog een paar mensen aan lopen die mee willen. De bus is toch vol? Nou niet dus, uiteindelijk zitten we met 17 mensen in het busje. Voorin 3, wij met 4 (op een rij met drie stoelen), achter ons ook 4, daarachter 3 en in de kattenbak 3 vrouwen. Daarbij zijn er de nodige boodschappentassen en dozen met eieren.
Als we terug op de camping met Lahcen staan te praten komen daar Ingrid en Willy ook net aanrijden, reden ze dus vlak achter ons aan.
Toen we gisteren onderweg waren, op zoek naar een restaurantje keek ik op de DHL app en zag dat de status was veranderd in ‘in sorteercentrum’. Twee uurtjes later was het veranderd in ‘vertrokken uit sorteercentrum’. Kijk er zit schot in de zaak.
’s Avonds om 7uur worden we gebeld door DHL dat het pakket in Agadir is aangekomen.
Vanmiddag om 15uur hebben we het pakket opgehaald, Willy wilde ons wel rijden. Toen we terug waren heeft Lahcen een monteur gebeld en een kwartiertje later is die ter plekke.
We zetten de achterkant van de camper omhoog op de poten, het wiel wordt eronder uitgehaald. Zo ook de lekke luchtbalg. Als hij de nieuwe luchtbalg pakt blijkt de snelkoppeling van het luchtslangetje niet te passen. Op de nieuwe balg is de aansluiting smaller. Jeetje wat raar.
Maar ze zijn hier niet voor één gat te vangen, ook niet voor deze. De monteur gaat morgen naar Agadir om een kleinere snelkoppeling aan het slangetje te laten maken en komt dan terug om de montage af te maken. Anders was het in een kwartiertje klaar geweest. We bestellen gelijk nog een slangetje want we hebben twee luchtbalgen laten komen, eentje op reserve. Komt goed.
En dat was allemaal tussen de buien door vandaag, ze zaten los. Het was niet koud, zo’n 20º en nagenoeg geen wind.
Terug naar 5 januari 2021 | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ |  Verder naar 7 januari |