Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.
Donderdag 4 februari 2021: Tinmel – Taliouine
De nacht was rustig, dat was wel heel prettig. De opkomende zon kleurt de aanwezige wolken in een warm licht. We zijn vroeg op en verpozen onze tijd op internet.
Rond 10uur gaan we verder met onze route over de Tizi-n-Test pas. We blijven langs dorpjes rijden en houden mooie vergezichten de valleien in.
Opeens loopt er een grote groep vrouwen langs de weg. De helft heeft een lading op hun rug, bestaande uit groenvoer met heel veel gele bloemetjes, het is een vrolijk gezicht. De andere vrouwen lopen zonder, maar ze zullen elkaar wel afwisselen.
We rijden langzaam voorbij met het raam open, even lachen met elkaar. We groeten, lebès, bechèr, Hamdullilah, geschreven zoals wij het horen. Ze groeten allemaal vrolijk terug.
Even verderop stoppen we, we moeten de ramen nog schoonmaken. Zo tegen de zon in ziet het behoorlijk stoffig, en we rijden voornamelijk met tegenlicht. De vrouwen komen natuurlijk weer voorbij, en prijzen Co met zijn schoonmaakwerk.
De weg is een heel lang prima te doen, met een nieuw laagje asfalt, wel blijft het smal. De gehele weg vanaf het begin is trouwens qua breedte heel goed te doen. Ze hebben de aarden bermen op dezelfde hoogte gebracht als het asfalt, dus kun je gemakkelijk met de rechter wielen van de weg af bij een tegenligger.
Dan gaan we langzamerhand omhoog, ja we moeten toch een keer die 2100m over. De uitzichten zijn prachtig.
Dan wordt de weg weer minder maar ze zijn hier wel aan het werk. Aan de kant van de berg worden er betonnen goten gemaakt wat tevens een wegverbreding is.
Dan komen we aan bij hotel-restaurant-café BelleVue. Ze zeggen op het bord dat ze op 2100m zitten, maar onze gps zegt 2040m, is ook hoog hoor, dat wel.
Onderweg werden we gepasseerd door twee jongemannen op een scooter, even later rijden wij ze voorbij als ze van een uitzicht genieten. Als we bij BelleVue aankomen stoppen zij ook net.
Co maakt een praatje met ze terwijl ik sta te filmen. We nodigen ze uit voor een kopje thee in het café. We krijgen er van die lekkere amandelkoekjes bij. De mannen wonen in Ait Ourir, zuidelijk van Marrakech en zijn een toertje aan het maken naar Taroudant. Daar slapen ze en dan rijden ze weer terug.
Na de thee vraag ik of we op het dak mogen om van het uitzicht te genieten. Dat mag, de patron loopt zelf ook even mee, plus de twee mannen.
We nemen afscheid van de mannen die binnen no-time een eind weg zijn op hun scooter. Wij rijden wat rustiger aan, de weg wordt weer slechter. Hier is nog niet aan gewerkt, zal ooit wel een keertje goed komen.
De weg is hier ook behoorlijk smaller, gelukkig is er weinig verkeer. Zo’n acht bochten naar beneden is er in een bocht een watervalletje. Hier stoppen we meestal om onze schoonwater tank te vullen.
Hier zit altijd een man die dan een kopje thee aanbiedt. In het eerste jaar zat hij nog op een verhoging onder de rotsen. Op dit moment heeft hij helemaal een ‘salon de thé’ met een heus luifeltje om onder te zitten, op een heuse bank. Het ziet er knus uit. Meestal geven we hem wat kleding.
Co vult de tank en ik ga op het bankje zitten. Als Co er bij komt zitten krijgen we thee en een handje vers gekraakte walnoten, ze zijn erg lekker. Aan het luifeltje heeft hij een aantal zakjes hangen met walnoten in de dop. We kopen een zakje voor 10DH.
We komen een aantal geitenkuddes tegen, die schrikken als we aan komen rijden. Het is dringen om de berg op te komen. Na lang hobbelen en rustig aan rijden over (droge) modderige wegen staat er opeens een bord dat je hier 60km/u mag. Uh, dat meen je toch niet. Maar als we de bocht omkomen is daar opeens een brede weg met middenstreep en smooth asfalt er op. Okay, we snappen het bord. We suizen over goed asfalt verder naar beneden.
De bergwanden zijn steil, op één van die wanden zien we twee vrouwen groenvoer verzamelen, jeetje die durven. Als we rechts terugkijken zie je precies waar de weg loopt, daar is veel puin over de randen geschoven.
Zo’n 8km voor je bij de N10 komt slaan we linksaf naar Tafingoult. TomTom zegt dat het onverhard wordt maar we gaan door en de hele route is toch asfalt. Vroeger kon ik dit doorgeven aan TomTom, tegenwoordig niet meer. Dan niet…..
De N10 is met goed asfalt, dus we rijden in redelijk tempo naar Taliouine waar we rond kwart voor vier aankomen. We stoppen bij de camping La Bonne Etoile. Het behoort bij auberge Safran, dat ernaast staat.
De poort is open, Co stapt naar binnen om te vragen of we hier kunnen overnachten. Dat kan, Ali de beheerder zegt dat we meer als welkom zijn, kijk dat horen we graag. Even later staan we op een mooi plekje in de zon.
De eigenaar van de auberge komt langs en nodigt ons uit voor een welkoms thee in de auberge. Binnen betalen we gelijk voor 1 nacht, morgen willen we in Ouarzazate aankomen.
We hebben 129km gereden met als hoogste punt 2106m, het laagste punt was op 1041m. We startten de dag met 14º, tijdens de rit werd het 30,5º.
Resumé over deze rit: we sluiten ons aan bij onze eerder gegeven mening in 2018. Het is inderdaad een leuke route om te rijden en landschappelijk erg mooi. De weg kan er alleen maar beter op worden in de komende tijd, er wordt aan gewerkt.
Bekijk hier het filmpje wat we van deze rit gemaakt hebben.
Terug naar 3 februari 2021 | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ |  Verder naar 5 februari 2021 |