
Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.
Vrijdag 22 januari 2021: Toundoute
En wederom was het een leuke dag vandaag, speciaal omdat het onze 40e trouwdag is en ik 60 jaar ben geworden. Dus dan weet je ook gelijk dat ik 20 jaar was toen ik trouwde met Co, zo jong nog……
Gisteren nodigde Mahfoud ons uit om vandaag couscous te komen eten. Vrijdag is in Marokko couscous-dag. Toen vertelden we dat we dat erg leuk zouden vinden, ook omdat het onze 40e trouwdag is.
Maar we beginnen de dag met een filmpje. We hebben met de iPhone een filmpje gemaakt in de ‘timelapse’ stand. Het is een opname van de opkomende zon, althans hoe de zon het landschap in een rode gloed zet.
Vanmorgen zitten we in de binnentuin van de familie in het zonnetje als Mahfoud bij ons komt zitten. Het komt zo ter sprake dat ik vandaag ook nog jarig ben en 60 jaar ben geworden.
Het is zo fijn dat Mahfoud goed Engels spreekt, hij vertelt veel en vraagt aan ons ook veel dingen. Hij is 27 jaar, kijkt wel al naar ‘meisjes’ maar heeft de ware nog niet gevonden.
Aisha komt erbij en vraagt of we al eens couscous hebben gegeten. Co wel, bij Ali in Tafraoute, in de garage. Ik zelf heb het nog nooit gehad. We mogen bij haar in de ‘keuken’ komen kijken. Het is niet de echte keuken, maar een ruimte waar drie ovens staan.
Links boven is een rookgat waar de rook van de oven door naar buiten gaat. Ze heeft in een klein oventje een behoorlijk vuur aan. Boven op het lemen oventje staat een pan met water en daarop de pan met couscous.
Als het gaar is gaat het in een grote aardewerken schaal. Ze gooit het om wijd met haar handen. Dan gaan de groentes in de pan met water en even later zet Aisha nog een pan met couscous op het ‘vuur’.
Naast mama staat een doos met daarover een doek. Onder de doos staat een mand met daarin een kip. Die zit te broeden op eieren, mama houdt haar heel goed in de gaten. Ondanks het rookgat krijgen we best wel last van onze ogen, dus stappen we naar buiten.
Om 14uur worden we uitgenodigd aan de dis, voor de couscous. Het smaakt allemaal heerlijk. Bij ons staat een bordje met lepel en vork. Bij Mahfoud ligt een lepel. De groente en kip eet hij met zijn handen, maar niet de couscous, hij heeft last van dikke vingers.
Aisha, Hassar en Kawtar eten alles met hun handen. Dat is best heel apart, couscous eten met je handen. Ze pletten de couscous wat met hun vingers en pakken een hoeveelheid in hun handen. Ze bewegen hun hand wat op en neer en laten de couscous een beetje rollen. Dan wordt het een soort balletje wat dan gemakkelijk in de mond gestopt kan worden.
Co lukt het wel aardig, zelfs met rechts (hij is linkshandig), bij mij gaat het totaal niet. Ik krijg het niet voor elkaar. Het is bovendien best wel heet. Ik eet de couscous met mijn lepel en de rest pak ik met mijn handen. Het smaakt ons prima.
Ze noemen deze eetkamer de ‘petit salon’, de kleine salon. Aisha komt de kamer binnen met kleding in haar handen. Of we het leuk vinden om Marokkaanse kleding aan te krijgen, het is speciale feestkleding. Natuurlijk vinden we dat leuk, het is tenslotte feest.
Ik krijg een onderkleed aan, van glinsterend zilverdraad met daarover een donkergroene djellaba waar ook allemaal fonkeltjes in zitten. Een mooie riem komt om mijn middel. Dan krijg ik een glinsterende sjaal om mijn hoofd gewikkeld en daarop komt een speciaal sieraad dat gebruikt wordt bij feesten en trouwerijen.
Co krijgt een lichtgele djellaba aan met lichtblauwe strepen. Het staat hem heel goed. Het is van een dunne, lichte stof. Deze djellaba wordt ook gebruikt voor feesten en partijen. Uiteraard maken we foto’s.
Dan worden we meegenomen naar de grote kamer. Daar is de tafel gedekt voor de thee. Er staat ook een taartje op tafel, met daarop 40 en 60. De 60 is gemaakt met kokosstrooisel en de 40 van chocolade stukjes. Wat lief allemaal. Dat hebben ze dus vanmorgen nog gebakken.
Voor ons is er thee zonder suiker, Mahfoud drinkt het ook zonder suiker, maar alleen als er zoetwaren op tafel staat. Aisha heeft ondertussen haar dochter op whatsapp videobellen, en haar kleindochtertje. Ze wonen in Nador. Wat is dat toch heerlijk, beeldbellen, het brengt iedereen dichterbij die ver weg is.
Vanmorgen hebben we met mijn lieve moedertje geFacetimed. Dat doen we trouwens 2x per week, en het gaat hartstikke goed.
Om half 3 gaan we nog even weg met de fiets. Eerst naar het dorp om geld te pinnen. We konden gisteren de pinautomaat niet vinden, via maps.me kijk ik met Mahfoud, het is achter het ziekenhuis. Mahfoud zegt dat het wel een beetje verstopt is, de Poste Maroc waar de automaat staat. In het dorp vragen we het nog maar een keertje, en uiteindelijk vinden we het inderdaad op een achterafje.
Dan fietsen we terug en slaan rechtsaf een onverharde weg in. We rijden via een zigzag weg omhoog en komen op een hoogvlakte met uitzicht op de kleurige bergen.
Een mix transport auto rijdt ons voorbij, we zien daarna de auto regelmatig in de verte rijden. We zien dus goed welke kant we op moeten.
De weg kronkelt maar door. Mahfoud en Mohammed vertelden ons dat je uiteindelijk in een dorp uitkomt. Maar als we zien hoe ver de weg nog door kronkelt en dat de mix transport auto steeds kleiner wordt, besluiten we om om te keren, het loopt al tegen half 5 en het begint een beetje te versluieren.
Om 17uur zijn we terug bij de camper. Aisha en Mohammed zitten achter de camper in de zon. Aisha is met een soort vijzel aan het werk. Een hoge, smalle stalen bak waar ze vijgen, dadels en amandelen in doet. Dit wordt met een stamper fijn gemaakt. De pasta is om op te eten. Zal wel lekker zoet zijn.
’s Avonds is er een mooie rode lucht. We hebben 16.2km gefietst, met 170 hoogtemeters. Hoogste punt 1610m, laagste punt 1490m. We reden gemiddeld 13.4km p/u. De temperatuur was heerlijk. Tijdens onze fietstocht nam de wind behoorlijk toe, volgens de berichten zou het windkracht 4 worden. Maar de wind was niet koud.
Gedurende de dag kwamen er allemaal felicitaties binnen van familie en vrienden. Veel broers en zussen van Co hebben een video boodschap gemaakt, waarvan een paar heel ludiek waren. Dankjewel allemaal, voor alle berichtjes, in welke vorm dan ook.
![]() Terug naar 21 januari 2021 | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ | ![]() Verder naar 23 januari |