2021 Marokko 16 januari

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.

Zaterdag 16 januari 2021: Ait Ben Haddou

Vanmorgen houden we ons rustig, ondertussen rijzen de broodjes en worden ze gebakken, nu door ons zelf. We zien Fatima weer richting de oven lopen, later blijkt dat ze pizza’s heeft gemaakt.

In de rivier zie ik een mevrouw op een ezeltje en een lopende vrouw. De lopende vrouw stapt het water in en raapt iets op. Ik zie haar met laarzen in haar handen lopen, heeft ze die gevonden, of trekt ze ze niet aan omdat ze anders nat worden?

Co staat met Samir te praten. Hij vertelt dat het water op de camping afkomstig is uit de rivier. Stroomopwaarts hebben ze een kleine aftakking gemaakt en via een slang stroomt het water naar de akkertjes, die beneden aan de camping liggen. Daar staat een pomp, die het water verder omhoog pompt naar de camping.

Samir laat een filmpje zien dat hij gemaakt heeft in november 2017. Toen waren er hevige regenbuien en toen het stuwmeer ergens stroomopwaarts voller werd hebben ze de ‘sluis’ open gezet. Er ging een waarschuwing uit naar Ouarzazate, en naar de vallei waar de rivier doorheen stroomt: kijk uit er komt heel veel water aan.

Nou, en dat kwam er. De rivier is hier bij de camping heel breed. Er staan in het middengedeelte allemaal struiken, die zijn de afgelopen 4 jaar dus gegroeid.

Het filmpje laat zien dat het water er aan komt, over de gehele breedte van de rivier. We denken dat de rivier hier zo’n 100 meter breed is. Het water nam van alles mee, vooral veel planten, bomen en struiken.

Ter illustratie heeft Co een foto gemaakt van een mevrouw op een ezeltje die in de rivier rijdt. En een foto van de hele rivier, op die foto zie je diezelfde mevrouw op haar ezeltje. Om aan te geven hoe breed de rivier is, en hoe nietig je als mens bent in de natuur. Ook de akkertjes in de voorgrond werden overspoeld door het water. (Foto 1 en 2)

Samir vertelt ook dat bij de Kasbah in Aït Ben Haddou muren gebouwd zijn zodat de rivier niet bij de kasbah kan komen. Stel je voor zeg, dat de kasbah aangetast wordt door het water, dan is er ook geen toerisme meer.

Om half 2 stappen we op de fiets en rijden richting Ouarzazate. Na een aantal kilometers gaan we rechtsaf een onverhard pad op. Het is gelijk campestre, we komen een mevrouw tegen op een ezeltje die volgepakt is met voer voor de veestapel. Er rijdt een jongetje achter op een fiets en en-passant vraagt hij of we een stylo hebben, een pen. Ja hoor….

We komen bij de weg en doen onze mondkapjes voor want er is politiecontrole. Op de rotonde gaan we linksaf en zoeven over goed asfalt richting Taliouine. Maar daar gaan we niet heen hoor, dat is veel te ver.

We slaan linksaf een onverharde weg in, en gaan hotsend en botsend verder, wat een grote stenen liggen er op het pad. We komen langs een klein kanaal, er stroom pittig water doorheen. Over het water scheren zwaluwen, op zoek naar insecten. Het is een grappig gezicht.

We zien een voetbalveld waar 4 teams tegelijk op kunnen spelen, er staan 2 doelen op de normale plek, en 2 doelen langs de zijkant.

We komen door een dorpje waar we deze keer veel mannen zien. Kennelijk allemaal zonder werk. Dat is een groot probleem, dat was het al voor de corona, maar nu wordt het alleen maar erger, zoals op de hele wereld.

Het volgende dorp wordt bij de moskee een man van zijn haardos ontdaan. Ik stop, doe mijn zonneklep af en vraag of ik geknipt kan worden. Ja hoor, dat kan. Haha, ik ben net gisteren bij Co geweest, dus veel is er niet meer af te halen.

We rijden van dorpje naar dorpje en in het laatste dorpje weet Komoot opeens de weg niet meer. We gaan door steegjes en over een trap, onder een moskee toren door, zwaaien naar mensen die buiten zijn en komen uiteindelijk toch weer op een doorgaand pad.

Langs akkertjes rijden we terug naar de N9/N10 (ze kunnen niet kiezen) en steken over naar de weg die ons terug brengt naar de camping.

Het was een leuke rit, we hebben 24.6km gefietst met 120 hoogtemeters, met een gemiddelde van 14.2km. Het hoogste punt was 1250m, het laagste punt 1200m.

We reden door de volgende dorpjes: Aguilal, Tissargate, Ait Zineb, Imzoughene, Aït Boumehand, Tikirte, Tabouraht, Aguilal

Ik kom er via maps.me achter dat de camping in het gehuchtje Aguilal ligt.

We hebben een filmpje gemaakt van het fietsen, bekijk het hier.