Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.
Vrijdag 15 januari 2021: Ait Ben Haddou
Ondanks dat we langs de doorgaande weg staan is het ’s nachts heerlijk rustig hier. Vanmorgen is het -1º, het ijs staat weer op de dakluiken, het is buiten knisperend koud.
Bij de achterdeur van het huis schijnt het zonnetje al lekker en de familie neemt buiten plaats. Ze hebben een lemen bank, met erop een kleed. Ze eten en drinken hun thee en genieten van de eerste warmte.
We worden geroepen door Youssef, zijn schoondochter Fatima gaat brood bakken, en daar moeten we bij zijn. Dus lopen we naar de oven, Fatima komt net met het brood aangelopen.
Ik krijg een krukje van Samir, en kleine Fatiha komt een kleedje brengen voor mij en een kussentje voor haar mama, Fatima. Fatima gooit meer hout op het vuur.
Fatima gaat aan de gang, het brood heeft al liggen rijzen onder een aantal doeken, er liggen 8 broden onder. Hier doet de familie 2 dagen mee.
Ze gooit wat meel op een stuk doek voor haar en pakt een stuk deeg en legt het op het meel. Nu slaat ze met haar handen het deeg plat en wijder. Het wordt zo groot als het brood wat we gisteren bij de tajine kregen.
Ze stookt het vuur wat op en schuift dan de brandende takken naar de rechterkant. Ze pakt een broodplank legt die op het deeg en keert met doek en al de boel om, zodat het deeg op de broodplank komt. Ze schuift het brood de oven in waar het op wat verhitte steentjes te liggen komt. Je ziet het knapperig worden, het gaat heel snel het bakken, tussen de 5 à 8 minuten.
Ondertussen maakt ze het volgende broodje klaar op dezelfde manier. Samir komt een mand brengen waar het gebakken brood op gelegd wordt.
Anna, de vrouw van Youssef, opent een buitendeur en daar komen de kippetjes en een kalkoen echtpaar. Ze lopen achter Anna aan naar de plek waar ze alle dagen hun voer krijgen.
Youssef vraagt of we thee willen, ja dat is goed, graag zonder suiker. Even later komt hij met de thee, of we die bij de camper willen. Nee, we willen wel bij hem komen zitten.
Youssef heeft 6 kinderen, 4 zonen en 2 dochters. De jongste, Fatima, zal denk ik 8 jaar zijn, de andere kinderen zijn allemaal een stuk ouder. Fatima en Fatiha zijn tante en nicht en schelen zo’n 5 jaar. Ze zitten beiden lekker te tekenen en te kleuren.
Fatima leert op school lezen en schrijven. Ze heeft de getallen van 1 t/m 10 neergeschreven en het alfabet in het Arabisch en in onze taal. Ze is er trots op. Ik maak een foto van het geheel.
Fatima loopt langs met een emmer met melk. Ze hebben 5 koeien, een stuk of 10 schapen, ze staan allemaal in de stal. Ze melken ’s ochtends en ’s avonds, ze laat het briefje zien.
De melk wordt opgehaald en bij 60 liter krijgen ze een deel in geld uitgekeerd en de rest in granen, eten voor de koeien en schapen. Een soort van ruilhandel.
We mogen even in de stal komen kijken. De koeien staan daar de gehele tijd, ze gaan niet naar buiten. Youssef vertelt dat als ze ze buiten zetten ze gestolen kunnen worden.
Eén van de koeien geeft op dit moment melk, zij heeft een kalfje. De schapen staan apart in een stal. Beneden bij de rivier hebben ze een paar akkertjes. De mais begint net wat te groeien, de rest is nog kaal. Ze zijn redelijk zelfvoorzienend.
Na het eten gaan we fietsen, richting Ait Ben Haddou. Voor het dorp gaan we een onverharde weg in naar een dorpje dat we vanuit onze camper kunnen zien liggen.
Het ligt aan de andere kant van de rivier, en daar kunnen we niet komen, het water is te hoog om met de fiets over te steken. Dus fietsen we weer terug naar de weg. We komen langs een punt met zicht op de Kasbah, waar Ait Ben Haddou zo bekend om is. Met boven op de berg de agadir, de opslagschuur voor granen.
Het is bijzonder stil in Ait Ben Haddou, normaal gesproken rammelt het hier van de toeristen en is het op de weg druk met toeristenbusjes en taxi’s. Nu niets van dit alles.
De moskee gaat net uit, het is gebedsdag vandaag. Er komen heel veel mannen tevoorschijn, die allemaal weer naar huis gaan. Op de toren van de moskee zit een ooievaarsnest, het is bezet door een stelletje ooievaars.
Een man spreekt ons aan, hij wil ons wel gidsen in de kasbah. Ik zeg tegen hem dat we hier voor de 4e keer zijn, en dat we de kasbah al kennen. Okay, maar hij wil wel gidsen, dan heeft hij werk.
Hij wil ons gidsen en als we niet tevreden zijn hoeven we niet te betalen. Hoeveel kost het dan. Wat we willen geven. Nee, daar houden we niet van. Okay, hij wil 150DH hebben, daar zit de entree bij in. Onze fietsen kunnen we parkeren om de hoek bij zijn broer.
We zeggen toch maar weer dat we er al 4x geweest zijn. We rijden verder en slaan rechtsaf, ik wil nog wel even een plaatje maken van de kasbah.
We rijden verder de vallei in en komen bij het dorpje Tamdakhte, we zien dat ze hier ook een kasbah hebben, dus we houden een beetje afstand, zodat we geen gidsen op onze nek krijgen.
We fietsen door het dorp en worden al snel uitgenodigd om thee te komen drinken, door Abdellah en zijn vrouw Ghadiza. Er worden twee plastic stoelen naar buiten gebracht en een tafeltje. Even later zitten we aan de thee, Abdellah is weer aan het werk gegaan en Ghadiza gaat aan de andere kant van de weg zitten. Geen gesprekjes deze keer.
Als we twee glaasjes op hebben gaan we weer, we vinden het toch veel leuker als we interactie hebben met de mensen. We komen om de bocht en daar staat een man. Hij vraagt of we de grotten al gezien hebben, 2km verderop richting Telouet. Hij is gids voor die grotten. Of we thee willen drinken. Nee dankjewel, we hebben net thee gedronken. Misschien morgen, Insjallah.
We fietsen terug naar Ait Ben Haddou. We halen een fietsende man in., hij rijdt op een ‘normale’ al wat oudere racefiets. Even later zie ik mijn spiegeltje dat hij een tandje bij zet, en ons probeert in te halen.
Als we afdalen hangt hij helemaal voorover over zijn stuur, wij doen hetzelfde, maar hij komt toch heel dichtbij. Hij blijft achter ons rijden en trapt zich een slag in de rondte.
Op de brug stop ik om een foto van de bergen verderop te maken, hij komt met een grote smile voorbij. Tegen 16uur zijn we terug op de camping en installeren ons in de warme zon met een kopje thee en die heerlijke Marokkaanse pinda’s.
Gisteren wilden we douchen maar de geiser gaf een probleem. Er werd iemand naar het dorp gestuurd voor een batterij of onderdeel, maar de geiser doet het nog steeds niet.
Samir neemt Co mee naar de doucheruimte en laat zien dat we ook kunnen ‘douchen’ middels heet water in een emmer. We krijgen er dan een klein emmertje bij om het water over heen te gooien. Een soort van hammam zeg maar.
Dat is goed hoor, we kunnen natuurlijk ook wel in de camper douchen, maar ze willen zoveel moeite voor ons doen, dat we het op deze manier gaan doen.
We komen samen aangelopen, maar ze dachten dat Co alleen zou komen. Dus wordt er nog snel een emmer heet water bij gehaald. Het frist effe lekker op zo. Uiteraard heb ik daar geen foto’s van gemaakt, sorry.
Of we nog een tajine of couscous willen, van Anna. Maar vanavond eten we ons eigen eten, misschien morgen, Insjallah.
Als we buiten zitten komen Fatima en Fatiha aangelopen. Ze hebben een zakje chips mee en een danoontje. Fatima gaat in Co zijn stoel zitten, Fatiha bij mij op schoot. De chips is nogal heet, ‘hot chili’ staat erop. Ze moeten er helemaal een beetje van hoesten. Alhoewel er ook veel toneelspel bij komt kijken. Haha
Tegen 18uur wordt het te fris om buiten te zitten, dus zeggen we tegen de meisjes, tot morgen, en zwaaien ze uit. Weer is er een leuke dag voorbij gevlogen.
We hebben 23km gefietst, waarvan 180 hoogtemeters, voornamelijk over asfalt. Het hoogste punt was 1130m, het laagste 1250m.
We hebben twee filmpjes voor jullie om te bekijken:
Brood bakken op camping Atlas View
Fietsen in de omgeving van Ait Ben Haddou
Terug naar 14 januari 2021 | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ |  Verder naar 16 januari |