2021 Marokko 11 januari

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.

Maandag 11 januari 2021: Aourir – Taroudant

Joepie, we zijn weer op pad. Na 32 nachten op camping Aourir zijn we hier vertrokken. We nemen afscheid van Lahcen, betalen de rekening en lopen naar Ingrid en Willy om ook van hun afscheid te nemen. Zij blijven hier, waarschijnlijk totdat de ferry Tanger Med-Algeciras weer vaart.

Om kwart voor 12 rijden we weg. Als je zolang stil hebt gestaan heb je ook heel wat op te ruimen en rijklaar te maken. We deden rustig aan want Lahcen was er nog niet.

We gaan vanaf de camping linksaf naar Alma, waar we rechtsaf naar Agadir gaan. Dit is een leuke route, 2 weken geleden hebben we deze weg gefietst.

De uitzichten zijn mooi, de lucht is heel helder na alle regendagen, het stof is neergeslagen. Je kunt ook zien dat de regen zijn vruchten afwerpt, het wordt langzaamaan groener in de velden en bergen.

We komen door een dorpje waar de weg weg is, er is alleen modder, gaten en een grote plas in het ‘centrum’.

Dan dalen we steil af naar Agadir, waar we naar de rondweg rijden. Als we een wijk inrijden zien we een groep vrouwen en mannen staan bij een grote parasol. Daar zit een ‘boertje van buuten’, met sinaasappels en mooie groenten. Wij kopen 2kg sinaasappels.

Terwijl Co de sinaasappels koopt krijg ik een Dirham aangeboden door een jongetje, maar ik bedank, haha.

Via de rondweg komen we aan bij de Carrefour. Het is er onwijs druk, de hele parkeerplaats staat nokvol met auto’s. Op de weg er naar toe was het ook druk.

We rijden naar de Afriqiua om te kijken of daar plek is, daar mogen we langs de kant staan, een ketting wordt voor ons weggehaald. We geven aan dat we straks komen tanken.

In de Carrefour en de andere winkels ziet het zwart van de mensen. Ze komen met het hele gezin winkelen. We denken dat de Marokkanen vandaag een vrije dag hebben. In de wijken zagen we ook veel jongelui op de sportveldjes.

We slaan yoghurt in, halve liters want ze hebben wederom geen liter emmertjes. Daarna rijden we naar de Bricomar voor wat spulletjes, maar Co kan niet alles vinden wat hij nodig heeft. Het is een donkere en rommelige winkel. Geen succes dus.

Dan rijden we via een kleinere weg Agadir uit, de bergen weer in, weg van de heksenketel. Het was ook bijzonder hectisch na zoveel rustige dagen op de camping.

We zien mensen picknicken, vooral daar waar bomen staan, de Marokkanen houden immers van de schaduw. Het is op dat moment maar 15º trouwens en de wind is fris.

We komen uiteindelijk uit op de R114a richting Taroudant. Dan wil TomTom ons rechtsaf hebben, nou dat kan. Mensen zwaaien vrolijk naar ons, wij zwaaien vrolijk terug. Dan steekt een man op een tegemoet komende brommer een zwaaiend vingertje naar ons op, zo van nee, nee, je kunt niet verder.

En hij heeft gelijk, we komen op een punt waar het asfalt ophoudt en de piste naar beneden gaat, richting een rivier. De piste wordt bijzonder modderig zien we, middels een diep spoor en verderop is er alleen nog een stromende rivier. Nee, dat is zelfs ons te gek, onze camper kan niet zwemmen. Dus keren we om en zwaaien voor een 2e keer vriendelijk naar alle mensen van zojuist.

We zien onderweg een aantal muurschilderingen, ik heb niet alles vastgelegd want dat kon ik niet bijhouden. 2 Muurschilderingen waren Corona-gerelateerd.

We komen rond 17uur aan bij Taroudant en besluiten om naar een camping te gaan en morgen verder te reizen naar Aoulouz. Daar gaan we de Hoge Atlas in naar Agouim.

We komen langs de nieuwe camping (nieuw sinds vorig jaar), ‘Grand Camping de Taroudant’ geheten. We draaien het pad op maar het hek is dicht en het ziet er verlaten uit.

We draaien achteruit de weg weer op, en willen bij het tankstation keren. Dan komt er een man aanlopen die naar ons gebaart om te blijven staan. Of we op de camping willen, ja maar die is toch dicht? Nee, hij zal even iemand waarschuwen. Even later gaat het hek voor ons open en zoeken we ons een plekje. Er staat één andere camper van Fransozen.

We krijgen een rondleiding over de camping, waar we het potje kunnen legen en de grijs watertank, er is een apart douchegebouw en apart toiletgebouw. Het ziet er allemaal keurig uit. Het is wel langs een hele drukke weg, we gaan zien/horen hoe dat ’s nachts is. Of we gaan gewoon goed slapen, dan heb je er geen erg in.

’s Avonds kleurt de lucht onwijs mooi door de ondergaande zon, de wolken staan in vuur en vlam.

We begonnen de dag met 8º, de hoogste temperatuur was 20º, als we aankomen op de camping is het 16,5º. We hebben vandaag 120km gereden, het hoogste punt was 543m, het laagste punt was 59m.

We hebben onderweg gefilmd, geniet hier maar mee……