2021 Marokko 11 februari

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.

Donderdag 11 februari 2021: Zagora

Voor een stadscamping is het ’s nachts bijzonder rustig, we hebben heerlijk geslapen dus.

De patron vinden we een beetje een vreemde man. We wilden gisteren wat dichter bij de wifi staan, dat vond hij prima, maar niet op de plek waar we gingen staan. En dat terwijl er verder helemaal niemand is.

Maar we vonden een compromis en staan nu naar zijn zin en toch redelijk dichtbij de receptie waar de router staat. Vanochtend liep hij over de camping rond in de buurt van zijn zus, die druk alles aan het schoon maken is. De man heeft een luide stem en is daardoor behoorlijk aanwezig.

Het sanitair gebouw wordt gereinigd, zelfs de tegeltjes voor de receptie krijgen een sopje. Even later is de patron het terrein aan het natgooien. Hij vraagt aan ons wat wij vandaag gaan doen? We gaan fietsen. Ja, maar daarna. Dat weten we nog niet. Dan komt de aap uit de bekende mouw: of we daarna weg gaan of nog een nachtje blijven. Oh, we blijven nog wel een nachtje.

Hij vertelt dat er straks 3 Duitse campers bij komen. Wat een verrassing, er zijn nog meer mensen aan het rondreizen. Dat kan er alleen maar gezelliger op worden.

In de loop van de ochtend komt er een camper de camping opgereden en ze plaatsen hem bij de muur. We maken kennis met Christian, Eva en hun 2 kindertjes.

Ze organiseren groepsreizen naar Marokko, en dat ligt sinds vorig jaar maart op een oor. Maar nu zijn ze 2 maanden geleden binnen gekomen via Genua, Italië, met 3 campers. Ze begeleiden dus twee andere campers plus inhoud.

Ze zijn 7 maanden per jaar in Marokko en de andere maanden in het voormalig Oostblok. Maar ze zijn niet al die tijd met het hele gezin op pad. Christian vertelt dat je op dit moment Marokko niet uit kunt, omdat de ferry’s naar Sete en Genua ook niet meer gaan. Dat is begrijpelijk want zoveel passagiers zullen ze op dit moment niet hebben.

Zij zijn hier nu 2 maanden en willen binnenkort verlengen, wij leggen uit hoe wij onze verlenging niet hebben kunnen regelen, maar wel dat we gedoogd worden.

Na het eten stappen we op de fiets voor een rondje rond Zagora. Vanaf de camping gaan we linksaf en duiken gelijk de eerste wijk in. Het is gezellig druk op straat, de mensen verblijven buiten.

Er zitten een paar dames te handwerken en op een tafel ligt huisvlijt te koop. Er zijn een paar leuke muurschilderingen te bewonderen.

In een andere wijk verschijnt er een brommer naast mij met twee jongens erop. Hij spreekt me aan in het Engels maar heeft al snel door dat we uit Nederland komen. Ah, Nederland, allemachtig prachtig…..

Of we de synagoge willen zien, hebben we al gezien, zeg ik. En Tamegroute hebben we ook al gezien. Dan rijdt hij door naar Co en begint hetzelfde verhaal. Het brommertje maakt een hels kabaal. Dan gaat hij een tijdje voor ons uitrijden. Op een gegeven moment slaat hij linksaf, wij moeten daar volgens Komoot ook heen maar gaan nog even rechtdoor. We horen een schreeuw achter ons maar slaan direct daarop linksaf een ander straatje in, zo we zijn hem ontlopen, pffff.

We fietsen met een omweggetje naar de Djebel Zagora, de berg die je vanuit de stad kunt zien liggen. Via een onverhard pad fietsen we naar de voet van de berg.

Van daaruit gaat er een ruig pad naar boven. Wat een stenen liggen er hier, en niet zulke kleintjes ook. Het is een heel gehobbel. We stoppen halverwege bij een hotel in aanbouw. We denken dat het nooit meer af gaat komen.

Het uitzicht is werkelijk prachtig. Je kijkt uit over de stad Zagora en de palmeraie. Wat staan er toch enorm veel palmbomen.

We rijden hetzelfde padje weer terug naar beneden, met helm deze keer, voor alle zekerheid. Naar beneden toe gaat een stuk gemakkelijker. Daar aangekomen slaan we linksaf en op de weg Zagora-Tazzerine rechtsaf.

Een paar kilometer verder gaan we linksaf de weg op die naar Agdz gaat, de route de Palmeraie, die we gisteren met de camper hebben gereden. Dit deel hebben we met de camper niet gedaan omdat we eerder naar de N9 waren overgestoken.

We komen langs een aantal dorpjes en in sommige duiken we de smalle straatjes in. Er staan voornamelijk lemen huizen en in de schaduw van deze huizen is het heerlijk koel. Het is wederom een warme dag, maar om te fietsen is het wel lekker. Door de kindertjes die we tegen komen wordt steevast om een stylo gevraagd, of een Dirham. Non, ne pas de stylo / Dirham, op onze zakken kloppend.

Op een gegeven moment steken we door de palmeraie over naar de N9. Ook hier is het behoorlijk hobbelen, het pad is erg ruig. Je zal hier vaker met je fietsje of brommer langs moeten. Over de N9 fietsen we naar Zagora. We rijden onder de mooie poort door.

Als we terug komen op de camping zijn de andere twee Duitse campers ook gearriveerd. Een ‘inhoud’ is een gezinnetje van drie, en de andere is een stel. Het grappige is, dat ze allemaal aan ‘onze’ kant staan, terwijl de patron het andere deel nat gegooid heeft. Maar aan deze kant is er meer schaduw, vooral aan het einde van de middag.

We gaan in de schaduw zitten van de palmbomen, de zon is te warm op dit moment. Rond half 6 lopen we naar de markthal om groente en fruit in te slaan. Onderweg zien we een paar mooie muurschilderingen, het is pure kunst, erg leuk om te zien.

We kopen onze spulletjes bij 2 koopmannen, dan heeft ieder iets. Bij de slagers hebben we niets nodig. Via de hoofdstraat lopen we terug naar de rotonde en daar rechtsaf terug naar de camping. Iemand wil €2 omwisselen, we geven hem er 20DH voor.

We eten buiten, het is nog een lekker temperatuurtje. Het late zonlicht zet de palmbomen in een warme gloed. Een mooie combinatie met de blauwe lucht erachter.

We hebben 33km gefietst met 230 hoogtemeters. Het hoogste punt was op 840m en laagste punt op 710m. We reden gemiddeld 14.3km/u.

Bekijk hier het filmpje dat we gemaakt hebben.