2021 Marokko 10 maart

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.

Woensdag 10 maart 2021: Marrakech – Had Boumoussa

We wachten op Youssef, we hebben een reparatieklusje voor hem. Youssef doet klusjes op de camping. Er is een onderdeel afgebroken in onze toilet cassette. En er is een onderdeel weggespoeld gisteren bij het legen van de cassette, simpelweg omdat Co niet wist dat het los in de cassette zat.

We hebben bij Youssef van de receptie gevraagd of we zo’n cassette of onderdelen ervoor in Marokko kunnen kopen. We wisten natuurlijk het antwoord al, maar toch. Het was heel verrassend toen hij zei dat hij misschien zo’n toilet cassette had staan. We zijn naar het magazijn gelopen, maar de cassette die tevoorschijn kwam was ergens uit het jaar nul, jammer.

We spraken Ali aan en laten zien welk onderdeel er weg is, het is een wit deel dat iets op zijn plek moet houden. Nee, dat had hij niet.

Vanmorgen komt Youssef, de painter, zowaar om half 11 al langsrijden, uh, dat is vroeg voor zijn doen. Deze Youssef doet regelmatig klusjes voor ZigZag campers. Hij gaat vandaag bij onze buurman aan het werk. Het komt ons wel goed uit, Co gaat er gelijk achteraan. Youssef is een meester met polyester.

Ali is ook ter plekke en vraagt aan Co welk onderdeel hij nou mist. Co laat het nogmaals zien op de iPad en dan zegt Ali, zo’n onderdeel heb ik nog liggen. Even later brengt hij het langs. Maar…. Er is ook nog iets afgebroken en dat mag Youssef voor ons repareren met polyester. Hij doet dat heel creatief maar het zit als een huis, even later heeft Co de cassette weer in elkaar. Het gaat nog niet heel soepeltjes, het schuifje open en dicht, maar nu kan het tenminste weer dicht.

Om kwart over 12 rijden we weg, we gaan verder met onze reis, naar het noorden nu. Maar eerst naar de gasfabriek onze gasflessen vullen met propaangas. Dat is vrij snel klaar, er kwam gelijk al iemand aan met een kruiwagen om de flessen in te laden. Co vraagt intussen of er in Marokko meer van dit soort Afriquia punten zijn waar ze propaan kunnen leveren. Er is nog een gasfabriek in Meknes, alle andere gasstations leveren geen propaangas. Het is maar dat je het weet.

Dan rijden we naar de Marjane, we waren vergeten om Franse kaasjes in te slaan en dat kun je nu net niet op markten of in kleine plaatsen kopen.

Als we dan eindelijk op pad gaan hebben we er al 30km op zitten. Bij een stoplicht staan allerlei brommertjes te wachten. Op een van de brommers zitten een jonge vrouw en een jongeman, ze ‘praten’ in gebaren taal met elkaar. Als ze mij ziet kijken maak ik een gebaar dat ze herkent, leuk hoor. Als we ze later voorbij rijden zijn ze druk in ‘gesprek’, er wapperen heel wat handjes heen en weer, ook onder het rijden.

We rijden naar het noorden in de richting van Casablanca. Op een gegeven moment slaan we rechtsaf richting El Kelaa des Sraghna, over kleinere wegen. Met kleinere wegen bedoelen we rustiger, zonder snelverkeer. Dat bevalt ons altijd wel goed.

Het is landelijk en er zijn veel velden die door gele bloemetjes er erg vrolijk uit zien. In de verte zien we de door ons zo geliefde bergen liggen.

We rijden door de plaats el Kelaa des Sraghna, het is een vrij grote plaats, maar het is er niet zo druk. Er zijn een aantal mooie muurschilderijen. En de Petite taxi’s zijn groene koetsen.

Dan wordt het weer landelijk, we rijden een tijdlang over de N8. Er zijn veel olijfboomgaarden, en wat daar dan bij hoort zijn de olijf persbedrijfjes, die zien we veel hier.

Er worden weer koeien ‘uitgelaten’ en we passeren heel veel schaapskuddes, met herders. Voorbij het dorp Had Boumoussa duiken we een nog kleinere weg op om een overnachtingsplekje te zoeken. Deze wegen zijn vaak wat rustiger. De meeste weggetjes die we passeren zijn aarden wegen, die gaan we dus niet op.

Dan zien we een huis staan met een redelik groot terrein ervoor bedekt met grind, een ideale plek. Als we er voor staan en we uitgestapt zijn zie ik dat er megafoons op het dak staan, het is dus een moskee.

We lopen naar de weg en spreken iemand aan van het huis er tegenover. Het blijkt dat er in dit gedeelte veel Spaans sprekende mensen wonen. Oei, dat spreken wij dus niet, ja, pocito, pocito, een heel klein beetje.

We weten duidelijk te maken of we hier een nachtje kunnen staan met onze camper, het is geen probleem. Even later zijn we geïnstalleerd en gaan we lekker wokken.

Er komt best nog wel wat verkeer langs, vooral veel brommers. En, zoals verwacht op het platteland, zijn er de nodige honden te horen. We zien het wel, oordopjes in en gaan (slapen).

’s Avonds komen er allemaal mannen naar de moskee, ze zijn net opgeroepen om te komen bidden. De imam is duidelijk hoorbaar, dat wordt morgen niet uitslapen.

We hebben 170km gereden, het hoogste punt was op 597m, het laagste punt op 385m. Het was 20,5º. Het was lekker zonnig met af en toe wat wolkjes aan de verder blauwe lucht.

Bekijk hier het filmpje van vandaag…