Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.
Dinsdag 8 december 2020: Tafraoute
Over vandaag kan ik kort zijn. Het was heerlijk weer. We hebben een witte was gedraaid en gedroogd en verder eigenlijk niet veel bijzonders te melden.
Woensdag 9 december 2020: Tafraoute
De zon kwam weer in een blauw bedje terecht, dat kan toch een stuk slechter. De natuur is evengoed fris. Het was vanochtend bij het opstaan buiten 8º.
Om half 11 gaan we naar de markt in Tafraoute, op de fiets. We zetten de fietsen neer bij Ali BenAbou. De deuren van de werkplaats zijn dicht dus zetten we de fietsen met kettingen vast aan een trap die buiten staat.
We lopen naar de markt via de andere brug. De rivier is een grote betonnen goot geworden waar de rivier doorheen kan stromen. Het nadert haar voltooiing.
Er zijn vandaag meer dieren te koop, vooral schapen. Daarnaast zien we kippen en kuikens. En er zit iemand met konijntjes in een krat.
Het is drukker dan vorige week en die week ervoor. Op het trappel-eind van de markt zien we tafels met kleding met ervaring, ook voor kinderen. We zoeken het een en ander uit voor de kinderen van Zina, die we eergisteren hebben ontmoet. We denken dat ze wel wat kunnen gebruiken. We kopen het op de gok, we weten geen maten.
Er lopen vandaag meer vrouwen rond die witte kleding dragen, met mooie kleurige randen. Daaronder vaak ook kleurige schoenen met kwastjes er op.
Het is wel gezellig op de markt dus we hebben eigenlijk niet veel zin om al terug te rijden. We eten in het hotel bij de brug een omelet met kaas en tomaat. We zitten boven op het terras en hebben leuk uitzicht op de mensen onder ons.
Naast het hotel staat een ambulance waaruit constant een boodschap klinkt die over Corona gaat. Het valt op dat mensen die een mondkapje half dragen hem op dat moment even over neus en mond trekken.
De vrouwen lopen vaak met een mand achter op hun rug, die met een band over hun hoofd gedragen wordt. Van boven op het terras kun je goed zien wat er allemaal in zo’n mand zit. Twee verkopers hebben een ludieke zonnewering, de een een grote mand die hij ook verkoopt, een ander met een teiltje.
Aan het einde van de markt lopen we het dorp in, naar de taxi’s. De mensen van buitenaf lopen al terug om de terugreis te aanvaarden. Vaak hebben ze nog wel een pittig eindje te reizen.
Daarna lopen we terug over de markt naar Ali voor onze fietsen. We gaan nog even langs onze groenteboer voor wat fruit, en naar zijn buurman voor heerlijke olijven. Dan fietsen we terug naar ‘huis’.
’s Middags fietsen we naar Zina, maar ze is niet thuis. Het hek die toegang tot de tuin geeft zit met een kettingslot vast. We roepen Zina, want we horen een radio aanstaan in het huis. Even later komt Mohammed, haar zoontje aanlopen naar het huis toe. Hij heeft ons vast horen roepen. We geven hem drie tasjes, voor alle drie wat kleding. Hij kijkt erg blij en bedankt ons vriendelijk. Zijn moeder is inderdaad niet thuis, hij vertelt wel waar ze is, maar dat begrijpen we niet. Bye, bye.
We zitten nog even lekker in het zonnetje en ruimen dat onze spullen op. Morgen gaan we op reis, met een ruime omweg naar Agadir. We willen bij de douane in de haven proberen om een verlenging voor onze camper in de wacht te slepen.
Terug naar 7 december | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ |  Verder naar 10 december |