2020 Marokko 3 maart

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.

Dinsdag 3 maart 2020: Tafraout

Voor het wandelen lopen we langs bij Gerrie en Annie. Het gaat goed met Gerrie, de verbanden zijn er af, hij is nu plaatselijk een roodhuid. Hij smeert 2x per dag een desinfecterend middel op de schaafwonden. En zijn knie voelt nu ook beter aan.

We gaan een korte wandeling doen, van zo’n 1,5uur. We lopen naar de lagere berg achter de camperplek en klauteren tussen de rotsblokken naar boven. Het is best wel grappig, wat zijn er toch een enorme rotsblokken hier.

Het uitzicht op de camperplaats wordt steeds mooier, met in de achtergrond het dorp Tafraout.

Dan zien we aan de andere kant Tazka liggen, en daar dalen we naar af. Wederom tussen gigantische blokken door, maar we vinden ons padje prima. Af en toe moeten we een stukje terug omdat dan de afstap te groot is, maar verderop is er altijd weer een mogelijkheid. Leuk om te doen zo. Het is wel goed uitkijken voor de scherpe oppervlaktes, maar we zijn allemaal weer heel terug gekomen. Ook is het af en toe uitkijken voor de argantakken. Daar zitten venijnig scherpe doornen aan.

Het laatste stuk is easy, zoals Toni en Annelies vaak zeggen, de snelweg, of de hoofdstraat.

Even na 11uur zijn we terug bij de campers. We lopen gelijk door naar de markt, we hebben fruit nodig. Op dinsdag is er een pre-markt, de echte markt is op woensdag, dan is het ook een stuk drukker. Vooral in de ochtend.

Voor ons heeft de markt een beetje zijn sfeer verloren sinds het vorig jaar terug verhuisd is naar de oude plek. De groente en fruit kramen zijn nu allemaal in de markthal gesitueerd, allemaal keurig op tafels. Voor de mensen hier is het natuurlijk een hele verbetering.

Er staan een paar vrouwen in het zwart gekleed, ze hebben wel een wit petje en hoedje op. Bij een mannetje in het steegje kopen we 10 eieren. We moeten even wachten want hij is net de groente voor zijn tajine aan het snijden.

Het is vandaag ontzettend warm, we waren wel blij met de kortere wandeling. Als je nu in de zon loopt is het niet prettig meer. We zitten aan de andere kant van de camper in de schaduw, dat voelt koeler dan onder de luifel.

Dan komt tegen half 4 Toni langs. Abdellah heeft hem gebeld, hij is nu al in het dorp, hij zit bij café Tifawine. Abdellah is van het dorpje Anergui, waar we gisteren waren. Toni heeft hem een paar schoenen beloofd en een lange broek.

Abdellah is vanuit Anergui 12km naar beneden gelopen naar de Ammelne vallei en heeft daar een taxi genomen naar Tafraout. Hij slaap vannacht bij zijn broer in het dorp en gaat morgen middag om 17uur weer met de taxi terug, naar de P1011 om dan weer 12km naar boven te lopen.

Maar nu kan dat op heuse bergwandelschoenen. Ze zijn op een haar na nieuw, hij zit helemaal te glimmen zo blij is hij er mee. Hij vraagt of we ook nog sokken meehebben. Dat hebben Toni en Annelies ook meegenomen, evenals een rugzakje. Van ons krijgt hij een lange broek.

We doen een drankje en ik hoor Abdellah zeggen dat hij zo een omelet gaat eten. Ik ga binnen betalen en geef aan dat ik voor Abdellah ook zijn omelet wil betalen. Ik moet 99DH betalen.

Als ik tegen Abdellah opnoem dat hij straks een omelet kan eten en dat die al betaald is, zegt hij dat hij helemaal geen omelet gaat eten. Dat doet hij morgen voordat hij terug gaat lopen.

Dus loop ik terug naar binnen. De man die Engels spreekt zegt dat ik alleen de drankjes heb betaald. Ik zeg dat ik het dan wel erg duur vind. Hij roept de ober erbij. De rekenmachine wordt geraadpleegd en ik krijg 41DH terug.

Abdellah heeft nog een thee besteld, die nu bij de prijs in zit. Hij doet een giga grote suikerklont in het potje. Hij schenkt een glaasje in voor Toni en Annelies, en vraagt nog 2 glaasjes erbij, voor ons. Wat is dat toch mierzoet. Nu zit er dus nog thee in voor 1 persoon, voor Abdellah zelf. Hij doet er nog een halve suikerklont bij, zo’n halve suikerklont a la Marokkaanse art is bij ons in NL 3 grote suikerklonten, wat een zoetbek.

Hij vertelt dat hij veel suiker gebruikt omdat hij ook hard moet werken. Morgen gaat-ie zijn bloeddruk laten meten en zijn suikergehalte. Even in de APK zeg maar.

We nemen afscheid en moeten beloven dat we nog een keertje naar Anergui komen, dan maakt hij een tajine voor ons. Die staat, Insjallah.

Tegen de avond komen Wil en Wilma het terrein oprijden in hun mooie MAN overlander. Ze hebben een cursus gevolgd in Marokko en die was grotendeels in de woestijn. Ze hebben vastgezeten in het zand, een aantal keren banden verwisseld. Door krappe passages gereden, dat waren afzettingen met linten. Kortom, ze hebben hun nieuwe auto goed leren kennen.

We zitten gezellig bij te kletsen bij Wilfried en Ria. Wil en Wilma hadden ook altijd een Burton. Nu niet meer, want ze hebben huis en haard verkocht en dus ook de Burton. Het is een leuk weerzien. Wij hebben ze afgelopen jaar gezien en gesproken bij een Treffen in België.

Dan is de dag weer om, het was vandaag 31º op zijn heetst, het is ’s avonds om 9uur nog 23º buiten.

We hebben vandaag 2.82km gewandeld, daar 1.10uur over gedaan. We liepen 2.4km/u en hebben 120 hoogtemeters overwonnen. Easy, appeltje-eitje. Bekijk onze wandel- klauterroute op Komoot.nl