2020 Marokko 3 december

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.

Donderdag 3 december 2020: Tafraoute

Vandaag zijn we een dagje op stap met de camper, helemaal naar Tafraoute. We gaan de dag doorbrengen bij Ali BenAbou, de tegenhanger van Mohammed Farih, v.w.b. het opknappen van campers.

Wij reisden de 1e twee jaar in Marokko met Cees, die allebei de keren zijn camper bij Ali liet opknappen, en problemen op liet lossen. Hij verheugde zich daar helemaal op.

Als we weg willen rijden van de camping rent ‘mammie’ onder de camper en gaat daar zitten. Ze is doof en zich waarschijnlijk niet bewust van het gevaar van die grote wielen. Ik maan Co tot stoppen en haal haar er onderuit. Als we bij de poort komen moeten we die open maken en komt ze weer aanlopen. Ik til haar weer op, en als we wegrijden staat ze buiten de camping ons na te kijken, tot vanavond.

We hebben afgesproken met Ali dat we er om 9 uur zijn. We hebben een aantal dingen opgeschreven wat er gebeuren moet, en dat lijstje groeit gaandeweg dat we er zijn nog wat aan.

*De bumper achter heeft een paar scheurtjes en andere schade.
*Het rooster in de gril heeft een deuk.
*Bij de garagedeur pakte het onderste slot niet goed.
*Het trapje hangt scheef, Co had een keer zijn sloffen er op laten staan terwijl hij de trap naar binnen haalde, oei.
*De ramen moeten gekit worden.
*Er zit een plaatje op het dak bij de antenne wat lelijk is geworden.
*De achterste balk van het chassis heeft in de afgelopen 8 jaar een aantal keren de grond gekust en is behoorlijk gebutst en krom geslagen.
Dat is heel wat, maar bij Ali zijn we op de goede plek.

Het is nog rustig in de werkplaats als we aankomen. Even later verschijnt Ali, hij loopt met Co rond de camper en gaat dan gauw naar binnen, hij vindt het een beetje brt, koud, haha.

Eerst gaat hij met de stootbalk aan de gang, die moet er af om uit te kunnen deuken. De kabel voor de achterverlichting werd vakkundig gedemonteerd, waardoor de stootbalk er helemaal onderuit kon.

Even later is hij met een medewerker de balk aan het uitdeuken. Hij heeft er een andere balk ingelegd zodat hij de deuken er uit kan slaan. Dan monteert hij er 5 u-profielen in, contra geplaatst, zodat het geheel steviger is dan dat het was. Een fris verfje erover heen gespoten, en de balk is weer als nieuw.

Dan is de bumper aan de beurt. Over de scheurtjes en lelijke plek worden polyester matjes gelegd en dan keurig geplamuurd, geschuurd en in de grondverf gezet. De plekken rondom het gebied dat gespoten gaat worden wordt afgeplakt met Marokkaanse kranten, kunnen we het laatste nieuws nog lezen.

Co loopt ondertussen rond de werkplaats en maakt wat foto’s van het bedrijf. Bij de moskee zijn ze de palmbomen aan het bijwerken, zodat ze nog hoger kunnen groeien.

Naast de werkplaats zijn ze een huis aan het bouwen. Alles is puur handwerk. Een jongen schept een kruiwagen vol met grind, dat rijdt hij tegen een plank op naar de betonmolen, een zware klus. Een andere jongen vult zijn kruiwagen met zand, dat gaat ook tegen de plank op naar de betonmolen.

Aan de andere kant van de betonmolen staat een jongen het beton op te vangen in grote emmers, die hij daarna aan een haak hangt, de emmer wordt met de hand omhoog getakeld naar het dak. Hij wijst naar de emmer en dan naar mij, ik mag wel even met de lift mee hoor, haha.

De bovenverdieping steekt voorbij de gevelmuur, dat levert natuurlijk wat meer woonoppervlak op, zeer vooruitstrevend.

Als Co terug komt gaat hij het dak op om het plaatje bij de antenne te verwijderen, dat is helemaal verroest. Hij overlegt met Ali en samen snappen ze niet waarom het plaatje daar eigenlijk aangebracht is, het heeft geen functie. Co maakt het geheel schoon en er zit gewoon een gaaf dak onder. Ali brengt voor de zekerheid een randje kit aan rondom de antenne aansluiting op het dak.

Ik zit naast de camper te genieten van het zonnetje. Er lopen nog heel wat mensen langs, op weg naar het dorp. We staan naast een kinderopvang en schooltje. Af en toe hoor ik de kinderen de juffrouw nazeggen, zal wel de tafel van 2 zijn of zoiets. Het is leuk om de heldere kinderstemmetjes te horen.

Om 14uur komt Ali met de verfspuit en wordt de bumper vakkundig gespoten, het ziet er erg mooi uit. Ali is zo geconcentreerd bezig dat hij het puntje van zijn tong naar buiten steekt. Zo ook later bij het lassen van het trapje, een grappig gezicht. Een medewerker kit onze ramen met zwarte kit, het wordt erg netjes gedaan.

Als alles gereed is vragen we Ali naar de rekening. Het kost alles te samen 1300DH, of dat goed is vraagt hij bijna verontschuldigend. Natuurlijk is dat goed, we geven hem 1500DH, dat is omgerekend €135,00. Daar zijn ze een hele dag voor bezig geweest. De twee werknemers geven we ook een extraatje voor hun puike werk. We gunnen het Ali van harte, hij had gedurende 4 maanden geen werk, alles i.v.m. Corona. De mensen gaven geen geld uit, simpelweg omdat ze het niet hadden. Dat hoorden we van de week ook van de verkoper toen we een internet-kaartje gingen kopen. Hij had het ook erg rustig.

Om half 6 rijden we weg, de dag is weer rond vol. We halen bij onze vaste groenteboer wat fruit en gaan dan terug naar de camping.

Het avondlicht zet de bergen in een warme en gouden gloed, het is gewoon een genot om hier rond te rijden. Ook bij Ali konden we genieten van het mooie uitzicht op de bergen rondom Tafraoute.

Vanwege het mooie avondlicht rijden we de camping voorbij om nog wat langer van het mooie uitzicht te genieten. Het is ook zo grappig dat je in de Ammelne vallei overal dorpjes onder aan de bergen ziet. Ook zijn er plukken met oude lemen huizen te zien.

Dan komen we aan op de camping, waar we welkom worden geheten door Ramzi en de poezen familie.

Ik heb een email gehad van Ton en Gerda, begeleiders van camperreizen door de NKC. Ze hadden wat vraagjes over de camping en denken er over om toch deze camping weer op te nemen in het reisschema voor volgend jaar oktober/november. Ramzi vindt dat erg leuk als we hem dat vertellen, bij voelt zich vereerd. Dat is fijn om te horen. Hij stond overigens toch al op campercontact, maar onder de plaats Tiznit, en de camping stond als: camping La Vallee d’ameln. 1 m’tje te weinig. Ik heb aan Ton en Gerda gevraagd om het aan te laten passen. Wij voelen ons prima op deze camping.