2020 Marokko 23 november

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.

Maandag 23 november 2020

Als we een rustig dagje hebben gehad en ik ’s avonds zeg, ik ga het verslag schrijven, zegt Co; maar er is toch niet zoveel gepasseerd? Maar er is altijd iets om over te schrijven, zo ook over vandaag.

Vanmorgen hebben we Ramzi, de campingeigenaar, ons ‘lijmraam’ laten zien en gevraagd of hij misschien terpentine heeft of wasbenzine. Dat heeft hij niet, ook niet na zoeken in zijn rommelhoek. Maar hij schrijft voor ons op een papiertje hoe het heet in het Arabisch, Doulyo. In het magasin hebben ze dat, op zeker. Kijk zijn we weer een stapje verder.

Co heeft vanmorgen aan een oude antenne een stukje touw vastgeknoopt. Het einde heeft hij uitgerafeld. Dit heeft hij in de dieseltank laten zakken en even laten hangen, om het touwtje te door drenken met diesel. Met die diesel heeft hij geprobeerd om de lijm te verwijderen, maar dat lukte niet. We hebben nl. in 2015 in Noorwegen op een pas geasfalteerde weg gereden en allemaal teerspatten op onze camper opgelopen. En dat kregen we met diesel toen prima eraf. Maar nu werkt dat niet.

‘Onze’ camping staat niet in de campercontact app, en dat is deze plek toch wel waard. Dus vragen we Ramzi of hij dat wil. Hij zegt, ik sta al in de app ‘Park4night’. Dat klopt, maar nog niet in campercontact, en die wordt ook door heel veel camperaars gebruikt. Hij vindt het goed. Dus maak ik foto’s en ga hem morgen aanmelden. De camping heeft 20 plaatsen met stroom en 10 zonder stroom. Het kost 50DH per nacht en stroom kost 20DH.

Er is een zwembad, maar dat is op dit moment meer een broedplaats voor iets anders dan dat het voor zwemmers geschikt is. Dat komt omdat er geen gasten zijn, dan heeft het weinig zin om het bad bij te houden. We kunnen Ramzi wel de tip geven om scholen uit te nodigen om bij het zwembad biologielessen te geven, er is genoeg te zien.

Er is een wasmachine en drooglijnen, een restaurant, en een winkeltje voor bij de weg. Het ziet er rijk gesorteerd uit.

Ramzi heeft ook een aantal hotelkamers, zo’n 15 stuks. De kamers zien er netjes uit.

Je staat tussen muren, maar je hebt evengoed uitzicht op de omringende bergen, dat is wel fijn.

Tegen half 12 fietsen we naar het dorp. Bij de wegomleiding pakken we weer de oude weg. Nu zijn er wat mannen aan het werk, maar het is er niet druk van. Iemand spreekt ons aan en verwijst ons naar de stoffige weg. Er rijdt net een auto langs op dat deel en die veroorzaakt veel stof. We kuchen wat en lachen erbij. De man moet ook lachen en we mogen verder, sjoekran. Ben ik toch weer vergeten een foto te maken van het geheel.

Bij het Magasin laten we het briefje zien van Ramzi. De man gaat naar zijn magazijn en blijft best wel lang weg. Zal hij ‘stiekem’ naar de buren zijn om het te halen? Maar nee, hij komt terug met een flesje, dat al aangebroken is. Co ruikt er eens aan en zegt, het is alcohol. Daar redden we het niet mee, dat is niet sterk genoeg.

We vragen de man of hij iets sterkers heeft en laten hem de foto zien van ons raam. We wijzen op een rol tape, plakken het virtueel tegen de muur, trekken het er weer af en wijzen dan op ons raam, maken een poetsbeweging en hij snapt het. Ik vraag of het hetzelfde is als op het briefje staat, hij wijst op het flesje en wijst aan dat er Diluant op staat. Ik ruik ook aan het flesje en zeg tegen Co, dit is geen alcohol, dit is Tinner of zoiets. Dus kopen we het flesje. Gelukkig zit er een stevig dopje op, het is immers al aangebroken.

We moeten aan de andere kant van de weggehaalde brug zijn, dus rijden we weer via het marktterrein naar de andere brug. Er zijn al een aantal kramen ingericht, dus op maandag is er al een pré-pré-markt.

In de slagershal halen we botten, we gaan een heerlijke soep maken. We komen altijd bij onze vaste slager. Zijn vitrine is goed gevuld en de aangeboden waar ziet er prima uit. De man is ook altijd goedlachs en vriendelijk. Hij heeft een jongen in opleiding bij zich staan.

Hij snijdt ter plekke twee stukken bot uit een grote lap vlees. Op ons verzoek haalt hij het onder de zaag door. Een paar stukken schenkel erbij, en we redden ons weer.

Bij 2 fietsenmakers proberen we een binnenband voor de fiets te kopen, met autoventiel, maar geen van beiden heeft het. In het voorjaar hebben we bij een fietsenmaker zo’n binnenband kunnen kopen, maar die heeft hij niet meer. Hij had de laatste aan een Nederlander verkocht, zei Co, toen hij terug kwam. Nee hoor, grapje, dat maakte Co er zelf van.

We dalen weer af naar de Ammelne vallei en rijden net met een lekker vaartje naar beneden, als ik heel hard stop roep naar Co. Ik zie nl op de rotonde een politieauto staan. Hier is vaak controle op snelheid, maar in dit geval stoppen we om onze mondkapjes om te doen. pffff. De agenten moesten er wel om glimlachen, maar we konden het niet zien door de mondkapjes die ze zelf omhadden. Je kunt een boete krijgen voor het niet dragen van een mondkapje van 300DH p.p.

Terug bij de camper gaat Co gelijk aan de slag met de Diluant, en het vliegt er af. Hij moet er wel even voor poetsen, maar het werkt. Ook het aluminium kan hij er mee doen, daar was-ie wel een beetje huiverig voor, voor de lak, maar het gaat goed.

’s Middags pakken we een douche, en heel verrassend, het is heerlijk zacht water. Wat een verademing, mijn haar voelt niet meer als touw. Het is wel zo’n typisch Marokkaanse douche, je moet de douchekop zelf vasthouden. Het water is lekker heet en de doucheruimte mooi schoon.

Als de zon bijna onder gaat wil Co de kitspuit bedienen. De kit hadden we in januari in Nederland gekocht. Met zwarte kit voor boven de ramen. Maar als hij aanzet om te spuiten komt er niets uit. Hij drukt even door, maar nee hoor er komt niets uit, resultaat, een kapotte kithouder. De kit is helemaal ingedroogd, waarschijnlijk door de warmte in de camper van de afgelopen maanden. Verdorie, zegt Co, wil ik spuiten is-ie verstopt. 😉 Morgen dus nieuwe kit kopen bij het Magasin.

We zijn nog nooit in november in Marokko geweest en maken voor het eerst mee dat er onwijs veel vliegen zijn. Het is op het irritante af. Het was ook zo in Marrakech en Aourir, dus niet iets van hier. Zal het jaargetijde zijn. Dus ondanks dat we de horren overdag dicht hebben vind er elke avond een moordpartij plaats in de camper.