Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.
Zondag 22 november 2020
Om kwart voor 7 beginnen de imam’s met hun oproepen tot gebed. He, dat is de eerste keer dat ik over de imam schrijf. We hoorden ze alle dagen wel hoor, ook ’s ochtends vroeg maar het was niet overheersend. Net als hier, en bovendien zijn we dan altijd al wakker en het hoort nu eenmaal bij Marokko.
Rond kwart voor 8 wordt het licht en als de zon rond kwart voor 9 eenmaal op de camping begint te schijnen is het gauw lekker warm. Dus gaan de stoeltjes naar buiten en is het weer genieten.
Het verlengstuk van de elektra kabel doet het weer, de verbinding in de stekker was niet goed aangesloten.
Co heeft kit voor de ramen gekocht in Nederland. We hadden de afgelopen winter de bovenranden van de ramen met ducktape beplakt omdat er wat water naar binnen kwam. Als Co de ducktape eraf haalt blijft de lijm op de raamrand zitten.
Het is tijd om wat boodschapjes te doen: een nieuw spuitmondje voor de kitspuit, lijmverwijderaar, een reserve binnenband voor de fiets.
Aan het einde van de ochtend fietsen we naar het dorp. We rijden vanaf de rotonde omhoog, de bocht door en zien na zo’n 500 meter dat er een wegomleiding begint. Ze zijn de weg aan het opknappen. Ter hoogte van de waterzuivering komen er op een paar plekken grote duikers onder de weg, voor een betere afwatering. De omleiding is ca. 600 meter lang en bijzonder stoffig en erg hobbelig . Wij blijven op de oude weg rijden, het is zondag, de werkzaamheden liggen stil, en het hobbelt minder.
We komen aan in Tafraoute en zien dat het magasin, waar we normaal de bovengenoemde spulletjes halen, gesloten is. We proberen het bij een ander magasin maar die verwijst ons door naar de overkant, in de winkel bij het hotel hebben ze het vast en zeker.
Ik heb een foto gemaakt van de lijmrand op het raam en een stuk oude ducktape meegenomen. Maar de man snapt mijn Franse uitleg niet en geeft een nieuw potje lijm, haha. Google vertaal biedt ook geen uitkomst. Morgen maar verder zoeken.
We rijden naar de brug maar kunnen opeens niet verder. De brug is er niet meer…..de ziel van het dorp is verdwenen. Hoe moet dat nu met alle ‘brughangers’ tijdens de markt? Boven aan deze pagina zie je de brug in volle glorie.
We fietsen rechtsaf over het marktterrein en dan linksaf naar het oude marktterrein, langs het oude politiebureau. We zien dat het hek van het sanistation open staat.
We rijden door naar de camping sauvage in het Keteldal. Vanaf de weg gezien staan er geen campers op de ‘plaats’. De 3 campings zijn ook gesloten. In het dorp is het rustig.
Op de terugweg worden we nageroepen, het is de kapper. Hij komt naar ons toe en vertelt dat als je geen mondkapje draagt je 300DH boete kunt krijgen. Dat zegt de man die zelf op dat moment ook geen mondkapje draagt….
Op de fiets dragen we inderdaad geen mondkapje, maar we hebben ze bij ons en gebruiken ze als we winkeltjes binnen gaan. Nu doen we ze maar even onder onze kin tijdens het fietsen door het dorp.
We rijden terug langs de wegomleiding, over de oude weg, en dalen onder het toeziend oog van de leeuw af naar de camping.
De poezen van de camping hebben ontdekt dat wij poesjes aaien wel leuk vinden en houden zich op in onze omgeving. Ze zijn nog bijzonder speels wat leuk is om naar te kijken. Ze worden wat brutaler en springen af en toe op schoot, maar dat willen we niet, ze verharen nogal.
Aan het einde van de middag doen we de wandelschoenen aan en stappen een 2,5km om richting het dorpje onder de leeuwenkop. Er is weinig te beleven, waarschijnlijk ook een dorp waar mensen 2e huizen hebben staan. Er is wel een heuse buurtsuper en straatverlichting in de vorm van een enkel peertje.
Terug is het land over zand, nou ja, zeg maar gerust land over stenen. Het lijkt wel stenen city. Een akkertje met olijfbomen wordt bevloeid met water en ook hier hebben de cactussen het erg moeilijk.
We gaan bij terugkomst nog even genieten van het late avondzonnetje. Om 18uur wordt het te fris en ruimen we de boel op. De dag is weer omgevlogen met een lekker temperatuurtje om goed in de zon te kunnen verblijven.
Hieronder wat sfeerfoto’s gemaakt op de camping en in één van de hotelkamers.
Terug naar 21 november | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ |  Verder naar 23 november |