2020 Marokko 22 december

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.

Dinsdag 22 december 2020: Aourir

Zo rond 9.10uur komt de zon op onze camper, en op de struiken die ernaast staan. Co steekt een halve sinaasappel op één van de takken en roept ‘Buul Buul’. En ja hoor, daar is-ie. Hij zit lekker te smikkelen van dit ontbijt.

Ook de Diadeemroodstaart kwam even een kijkje nemen, de foto van de Diadeemroodstaart op de grond is gisteren gemaakt, daar zie je hoe slank dit vogeltje is. Vanmorgen zat hij in het eerste zonnetje, de veertjes helemaal opgepompt, zich lekker op te warmen. Een prachtig gezicht, al die veertjes. Op de dichtbij-foto zie je de zon opkomen in zijn oogje.

Bij de volière met de Zebravinkjes staat een bijna uitgebloeide Aloë Vera. En musjes zijn het ook waard om gefotografeerd te worden, moeder natuur geeft veel natuurkunst om naar te kijken.

Op zondag wordt er veel gepicknickt, zo ook op de helling achter de camping. Er waren een paar groepen van vrouwen en kinderen, die zich prima vermaakten met elkaar. Later zagen we ze weer op huis aan gaan.

Om 10uur rijden we met Willy en Ingrid naar Agadir, naar de douane in de haven. We gaan het gewoon proberen, ondanks dat de Fransman gisteren vertelde dat hij donderdag terug mocht komen.

We zijn nu langer binnen dan de 10 seconden van afgelopen vrijdag. We vullen een formulier in, geven ons paspoort af plus het bewijs van onze camper dat we bij binnenkomst hebben gekregen.

We moeten buiten wachten. Ondertussen komt er een Frans echtpaar die binnen hetzelfde gaat regelen. Zal er dan toch drukte verwacht worden, vandaar de spreiding.

Na zo’n 10 minuten komt de mevrouw terug met het paspoort en een A4. Hierop staat dat onze camper tot eind juni in Marokko mag blijven. Kijk, dat is geregeld. Normaal gesproken mag een auto/camper in een kalenderjaar 6 maanden blijven. Dus als we dit halve jaar niet vol maken, schuift de rest door voor later in het jaar.

Na deze geslaagde actie rijden we naar de DHL vestiging in Agadir. Ons pakket met de luchtbalg zou vandaag moeten arriveren, maar volgens de track-en-trace code ligt het nog steeds in Casablanca.

De medewerker kijkt het na en zegt dat het in Casablanca ligt omdat er invoerrechten betaald moeten worden. Ze hebben ons gebeld, hij laat het nummer zien, maar dat is niet van ons. We denken dat het het telefoonnummer is van de leverancier in Nederland. Ja, als ze dan dat nummer proberen, en dan ook nog zonder 0031, dan gaat dat het hem niet worden.

Ik geef ons Marokkaanse telefoonnummer op, de man gaat het een en ander regelen en geeft aan dat als het pakket bij deze DHL vestiging binnen komt hij ons belt. Het zal nog ca. 3 à 4 dagen duren. Inshallah.

Daarna rijden we naar een Fromital winkel. Wij kopen altijd de emmertjes yoghurt van dit merk. Ingrid vertelde vorige week dat er een winkel van dit merk in Agadir is. Ze hebben ook kaas, dus we slaan wat dingetjes in.

We lopen met een omweg terug naar de auto en doen een kopje thee op een terras. Het grappige is dat je goed kunt zien waar een kapper zit, er staat altijd een rekje buiten met handdoekjes.

Aansluitend gaan we nog naar de Decathlon en de Carrefour. We zijn tegen 14uur weer thuis. Etenstijd. ’s Middags zitten we lekker in het zonnetje. Verder geen bijzonderheden.