Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.
Maandag 21 december 2020: Aourir
De kortste dag vandaag, hierna gaan de dagen weer lengen, fijn hoor, want het is om 19uur al donker…….
Vanmiddag hebben we gefietst, via asfalt en onverhard, door de bergen in de richting van Taghazout.
We gaan om half 2 op pad, rechtsaf de camping af. We suizen naar beneden, door het dorp en gaan bij de stoplichten rechtsaf. Onderweg stoppen we bij een fietsen- annex brommermaker. Even kijken of hij voor ons een binnenband heeft met een autoventiel. Dat heeft hij niet, hij heeft wel lucht, en dat heeft mijn voorband toevallig nodig. Sjoekran voor de service.
Aan het einde van het dorp gaan we linksaf over de rivier en rijden we direct redelijk steil omhoog. Vorige week waren we hier ook op de fiets maar toen zijn we omgekeerd.
Nu rijden we verder en als we 8km gereden hebben gaan we linksaf een onverhard pad op. Hier blijven we 7,4km op rijden. In het begin gaat het nog wel maar verderop wordt het behoorlijk ruig, met stenen in en op de weg, en heel veel watergeultjes. We zullen dit niet zo snel nog eens rijden. Voor nu moeten we het er mee doen.
Onderweg kruizen we een schaapskudde. De herderin staat hoog boven ons maar komt even naar het pad toegelopen. Ze daalt af, zeg maar. Ondertussen houdt ze een hele litanie in het Arabisch en gebaart er druk bij met haar armen. Ik zeg dat we maar heel weinig Arabisch spreken, dan begin ze opnieuw, alleen nu langzamer. Maakt niet uit voor ons hoor, we verstaan er toch niets van, haha. We zeggen ‘slemma’, tot ziens, en we worden blijd door haar uitgezwaaid.
Na 7,4km hotsen en hobbelen komen we aan bij een asfaltweg die ons naar beneden brengt. We kruizen de N1, waar het op dat moment net heel rustig is met verkeer en steken die over om verder naar beneden te rijden. We hebben heel wat geklommen, dus dit is de beloning.
We komen aan bij de kust en willen naar de boulevard, die van Aourir naar Taghazout gaat. Komoot wil ons een pad op hebben waar een slagboom aanwezig is. Daarachter zit een mijnheer in de schaduw van een palmboom. Of we er langs mogen, jawel hoor.
Het is een luxe pad tussen twee hotelcomplexen in, met palmbomen, verlichting en bankjes om op te zitten. Waarom dit bewaakt moet worden, Joost mag het weten, of Ali, maakt niet uit. Vanaf de boulevard kun je zo het pad op lopen of fietsen. Wat een saai beroep heeft zo’n bewaker, wat zal zijn dag lang duren.
Op de boulevard pakken we het eerste het beste bankje en drinken een kopje thee, dat gaat er wel in, na onze bergetappe.
We rijden weer langs de vele hotels die hier gebouwd zijn of nog af gemaakt moeten worden. Het is af en toe net een spookstad. De hotels die af zijn staan leeg, er zijn geen toeristen aanwezig. Maar de personeelskosten gaan wel door, want we zien genoeg mensen lopen, vooral bewaking.
We fietsen gedurende 3.2km langs het strand, er zijn wat andere fietsers en wandelaars, maar niet veel. Aan het einde van de boulevard gaan we rechtsaf over onverhard langs wat restaurantjes.
We komen langs de plek waar de vorige keer veel jongelui aan het planksurfen waren, maar nu is er niemand in het water of op het strand. De golven stellen dan ook niet zoveel voor op dit moment.
We steken de rivier over en als we even op de telefoon staan te kijken welke kant we op moeten horen we een claxon. Er stopt een oldtimer naast ons en de bijrijder kijkt ons met een grote grijns aan. Het is de Fransman die met zijn camper bij Mohamed Farid stond.
Wij gaven hem de tip om in Agadir het verblijf van zijn camper te verlengen bij de douane. Hij is 1 week eerder uit Tafraoute vertrokken dan wij. Hij is vanmorgen bij de douane geweest en moet de 24e terugkomen.
Wij vertellen hem dat we vrijdag bij de douane geweest zijn en dat we morgen terug mogen komen. Het verbaast hem. Ik zeg, misschien willen ze de aanvragen spreiden, vanwege grote drukte, haha.
We gaan morgen naar de douane en zien wel, anders komen we donderdag gewoon nog een keertje.
We komen langs het marktterrein waar je alleen de restanten van de kramen ziet, met plastic afgedekt.
We hebben 29.9km gefietst, waarvan 440 hoogtemeters. Het hoogste punt was 280m, het laagste 0m. Onze gemiddelde snelheid was 13.6km p/u. Waarvan akte.
We hebben een filmpje gemaakt, dat je hier kunt bekijken.
Terug naar 20 december | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ |  Verder naar 22 december |