Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.
Donderdag 17 december 2020: Aourir
De lucht is weer blauw, geen wolkje te zien. Even later wel de zon, heerlijk hoor.
De ochtend wordt deels gevuld met vertoeven op internet, de website uploaden, krantje ophalen, mails beantwoorden, de tijd vliegt. Co gaat een praatje maken bij Lahsen, die is druk bezig met een andere man bij de caravan. Het is een heel project. Lahsen zegt, als het project klaar is dan gaan we op de stoeltjes zitten en drinken een biertje.
Om half 2 gaan we fietsen, ik heb in Komoot een ronde uitgezet via een kloof, het is een rit van 32,5km.
Vanaf de camping rijden we linksaf de weg op, naar het dorpje Alma. Hier zijn wat bedrijfjes en een coöperatie. Op onze route zien we ook hier een aantal plekken met bijenkasten.
We rijden richting Vallee du Paradis, een toeristisch gebeuren, maar nu even niet. Vanwege de Corona zijn er amper toeristen te bespeuren. Van de diverse toeristische verkooppunten zijn er wel een aantal open, maar ze hebben niets te doen, dus niets te verkopen. Helaas, ook wij kopen niets.
Het is eerst flink omhoog rijden, maar met de e-bike gaat dat prima. Dan krijgen we een mooi uitzicht in een nieuwe vallei, we zien waar we straks rijden.
Al het klimmen wordt beloond, we suizen over een goede asfaltweg naar beneden, dat gaat wel lekker. We komen aan bij de rivier, hier zijn ook wat toeristische bedrijfjes en een café, het is het dorp Tamzergourte.
Verderop slaan we scherp linksaf, rijden omhoog en zien dat Tamzergourte inderdaad een dorp is, klein maar fijn. De huizen staan hoog tegen de helling.
Verderop rijden we door het dorp Inraren. De smalle weg is beroerd, opgedroogde modder. Als het flink regent zal het hier niet begaanbaar zijn, arme mensen.
De weg is zo smal dat we aan de kant moeten voor een vrachtwagen die ons tegemoet komt. Op een stoepje voor een huis doen we een kopje thee, aangekeken door een hond met vlooien, hij is tenminste flink aan het krabben. Verderop loopt een kortharige kat met een pluizige staart, het lijkt wel een eekhoorn.
Aansluitend volgt het dorp Ankrime, iets ruimer opgezet maar ook met een slechte weg door het dorp. Er zijn maar weinig mensen te zien en te spreken.
Uit het dorp vandaan gaat de weg geleidelijk aan omhoog. Dat geeft wel een leuk uitzicht terug naar het dorp en de mooie vallei. We zagen in een van de dorpen een Gîte genaamd Vallee Verte, de groene vallei. Nou dat is het, het is palmbomen zover als het oog rijkt. Zal komen door de rivier, waar zowaar water doorheen stroomt.
Dan komen we door een kloof, met beneden ons de rivier, met de palmbomen en nu zien we ook diverse akkertjes. Ze zijn al behoorlijk groen aan het worden, een mooi gezicht.
Vlak voor Aourir is er een zwemplek, een diep stuk in de rivier waar jongelui aan het zwemmen zijn. Ze hebben hier hun eigen ‘Roche peinture’, net als in Tafraoute, alleen op kleinere schaal.
We komen aan in Aourir en gaan langs bij de ‘meelwinkel’, waar we gisteren waren. Nu heb ik roggemeel meegenomen in een bakje, kunnen we vergelijken. De man weet het nog, en hij pakt een schep met meel. Het is iets geler, maar hij verzekert ons dat het hetzelfde is, het is 100% roggemeel, geen mix met tarwe, wat ook vaak voorkomt. We vertrouwen er maar op. We betalen 45DH voor een zak van 10kg.
Daarna rijden we verder. Een eindje voor de stoplichten zegt Komoot dat we linksaf moeten, een onverharde weg omhoog, tussen de huizen door. Wij zijn volgzame types, ahum, dus doen we dat.
We rijden dus eigenlijk achter Aourir om, is wel leuk om te rijden. We groeten vriendelijk naar de mensen die we tegenkomen.
Zo’n 2km voor de camping komen we op de doorgaande weg uit. Verderop is het boertje nog steeds aan het ploegen met zijn twee ezeltjes. We doen langs de kant van de weg een kopje thee en worden door een mevrouw uitgenodigd om bij haar thuis koffie te komen drinken. Maar de middag is al aardig ‘rond vol’ dus we danken beleefd en fietsen verder naar de camping. Om kwart voor 5 zijn we thuis.
We hebben 33,4km gefietst, met 530 hoogtemeters. Het laagste punt was 30m, het hoogste 420m. Onze gemiddelde snelheid was 13.8km p/u.
Ook vandaag hebben we een filmpje gemaakt van onze fietstocht, geniet hier maar mee via deze link.
Terug naar 16 december | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ |  Verder naar 18 december |