2020 Marokko 12 t/m 15 december

Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.

Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.

Zaterdag 12 t/m maandag 14 december 2020: Aourir

Af en toe zien we een mooie zonsopkomst, vooral als er wat wolken hangen. 

De dagen kabbelen voort, we blijven op de camping en vermaken ons in de zon met lezen en puzzelen. Af en toe even buurten, de keuze is gemakkelijk, we hebben één paar buren, Ingrid en Willy.

Je kunt merken dat we naar de kortste dag toegaan, de zon verdwijnt eerder achter de hoge berg die voor de camping staat. En dan wordt het snel frisser.

De patron is bij een van de caravans de wanden van de tent aan het opzetten. De caravan is van hemzelf. Hij plaatst houten staanders en balken waar tentdoek tegen aan gemaakt wordt. De man is al 79 jaar maar vindt het heerlijk om wat te rommelen, stilzitten kan altijd nog. Zijn vrouw is in Duitsland, zelf is hij liever hier, het is hier mooi weer en hij kan wat klusjes doen.

Co rommelt wat in en rond de camper, hij heeft nog nooit zoveel klusjes gedaan / kunnen doen, maar vindt dat wel fijn, alles rustig aan, doucement. 

We hebben een mandarijntje doormidden gesneden en aan de struik gespiest, voor de vogeltjes. We zien hier de Diadeemroodstaart, wat musjes en de mooi zingende Grauwe Buulbuul. De Diadeemroodstaart komt regelmatig onder onze camper door en zit dan vlak voor onze voeten op de mat. Dan heb je natuurlijk net geen camera voorhanden.

Op de camping hebben ze een jonge hond, Bagheera. Daar krijgen ze nog wat mee te stellen in de toekomst. Het beestje is niet goed getraind, heeft de neiging om naar je benen te happen. Als er ooit weer andere camperaars naar hier komen dan zal Bagheera aan de lijn moeten. 

Overdag rijdt er best wel veel verkeer langs de camping, het ligt er pal aan. Maar ’s nachts heb je er niet zoveel last van.

Dinsdag 15 december 2020: Aourir

Co heeft vandaag wat foto’s gemaakt met de macrolens, altijd leuk. Gisteren is ons een bloem ontsproten, ja werkelijk, zo zei Co dat. Ik dacht dat hij poëtische inspiraties ontwikkelde, maar hier bleef het bij, haha. Maar de bloem was ons werkelijk ontsproten. Op het blad liggen nog wat dauwdruppeltjes.

Je ziet op campings wel vaker een watertoren, we denken dat dit is om druk op te bouwen. Vandaag zagen we Rachid de toren inklimmen. Vorige week in Tafraoute vulde Ramzi de watertoren bij. Terwijl hij met ons stond te praten vergat hij de watertoren en begon die over te stromen.

Lahsen (spreek uit Lagsen), de baas van onze camping spreekt Duits heeft een Duitse vrouw die nu in Duitsland is. Op de camping houdt hij vogeltjes er staat een redelijk grote volière voor op het terrein. Er zitten voornamelijk Zebravinkjes in. Hij begon ooit met 15 Zebravnkjes en nu zijn het er 43.  Warschoinluk zatte ze er wel iens an, en deer komme klointjes van.  (Uit een Westfries liedje)

Co maakt door het gaas een paar foto’s van de vogeltjes, en opeens ziet hij er eentje die buiten de kooi is. Hij meldt het bij Lahsen, die vertelt dat het wel vaker voor komt. Dan zet hij een deurtje open en even later is alles weer binnen. 

Bij de volière staan ook wat planten mooi in bloei, o.a. een Aloë Vera. Maar ook een grote struik met bloemen in de vorm van een bolletje. Het is een kabaal van de bijen die zoemen, er zijn er heel veel.


Terug naar 11 december
Terug naar ‘overzicht
Naar ‘coordinaten
Naar ‘reisroute

Verder naar 16 december