
Klik op een foto om het groter te bekijken. Daarna kun je via de pijltjes bladeren door de foto’s. Veel lees- en kijkplezier.
Als je het handig vindt, kun je je aan de rechterkant aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je automatisch een mailtje als ik een nieuw reisverslag heb geplaatst.
Donderdag 10 december 2020: Tafraoute – Aourir
Vanmorgen maken we ons reisvaardig, de lucht is helder dus het wordt een zonnige dag, altijd fijn als je reist. Gisteravond hebben we al afgerekend want Ramzi is nooit zo vroeg bij de pinken.
Om half 10 rijden we weg, nagekeken door poes mammie, bye bye, tot een volgende keer, ooit. We rijden rechtsaf de camping af, de R105 richting Agadir. De zon schijnt nog met mooi warm licht op de omgeving.
We rijden de vallei uit en boven op de pas kijken we nog een keertje om, de Ammelne vallei blijft prachtig om te zien, vanuit elke hoek.
We komen aan bij de Rotonde, linksaf is naar Agadir, rechtsaf naar Igherm en Taliouine, wat ons eindpunt is van vandaag. Op de rotonde is altijd wel controle, er staat zelfs een vast gebouwtje. Achter het gebouw staat een politieauto, we stoppen bij het ‘halte’ bord. In het gebouwtje zit een klein schuifraampje, dat open gaat, er komt een zwaaiende hand uit die ons door wuift, ja zo kan het ook. Vanaf hier rijden we op de R106.
De weg slingert door de bergen en langs diverse dorpen. Dorpen in de verte en dorpen waar we doorheen rijden. Het is nog redelijk vroeg maar we zien al diverse vrouwen die hun mand al vol hebben met snijdsels, die waren dus al vroeg op pad. Als we zo’n vrouw zien lopen, met een grote vracht op haar rug, oogst dat alleen maar bewondering. En we weten dat er een dorp in aantocht is, ze zijn op weg naar huis.
Dan komen we op de splitsing bij Tiguermine. Hier gaan we rechtsaf richting Taliouine. We zien in de verte iets kleurigs bewegen, dichterbij gekomen is het een vader die een klein kind vooruit duwt dat op een driewiel fietsje zit, ja je moet het toch een keertje leren.
We komen over een stukje weg wat behoorlijk hobbelt, maar als we verder rijden blijven we hobbelen. Oh jee, dat is niet goed. We merken tijdens deze rit dat de afstandsbediening van onze luchtvering steeds blijft piepen en knipperen. We stoppen en checken de blaasbalgen. De blaasbalg rechtsachter geeft het probleem, we zien de camper die kant overhangen. We besluiten om te keren en rechtstreeks naar Agadir te rijden.
Dus terug naar de splitsing bij Tiguermine, onderweg komen we de papa met het kindje op de driewieler weer tegen, die is dan toch al een poosje onderweg. Arme papa, zo krom de weg af moeten leggen.
Op de splitsing slaan we rechtsaf de RP1723 op. Geen verkeerde keuze zien we. We komen door heel veel dorpjes en een bijzonder mooie omgeving. Er is veel reliëf in de bergen wat mooi lijnenspel oplevert.
De dorpen bestaan veelal uit een mix van lemen huizen en betonnen huizen. De lemen huizen zijn veelal in staat van verval. Soms is er nog wel zo’n mooie gekleurde deur aanwezig.
We komen door een dorp waar wat meer reuring is, er worden auto’s uitgeladen en ingeladen en aan het einde staat een vrachtwagen met mensen er bovenop. Ernaast liggen 2 grote bossen betonijzer. Een jongeman die net aan komt lopen gebaart dat we er wel langs kunnen. Hij tilt wat betonijzer aan de kant zodat de hoogte wat minder wordt en met veel lawaai rijden we er over heen.
We komen langs een dorp waar allemaal akkertjes voor liggen. Sommige beginnen al een groene waas te vertonen, andere zijn net geploegd. Er is iemand bezig met de ezel en een ploeg, pure handenarbeid, zo’n ezel is voor die mensen een grote rijkdom.
Na de lunch krijgen we zicht op de vlakte waar de N10 Agadir-Taroudant door heen gaat. Maar dat wordt nog wel een aantal hoogtemeters naar beneden rijden.
In een paar Arganbomen zien we geiten, wat zijn het toch een evenwichtskunstenaars. In een boom zitten er een paar en die boom staat heel hoog boven de weg, oei dat is wel hoog. Het is een ludiek gezicht. Om de volgende bocht zien we wat anders in een boom, de was hangt te drogen. Het is de alom bekende Marokkaanse droogmolen.
We nemen en-passant nog een lifter mee, hij vroeg er dit keer zelf om. Hij heeft een lege tas bij zich. Hij is niet spraakzaam, we denken dat hij ook amper Frans spreekt. We komen steeds lager en er komt af en toe een volgeladen auto aangereden. Er is vast een souk verderop. Ik vraag aan de man of hij naar de souk gaat, dit spreek je uit als sôk. Ja, dat klopt. In een dorpje op een kruising is de souk, hier wil hij er wel uit.
Hier slaan wij linksaf de RP1718 op, later de RP1709. De weg is prima te rijden met redelijk goed asfalt, wel smal dus bij tegenliggers is het even met de rechterkant eraf. Dat gaat wel voorzichtig allemaal, zo ook bij geulen en drempels. De camper staat anders te springen op de banden, door de kapotte luchtvering.
Op een gegeven moment zien we een splinternieuwe weg evenwijdig van ons, maar daar mogen we niet op. Een aantal kilometers verder mogen we er wel op, dat rijdt wel lekker zo op de RP1703. Uiteindelijk komen we vlak voor Agadir uit op de N10.
We rijden door de stad naar de Marjane om emmertjes yoghurt in te slaan en Franse kaasjes. Dat konden we in Tafraoute niet kopen. In de Marjane is de kerstafdeling uitgebreid na ons laatste bezoek, er staan nu ook een paar grote, versierde kerstbomen.
Op de parking van de Marjane zoeken we op internet of er een Fiat garage is in Agadir. Die is er, maar het is inmiddels al dik na 17uur. We besluiten om naar de camping in Aourir te rijden.
Het is bijzonder druk in Agadir met verkeer. Er is een deel van de doorgaande route waar ze aan het werk zijn, er is maar 1 rijbaan beschikbaar, dat stroopt enorm op.
We hobbelen wat af, de weg in Agadir is behoorlijk slechter dan op het ‘platteland’. Veel kuilen en gleuven overdwars, het is constant uitkijken geblazen.
We zien een auto voor ons rijden die giga hoog is gestapeld met matrasjes. De stapel is nog hoger als de auto zelf. De stapel helt licht over. Een paar kilometer verder zien we de auto stilstaan met heel veel matrasjes op de grond. Een ongelukkige plek, precies op een brug. Als we de auto passeren zien we dat het twee stapels achter elkaar waren, waarvan de voorste stapel tussen de dunne touwtjes vandaan is geschoven.
We rijden Agadir uit, langs de haven en komen door het centrum van Aourir. Hier is het altijd wel druk met verkeer, zo ook nu. Bij de splitsing verderop is nu een stoplicht, dus even oppassen dat er gestopt gaat worden. Bij de diverse politiecontroles doen we ons mondkapje voor, laten we een boete maar voor zijn. Verder geloven we het wel hoor, als we met zijn tweetjes in de auto zitten.
Hoogste punt vandaag 1668m, laagste punt 20m. De hoogste temperatuur die de thermometer aangaf was 24º. We hebben 211km gereden, daar hebben we met pauzes en zo 8,5 uur over gedaan. Koeterdekoet.
Kijk hier voor het filmpje dat we vandaag hebben gemaakt van deze leuke rit door de bergen.
![]() Terug naar 9 december | Terug naar ‘overzicht‘ Naar ‘coordinaten‘ Naar ‘reisroute‘ | ![]() Verder naar 11 december |