Marokko 2018-2019 – periode 3 – 23 december t/m 26 december
zondag 23 december: Asilah (M)
Een dagje rust dus, alhoewel, helemaal niets doen past niet zo in ons straatje. We starten rustig aan op en gaan rond 11 uur een wandeling maken. Eerst bij de Maroc telecom langs, maar die is, zoals verwacht niet open.
De openingstijden zijn maandag en donderdag van 8.30-13.00uur en 14.30-18.00uur. Vrijdag van 8.30-11.45uur en 14.30-18.00uur. Morgen maar eens kijken voor het opwaarderen van ons internetkaartje.
We lopen naar het stadje en komen uit in de hoofdstraat. Verderop is er straatverkoop, voornamelijk van groente en fruit. De locale dames zitten met hun oogst langs de kant van de weg, het is een kleurig gezicht, colour local. We kopen sinaasappels, verse munt en nog iets waarvan we niet weten wat het is, maar de mevrouw die het verkocht liet ons proeven en we moesten wat van haar kopen, dan doe je dat maar he. We denken dat het een ingelegde groente of kruid is. Beetje zout er op en smullen maar.
We gaan terug naar de camper en na het eten gaan we met onze buren Wolter en Joke nog een keertje naar de markt. Ik denk dat deze markt dagelijks is, de vorige keer waren we hier op maandag en toen was het er ook. Daarna lopen we door wat achterafstraatjes richting de boulevard en strijken neer op een terrasje. Joke en wij bestellen een verse jus d’orange. De ober zegt tegen Wolter, u een biertje. Wolter zei: dat heb je goed ingeschat, een Casablanca biertje alstublieft. Volgens hem is Casablanca bier het beste biertje van Marokko, dat vond de ober ook, haha.
Terug bij de camper gaan we lekker in het zonnetje zitten, wat is-ie toch lekker warm, hier hebben we echt naar uitgekeken. Vanmorgen zeiden we vaak tegen elkaar: wat lekker toch he, dat zonnetje.
We zitten tot kwart over vijf buiten, dan begint het af te koelen.
maandag 24 december: Asilah – Moulay Bousselham
Vannacht maakte zomaar de branding veel lawaai, het was opvallend. De weg is gelukkig ‘s nachts aardig rustig. Vanmorgen om kwart voor 10 op pad naar de Maroc Telecom. Bij binnenkomst werden we direct aangesproken, men had op dit moment geen opwaardeerkaartjes en/of simkaarten in voorraad. Dus op zoek naar een winkel waar ze dat wel in voorraad hebben. Die vonden we in het centrum, in het straatje waar alle restaurantjes zijn. De jongen laadde het keurig voor ons op, alles werkt weer. We kregen 10Gb voor 100DH, het is dus minder geworden, de vorige keer kregen we voor 100DH 12Gb.
We nemen afscheid van Joke en Wolter en rijden om 11.45uur weg uit Asilah, op naar Moulay Bousselham. Maar niet via de weg die voor handen ligt. Buiten Asilah draaien we rechtsaf de R415 op, die hebben we in april in de andere richting gereden, en het was een leuke route.
Onderweg merken we dat het in april behoorlijk groener was, maar het blijft een leuke route. We eten ergens op een plateautje langs de weg. Even later stopt er een auto, de mensen stappen uit en droppen een vuilniszak aan de rand van het weiland, gemakkelijk he, dan ben je er maar van af.
We komen door Ksar el Kébir, arme mensen hier. De weg is zo ontzettend slecht, soms is er gewoon geen weg meer. En wat een stof, er waait heel wat op. We slalommen over de weg. We verlaten de N1 en draaien de P4214 op naar Moulay Bousselham. Het is opletten geblazen en om de gaten heenrijden. Er zijn grote gaten bij. En ook de weg is rafelig, dat is op zich niet zo erg maar de rand is daar hoog. En dan willen er nog de nodige auto’s inhalen. Maar we komen er heelhuids doorheen.
Dan komen we onder het viaduct onder de A5 door. Normaal ligt hier altijd veel water onder en is het maar gokken waar de gaten zitten. De vorige keer was het zowaar een keer droog en nu, wonder boven wonder, er liggen nu keurige betonplaten, het is dus eindelijk na jaren verhard, wat een luxe.
We zijn om 15.15uur op de camping, we hebben 3,5 uur gedaan over 116km, maar dat is niet erg, het was ondanks de slechte weg een leuke route. We zoeken ons een plekje en gaan staan waar we eerder dit jaar hebben gestaan. Er staat een auto aan het begin van het grasveld en er staat een camper en een caravan op een ander stuk.
Als we aan het manoeuvreren zijn roepen de mensen bij de camper iets naar ons maar door het lawaai van de motor kan ik ze niet horen. De man komt naar me toe lopen en vertelt dat er geen stroompunt in de buurt zit, ja ergens verderop. Maar de vorige keer hadden we ook stroom hier dus het zal wel loslopen. Ik denk dat ze ons gewoon niet hier hebben willen, vandaar ook de auto aan het begin. Maar we gaan nu juist hier wel staan, lekker puh. haha. Het stroompunt zit inderdaad verderop, we halen het net met onze kabel. De andere punten zijn buitenwerking, met losse draadjes en zo.
Ik ga ons inschrijven bij de receptie, vriendelijke mensen heten ons welkom. Dan gaan we lekker in het zonnetje zitten, het is 20,5 graad, dus dat is wel uit te houden. We hebben in Asilah en ook hier geprobeerd of we Astra 23 kunnen pakken maar helaas. Wel Astra 19, en daar is een uitzending met Andre Rieu, altijd leuk om te zien, sprookjesachtig. We zullen verderop de route naar het zuiden op een gegeven moment wel weer ontvangst hebben. Vorige keer lukte het in Oualidia. Wolter en Joke hebben Joyne en hadden keurig ontvangst. Ik heb aan ze gevraagd om ons op de hoogte te houden als ze verder naar de het zuiden komen, hoe dan de ontvangst is.
dinsdag 25 december: Moulay Bousselham
Gisteren hadden we nog een lifter mee, de 1e van deze reis. De man was bijzonder blij en wilde voor het uitstappen ons telefoonnummer zodat hij kon whatsappen of bellen. Nee daar doen we niet aan, helaas voor jou. We kwamen gisteren ook veel vriendelijke mensen tegen, vooral de jongelui. We kregen weer een hartje gevormd met twee handen, en enthousiaste zwaaitjes, leuk hoor, daar worden we vrolijk van.
Onze gps geeft aan dat het hier in Marokko een uur vroeger is maar als ik op internet op de wereldklok kijk is het net zo laat als in Europa. Ik vroeg het gisteren in Asilah aan een jongeman op straat, hoe laat het was. Hij gaf ook dezelfde tijd aan als dat we gewend zijn. Dat is wel prettig om te weten.
De damesdouche op de camping geeft alleen koud water, als je de warme kraan open draait komt er gewoon geen water uit. Co vertelde al dat bij de mannen de derde douche de beste was, dus ik ging daar een kijkje nemen. Hij was bezet, alle drie de eerste douches. Terug naar de camper en even later was-ie vrij, lekker gedoucht hoor. Gewoon effe aanpassen, ik had overigens wel gewoon een rokkie aan hoor. haha
Vandaag zijn we naar de andere camping hier in Moulay Bousselham gewandeld, Flamants Loisir. Hij staat ook in campercontact maar we zijn er in al die jaren nog nooit geweest.
Als we er aan komen zit er voor de camping een mannetje op een grote steen. Hij komt overeind en vraagt of we Fransozen zijn, nee Nederlands. Ah Holland, welkom. De beste man is ornitholoog en weet heel veel van vogels, hij noemt zelfs vogelnamen op in het Nederlands. Hij heeft ook wel gereisd, o.a. naar Frankrijk, Spanje en is zelfs in Canada geweest, allemaal voor de natuur en de vogels. Uiteindelijk, je raadt het al, geeft hij aan dat we met hem mee kunnen op vogelsafari, met de boot en lopend. Maar de man, Kabir, is erg aardig en weet echt veel van vogels af. We beloven dat als we op de terugweg in Moulay Bousselham komen dat we hem dan weten te vinden. Hij zegt dat hij altijd hier bij de camping zit.
Als we op de camping komen staan er welgeteld 2 campers. Deze camping is een geheel andere beleving als camping International, dat ziet er gemoedelijker uit met veel gras. Dit ziet kaler en geen gras. Er zijn hier wel goede elektra aansluitingen, want dat is op ‘onze’ camping een ramp. Elke keer werken er minder aansluitingen, ligt de boel open en bloot en overal draden en werkt het gewoon niet meer. Er komt toch genoeg geld binnen, nu waren er ook veel campers aanwezig. En je betaald er wel voor. Toen we vorig jaar aangaven dat we geen stroom hadden gebruikt bedankte hij ons voor het ‘niet gebruiken van stroom’, we mochten er wel voor afrekenen. LOL
Geen foto’s vandaag, we hebben niet zoveel uitgevoerd.
Woensdag 26 december: Moulay Bousselham – Kenitra
2e Kerstdag, we hebben er weinig erg in dat het kerst is. Alleen door de kerstgroeten die af en toe binnen druppen via de whatsapp en mail.
We gaan weer op pad, naar Kenitra, dat is een leukere plaats om te bezoeken dan Moulay Bousselham. TomTom laat ons altijd eerst een stuk noordelijk rijden voordat we zuidelijk mogen. Maar er is een andere weg, de R415, dan snij je een stuk af. En het stuk naar het noorden hebben we gezien en het was ook niet de meest prettige weg om te rijden, vanwege de gaten.
Dus nemen we de gok, want TomTom denkt dat die weg onverhard is en dat hebben we in de instellingen aangevinkt, onverharde wegen vermijden. We gaan het zien. Dus gaan we onder de A5 door en komen op een goede, brede baan. Dat gaat door tot we in Souk-el-Arbaa op de N1 komen, richting Kenitra. Als je vanaf het zuiden komt zijn de coordinaten om die weg naar Moulay Bousselham in te gaan: N34.68669, W6.00791
In Souk-el-Arbaa is het de wekelijkse souk, Arbaa is woensdag, maar na rondrijden door de plaats kunnen we de markt niet vinden. Er zijn wel heel veel mensen onderweg maar in de richting die ze lopen vinden we het niet. Dus maar weer verder, we komen zeker nog wel een keer een markt tegen in Marokko, 😉
We rijden door landbouwgebied, er zijn vele akkertjes en akkers. Op een gedeelte wordt er geoogst, ik denk kruiden, we passeren heel wat ezelkarren die hoog opgetast zijn met al het groen. In een van de dorpjes waar we doorheen rijden lopen de kippen langs de weg. Een kip liep niet meer, die was platgereden, dat ‘was’ een kip met lef. haha
In Kenitra rijden we naar camping Chenai, dicht bij het centrum. We rijden door datzelfde centrum en het is er bijzonder druk. We rijden een tijdje achter een fietser die aan zijn stuur zeker 15 kippen heeft hangen, op zijn kop, de pootjes keurig bij elkaar gebonden aan het stuur. Ja, ze zijn hier niet bepaald diervriendelijk. Maat het was wel een ludiek gezicht.
Op de camping zoeken we ons een plekje in de zon en installeren ons in de zonnestoelen in de zon, heerlijk hoor. Na het eten lopen we naar het stadje. Het is er nu minder druk dan eerder toen we er doorheen reden. We wandelen door de straatjes en zijn op zoek naar pinda’s, cowcow avec sel. We vragen het bij een winkel die het zou kunnen hebben maar hij verwijst ons naar om de hoek. De jongen praat Engels, Duits, Frans en Arabisch, allemaal zelf geleerd. We zeggen dat we houden van Marokko, hij houdt van de hele wereld, zegt hij met een grote smile.
Op de terugweg naar de camping kopen we pinda’s, eerst effe proeven natuurlijk, en ze zijn werkelijk heerlijk. Lekker knapperig en precies zout genoeg, zulke pinda’s als in Marokko hebben we in Europa nog nooit gevonden.
Terug op de camping lekker aan de thee en pinda’s, een traktatie, dat is genieten. Ik bereidt de boel voor om straks brood te bakken. Als we de oven aansluiten stopt hij er al vrij snel mee, verdorie, geen genoeg vermogen. De camper van de stroom af en de stroomkabel naar binnen, de oven er rechtstreeks op en dat werkt, pffff.
Toen we terug kwamen op de camping zagen we een Nederlandse camper staan, er zat een man buiten in het zonnetje. We groeten en zeiden, heerlijk he? Even later kwam hij even buurten, het is Wim en voor het eerst in Marokko. We staan een tijdje te praten maar het begint frisser te worden dus ik nodig hem uit om vanavond een kopje thee te komen drinken. Dat wil hij wel graag, hij wil wel meer weten over Marokko, van doorgewinterde Marokko-gangers. Ja zo worden we al genoemd na 5 jaar ervaring, leuk.
Om 20uur kwam Wim op visite, het was erg leuk. We praatten over van alles, pas aan het einde hadden we het nog over leuke plekken en routes in Marokko. Wat vliegt de tijd toch als het gezellig is, pas tegen 23uur ging hij naar zijn eigen camper.
Hieronder kun je de foto’s van deze afgelopen periode groter bekijken, tevens staan er foto’s bij die niet in het verslag staan:
22-12 Algeciras – Asilah – 23-12 Asilah – 24-12 Asilah – Moulay Bousselham – 26-12 Moulay Bousselham – Kenitra
Ga naar periode 4
Terug naar overzicht