Marokko 2018 – periode 24: 30 april t/m 3 mei
maandag 30 april: Moulay Bousselham – Asilah
We zijn zoals vaker vroeg wakker. Dat is niet erg want we liggen er vaak ook vroeg in. We starten rustig de dag op en ik maak foto’s van de opkomende zon, weerspiegeld in het stille water. Bewolking geeft altijd iets extra’s aan foto’s.
We rijden deels dezelfde weg terug als we gekomen zijn. Zo komen we ook weer onder het viaduct door waar nu, voor ons voor het eerst, geen water onder staat. Er wordt weer driftig gewerkt op de landerijen, aardbeien en aardappels worden er geoogst.
Na het viaduct komt er een rotonde en TomTom zegt rechtdoor de rotonde oversteken. Terwijl we dat doen zie ik een bord staan, Asilah rechtsaf, onder het spoor door. We gaan aan de kant om te kijken hoe of te wat. We besluiten om TomTom te volgen.
Deze weg, de R415, hebben we ook nog nooit gereden en ik moet zeggen, die houden we er in. Wat een leuke route, het asfalt is goed en we rijden door een mooie heuvelachtige omgeving. Het is groen en er zijn veel bloemetjes. Dan opeens zie ik op een elektra kabel bijeneters zitten. ieeee, in de rem. We hebben ze al op de foto maar het blijft leuk om ze te spotten.
Als we stil staan zien we ze niet meer, dan gaan we maar een kopje thee doen. Ik ben achter als ik Co hoor roepen dat hij een uil ziet, echt waar? Echt waar. We stappen naar buiten met de 600 en dan is-ie weg, verdorie zeg. Maar dan land hij weer op de paal waar hij eerder zat.
Co legt aan en schiet…. een foto dan he? Raak. We lopen langzaam dichterbij en maken onderwijl foto’s, elke keer als we dichterbij zijn. Dan staan we in het veld onder de paal en de uil blijft rustig zitten. Het is dat we hem af en toe zien bewegen, anders zou je nog denken dat-ie niet echt is.
Onderwijl fotografeer ik nog wat van de omgeving, er staan diverse ezeltjes en muildieren wat een leuke voorgrond oplevert. Er komen twee vrouwen langs met een ezel en een klein ezeltje, ze worden verderop in het groen gezet om te eten.
We vervolgen onze weg, het is zeer campestre / landelijk, daar houden wij wel van. We eten met uitzicht en in het zonnetje, heerlijk hoor.
Tegen half 2 komen we aan in Asilah. Meestal gaan we bij de haven staan maar omdat we nu geen gas hebben en op elektra willen kiezen we voor camping Echrigui, een van de twee campings in Asilah. Deze kwam in de NKC app beter uit de bus. Ook is er wifi dus misschien kan ik wat fotopagina’s uploaden.
En dat kan, zeer gestaag, foto voor foto maar we zitten lekker in het zonnetje dus wie doet je wat. Tegen half 6 trekken we de schoenen aan en wandelen we via de boulevard naar het stadje. Er staan een paar eetkarretjes maar het is nog rustig. Er is een tribune met deftige stoelen in een parkje maar ook daar is nog niemand aanwezig.
In het stadje lopen we de winkelstraat in, daar is wat meer drukte. Verderop zitten locals met groente en fruit, de vrouwen zijn kleurig gekleed met mooie strooien hoeden op. We kopen het een en ander en lopen dan aan de andere kant van de straat terug. Ondertussen is het wat drukker geworden.
We horen tromgeroffel en muziek en lopen er naar toe. Het is een groep met Europese mannen en vrouwen gekleed in paarse en gele t-shirts. Ze zijn heel vrolijk en lopen op het ritme van de muziek naar het park waar we de tribune zagen. In het park staat een kleinere groep met Marokkaanse mannen, ook met muziekinstrumenten en mooi gekleed.
We zouden graag willen kijken maar het loopt al aardig naar etenstijd en we hebben allebei een toiletbezoek nodig. Dus gaan we naar de camping. We nemen een douche en die is werkelijk heerlijk, veel water en goed heet. Het sanitair ziet er schoon en degelijk uit.
Tijdens het eten zien we een prachtige lucht verschijnen door de ondergaande zon. We kijken of we aan de achterkant van de camping af kunnen, daar is de boulevard. Dat kan en we zien onze laatste zonsondergang in Marokko v.w.b. deze reis, en die is prachtig allemachtig.
Na het eten ga ik verder met de fotopagina’s. Via de camping wifi gaat te traag en daar we morgen de oversteek naar Spanje gaan maken doe ik het via onze eigen router, het simkaartje moet toch op zijn voor we oversteken. Dit gaat een stuk sneller.
De foto’s van vandaag kun je groter bekijken via deze deze pagina en je ziet er ook extra foto’s die ik hier niet geplaatst heb.
De fotopagina wordt geopend in een nieuw scherm, als je na het kijken dit scherm sluit kom je automatisch terug op onze website.
Ik heb de fotopagina’s vanaf 16 april kunnen uploaden, fotopagina’s waarop je de foto’s groter kunt zien en waar ook extra foto’s staan. De link opent de fotopagina in een nieuwe pagina. Als je die sluit kom je terug bij de onderstaande links.
dinsdag 1 mei: Asilah (M) – Ubrique (Sp)
Het heeft gespoeld vanmorgen vroeg, voor de camper staat het blank, we kunnen nog net naar buiten stappen. We zijn om 6 uur op, we willen om 7 uur gaan rijden, dan kunnen we de boot van 10 uur pakken.
Als ik de papieren uit de kluis haal om de formuliertjes voor de douane in te vullen zie ik bij de boottickets dat de boot om 12uur gaat. Dus kunnen we rustig aan doen. Gaandeweg wordt het droog en tegen de tijd dat we gaan rijden schijnt de zon weer en is er een prachtige wolkenlucht.
We willen het eerste stuk binnendoor rijden en dan verderop de tolweg naar Tanger Med nemen. De P-weg die we oprijden is onder constructie, maar we gaan toch even een stukje er op. Dan komen we bij een omleiding die bijzonder modderig is en een tegemoet komend busje gooit veel water op, dat gaat hem niet worden dus. De chauffeur geeft aan dat we beter niet verder kunnen gaan.
We moeten een eindje in zijn achteruit, keren op de weg is niet mogelijk omdat die net zo breed is als de afstand tussen onze wielen. Gelukkig komt er dan een pad wat er stevig genoeg uit ziet voor ons om te keren.
Door het tijdsverlies kiezen we nu voor de tolweg. En daar kunnen we kilometers maken, binnen het uur zijn we in de haven van Tanger Med. De tolweg heeft niet onze voorkeur daar er totaal niets te zien is van het dagelijkse leven van de Marokkanen, maar het moest effe. Anders hadden we kleinere wegen gereden en in de plaats Ksar Sghir overnacht, redelijk dicht bij de boot. Maar we zaten zonder gas dus dat ging niet door.
Alles gaat voorspoedig, de tickets halen, uitstempelen bij de politie, de invoerpapieren voor de auto inleveren en dan door de scan. We zien dat de diverse ferry maatschappijen hun eigen kade hebben met bijbehorende wachtrijen, wel net zo prettig. Zo weet je tenminste waar je moet zijn en hoef je later niet naar een andere kade.
Het is zeer van de rustige, er staan ca. 15 personenwagens, 4 campers en een handjevol vrachtwagens. We gaan dan ook al snel aan boord. Om 12.20uur varen we weg van Marokko, bye, bye, tot een volgende keer.
Om 13.30uur meren we aan in Algeciras. Het was een rustige overtocht met helder weer, we stonden heerlijk in het zonnetje op dek in de hoop dat we misschien wel dolfijnen zouden kunnen zien. Maar die lieten zich niet zien.
We rijden eerst naar het tankstation bij Los Barrios om onze gastank te vullen. Daarna gaan we naar Palmones, daar zit een bandenbedrijf, we willen twee nieuwe banden voor de terugreis. Maar als we daar aankomen is alles gesloten, zelfs de grote supermarkten. Blijkt het dag van de arbeid te zijn, 1 mei. Het is gewoon uitgestorven waar het anders krioelt van de auto’s en mensen, een vreemd gezicht.
Het is inmiddels kwart over 4 en we besluiten om nog een paar uurtjes te rijden. We kijken welke richting we op willen en stellen TomTom in op kronkelen. Zo gaan we alleen over kleinere wegen. TomTom laat ons via Ronda rijden maar dat hebben we al een paar keer gedaan. Ik breng Ubrique als tussenpunt in, gaan we eens een andere kant op.
Op een gegeven moment rijden we door een nationaal park waar de kurkeik volop aanwezig is. Aan het begin van de route zagen we grote stapels kurk te drogen liggen in de zon. Voor de rest is de route niet zoveel aan, veel bomen, ook in de vergezichten. Het is rustig aan rijden, het parcours is zeer bochtig en de weg is ook slecht. Er zijn veel verzakkingen, dus niet te hard anders schudt de hele inhoud van de camper door elkaar.
Dan komen we in de vallei waar Ubrique in ligt en daar is het mooi, groen en lieflijk. Langs de weg staan bordjes ‘parc naturel’. En dat klopt er bloeien heel veel verschillende bloemen. Ik zeg tegen Co, ik wil er uit, even bloemetjes fotograferen. Als ik terug kom is Co net een mooi vogeltje er op aan het zetten, leuk.
In Ubrique is volgens de NKC app een camperplek, alleen staat er in de beoordelingen dat de plek niet geschikt is voor grote campers, maar wat is groot. Volgens de persoon die het geschreven heeft moet je door een smalle straat en dan steil omhoog. We zien wel hoever we komen.
We moeten inderdaad oor een smalle straat maar dat is goed te doen en de steile weg omhoog is breed en met wat extra gas staan we zo boven, appeltje-eitje. Even later staan we op een mooie plek op een ruime parking met zicht op het plaatsje. De plek is gratis en je kunt bij politie, zwembad of VVV een muntje halen voor de sanizuil, voor vers water, stroom, wc legen en je grijswater tank kun je hier ook legen.
Het is etenstijd dus misschien bezoeken we morgen het plaatsje wel, Insja Allah, oh nee, dat zeg je in Marokko. Het is wel afkicken hoor, geen mensen langs de weg, die zwaaien en lachen naar ons. Geen ezeltjes en ezelkarren.
We gaan over op de Europese tijd, het is voor ons nu een uurtje later dan in Marokko, zal ook wel weer wennen. Met een uur vooruit heb ik minder moeite mee als een uur terug.
De foto’s van vandaag kun je groter bekijken via deze deze pagina en je ziet er ook extra foto’s die ik hier niet geplaatst heb.
De fotopagina wordt geopend in een nieuw scherm, als je na het kijken dit scherm sluit kom je automatisch terug op onze website.
woensdag 2 mei: Ubrique – Azuaga
We zijn op tijd wakker, het was trouwens niet de hele tijd stil hier. We lagen net op bed toen de vuilnisemmers voor onze camper geleegd werden, dat was om 22.30uur, ja ze werken hier nog erg laat. Tegen 23.00uur werd er vuurwerk afgestoken en dat zorgde voor een concert van de blaffers in de omgeving. Om 04.30uur klonk het alsof iemand grote keien in een kruiwagen aan het gooien was, ik heb niet gekeken wat het werkelijk was, maar het klonk zo. En tussendoor hoorde je ergens in de verte een grote hond blaffen. En het leuke is: Co heeft er helemaal niets van gehoord, alleen de vuilniswagen maar toen waren we nog wakker. Wat ben je gezegend als je zo vast kunt slapen. Maar verder was de plek wel okay.
Tegen 9uur gaan we op pad om even verderop in een van de straatjes stil te komen staan, ze zijn een vrachtwagentje met grind aan het legen op de stoep, gelukkig kunnen we er nog wel langs.
We rijden weer de wijde wereld in en genieten van de vergezichten en de natuur. We komen net als gisteren door een stuk wat bochtig is en met veel bomen. We zijn dan ook blij als we dat achter ons kunnen laten.
We komen door het zoveelste plaatsje en zetten de camper langs de kant van de weg. We gaan eens even een kijkje nemen, er staat een bord dat het een historisch plaatsje is. We zagen van ver al een aantal mooie kerken staan. De naam van de plaats is Carmona. Het is wel een leuk plaatsje om doorheen te wandelen, alleen was er niet zoveel reuring, weinig mensen op straat, dus geen gezelligheid.
Het volgende deel is door een ‘parc naturel’ en net als gisteren is het een bloemenzee in de berm en de weilanden. Dan horen we ‘prrt, prrt’, het geluid van de bijeneters. En ja hoor, daar zitten ze op de stroomkabels. Als we stoppen vliegen ze natuurlijk weg. We zetten de camper op een stukje naast de weg en Co gaat eruit met de 600. Maar ze laten zich niet meer zien.
Als we verder rijden, langzaam aan, zitten ze daar weer, we naderen voorzichtig, Co in de aanslag met de camera en hij kan ze op zijn gemak fotograferen. Ze blijven zo mooi om te zien met al die kleurtjes. We zullen er toch elke keer weer voor stoppen. Aan de linkerkant vraagt een ander vogeltje de aandacht door mooi te poseren en hij fluit er vrolijk op los. Later zoeken we de namen wel eens op.
De koeien die we in de wei zien staan hebben allemaal mooie hoorns en het is een vrolijk gezicht zo tussen al die bloemetjes. We zien onderweg ook veel grote struiken met witte bloemen met een geel hart, ik denk dat het een soort roos is. We kunnen helaas nergens stoppen om een close-up te maken. Het is een bochtige weg en geen zijstukken om op stil te staan. We komen ze vast nog wel tegen op onze verdere tocht.
We eindigen de dag in Azuaga daar is een overnachtingsplek die we gevonden hebben op de app ‘Park4night’. Het is op een kleine parking bij het politiebureau, een schooltje en bij huizen. Even later zitten we nog een uurtje van het zonnetje te genieten. Bij het huis tegenover ons zitten bij alle ramen bovenin zwaluwnestjes. het is een komen en gaan van papa en mama zwaluw om de jonkies te voeren. Altijd een leuk gezicht.
Als de zon weg is is het gelijk koud, de natuur is nog koud. Vandaag was het warmste 23º maar als je in de schaduw kwam was het gewoon koud. Om te rijden is het in ieder geval prima weer.
De foto’s van vandaag kun je groter bekijken via deze deze pagina en je ziet er ook extra foto’s die ik hier niet geplaatst heb.
De fotopagina wordt geopend in een nieuw scherm, als je na het kijken dit scherm sluit kom je automatisch terug op onze website.
donderdag 3 mei: Azuaga – Sepulveda
We hebben de neus van de camper richting Nederland gezet. Dat reden we al maar de neus werd af en toe een andere richting gegeven. Bij Zafra gaan we de A66 op naar Salamanca waar we de A62 op gaan richting Valladolid.
Toen we op de snelweg reden zagen we enorm veel roofvogels, we denken gieren, de een na de ander kwam aanzweven, een mooi gezicht. Als we eetpauze houden zijn ze in geen velden of wegen te zien.
Onder Valladolid besluiten we om een stuk over kleinere wegen te gaan rijden. En die wegen zijn prima tot aan het laatste stuk, de SG-241 die uitkomt in Sepulveda is een pot ellende, ze moesten zich schamen hier dat die weg nog open is. Het is een lappendeken, gelukkig niet zoveel gaten maar we hobbelen 15km lang met een gangetje van 20km p/u door het landschap.
We zijn nog niet de snelweg af of we zien een vosje oversteken. Als we op de snelweg rijden ligt de camera binnen handbereik. Als het interessanter wordt om te fotograferen ligt de camera op schoot. toen het vosje overstak lag de camera niet op schoot, dus waren we te laat, helaas geen foto.
Even verderop zien we twee keer achter elkaar een grauwe kiekendief vliegen, wat zijn ze mooi. We hebben ze helaas niet kunnen fotograferen. Ze zijn redelijk schuw en vluchten zodra we stoppen. Jammer hoor.
Dan rijden we op een smalle weg, ook niet al te best maar dan zien we een paar gieren over zweven. Co gauw de camper uit en hij heeft er een para vast kunnen leggen.
De route gaat door kleine oude dorpen, we zien er niemand op straat, het is werkelijk uitgestorven. Ik kan me dat in Nederland niet indenken dat je helemaal niemand op straat ziet. In de dorpen is altijd wel iemand buiten, lopend of op de fiets. Er zijn veel ooievaarsnesten die ook nog bezet zijn. Het zijn soms giga bouwsels.
We zijn vanochtend om tien voor 8 gestart en komen vanavond om tien voor 7 aan in Sepulveda, de dag is mooi rond vol. We hebben uiteraard niet aan een stuk door gereden. Thee drinken, eten, vogels spotten en fotograferen, je koetelt wat af zo.
Als we ter plekke zijn en we gaan eten zie ik een gier recht op de camper af vliegen, op camper hoogte zeg maar. Dat zal kicken zijn als je dat zo kunt fotograferen. We hopen ze morgenochtend nog even in actie te zien. Deze camperplek hebben we gevonden via de NKC app. het is een grote parking net onder het dorp.
Het was vandaag niet echt warm, we begonnen met 7º en we sluiten de dag af met 9º. De zon is wel aanwezig geweest maar de wind was koud en waaide hard. En dat op 3 mei in Spanje, niet te geloven. Maar we zitten natuurlijk wel op hoogte, nu op 953 meter en onderweg waren we op een gegeven moment op 1176 meter hoog.
De foto’s van vandaag kun je groter bekijken via deze deze pagina en je ziet er ook extra foto’s die ik hier niet geplaatst heb.
De fotopagina wordt geopend in een nieuw scherm, als je na het kijken dit scherm sluit kom je automatisch terug op onze website.
ga naar periode 25
terug naar overzicht