Marokko 2018 – periode 7: 25 februari t/m 28 februari
zondag 25 februari: Taroudant
Gisteren werden de vuilnisbakken geleegd, er kwam een heuse vuilniswagen het terrein op rijden. Alle zakjes van de camperaars verdwenen in het grote gat maar als er groenafval gesignaleerd werd hielden ze het gelijk apart.
Onze overburen reden vanmorgen weg en even later stond er een kruiwagen op een van de twee plekken. De kruiwagen is dus onderdeel van het reserveringssysteem van deze camping.
Het is op de camping een komen en gaan van campers. Tegen de avond staat het elke keer weer vol. Gisteren stond er naast ons een besteleend. En daar werd dus in gekampeerd. Bij aankomst werd de binnenkant klaar gemaakt voor de nacht, dat hield in dat de twee mensen buiten moesten verblijven, heel spartaans. Een soort van tent op wielen.
Ze hebben op deze camping trouwens een heerlijke douche, daar zou je alleen al voor terug komen. Je hebt hier een hoog ‘we zijn er bijna’ gehalte, met mensen die in hun ochtendjas naar de douche lopen en zo.
Zondag is het marktdag in Taroudant. Om 9 uur rijden we met Willy en Ingrid naar de markt, het is er al druk, zo vroeg op de dag. Vooral de groente- en fruitafdeling vinden we altijd leuk. Dat komt door de kleuren en geuren maar er hangt ook altijd zo’n leuke sfeer. Het is aan de rand van de stad dus we zien de hoge Atlas in de achtergrond.
Op de schapen- en geitenafdeling is het een en al mannen. Er wordt gekeurd, gevoeld, geknepen en opgetild. Bij de schapen zijn de voorpootjes met een touwtje aan elkaar gebonden zodat ze niet weglopen. De lammetjes liggen er bij, die blijven natuurlijk altijd bij mama, beh. De geitjes liggen op de grond op hun zij, dat zien we op alle markten. Wat zullen deze beestjes allemaal een stress hebben. Er wordt ook vaak niet zachtzinnig met ze omgesprongen. Af en toe horen we een luid geblaat, dan komt er iemand langs met een schaap of geit, luid protesterend.
Er lopen veel jongelui met karretjes tussen de kramen door, de kruiers. Je kunt ze inhuren voor een luttel bedrag en ze blijven bij je om je aangekochte spulletjes te vervoeren.
Co ging op een krukje zitten wat vrij gekomen was. Toen de mannen omkeken wees Co op zijn boodschappentas met een gebaar van, past zo’n koe er in? De man in de stoffen jas dacht serieus dat Co een koe wilde kopen, of hij een grote of een kleine koe wilde, haha.
Uiteraard gaan we ook even bij de hooiwagens kijken, er staan er heel veel. We horen van een van de hooimannen dat er zo’n 800 balen op een vrachtwagen liggen, wow.
We lopen via de 2e, 3e en 4e hands spullen terug naar de markt, hier is altijd wel weer een nieuwe eigenaar voor iets. Op de markt hebben ze die extra heerlijke munt, je ziet hem niet overal, lekker hoor. Bij het scheiden van de markt zien we een paar eierboeren zitten, echt op het randje van de markt, precies op tijd want onze eieren zijn op.
Net voor de middag zijn we weer terug en bakken een vers eitje. Daarna genieten we van het heerlijke zonnetje. Het is de warmste dag tot nu toe, voor ons, 32º. Dus af en toe zit ik in de schaduw.
Aan het einde van de middag gaan we een stukje lopen. Rechts de camping af, richting het dorpje waar we van de week doorheen gereden zijn. De omgeving is een beetje troosteloos, droog en dor. De akkertjes staan leeg en droog. Het dorp bestaat uit betonbouw met huizen die aan de buitenkant nog lang niet af zijn, dus zijn ze grauw van kleur. Maar we zijn effe in beweging.
De foto’s van vandaag kun je groter bekijken via deze deze pagina en je ziet er ook extra foto’s die ik hier niet geplaatst heb.
De fotopagina wordt geopend in een nieuw scherm, als je na het kijken dit scherm sluit kom je automatisch terug op onze website.
maandag 26 februari: Taroudant – Tamegart
Het regende vanmorgen vroeg dikke pijpenstelen en dat zette zich in de ochtend voort. Af en toe was het droog maar de regen zorgde voor giga grote plassen water op de camping. Er was een ware uittocht van campers. Wij waren aan het twijfelen of we al verder zouden gaan of morgen. We willen niet met regen rijden want dan is er niemand te zien langs de weg, er wordt niet gewerkt op de akkertjes en je kunt geen mooie foto’s maken.
Aan het einde van de ochtend werd het dan toch droog en het zonnetje kwam er zelfs bij. We nemen afscheid van Willy en Ingrid die morgen ook verder trekken. Ik geef ze de coordinaten van de route die wij vandaag gaan rijden, naar Tafraoute via Targua Ntouchka en de coordinaten van de markthallen in Agadir, want die zijn wel heel erg leuk om te bezoeken.
Rond 14uur rijden we dan toch weg, we rijden niet in een keer naar Tafraoute, want deze route gaat niet zo snel, we gaan overnachten in Tamegart. Hier zijn we al drie keer geweest en dat was elke keer leuk. In 2016 werd er nog een mannetje kaal geschoren, zo op straat, gedaan door een van de bouwvakkers die daar aan het werk was. Co hielp toen mee, door het water over zijn kale koppetje te gooien.
We rijden Taroudant uit via de N10 en draaien dan de P1714 op richting Sebt Guardane. Daar gaan we via de P1007 naar Imi Quorn. Daar volgt de R105 naar Ait Baha. De omgeving is erg mooi en dan hebben we natuurlijk die prachtige wolkenluchten. Na regen heb je ook altijd een schone, heldere lucht wat vaak bijzonder heldere, scherpe foto’s op levert.
In Imi Mquorn hebben ze alle boomstammen een kleurtje gegeven en dat ziet er zeer vrolijk uit. Na Imi Mquorn wordt de omgeving heuvelachtig wat mooie vergezichten oplevert. In Ait Baha is het rustig maar vlak voor we de plaats uitrijden lopen daar, net als andere jaren, heel veel schoolkinderen. Je kunt je deze plaats zowat niet voorstellen zonder schoolgaande kinderen.
Onderweg maant een man ons tot stilstand en geeft aan dat we verderop voorzichtig moeten zijn want er ligt een giga rotsblok op de weg. En dat klopt, hij is erg groot die zie je niet over het hoofd, je zal hem naar beneden zien komen zeg, dat zal schrikken zijn. Maar we kunnen er ruim langs. We rijden door een fleurige omgeving met allemaal gele bloemetjes in de berm, gele bremstruiken en wit bloeiende struiken, gezellig hoor.
De laatste 10km hebben we nog een lifter in de auto, op wegen waar niet veel verkeer komt nemen wel eens iemand mee. De man was dan ook heel blij. Hij sprak alleen geen Frans dus een gesprek zat er niet in.
Toen we aankwamen op onze overnachtingsplek zij Co tegen hem: Finish en hij begreep het, bedankte ons en liep het laatste stuk naar huis. Dit is zo’n leuke plek, bij de buurtsuper.
Co stapte uit en liep naar de twee mannen bij het winkeltje. De eigenaar lag aan de zijkant tussen zijn producten, lekker relaxt onder een dekentje. Even later kwam er een klant en kwam hij in actie. Hij wipte over de verkoopplank en even later lag-ie weer op zijn plekje. Co liet zich ook zakken op wat spulletjes maar de andere man kwam al gauw met een zitje uit de Marokkaanse zithoek, bestaande uit een betonnen steen met daarop een stukje karton, voilà.
Er kwam een groepje kinderen langs, ze kwamen uit school, ze liepen nog in uniform in de vorm van een wit jasje. Ze gingen in de ‘zithoek’ zitten en zaten mooi naar ons te kijken. Even later was het nieuwtje eraf en gingen ze verderop met elkaar spelen.
Af en toe kwam er een man aangelopen die in de zithoek plaatsnam, uiteindelijk zaten ze er met zijn vijven. Rond 19uur ging het licht aan en een kwartiertje later ruimde het mannetje zijn spulletjes op. Alles gaat direct achter de deur, dicht de boel en morgen zien we wel weer.
We moesten ons paspoort laten zien bij de jongere man die bij het winkeltje was, die noteerde de gegevens, voor de overheid. Het is hier nu erg groen. De allereerste keer, in 2014 was het ook zo groen. Maar in 2016 was het erg dor, er stond geen sprietje op de akkertjes. Dan zien we toch liever dit hoor.
De foto’s van vandaag kun je groter bekijken via deze deze pagina en je ziet er ook extra foto’s die ik hier niet geplaatst heb.
De fotopagina wordt geopend in een nieuw scherm, als je na het kijken dit scherm sluit kom je automatisch terug op onze website.
dinsdag 27 februari: Tamegart – Tafraoute
We hadden een rustige nacht maar vanochtend vroeg werd er weer gezongen. Dat was al effe terug, in Taroudant hoorden we geen zangers, ja de vogeltjes. Even later hoorden we de dienst via de megafoon, mochten we nog even langer mee genieten.
Rond 8 uur ging het winkeltje open en moest alles weer naar buiten, anders kon hij er zelf niet in. Een kwartiertje later had het mannetje het al druk. Het was een komen en gaan van vrouwen. Er verdwenen ook veel vrouwen achter het gebouw, later zag ik dat daar een soort associatie is.
Even na half 9 rijden we weg uitgezwaaid door het mannetje in het winkeltje. We rijden gelijk weer een mooie omgeving in en er volgen er nog veel meer. ‘s Morgens vroeg is het licht ook zo mooi, heel warm van kleur, daar houden wij wel van. TomTom geeft aan dat we rond 10uur in Tafraoute aan zullen komen, maar daar geloven we niets van, hij kan wel meer vertellen.
Onderweg stoppen we een paar keer; om een koppie te doen, om vogeltjes te fotograferen, te eten en van het zonnetje te genieten, want die is volop aanwezig. Het werd vandaag zo’n 22º.
We komen door dorpjes en langs heel veel akkertjes. We weten nog toen we hier twee jaar geleden doorheen reden dat de tarwe op de akkertjes helemaal verdroogd was, er stonden alleen bruine sprietjes, wat zal dat een strop geweest zijn voor de mensen. Maar nu staat alles fris groen te zijn. De vrouwen zien er ook erg fleurig en mooi uit.
We zien vele valleien langs komen met daarin verspreidt de huizen. Het valt ons op dat het allemaal betonnen huizen zijn en allemaal klaar, dus ook de kleur zit er op. Dat betekent dat er wel geld is onder deze mensen.
Deze route kenmerkt zich door grote massieve rotsen, gekleurde huizen, groene akkertjes, vele vergezichten en warme tinten in het landschap. Het hoogste punt vandaag was op 1321meter. Onderweg hebben we weer een lifter meegenomen, hij liep al langs onze camper toen we aan het lunchen waren en daarna was er geen een auto die kant op gegaan. Hij was er blij mee.
Rond 14uur komen we aan in Tafraoute, we worden welkom geheten door de leeuwenkop. Bij de rotonde, waar we vanuit de Ammelnvallei aankomen zijn ze aan het asfalteren en als we Tafraoute binnenrijden is daar ook nieuw asfalt aanwezig en er staan een heleboel lantaarnpalen.
We rijden door naar de camperplek in het Keteldal, naast de school en zoeken ons een plekje. Dat is achterin op het terrein, daar waar we altijd staan. Dat is ook vaak een Nederlands hoekje. We zien Wim en Wobbie, en Diny en Cees. En er staan nog een paar Nederlanders en Belgen, plus een hoop Fransen. Onze gymjuf Brigitte staat er ook, dus dat wordt de komende dagen weer het lichaam trainen.
Aan het einde van de middag lopen we naar het dorp. De markt is verplaatst van bij de rivier naar het terrein tegenover de gendarmerie. Daar is meer plaats en dat is te merken er zijn behoorlijk meer kramen. En dan is dinsdag niet eens de officiele marktdag, dat is morgen. Er is meer veranderd in het dorp, allemaal verbeteringen, we gaan de komende dagen op onderzoek uit.
Bij terugkomst lopen we langs bij Cees en Diny. Cees heeft ons twee jaar geleden geholpen toen we problemen hadden met onze EP stelpoten, hij wist het nog. We nemen plaats en drinken een glaasje water, we praten even lekker bij. Diny heeft ons gevolgd op onze reis in Amerika, ze heeft ervan genoten.
Dan is het tijd om naar binnen te gaan want de zon is achter de bergen verdwenen en dan wordt het gelijk een stuk kouder. Vannacht was het hier 2,5º, dus het koelt nog best af. Zodra de zon erbij komt is het altijd gelijk lekker. Morgen schijnt het een mindere dag te worden, met wat regen maar dat zien we morgen wel weer. We zien de bergen een mooie dieprode kleur krijgen door de ondergaande zon. De hele dag door veranderen de bergen van kleur, mooi hoor.
De foto’s van vandaag kun je groter bekijken via deze deze pagina en je ziet er ook extra foto’s die ik hier niet geplaatst heb.
De fotopagina wordt geopend in een nieuw scherm, als je na het kijken dit scherm sluit kom je automatisch terug op onze website.
woensdag 28 februari: Tafraoute
De dag begon met een strak blauwe lucht en zodra het zonnetje erbij kwam was het heerlijk, we zaten rapido buiten. We zijn naar Brigitte en Ludwig gelopen, onze gymjuf en haar man. Twee jaar geleden hebben we alle dagen met haar gegymd. Ze herkende ons meteen, Ludwig moesten we eventjes een hint geven.
Op woensdag en zondag is er geen gymmen. Ze is vorig jaar bij thuiskomst uit Marokko gevallen en ze heeft haar heup geblesseerd en moet wat rustiger aan doen. Nou dan is 5x per week gymmen evengoed nog pittig hoor. Morgenochtend om 10uur zijn we weer van de partij. Vandaag hebben we zelf gegymd bij de camper, lekker weer. Het was in de benen gezakt, thuis nog wel wat gedaan maar niet veel.
Even kletsen met Wim en Wobbie, wiens site ik volg en kennis gemaakt met onze achterburen, Willem en Marlies. Zij zijn voor het eerst in Marokko en lezen een aantal blogs, heb ons kaartje ook maar even gegeven, welkom op onze website, Willem en Marlies.
De bakker komt weer langs, brot, brot, brot, pattiserie en van alle kanten komen de mensen naar zijn fietsje gelopen om brood te kopen. Hij is er op vooruit gegaan, had altijd een handkar en nu een stoere mountainbike. We zien de waterwagen langskomen en bij diverse campers wordt de watertank gevuld. Ook deze man is er op vooruit gegaan, hij heeft een andere (nieuwere) vrachtwagen met een nieuwere watertank erop. Hij vult nog wel steeds met de waterfles. Hij heeft van een waterfles de onderkant eraf gesneden, daar doet hij de dikke waterslang in en dan de dunne tuit van de fles in de vulopening van de camper. Het gaat niet snel zo maar wel redelijk efficiënt, Marokkaans efficiënt zeg maar.
In de loop van de ochtend zijn we naar de markt gelopen. Ze hebben in de stoep nieuwe bomen aangebracht, palmbomen. En net als in Spanje, midden in de stoep, je kunt hier dus niet lekker hand in hand lopen als er elke keer een boom staat. Er lopen dan ook veel mensen gewoon, net als vroeger, op de weg.
Het was lekker warm en allengs werd het drukker op de markt. We hebben prachtige rode aardbeien gekocht en bij die kraam kwamen we Johan en Ria tegen, met een nieuw (erg mooi) hondje. Zij zijn ook gisteren aangekomen in Tafraoute. Ze rijden zo’n mooie Overlander camper. Verder kwamen we Henk en Suze tegen, hun hebben we twee jaar geleden voor het eerst ontmoet, ook hier op Tafraoute en ook zij volgen onze reizen.
We kopen pinda’s bij een mannetje die er met een handkar staat. Hetzelfde mannetje was gisteren ook op de camping met zijn kar en toen lagen er naast de pinda’s en amandelen ook blauwe bessen en frambozen. We kopen een halve kilo pinda’s, ze smaken wel goed. Als ik met 50DH betaal, ja sorry, ik heb het niet kleiner, moet hij even wisselen op de markt. Als hij terugkomt is Co net achter zijn handkar gaan staan en roept heel hard: lekkere pinda’s. Hij vindt het wel leuk en komt naast Co staan. Co moet de schep in zijn handen nemen en samen gaan ze op de foto. De toneelschool zou blij met ze zijn. haha
Geen foto van ‘de brug’ van Tafraoute, de markt is niet meer op die plek en er wordt dus niet meer ‘gehangen’, niet meer het bekende beeld van een brug vol hangende mannen. We zijn door de straat gelopen waar normaal de markt altijd was en zien dat de markthallen helemaal opgeknapt zijn met een nieuw likje verf op de buitenkant. De binnenkant is ook helemaal als nieuw, waar het voor gebruikt gaat worden, geen idee, misschien komt ooit de markt terug op deze plek, Joost mag het weten.
Op de terugweg kwamen we Henk en Jannie tegen die we eerder al in Moulay Bousselham hebben ontmoet, erg aardige mensen. Dat geld trouwens voor al de mensen die we tot nu toe ontmoet hebben hoor. We lopen rechts van de school en zien daar een grote groep campers staan waaronder veel Nederlanders. Ook Willy en Ingrid zijn vanuit Taroudant aangekomen in Tafraoute. Even horen hoe ze de route vonden via Targa Ntouchka, dezelfde route die wij maandag en dinsdag hebben gereden. Ze vonden het erg mooi en hebben er van genoten.
We zwaaien op een afstandje naar Cor en Hannie en Anne want we gaan naar onze eigen camper, het is etenstijd en we hebben trek. Leuk, dat we zoveel mensen weer zien die we eerder hebben ontmoet. Het is ook zo’n leuke plek hier, lekker vrij en kriskras door elkaar. Je betaalt hier trouwens nu 15DH, t.o.v. 10DH twee jaar geleden. Dat is 50% opslag, grapje, het is natuurlijk nog steeds spotgoedkoop, we staan er graag voor op deze ‘camping’.
Er is regen voorspeld maar dat zou je nu niet zeggen met zo’n strakblauwe lucht. We houden het in de gaten en als we ‘s middags op de markt lopen zien we opeens een groot wolkenveld binnenkomen.
Rond 16 uur gaat het regenen, een paar druppeltjes, maar we halen toch de spullen maar binnen. Het waait al de hele middag, een voorbode misschien? Er zijn donkere luchten en in de verte zien we een grote bui door het dal trekken. Dan schijnt opeens het zonnetje weer op een paar bergen en die steken mooi af tegen de donkere lucht. Dan rond 17uur is het helemaal echt, het regent flink en het wordt snel donker. Je ziet ook geen mens meer buiten, iedereen zit in zijn eigen coconnetje. Morgen zou het ook nog regenen, we zien het wel, Insjallah.
Zo al met al toch weer een heel verhaal over een dag niets doen.
De foto’s van vandaag kun je groter bekijken via deze deze pagina en je ziet er ook extra foto’s die ik hier niet geplaatst heb.
De fotopagina wordt geopend in een nieuw scherm, als je na het kijken dit scherm sluit kom je automatisch terug op onze website.
ga naar periode 8
terug naar overzicht