Duitsland 2017 – periode 2: 5 september – 8 september
dinsdag 5 september – Pünderich – Kinheim
We starten de dag weer rustig aan op, na een nacht met veel lange goederentreinen. Er reden meer treinen over het spoor dan overdag. Het is een heerlijk rustige camperplek maar hier komen we niet meer terug.
Het dal van de Moezel is niet erg breed dus de camperplekken zijn vaak tussen de weg en het water. Deze plek lag prachtig, verder van de weg af maar dan heb je dus zo’n spoorlijn. Ach ja, alles gaat niet altijd over rozen moet je maar denken. Verder is het hier wel erg mooi aan de Moezel.
We trekken weer verder, ca 21km naar het plaatsje Kinheim. Het is zonnig en warm en als we een plaatsje hebben gevonden zitten we lekker even buiten. Ik zie op Maps.me dat er een VVV in het plaatsje is dus lopen we daar naar toe. We zijn net te laat ze waren tot 12uur open. De middagen zijn ze dicht en woensdag de gehele dag. Dus er is nu geen informatie verkrijgbaar. We dachten te gaan wandelen maar dat wordt dus fietsen. Het is trouwens erg warm, dan is fietsen wel lekker, vang je een beetje wind.
We rijden naar Bernkastel-Kues, slaan bij de plaatselijk Lidl nog wat boodschappen in en komen dan in het oude centrum, prachtig gewoon. Om elke bocht in de smalle winkelstraat zie je weer andere mooie vakwerkhuizen staan.
We hebben trek in apfelstrüdl en er zijn verschillende bakkers met een zitje buiten, waar overigens driftig gebruik van wordt gemaakt. Het is heel erg toeristisch langs de Moezel. Maar aan de andere kant zie je wel heel veel mensen genieten van dit alles.
De bakkers waar ik naar binnen stap hebben geen apfelstrüdl wat ik wel vreemd vind. Dan zien we bij een restaurant op een bord ‘apfelstrüdl’ staan, bingo. We parkeren de fietsen en drinken een känchen thee met een apfelstrüdl met slagroom en een bolletje vanille ijs, lekker hoor.
Het is gezellig druk in het plaatsje maar het begint wat donkerder te worden, dikke grijze en donkere wolken pakken zich samen. Dus we pakken de fietsen en lopen naar de rand van de winkelstraat, fietsen verboden.
Het is drukkend warm, bijna zwoel te noemen, we hopen dat we het droog houden. Af en toe piept de zon erbij en dan is het gelijk heet te noemen. Onderweg zijn we een brug in aanbouw gepasseerd. Op de terugweg maak ik een foto, wat een imposant bouwwerk. Zo’n deel wat er aan gemaakt wordt zal in die tijdelijke vrije overspanning zwaar in gewicht zijn.
Bij Kinheim rijden we over de brug en hebben uitzicht op de camperplaats. Er staan drie rijen met campers, keurig in het gelid. We kunnen nog even lekker buiten zitten en genieten van het lekkere weer.
Wederom was het een leuke dag, zo aan de Moezel.
woensdag 6 september – Kinheim (Duitsland) – Baraque Fraiture (België)
Ik had in de app gelezen dat ‘s ochtends rond 8 uur het stageld wordt opgehaald. In de review mopperde er iemand over het tijdstip dat dit toch veel te vroeg is. 8 Uur man, dan heb je toch je eerste hemd al nat? haha. Maar bij onze buren zijn om 9 uur de gordijntjes nog hermetisch gesloten. Dus kregen ze een briefje onder de ruitenwissers om te betalen.
Het was zowaar een rustige plek ondanks de weg die langs de camping loopt en de brug waar we niet ver vanaf staan. Dat was wel fijn dus.
In de loop van de ochtend verkassen we naar de plaats Trittenheim, waar ook weer een camperplaats is. In de omschrijving staat dat het ook weer een rustige plek is, dat vinden wij wel leuk. Dus rijden we weer verder langs de Moezel.
Er staan al best wel een aantal campers als we aankomen maar we vinden een plekje aan het water. Na het eten gaan we wandelen in de heuvels aan de andere kant van de Moezel, er is een brug vlak naast de camperplek maar ver genoeg om er last van te hebben.
We klimmen direct recht omhoog via een trap, daarna gaat het via kleine, soms steile, paden verder naar boven. Het uitzicht is prachtig. In dit gedeelte van het Moezel dal is het dal een stuk breder wat meer uitzicht oplevert. Maar zover je kijkt is het druiven, druiven en nog eens druiventeelt, rode en witte.
Het is leuk wandelen en we zien ook nog een wijnboer aan het werk. Heel vaak zie je vanaf beneden een lift installatie die via een rail de steile heuvelwand op gaat. Deze wijnboer heeft op een pad, boven zijn wijnveld, een tractor neergezet met een lier. Er gaat een staalkabel naar beneden met daaraan een karretje waar kratten op staan.
We lopen een pad op die volgens Maps.me aansluiting heeft op de weg maar als we bijna aan het eind zijn is het een en al bramenstruiken. Als ik helemaal inzoom in Maps.me zie ik dat het stippellijntje inderdaad vlak voor de weg stopt.
Dus dalen we maar tussen de druivenranken af. Wat is dat steil zeg, bewondering voor de mensen die straks deze druiven gaan plukken. Ze staan zo dicht bij elkaar dat hier geen karretje tussendoor kan afzakken. Trouwens onderweg zagen we tussen de druivenranken een hertje grazen van het gras dat er sappig bij stond, leuk.
In de heuvels zie je soms een naam staan van een wijnmerk c.q. wijnhuis. Als wij op een pad langs de heuvelwand lopen komen we bovenlangs een naam, later beneden zien we dat het een verwijzing is naar een wijnhuis, 3km verderop.
Onderweg hebben we verzonnen dat we vandaag noch vertrekken. a.s. Vrijdag is er behoorlijk regen voorspeld, op heel veel plaatsen. We willen naar België, in de buurt van Antwerpen is er een campertreffen van Overlanders en daar willen we eens een kijkje nemen. We hebben in Amerika en Mexico best veel Overlanders gezien en gesproken en die gaven aan dat het een leuk gebeuren is.
Maar het is op grasland dus we willen er zeker van zijn dat we een knap plekje kunnen vinden zonder problemen van vast komen te staan. De ontvangst is donderdag en vrijdag, vanaf vrijdagavond is er een gevarieerd programma. We vermaken ons daar wel tot vrijdagavond.
Dus staan we vanavond bij een skigebied in België, op ‘Parking de la Piste de Ski. Het is heel afgelegen maar er staan nog twee andere campers, allebei uit Nederland, dus we zijn in goed gezelschap. Het is hier 614 meter hoog en toen we aankwamen tegen 19uur was het 14º. Het zal wel een fris nachtje worden dus. Maar dat geeft niet we hebben een heerlijk dekbed om onder weg te kruipen, welterusten en morgen gezond weer op.
donderdag 7 september – Baraque Fraiture (België)
In de ochtend kwamen we, na een rustige nacht, aan op het terrein waar het Treffen wordt gehouden. Er waren al wat mensen aanwezig. Naast ons stond een man die kennis kwam maken en toen bleek dat hij ons kon via onze website. Hij volgde de verhalen over Marokko omdat hij daar als vrachtwagen chauffeur veel geweest is. Grappig.
Het was een heel leuk weekend, we hebben verhalen gehoord over reizen en nog veel meer en er waren diashows over verre reizen, o.a. naar Afrika, Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Chili, noem maar op. Erg leuk en informatief om te zien. Zondag 10 september waren we weer thuis.
terug naar overzicht