
USA/Canada/Mexico 2016/2017 – periode 29: 12 september – 15 september
maandag 12 september – Gardiner – West Yellowstone
Uitgebreide informatie over het Yellowstone NP kun je op deze site vinden. Op die website kun je heel veel informatie vinden over alle Parken en bezienswaardigheden in de USA, een hele fijne site om te bezoeken.
We hadden rustige buren alleen heeft het zo’n beetje de hele nacht geregend, en dan niet zo’n klein beetje maar heel veel. Als we ‘s ochtends uit het raam kijken zien we de bergen rondom ons met een poederlaagje sneeuw erop.
Er gelden trouwens regels in dit Nationale Park, je mag niet harder dan 72km (45mijl) en je mag alleen stoppen op pullouts. Dus niet op de weg of een klein stukje op de weg, helemaal eraf. Je mag andere weggebruikers niet hinderen. Oei, hoe moet dat nu als je een beer ziet en er is geen pullout?
We rijden eerst naar het visitorcentre bij de Mammoth Hotsprings. En gelukkig hebben ze daar wifi en ook nog redelijk snel. Toen we het park inkwamen hing er bij het tolhokje informatie over afgesloten wegen. De Beartooth Hwy was afgesloten vanwege het weer, zware sneeuwval. De weg van Mammoth Hotsprings naar Norris is dicht vanwege werkzaamheden en dat duurt de rest van het seizoen. En de weg van West Thumb naar de zuid entree is gesloten vanwege bosbranden. Jeetje, die laatste twee wegen zijn wegen die we vandaag en morgen willen rijden.
Gelukkig kunnen we een kleine omweg van 43km extra maken en zullen we waarschijnlijk niet veel bezienswaardigheden missen. We rijden dus een stuk route die we gisteren van de andere kant af hebben gereden, van Mammoth Hotsprings naar Tower-Roosevelt. Vandaar gaan we een, voor ons, nieuwe route op. We gaan via de Dunraven pas, die gaat tot 2700 meter hoog. Onderweg komen we allerlei auto’s tegen met sneeuw erop en tegen de voorkant aan, de nummerborden zijn niet meer te lezen. Dat ziet er serieus uit. En dan zijn opeens de bomen wit van de sneeuw en even later ligt er ook sneeuw op de weg. Gelukkig houden wij al niet van hard rijden dus we doen rustig aan.

We rijden door een sprookjesachtige omgeving, een kerstkaart gelijk. Dan komen we aan in Norris en daar zijn geisers te bezichtigen. We parkeren de campers, gaan eerst even eten en dan op pad. Goed ingepakt in regenkleding en een paraplu mee om de camera te beschermen tegen de sneeuw. Hannie en Nanda hebben hun regencapes aangetrokken, wij horen de klokken al luiden, zo vroom zien ze er uit. (grapje hoor, als je maar droog blijft toch?) Ze vinden het zelf ook wel leuk.
We komen eerst bij een informatiepost en daar vraag ik of de geisers nog op een bepaalde tijd spuiten. Maar ze schijnen al een tijdje ‘dood’ te zijn en alleen nog te borrelen en stoom af te blazen. Maar er zijn wel mooie kleuren te bekijken en vooral met de sneeuw moet dat wel heel apart zijn.

Nou, dat is het ook wel. Er zit wel leven in, het borrelt, maakt geluid, zucht en er komt stoom uit, wat wil je nog meer. En dan lopen we nog tussen prachtig besneeuwde bomen door, het is september maar het lijkt wel december.

Daarna rijden we verder naar de west ingang van Yellowstone. Onderweg spotten we nog een aantal bisons en we komen een groepje elks tegen. Het is een groep van een mannetje en een stuk of 10 vrouwtjes. En het mannetje heeft eigenlijk wel zin in een vrouwtje maar de vrouwtjes denken, het is veel te slecht weer vandaag. Dus elke keer als hij een vrouwtje benadert gaat ze weg. Hij brult het uit van frustratie maar krijgt niet zijn zin.

We komen aan in West Yellowstone en gaan even internetten bij de VVV, maar het is niet snel. Ik kan wel de site uploaden met de afgelopen twee dagen. Voor het eten als het nog licht is gaan we op zoek naar een slaapplek. Er zijn diverse kerken, eentje kunnen we niet vinden, bij de tweede mag je niet overnachten en de derde zit vlak langs een drukke weg. We kijken nogmaals op maps.me en zien dan dat er een vliegveld is.
Daar aangekomen komt er net een grote camper uit de toegangsweg dus we denken, dat zal niet mogen of zo. Maar we rijden er wel even heen. Even later staan we naast een ander geparkeerde camper. Er rijden nog een paar auto’s langs met vliegveld personeel maar niemand die iets zegt. Dus het mag.
De rest van de foto’s vind je op de aparte fotopagina voor deze periode bij maandag 12 september.

dinsdag 13 september – West Yellowstone
Het was weer een heerlijk rustige plek, we hebben lekker geslapen. We zijn alle dagen zo rond 6 uur wakker en even later eruit. Maar we liggen er ook alle dagen redelijk vroeg in, zo rond 10uur dus we komen wel aan onze uurtjes.
Tegen 8uur rijden we naar de west ingang van Yellowstone NP. Daar krijgen we te horen dat de Dunraven pas die we gisteren gereden hebben vandaag gesloten is. Voeg daar de weg van Madison naar Mammoth Hotsprings en de weg naar de zuid ingang aan toe en je kunt alleen het onderste rondje van de acht rijden.

We gaan naar de geisers kijken, o.a. de Old Faithful. Ook willen we een paar kleine wegen rijden, de ‘Firehole canyon drive’ en de ‘Firehole lake drive’, beide eenrichtingswegen waar je langs een waterval komt en een grote geiser. Maar beide wegen zijn verboden voor bussen, caravans en campers. Terwijl de tweede weg een tweebaansweg is, onbegrijpelijk dat we daar niet in mogen.
We stoppen eerst bij het ‘Midway geiser bassin’. Het is droog maar helemaal bewolkt. Bovendien is het een stuk kouder dan gisteren, we begonnen vandaag met 2º. In dit bassin heb je de ‘grand Prismatic spring’, die heeft een diameter van 110 meter en de kleur van het water varieert van diep blauw in het midden, naar lichtblauw, groen, geel en oranje. Maar we zien alleen stukjes van de gekleurde rand. Doordat het zo koud is komt er ontzettend veel stoom uit het hete water en is er van de bron zelf niets te zien, jammer.

We rijden verder naar het ‘upper geiser bassin’, daar vind je een oude geiser, Old Faithful, die zijn naam in 1870 heeft gekregen omdat de erupties steeds precies op tijd gebeurden. De erupties vinden ongeveer 1x per 91 minuten plaats. Elke uitbarsting duurt 1,5 tot 5 minuten, er wordt dan 14.000 tot 32.000 liter kokend water omhoog gespoten tot een hoogte van 30 tot 55 meter.
Het is niet zo’n spektakel, althans je ziet wel een hele grote stoomwolk maar het water gaat verstopt achter de stoomwolk. Er staan heel veel mensen te kijken naar dit schouwspel. Er staan zelfs bankjes die werden vanmorgen gebruikt om op te staan.

We lopen een rondje over het terrein langs diverse geisers en heet water bronnen. Het is nog voorzichtig lopen, net als vanmorgen liggen de walkboards vol met vastgelopen sneeuw. Op de plekken waar geen sneeuw ligt is het bijzonder glad, uitkijken geblazen.

Als we op de terugweg zijn begint de ‘Castle geiser’ te spuiten, deze geiser heeft de grootste kegel (3,6mtr) en is waarschijnlijk de oudste geiser in het bassin. De geiser komt om de 10 a 12 uur tot uitbarsting, dus we zijn precies op tijd op de juiste plaats. Het water kan een hoogte bereiken van 27 meter en een uitbarsting duurt 20 minuten en wordt gevolgd door een lawaaierige stoomfase die nog eens een half uur duurt.


Na dit bezoek rijden we terug naar ingang West want naar Zuid kunnen we niet, de weg is nog steeds gesloten. Wel jammer want we willen door naar het Grand Teton NP, het is niet anders. Het is 54km terug en als we in West Yellowstone aankomen gaan eerst naar de VVV, even internetten. Daar staat op de deur dat de weg naar de Zuid ingang weer geopend is en even later hoor ik van de dames van de VVV vertellen dat-ie net 40 minuten terug open gegaan is. Onderweg naar hier zagen we op een bord staan dat het brandgevaar gewijzigd is van ‘high’ naar ‘moderate’.
Daarna gaan we lekker in het zonnetje zitten die onverwachts is doorgebroken, een welkom genoegen. Na het eten rijden we naar het vliegveld.
We hebben vandaag weer buffels gezien en elks. En in de verte een bald eagle in een boom. Tijdens ons bezoek aan de geisers was het bewolkt en dat geeft minder mooie beelden op als al het stoom tegen een strak blauwe lucht. Maar we waren al blij dat het droog gebleven is. We vonden dit ook weer een apart natuurverschijnsel en hebben er erg van genoten. In Yellowstone NP loop je gewoon op een vulkaan, die ondergronds behoorlijk actief is.
De rest van de foto’s vind je weer op de extra verzamel fotopagina van deze periode, bij dinsdag 13 september.

woensdag 14 september – West Yellowstone – Moran
De weg naar het zuiden is gelukkig nog steeds open dus we gaan die kant op en dan verder naar Grand Teton NP. De route valt ons niet mee, het eerste deel wel, dat hebben we gisteren ook gereden maar daarna is het net als in Canada alleen maar bomen. Onderweg zien we nog een aantal buffels en elks, helaas hebben we in dit park geen beren gezien.
We rijden het laatste stuk door Yellowstone park en zien waarom deze zuidweg gesloten was. Het is een groot gebied wat verbrand is, het is triest om te zien al die zwarte boomstammen. Maar we hebben van de week in een filmpje gezien dat het voor de natuur niet zo verkeerd is als er af en toe een brand is. Er zijn bomen die de zaden vasthouden en die komen pas tot ontkieming als er een brand is geweest, dus de natuur houdt zichzelf in stand.

We rijden Yellowstone NP uit en 11 mijl verder Grand Teton NP in. Alleen is hier geen toegangspoort of hokje waar ze je pas controleren. In Yellowstone heb je niet zoveel loofbomen eigenlijk alleen maar naaldbomen. Nu valt op dat de herfst is begonnen, we zien heel veel kleuren in het landschap, mooi hoor.
We rijden naar Colter Bay Village, daar is een laundrette en we willen wel weer eens de boel wassen. Nou, dat kan daar en er is nog wifi ook, niet zo snel maar we kunnen toch wat dingen doen. 2 Uurtjes later is alles weer spic en span in de kast en op bed. We rijden nog even naar de VVV waar we een filmpje zien over Grand Teton, we nemen een wegenkaart mee van het park en rijden dan verder.
We stoppen op een pullout waar je uitzicht hebt op de Grand Teton, het gebergte heeft zijn naam gekregen van een paar Fransen die vonden het wel op borsten lijken en noemden het ‘le Grande trois teton’. We hebben de bergen nog niet goed genoeg kunnen zien om te kijken of die vormen kloppen. Er hingen teveel wolken overheen.
We doen op een volgende pullout een theepauze en Co en ik lopen even naar buiten om te genieten van de herfstkleuren. Ik pak en-passant nog even een paar close-upjes mee van de natuur die in herfst verval is. Dan rijden we verder want we willen voor etenstijd en voor het donker wordt een slaapplek hebben.



We rijden het park uit via de oostuitgang en gaan de weg op naar Moran. Daarna duiken we een kleinere weg op en dan een gravelweg. We zien in de kant een das lopen maar hij gaat vrij snel voor ons uit. Even verder staan twee herten in de kant en weer even verder steken er drie over, kijk dat kan leuk worden als we hier gaan staan.


We vinden een plekje langs de kant van de weg, we denken dat het hier wel rustig blijft, het is een doodlopende weg. We hebben een magnifiek uitzicht de valley in. Even later komt een auto aanrijden en Co duidt aan dat hij iets wil vragen. Ze rijden even achteruit, Co vraagt of het toegestaan is dat we hier staan. De man antwoord dat er ‘s ochtends vroeg wel het een en ander aan verkeer langs komt. Hij weet een nog veel betere plek voor ons. Terug naar beneden, linksaf en dan na ca. 1 mijl is er een grote pullout met uitzicht het dal in.
Na overleg met Hannie en Nanda besluiten we om daar heen te rijden, we komen er net voor het donker wordt aan. Een pracht plek, nu nog hopen dat de weg ‘s nachts niet druk bereden wordt. ‘s Ochtends is niet zo erg, we zijn toch altijd vroeg wakker. ‘s Avonds doen we weer eens een spelletje Keezen, 1-1.

donderdag 15 september – Moran – Bridger National Forest
We lagen gisteravond in bed en opeens hoorde ik een geluid, wat is dat nou. Even mijn oordoppen uit en even later weer, was het een van de koeien die hier los rondlopen, hij loeide vlak naast de camper, dat klinkt wel door hoor.
Vanmorgen zag Co in via de verrekijker een Bald Eagle in een boom. Co dacht, ik ga de telescoop pakken maar toen vloog-ie weg, met een konijn in zijn klauwen. Ik zag hem in een boom verderop landen maar toen Co alles had staan was de vogel gevlogen.
Het was helemaal bewolkt geworden vannacht, dus geen mooie zonsopkomst, helaas. Als we wegrijden rijden we tussen de koeien door en beneden aan de heuvel zien we een koe met gigantische hoorns, mooi hoor. In dit gebied zijn veel koeien maar ook veel paarden in de weides.

Vandaag gaan we op onderzoek uit, morgen wordt het mooi weer dus willen we bij Schwabacher Landing foto’s maken van het Teton gebergte weerspiegelt in het water van de Snake River. We hebben daar al een paar keer foto’s van gezien op internet en dat vinden wij wel mooi.
Eerst gaan we naar Snake River Overlook. Daar staat een man met een camera op een statief, hij wil een bepaalde foto maken maar op dit moment gaan de bergen schuil achter de wolken. Hij moet dus nog wel even geduld hebben.
Dan rijden we naar de Schwabacher landing road, we hebben gelezen dat dit een hele steile onverharde weg is dus rijden we er voorzichtig op af. Maar wat blijkt, wat de een steil vindt vindt een ander niet steil. Hij was dus niet steil en op dat stuk ook nog asfalt, dus appeltje-eitje.
We parkeren aan het einde van de weg en lopen naar het water. Er zijn een paar beverdammen en het water is op dit moment redelijk stil. We lopen verder langs het water om te kijken wat een mooie plek is voor morgen. Het is een leuke omgeving en in het water zien we diverse eendjes zwemmen. Hannie heeft niet veel geluk om een eendje op de foto te zetten, elke keer als ze hem aan het zoeken is is-ie net ondergedoken, wij hebben er wel dikke schik om, sorry hoor Hannie.

Daarna rijden we naar de Mormon Row. Op deze plek staan een paar oude schuren, dan denk je wat moet je daar nu weer mee. Maar die schuren hebben als achtergrond de Grand Teton en dat is natuurlijk wel erg mooi. We maken een paar foto’s maar morgen komen we hier waarschijnlijk ook wel weer terecht als het mooi weer is en de bergen goed zichtbaar.

Dan gaan we op zoek naar de Chapel of the Transconfiguration. Dit is een kapelletje dat achter het altaar een heel groot raam heeft. Zo kunnen de mensen tijdens de dienst genieten van de mooie bergen die achter de kapel zichtbaar zijn. Maar als we daar aankomen is de zon zoek en is de plek niet fotogeniek meer. Doen we ook morgen, we krijgen het nog druk.
We bezoeken het visitor centre, die gelukkig ook wifi heeft. Het is een groot centrum met mooie beelden. Er zijn, net als in Yellowstone, een paar wegen waar je niet met je camper op mag. Ik ga vragen of dat nog afhangt van de grootte van je camper. Je camper mag niet langer zijn dan 23.4feet, dat is 7.13mtr, zijn wij net te lang met onze 7.35mtr. En als we toch op die wegen rijden en er is controle dan zijn we in overtreding, zo luidt de boodschap.
Dan gaan we naar Jackson want we moeten even wat boodschappen inslaan, de yoghurt is op. Via Maps.me vind ik een supermarkt en wat voor een. Ze verkopen ontzettend veel biologische producten, er is zelfs een biologische saladebar, het ziet er allemaal mooi en smaakvol uit. Dat zeggen we ook tegen een van de medewerkers. Die is zichtbaar trots. De supermarkt is de Jackson Whole Grocers, N43º27’49.08”, W110º47’39.2”
Dan gaan we op zoek naar een slaapplek en waar we nog even buiten kunnen zitten in de zon. We belanden tussendoor op een parking want als we door het plaatsje zelf rijden ziet dat er wel leuk uit, dat willen we even te voet bekijken. Co gaat lekker in het zonnetje zitten en wij gaan met z’n drietjes er op uit.
Eerst belanden we in een foto galerie waar ontzettend mooie foto’s van dieren en de Grand Teton te zien zijn, het is echt kwijlen zo mooi. Dan komen we bij het stadspark en op elke hoek staat een grote boog van geweien, apart. We belanden ook nog in een kunst galerie maar ik vind natuurfoto’s, die goed gemaakt zijn, toch mooier dan een schilderij. Alhoewel, als een schilderij heel natuurgetrouw is dat je niet kunt zien of het nu een schilderij is of een foto ook vaak wel mooi. Hier hangen er ook een paar, prachtig. Helaas geen foto’s ervan want dat mag natuurlijk niet.

Dan rijden we naar een parking waar een wandeling begint, maar waarschijnlijk hebben collega camperaars dit in het verleden ook wel gedaan want er staat ‘no overnight parking’. Dan gaan we naar de lutherse kerk die we onderweg zagen, maar ook daar ‘no overnight parking’. Dan besluiten we om terug naar het noorden te rijden en op een gravelweg net buiten het NP iets te zoeken.
We gaan de Antelope Flats Road op, die ook naar de Mormon Row gaat, en rijden verder naar het noorden totdat de weg overgaat in gravel. Daar rijden we het NP uit en komen in het Bridger-Teton National Forest uit. Daar is een soort camping, het staat niet als zodanig aangegeven maar er staat een camper (van CruiseAmerica) en een paar caravans. Op het bord bij de ingang staat verder niets aangegeven, alleen dat je niet langer dan 5 dagen mag kamperen en dat je voedsel op moet slaan in speciale boxen, je bent in berengebied.
We zoeken ons een plekje en we zien in de verte de Grand Teton langzaam in brand komen, wat een prachtige kleuren verschijnen er in de lucht boven de bergen. Ik loop met de camera naar de rand van de camping en spreek daar onze buren die ook staan te kijken. Het is een gratis camping, die vind je vaak in ‘national forests’, via de site freecampground.com. Ik weet wel van het bestaan van deze site maar je moet er voor online zijn. Dus ik heb er niet meer aan gedacht, het is nu zeker het onderzoeken waard. Wat een prachtplek is dit, midden in de natuur, ver van de bewoonde wereld.
Hier de coördinaten van de verschillende mooie plekken die we gisteren en vandaag bezocht hebben.
* Oxbow Bend, wildlife en spiegeling bergen: N43.86611º, W110.54750º
* Snake River Overlook, spiegeling bergen: N43.75389º, W110.62306º
* Schwabacher Landing Road, wildlife en spiegeling bergen: N43.70889º, W110.67083º
* Blacktail Overlook, mooi uitzicht en wildlife: N43.66722º, W110.69528
* Mormon Row, oude schuren met bergen in achtergrond: N43.66111º, W110.66417º
* Chapel of the Transfiguration, kapel in mooie omgeving: N43.66000º, W110.71528º
* Chapel of the Sacred Heart, mooie glas-in-lood ramen met dierenafbeeldingen daarin: N43.84556º, W110.60278º
Morgen begint onze dag om 5.30uur, om 6uur komt de zon op en dan willen we ter plekke zijn in Schwabacher Landing, je moet er iets voor over hebben om een mooie spiegelfoto te maken, pluk de dag.
Nog meer foto’s van vandaag vind je op de aparte fotopagina bij donderdag 15 september.

ga naar periode 30
terug naar overzicht