2016 Mexico 25 t/m 29 december

USA/Canada/Mexico 2016/2017  –  periode 55:  25 december – 29 december

zondag 25 december – San Miguel de Allende – Tepotzotlán


Gisteravond hadden we een leuk contact met Kath en Mike, onze buren uit Alberta/Canada, en Liz en Kelly, zij uit New York en hij uit Canada. Ze vonden het alle vier erg jammer dat we vanmorgen al weer weg gingen. Maar we willen op tijd in Mexico City zijn om daar de boel te bekijken voor het stallen van onze camper.

Tegen half 10 rijden we weg, Liz en Kelly komen kijken bij het uit de poort rijden want hun camper is 1 foot/30cm. langer dan onze camper. Maar het uitrijden is appeltje-eitje / pomme-et-oeuf. Ook Kath en Mike zwaaien ons uit, leuk hoor, tot een volgende keer. We hopen ze nog eens ergens te treffen.

In eerste instantie rijden we tolweg vrij maar als we nog zo’n 170km van Mexico City af zijn zeggen we tegen TomTom dat de tolweg niet meer vermeden hoeft te worden. Dat scheelt gelijk 50km en een 1,5 uur kortere reistijd. De tol kost 74 pesos maar de eerste 10km. na het tolpoortje is de weg ronduit slecht te noemen. Maar gelukkig wordt het daarna een glad baantje.

De rit is ook leuk, een afwisselend groen landschap en slingerend door de heuvels. Dan, zo’n 5km voor het eindpunt, Pepe’s RV park komen we weer bij een tolpoortje en daar moeten we 275 pesos betalen. Uh, wij moeten over 275 meter naar rechts, we gaan niet de snelweg op. We laten het zien op onze TomTom. Maar de man in het hokje is onvermurwbaar, we moeten betalen. We blijven protesteren en uiteindelijk moeten we 159 pesos betalen, raar maar waar.

Na 275meter slaan we rechtsaf en rijden we zo de wijk Tepotzotlán in. We komen langs een plein bij een grote kerk en daar is het een drukte van belang. Er staat een giga grote stier met giga grote hoorns en hij heeft een zadel op zijn rug. Je kunt op de stier op de foto, verzin het maar. Er is een grote kerstmarkt aan de gang, het ziet er erg gezellig uit.

Wij rijden verder en komen door smalle, kleurige straatjes. We hadden in de iOverlander app gelezen dat de ingang naar het RV park moeilijk te vinden is. Er hangt een blauw bordje aan een elektriciteitspaal met Pepe’s hotel. Maar dan moet je dat wel tegen komen.

Volgens TomTom moeten we een klein straatje in dat onmogelijk is om met onze camper in te draaien. Gelukkig komt er een omwoner aanlopen die ons de juiste weg wijst, pffff. Dat is wel eens lastig, de coordinaten die dan in de app staan zijn genomen op de camping zelf. En dan is het maar net hoe de navigatie jou naar dat punt toe leidt. Wij hebben nu de coordinaten opgenomen bij de poort en die doorgegeven aan iOverlander en hieronder in het overzicht. Zo, dan kunnen alle andere mensen er in een keer naar toe rijden.

Bij de poort aangekomen staat dat je even je toeter moet laten horen. Dat doen we twee keer maar er komt geen reactie. Dus stap ik maar uit en druk op de bel. Even later komt er een man aanlopen die de grote poort voor ons opent. Hij vraagt hoeveel dagen we willen blijven. Ik zeg 3 of 4. Dan mogen we daar gaan staan en daar is water. Daarna loopt hij weg, richting een van de gebouwen.

Als we staan lopen we naar de receptie maar die is gesloten en andere deuren ook. Nou, dat wordt nu dan nog eventjes niet inschrijven en betalen. Het is een beetje een vreemd welkom, maar misschien was dit niet de baas.

We sluiten de boel af en lopen 1km. naar het plein bij de kerk. De deur in de grote poort laten we op een kiertje staan, we willen er straks nog wel in kunnen.

Het is erg gezellig op het plein, er zijn heel veel kraampjes met vrouwen in klederdracht en met lokale producten en veel eettentjes. Er is een kraam waar je in Mexicaanse kleding op de foto kunt, zeg maar zoiets als in Volendam in bij Zwarthoed, in Volendammer kleding. We besluiten dit ook te doen, voor 200 pesos krijg je fleurige kleding aan, ik een rieten vaas op mijn schouder en een paar blonde vlechten, Co een sombrero op, een patronengordel, een mustache opgeplakt en een geweer en haan in zijn handen gedrukt. Na 10 minuten staan we weer in onze eigen kleren en hebben we een sepia foto met lijst, hoe kan het allemaal uit. Maar wel heel leuk.

Co sluit weer even aan bij een groepje dat op de foto gaat, levert altijd veel gelach op als men het opmerkt. Een van de meisjes wil ook nog even met mij en Co op de foto, we worden nog wereldberoemd in Mexico, haha.

Daarna lopen we weer terug naar de camper, de zon gaat weg en dan wordt het in de regel snel frisser. Het deurtje staat nog op een kier dus dat ging gesmeerd. Eens kijken wat we hier voor nachtgeluiden hebben, of niet en morgen eens kijken of we een nieuw welkom krijgen. Dan kunnen we ook eens vragen naar de kosten voor een maand storage/stallen.

maandag 26 december – Tepotzotlán

Tweede Kerstdag, we hebben er eigenlijk niet zo’n erg in, 2e Kerstdag wordt hier in Mexico niet gevierd. Daarom zijn we maar aan het werk gegaan. Co haalt de garage leeg, maakt die schoon en deelt hem opnieuw in.

Ik ga binnen aan de gang en haal langzaam aan alle kastjes leeg, maak ze schoon en we weten weer wat we er allemaal in hebben zitten, en waar. Maar zoals ik al schreef, langzaam aan. We hebben immers nog 3 dagen, dus niet te haastig.

Toen we gisteren aan kwamen werden we ontvangen door een man die hier allerlei klusjes doet en voor iedereen klaar staat. Vandaag kwam de beheerder langs, en die sprak al net zoveel Engels als de man gisteren, niets dus.

Hij vraagt hoeveel dagen we blijven, dat zijn 4 nachten, en daarna willen we onze camper een maand hier stallen, trente diaz/dertig dagen. We komen er samen toch uit. Hij maakt gelukkig geen lange zinnen en veel woordjes snappen we al aardig.

We betalen 250pesos per nacht voor het kamperen en voor de maand stalling vraagt hij 1000pesos/€50. In de iOverlander app staat bij maart dit jaar dat men 700 pesos betaalde voor een maand stalling. Dat noemen we op, maar de man zegt dat het een nieuw seizoen is met nieuwe prijzen. 1000pesos is voor ons nog steeds erg goedkoop dus we stemmen ermee in. Hij wil ons naar het vliegveld brengen en daar rekent hij 750pesos voor. Dat staat niet in verhouding tot het stalgeld maar het is dan ook dan ook 45km rijden en hij denkt er zo’n 2 uur mee bezig te zijn, vanwege de drukte.

We gaan donderdag om 17uur van start, volgens hem moeten we 3 uur van tevoren wel op de luchthaven zijn. Nou vooruit maar, het is evengoed al een lange dag. Zo ben je maanden terug alles aan het regelen en nu is het bijna zover.


dinsdag 27 december – Tepotzotlán

We hadden vandaag met niemand ruzie, dat zou ook onmogelijk zijn, want er zijn geen andere gasten.  😉  De klusjesman heet Raoul en hij vindt het wel leuk dat wij er zijn, af en toe stopt-ie even en probeert hij een praatje met ons te maken.

Wie ook af en toe komen kijken zijn de honden op de camping, ze zien er goed verzorgd uit en zijn rustig, ook ‘s nachts gelukkig. Ze liggen voor de camper in het zonnetje en elke keer als ik naar buiten kom krijgen ze een aaitje.

Vandaag zijn we verder gegaan met schoonmaken en opruimen, aan het einde van de middag is alles klaar. We doen op zich niet veel maar de dagen vliegen evengoed om.

Aan het einde van de middag lopen we nog even naar het centrum, we moeten even wat kopiëren. Voor het stallen wil men kopieën hebben van: paspoort, autopapieren en het importbewijs van de camper. Tevens willen ze naast ons mobiele tel.nr. ook een 2e tel.nummer. Ik denk dat we die van mijn zus Karin opgeven, zij spreekt vloeiend Spaans (niet dus), haha.

De middelste foto geeft aan wanneer je niet met je auto in Mexico City rond mag rijden. Onze kenteken eindigt op een 4 dus wij mogen niet op woensdag met onze camper rondrijden door de City. Dit hangt op de camping als service. Het oude dametje zat op een pleintje waar gezongen werd, ze had zo’n guitig gezicht en wilde wel met mij op de foto. Haar gebitje hing halverwege haar mond maar ze probeerde toch wat te vertellen. Toen ik vroeg of Co een foto van ons tweetjes mocht maken voelde ze even of haar haren goed zaten, peper-en-zout kleurig, wel mooi.

woensdag 28 december – Tepotzotlán

Vandaag kunnen we ruzie krijgen als we willen want er is nog een camper bezet, eentje die hier voor vast staat. Maar wij houden niet van ruzie dus dat zullen we maar niet doen. Bovendien zijn het Mexicanen en hun taal spreken we (nog) niet.

Tegen half 11 lopen we naar het ‘centrum historico’ om het museum en de kerk te bezoeken. Entree 65 pesos. Tassen worden gecontroleerd en we moeten door zo’n vliegveld poortje. Bij Co gaan de rode lichtjes branden maar hij mag toch het museum in.

Het museum, ‘Museo Nacional del Virreinato’, is gevestigd is in een Jezuïeten klooster, het is een van de grotere, rijkere kloosters in Mexico. Er is veel kunst in het klooster, beelden, schilderijen, zilverwerk, kleding en zonnige binnentuinen om even door te warmen want in het klooster en de kerk is het frio/koud.

De hoofdkerk is de ‘Iglesia de San Francisco Javier’ met daarnaast een 2e kerk en een paar kapellen. De kerken en kapellen zijn ontzettend mooi maar ook ontzettend overdone. Er is heel veel bladgoud gebruikt en de beste vaklui van Mexico hebben gewerkt aan het beeldhouwen van de diverse beelden, en dat zijn er heeeel veeeel, je weet niet waar je kijken moet. De beelden zijn heiligen en engeltjes.

Tegen 1uur zijn we weer terug bij de camper en eten we ons buikje rond. De rest van de middag luieren we met de laptop op schoot, gisteravond en vanmorgen was geen wifi, nu gelukkig weer wel, net zo leuk tijdens het relaxen.

donderdag 29 december – Tepotzotlán – thuis

Eergisteren stuitte we op een verhaal van mensen die in de grensstreek van Amerika-Mexico in Amerika gaan shoppen voor een nieuwe bril, medicijnen en hun tanden laten doen. Dat is in Mexico, in de plaats Algodones, en het is vele malen goedkoper dan in hun eigen land en een bril is binnen 2,5 uur gereed. Zou dat misschien hier ook opgaan, in Tepotzotlan?

We gaan vanmorgen eens even kijken. Maar we zijn te vroeg, de paar Optico’s gaan pas om 11uur open. Na het eten gaan we nog eens het loopje maken en komen terecht bij een jongeman. Hij spreekt net zoveel Engels als wij Spaans maar we komen er uit.

Het kan niet vandaag nog klaar zijn, het duurt 3 werkdagen. We doen alvast de oogmeting, we zoeken een montuur uit en betalen 1100 pesos /

€ 55, dat is het gehele bedrag, voor een multi-focale bril en de meting, ook nog met ontspiegeld glas. Ja echt waar, €55. Het is voor ons een klein experiment waar je je geen buil aan valt als de bril niet goed zou zijn. Maar we gaan uit van zijn vakkundigheid. De 30e januari halen we de bril op.

Vandaag gaan we naar huis, dus voor iedereen die mee leest, helaas zullen jullie ons een maandje moeten missen. Zo rond de 30e januari zullen jullie weer mee kunnen genieten van onze reis.

Om 17uur zijn we in de auto gestapt van Benjamin, hij bracht ons naar het vliegveld van Mexico City. Onderweg met een beetje Engels en veel Spaans wisten we toch redelijk een gesprek te voeren. Het is rustig op de camping, net als andere campingbazen klaagt Benjamin ook over het feit dat er geen Amerikanen en Canadezen zijn.

Co zei dat het wel lastig is om met een camper Mexico City in te gaan. Benjamin zegt dat het niet lastig is maar dat je uit moet kijken voor de politie, die is corrupt, in de macht van de maffia. Niet de politici maar de maffia heeft de touwtjes in handen.

Het verkeer zit redelijk mee ondanks dat er veel auto’s onderweg zijn, om 18.15uur zijn we op de luchthaven. We nemen afscheid van Benjamin en spreken af waar we elkaar op 29 januari weer ontmoeten.

Om 22uur vertrekken we keurig op tijd met onze vlucht naar Amsterdam. Het is helder dus we zien Mexico City onder ons voorbij glijden.

Ik heb op de pagina ‘tijdens de reis’ nog informatie toegevoegd over de gang van zaken als je van Amerika naar Mexico gaat.


Even een terugblik op deze reis. We hebben, tot nu toe, in totaal 36889km gereden waarvan 21179km in Canada en Alaska, 11786km in de USA, 2163km in Baja California en op het vaste land van Mexico 1963km. Het worden steeds minder kilometers, dat zou niet zo best zijn. Reken maar op nog heel wat kilometers en heel wat leesvoer als we terug zijn. Dit in 7 maanden tijd, dat is ruim 5200km gemiddeld per maand.

We zijn (aarzelend) gestart in Canada waar het in het begin bewolkt en koud was. Toen zijn we Canada overgestoken via de Niagara watervallen en een familiebezoek in Londen, Ontario.

Toen op weg naar Alaska waar we heel veel wildlife hebben gezien, vooral de beren vonden we geweldig. We hebben 26 beren gezien en bijna allemaal vastgelegd op beeld. Alaska vonden we erg leuk, we hadden ons ingesteld op minder en koud weer en daarin zijn we niet teleurgesteld. 😉 We hebben ook mooi weer gehad hoor in Alaska, dus je hoort me niet klagen.

Daarna langs de westkant van Canada afgezakt naar Vancouver Island, ook erg leuk, daar hebben we een walvis zien ‘breechen’/springen en vast kunnen leggen op film.

Toen de grens over naar Amerika, daar hebben we diverse nationale parken bezocht. De natuur in Amerika vonden we mooier dan in Canada, Canada heeft heel veel bomen en gravel wegen, Amerika heeft veel ruimte en panoramische vergezichten.

En dan Mexico, eerst de Baja California dat vooral veel stranden heeft en heel veel mooi weer. We zien al weken lang elke dag de zon. Baja California zelf vonden we niet zoveel aan om doorheen te reizen, woestijnachtig natuurlijk en in de tijd toen wij er rond reden was het dor en droog. Dat zal in een ander jaargetijde een stuk beter zijn. We zullen hier niet zo snel weer terugkeren.

Op het vasteland van Mexico heb je ook veel droogte, we hebben gehoord dat het er tijdens het regenseizoen een stuk groener uitziet, dat is logisch natuurlijk. Wat wel leuk is op het vasteland zijn de vele koloniale stadjes met mooie architectuur, de vele kerken en de kleurige huizen.

Wat alle landen gemeen hebben met elkaar is dat we veel vriendelijke mensen tegen zijn gekomen, met belangstelling voor onze reis en onze persoon. Ook hier in Mexico, we verstaan elkaar niet altijd maar men is vriendelijk en geduldig.

Wat hebben we veel wild gezien: beren, roofvogels, otters, zeeleeuwen, zeehonden, orka’s, walvissen, dolfijnen, vossen, coyotes, pelikanen, kalkoenen, marmotten, bevers, eekhoorntjes, prairiehondjes, buffels, herten, kariboes, elanden, pronghorns, bighorns, heel veel verschillende vogeltjes, vlinders, waterjuffers, libelles, puffins, kraanvogels, reigers, kwartels en de mooie, vliegensvlugge kolibri/hummingbird. Ik zal vast nog wel iets vergeten zijn maar we hebben er enorm van genoten.

vrijdag 30 december – thuis

Om 14.50uur, 20 minuten eerder dan gepland, landen we op Schiphol. We vlogen boven een dik wolkendek en toen we erdoor gingen afdalen zwaaiden we naar de zon, bye, bye, tot over een maand.  snik  Bij de douane was het onwijs druk, we hebben een half uur gewacht voor we aan de beurt waren. En dan stonden we nog in de rij voor ‘EU paspoort’. De mensen die bij ‘alle paspoorten’ stonden moesten ‘slingeren’ dus die waren zeker een uur onderweg.

Daarna met de trein naar het mooie West-Friesland, wat is dat toch comfortabel reizen. We hadden een prima aansluiting, om 14.50uur geland, om 15.45uur zaten we in de trein om om 17uur aan te komen. Zwager Paul heeft ons opgehaald, toen zijn we naar mijn moeder gereden die aan het bridgen was met aansluitend een etentje.

Het was doodstil in de zaal, bridgen is een doodserieuze kaartsport en mijn moeder zat met haar rug naar de deur. Haar kaartmaatje zag ons komen en die zat al te glunderen. We tikten mijn moeder op haar schouder en toen ze ons zag stond ze gelijk op en zei; ik heb ze zeven maanden niet gezien dus dit mag wel even toch? Gelijk en dikke hug en een kus. Toen zijn we weer weg gegaan, leuk hoor.

‘s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Paul en Karin, Paul is gewoon een top kok, het was heerlijk, dank je wel hoor.

Tot over een maandje in Mexico. Nederland ‘here we are’, voor Mexico ‘hasta luego’ / tot ziens.

ga naar periode 56

terug naar overzicht