
USA/Canada/Mexico 2016/2017 – periode 49: 1 december – 4 december
donderdag 1 december – langs Mex1 naar San Isidro – Puerto Escondido Marina
De laatste maand van het jaar is alweer aangebroken, we zijn nu ruim een half jaar op reis, de tijd vliegt voorbij. Het was een rustige nacht op deze plek. Toen ik vanmorgen vroeg uit mijn raampje keek zag ik konijntjes rond huppelen, en vannacht was de lucht vol met sterren. Verder alleen maar stilte.
Er vliegen wat vogeltjes rond maar ze blijven vrij ver weg van de campers. Tegen 10uur rijden we de ‘weg’ terug in de hoop dat het nu beter gaat dan gisteren. De problemen die we hadden waren berg op, nu rijden we het meeste berg af.

Op de plekken die penibel waren stappen we uit om te kijken hoe het er voor staat. Han heeft ‘zandplaten’ mee, opvouwbare stevige rijplaten van zo’n 10cm dik, die een geribbeld rij oppervlak hebben. Die leggen we neer in de kuilen op de plek waar het gisteren erg lastig was. Nu rijden we er dus zo overheen, appeltje-eitje, pommes-et-oeuf.

Vlak voordat we de asfalt weg opdraaien nemen we nog een thee/koffie pauze. Er staan wat leuke bloemetjes in de omgeving, dus effe de camera er bij. Er staan uiteraard ook cactussen en Han weet te vertellen dat de cactus waar Co bij staat ongeveer 150 jaar oud zou kunnen zijn. Als zo’n cactus manshoog is is de cactus 100 jaar oud, en als-ie een ‘zijtak’ maakt is-ie 150 jaar oud.

We komen weer langs een militaire post, Han moet stoppen maar mag al vrij snel door rijden. Als de man ziet dat wij dezelfde kleur nummerbord hebben als Han en Monique worden we direct door gewuifd.
We rijden naar Loreto en gaan wat boodschappen doen. We bezoeken 3 supermarkten maar geen van allen heeft suikervrije yoghurt. Er is wel veel yoghurt met maar smaakjes, light of met suiker, verdorie nog er eens aan toe zeg.

Dan rijden we naar de boulevard annex haven om te eten. We zitten aan de water rand en zien veel pelikanen. Ze drijven in het water, stijgen op en knallen er dan weer in om vis te vangen. Het blijft een leuk gezicht. We proberen er ook wat foto’s van te maken en dat valt nog niet mee.

We lopen nog even het stadje in, er is een toeristisch straatje overkapt met bomen die naar elkaar toe groeien, je loopt onder een bladerdak door. Er zijn wat toeristen winkeltjes en een VVV.
In een van de gebouwen zien we in de hal een paar mooie murals, echt heel mooi geschilderd. Co vond dat de vrouwen wel aparte jurken aan hadden in die tijd, heel anders dan nu.

Als we buiten komen is daar een schooltje. Monique is voorheen juffrouw geweest en vindt het nu leuk om in het buitenland af en toe eens een school te bezoeken. Er lopen wat moeders en kinderen rond maar ze spreken alleen Spaans. Een meisje van 10 jaar heeft een beetje Engels geleerd en weet te vertellen hoe ze heet en hoe oud ze is. We bezoeken het plaatselijke hotel dat er sfeervol uit ziet.

Daarna rijden we verder zuidelijk naar een overnachtingsplek in Puerto Escondido Marina. Daar zou in een haven een plek moeten zijn met eventueel een wasserette en wifi. Op iOverlander zijn de meningen verdeeld, de laatste review geeft aan dat je er wel mag overnachten, voor 30 pesos, maar geen gebruik meer mag maken van wifi en laundry.
De weg er naar toe gaat door een mooie omgeving, het late licht zorgt voor mooie tekening in de bergen. Als we aankomen bij de haven liggen er op alle zijwegen grote witte blokken beton, we kunnen niet naar de plek toe die iOverlander aan geeft. We rijden terug en slaan de eerste weg rechts en komen dan bij slagbomen. Maar vlak er voor kunnen we naar links en parkeren de campers op een grote betonplaat bij een paar luxe boten.
Co en Han lopen naar de slagboom en vragen of het goed is als we een nachtje hier staan. De man zegt direct nee maar Co zegt: ‘telefono’. De man belt met zijn meerdere en omdat het voor een nachtje is vind die het goed.

We maken nog een klein wandelingetje en bekijken de aanleg van deze nieuwe haven. Er wordt wel geld aan besteed maar we vragen ons af of het een succes zal worden. Er liggen trouwens allemaal boten van Amerikanen. We zien Oregon, Texas, Montana en meer. Van een boot bezitter horen we dat de Amerikanen met hun boten de kust van Baha afreizen en meerdere dagen afmeren in een van de vele havens. Dat is ook een manier van reizen, wij doen dat met onze campers.
De rest van de foto’s vind je op de aparte fotopagina bij donderdag 1 december.

vrijdag 2 december – Puerto Escondido Marina – San Carlos
We hebben een rustige nacht achter de rug maar zijn wel weer vroeg op, 6 uur, pluk de dag. We lagen er dan wel al om 22uur in dus we maken wel onze uurtjes hoor.
Rond 9 uur rijden we weg, we zien Han en Monique later op de dag op de volgende bestemming, dat is in San Carlos aan de Bahia Magdalena aan de Pacific Ocean kust. 185km verderop.
Het eerste stuk is leuk langs de kust van de Sea of Cortez, de weg kronkelt door de bergen en wij kronkelen mee. Als we de oversteek gaan maken naar de westkust wordt het saai. Een lange rechte weg die golft door het landschap, en wij golven mee. -;)

We rijden door Ciudad Insurgentes en kijken bij de plaatselijke supermarkt of er yoghurt is voor ons, net als in Liqui is er een heleboel yoghurt maar niet die wij willen, naturel sin azucar.
In Ciudad Constitución moeten we rechtsaf naar San Carlos maar we rijden nog even verder door de plaats voor een supermarkt. Dan is er een ‘Super Ley’ supermarkt en die is echt groot. En hier hebben ze eindelijk onze fel begeerde yoghurt, 11 stuks dus we kunnen voorlopig weer even vooruit. Dat je met zo iets simpels zo blij kunt zijn, yes.

Onderweg naar San Carlos zien we veel palen staan met nesten er op. Op sommige nesten zitten vogels maar we weten niet welke roofvogels het zijn. Ze proberen duidelijk hier iets in stand te houden.
Tegen 14uur komen we aan bij onze overnachtingsplek. Aan de Bahia Magdalena is een camperplek achter hotel Mar Y Arena. Er is een restaurant, douche, toilet en wifi en het kost 200 pesos per nacht. In de iOverlander app staat 170 pesos maar we krijgen te horen dat de pesos niet zo best is dus vragen ze meer, 200 pesos, we zoeken ons een plekje aan het water.
Het wordt net eb dus er lopen veel steltlopertjes. Er is een Osprey/Zeearend aan het baden in de branding, hij spettert en baddert dat het een lieve lust is, grappig om te zien. De zon laat verstek gaan maar het is even goed nog 20º. De wind maakt het wel te fris om buiten te zitten, maar we vermaken ons wel met het ietwat trage internet.

We gaan nog even een wandelingetje maken over het strand. We lopen langs Mangrove bomen, die staan met hun wortels boven de grond, zo lijkt het wel. Het zijn in ieder geval bomen die tegen zout water kunnen.

In het droog gevallen zand zien we allemaal gaatjes met daarom heen leuke patronen van bolletjes zand. Ik heb er ooit eens een filmpje over gezien, over het beestje dat dit doet, bolletjes zand maken in een bepaald patroon. Ik weet alleen niet meer welk diertje dat is.

We zien nog een mooi gekleurd krabbetje lopen met een schelpje in zijn bek geklemd. En er liggen allemaal stil-leventjes op het strand, altijd leuk om te fotograferen.

Na het eten begint het hard te waaien en even later te regenen. Dat is al een mooie tijd terug dat het geregend heeft, volgens mij toen we naar Bodie waren geweest, ten oosten van Yosemite NP. Toen lag er de volgende dag poeder sneeuw op de bergtoppen. Dat was op 16 oktober. We zijn blij dat we nu niet op zo’n onverharde weg staan in de middle of nowhere, dan zou het de volgende dag toch een stuk moeilijker zijn om weg te komen.


zaterdag 3 december – San Carlos – Ciudad Constitución
Vannacht was er opeens veel wind en een flinke regenbui waar we wakker van werden en toen was het weer rustig. De camper is nu wel lekker schoon, al het stof is er af gespoeld. Er staat nog wel veel wind als we buiten komen en die voelt koud aan.
Onafhankelijk van elkaar hebben we alle vier besloten om hier weg te gaan. En ook hebben we allen gekozen voor dezelfde camping in Ciudad Constitución dus daar gaan we naar toe.
Han en Monique treffen daar Tim en Jane, een Amerikaans echtpaar uit Tucson die ze eerder tijdens hun reis hebben ontmoet. Zij komen ook naar dezelfde camping.

In Ciudad gaan we langs een bank om geld op te nemen. We gebruiken onze creditcard alleen om geld op te nemen en betalen alles contact, zo gebruiken we niet onze creditcard in de winkels, kan er ook geen misbruik van gemaakt worden, je kunt het maar beter voor zijn.
Als we op de camping aankomen zijn we de enige campers. We melden ons bij de Oficina, schrijven ons in en het is voor het eerst dat we een formulier in moeten vullen. Monique vraagt aan de mevrouw of er een wasserij is in Ciudad, een Lavanderia, met de klemtoon op ‘ia’. Die is er en de tuinman weet ons uit te leggen waar het is. Achter de Santander bank, laten we bij die bank nu net zijn geweest voor pesos, dus die weten we.
Na het eten rijden wij met Han en Monique mee naar het plaatsje en doen nog wat boodschappen bij de Super Ley, er staan nog een paar yoghurts voor ons die gaan ook mee. Dan rijden we naar de Lavanderia waar Monique haar was doet en wij lopen terug naar de camping, 3,5km, een mooie afstand.
Het plaatsje zelf stelt niet zoveel voor, het is min of meer een ‘handelsplaatsje’, er zijn veel winkels en andere bedrijfjes die waarschijnlijk een regiofunctie hebben. Er zijn geen leuke dingen te bezichtigen. Het is trouwens ook een plaats waar je niet snel met je auto doorheen kunt rijden. Bij elk kruispunt staan er borden met ‘alto’ / stop. En er zijn heel wat kruispunten in het stadje.
In diverse winkels kun je al kerstspullen kopen en er klinkt af en toe kerstmuziek. We hebben er nog geen idee van dat het al bijna zover is. Dit weekend zal er in Nederland al wel veel Sinterklaas gevierd worden.

Terug bij de camper gaan we even kijken of de douche warm water levert, wat volgens de receptioniste wel zo zou moeten zijn. Je moet wel bij de dames de laatste douche nemen. Co gaat eerst en komt terug met de mededeling dat het even warm was en toen lauw bleef. Als ik later ga is het maar heel eventjes, een poco, warm daarna is-tie koud. Maar ja, de haren zijn weer gewassen en het stof van het lijf.
Tegen 17uur rijden Tim en Jane de camping op en is het een hartelijk weerzien tussen hun en Han en Monique. Wij maken kennis en laten dan de vier lekker met elkaar bijkletsen. Er is nog een andere camper erbij gekomen, ook van Europeanen, een jong Engels stel.
We proberen bij de tuinman nog de code voor de wifi te scoren maar hij snapt niet waar we het over hebben, dus nul op het rekest. Het is een mooie camping, ruim met een zwembad, speeltuin en er vliegen veel vogeltjes rond, ook een mooie rooie. Eens kijken of we ze morgen kunnen ‘vangen’ met de camera.
We worden uitgenodigd om samen met Han, Monique, Tim en Jane te gaan eten in het plaatsje, gezellig.


zondag 4 december – Ciudad Constitución – Punta Conejo
Het leek vannacht wel een klein beetje Marokko, er waren namelijk veel blaffende honden. We stonden ca. 1 km van het stadje af en het geluid droeg ver over het kale land.
Vanmorgen afscheid genomen van Tim en Jane, een kranig stel van 70 jaar die op weg zijn naar huis om kerst met hun kinderen te vieren. Het was gezellig gisteravond, het samen eten, en lekker.

Vandaag gaan we verder naar het zuiden, richting La Paz. Maar we gaan nog naar een andere plek aan de Oceaan, Punta Conejo. Dat ligt aan het strand zo’n 17km van de Mex1, via een onverharde weg. Volgens de iOverlander app moet het met onze camper goed te doen zijn.
Onderweg op de Mex1 moeten we 10 km onverhard rijden. Er wordt aan de weg gewerkt, vandaag dan niet omdat het zondag is, maar het houdt in dat we niet op de asfaltweg kunnen maar op de onverharde weg er naast. En die is bijzonder slecht en bijzonder stoffig. We rijden bijna stapvoets.
Bij km-paal 82 slaan we rechtsaf naar Punta Conejo. Er ligt veel zand op het pad maar de ondergrond is hard, het laatste stuk zelfs met een flink wasbord eronder. Ook hier kunnen we niet zo hard rijden, we doen er zo’n 5 kwartier over. Er zit een heikel punt in waarvan we hopen dat die op de terug weg niet teveel problemen op zal leveren.
Onderweg kwamen we drie keer een auto tegen, 2x een truck met opzet camperunit. Ze gingen keurig de kant in, alleen was die kant een verhoogde rand dus stonden ze behoorlijk scheef onze kant op, dat was dus voorzichtig passeren.

We staan dicht bij het strand tussen de bossages. Er staat veel wind en af en toe stuift het, maar dat is inherent aan het staan bij een strand. Er staan diverse campers waarschijnlijk met surfers. Er zijn twee kitesurfers bezig. Als Han ze later spreekt zegt de man dat er te weinig wind staat om leuk te kunnen kitesurfen. Wij vinden juist dat er veel wind staat, om te zitten dan. Je kunt dus van mening verschillen over de sterkte van de wind. 😉 De zon raakt een beetje versluierd dus we zitten niet zo lang buiten als anders aan het strand.
Vandaag niet zoveel foto’s, de route was ronduit saai te noemen. Een lange rechte weg met bossages en cactussen er naast. Er was een klein gedeelte daar was het nog behoorlijk groen, zelfs de bermen waren fris groen gekleurd.


Ga naar periode 50
terug naar overzicht