Marokko 2016 – periode 6: 6 februari – 9 februari
zaterdag 6 februari – Oualidia
Omdat we hier nog blijven, in Oualidia, doen we rustig aan. Vanmorgen weer even thee/koffie drinken in het zonnetje en er is altijd wel genoeg om over te kletsen. Dan gaan we een spelletje Keezen, zodat Hannie en Nanda de regels ook goed doorkrijgen. Co speelt samen met Nanda en wint van Hannie en mij. Het is ook een grappig spel, je kunt heel erg voor staan maar het andere stel kan toch zomaar winnen, niets is zeker.
Na het eten doen we nog een spelletje en nu winnen Hannie en ik. 1-1.
Nu is het eten gezakt en trekken we slippers aan en lopen naar het strand. Daar gaan de slippers uit en wandelen we lekker door het water. Al vrij snel hebben we weer een nat kruis, je hebt er zomaar eens geen erg in en dan is er net een hoge golf, lachen natuurlijk. Het is een onwijs schoon strand, hier hoef je niet op te letten of er glas ligt.
We lopen door de waterlijn en af en toe staan we stil om te genieten van de omgeving en om weg te zakken in het zand met onze voeten, dat is altijd een grappig gevoel.
Co trekt zijn korte broek en t-shirt uit en stapt het water in. Hij laat zich onder zakken maar is meteen weer boven, het is effe koud in het begin. Morgen gaan we allemaal zwemmen in dit binnenwatertje.
Dan lopen we omhoog en komen bij een ‘huisje’, althans we zien aan een verzameling takken en stof dat het een dak is. Er komt een mannetje aangelopen en die gaat naar zijn hengel die op de rand van de klif staat. Hij vraagt waar we vandaan komen en waar dat is in Nederland. Dan heet hij ons welkom. Terwijl ik wat aan het filmen ben spreekt Co verder met hem en dan worden we uitgenodigd om een kopje thee te drinken, op verzoek zonder suiker. Ze zijn hier in Marokko zo gastvrij.
De man vertelt dat er verderop een Portugese grot is. Na de thee lopen we verder en als we zo’n 300 meter verder zijn zit het mannetje daar al op ons te wachten op zijn quad. Hij nodigt ons uit om de grot te bezoeken, zonder hem hadden we die ingang dus nooit gezien.
Co, Nanda en ik lopen achter hem aan naar binnen. Het is er bijzonder donker in het begin, vooral omdat je uit het felle zonlicht komt. Dan komen we inderdaad in een grot uit met uitzicht op de oceaan, grappig hoor. We maken een paar foto’s en als we weer buiten zijn geven we de man 20DH.
Dan lopen we langzaam aan weer terug richting de campers. Het is druk op het strand, het is zaterdag en er zijn veel mensen vrij. De tafeltjes op het strand zijn allemaal bezet met Marokkanen, iedereen geniet van het heerlijke weer. De hele dag een strak blauwe hemel.
Bij de campers doen we een heerlijk kopje thee met een bakje pinda’s, daar hadden we trek in, en we genieten van het laatste zonnetje. Het was weer een leuke dag.
zondag 7 februari – Oualidia – Safi
Na goed overleg besluiten we om verder te gaan, dus dat wordt niet zwemmen in de oceaan. We rijden op tijd weg naar de R301 om naar Safi te rijden. Maar eerst kijken we in het dorp of het eiermeneertje er is. Ja hoor, hij is er. Van de week had ik 6 eitjes gekocht en die waren zo goed, een harde schaal en een donkergele bijna oranje dooier. Dus laat ik 3 doosjes bij hem vullen. Als ik af moet rekenen is hij aan het denken, denken en denken. Wat zal ik daar nu voor rekenen. Omstanders springen bij, maar ik betaal hem ongeveer 3x zoveel als dat ik van de week voor 6 eitjes heb betaald. Uiteindelijk gaat-ie er mee akkoord, maar of hij het zelf uit heeft kunnen rekenen betwijfel ik. Maar een ferme handdruk, de hand op het hart en een mooie tandeloze smile bevestigen de verkoop.
We rijden over de kustweg verder naar het zuiden en het klinkt misschien eentonig maar we vermaken ons best. We rijden zo’n 50 a 60km per uur want op deze weg kunnen diegenen die harder willen ons gemakkelijk voorbij rijden.
Het is een grappig gezicht, de akkertjes langs de oceaan rand, het geeft een leuk lijnenspel. Er is zelfs een vierkante meter tuin.
In Safi gaan we eerst naar de Marjane, onze yoghurt voorraadkast is leeg. Maar ze hebben geen emmertjes meer alleen de kleine 110grams verpakkingen. Dan die maar, we hopen in Essaouira weer emmertjes te kunnen kopen, bij de Aswaq.
We zijn in de Marjane nog bij de Maroc Telecom binnen gestapt en daar wist de mevrouw na onderzoek ons te vertellen dat het simkaartje niet op naam geregistreerd staat. En dat hield ook in dat we het niet konden reclameren. Ik gaf nog aan dat het niet ons probleem is maar dat van Maroc Telecom, zij hebben het immers niet geregistreerd. Maar ondanks dat we een formulier hadden waar alle gegevens op stonden was het praten tegen een muur. Dus Nanda heeft het kaartje maar weggegooid en daarmee ook de ergernis, dat ruimt op.
We rijden naar camping International, niet bepaald een geweldige camping maar we willen niet te snel door Marokko heen racen. En we willen Safi bezoeken, dat vinden we altijd wel een leuk plaatsje, vooral ‘s avonds. Dan is het onwijs druk op straat en zeker op zondag.
We zitten ‘s middags lekker in het zonnetje en doen nog een spelletje Keezen, Hannie en Nanda worden steeds meer bedreven in het spel. Nanda en ik winnen deze ronde.
Dan lopen we naar het dorp en het is inderdaad gezellig druk. Daarna nemen we een taxi terug. We zijn met zijn vieren en de petit taxi’s mogen niet meer dan drie personen meenemen. Dus stappen Co en Nanda in de eerste die we aanhouden en Hannie en ik kunnen direct al een tweede aanhouden. Nou, zoals deze chauffeur rijdt, als een kamikaze, zijn we waarschijnlijk nog eerder bij de camping als Co en Nanda. En dat blijkt zo te zijn, en het grappige is, onze chauffeur is het terrein opgereden en de andere taxi blijft bij de ingang staan. Als Co en Nanda uitgestapt zijn blijven ze bij de weg op ons staan wachten. Ik roep, wij zijn er al hoor, en vooral Nanda is helemaal verrast, hoe kan dat nou, hoor ik haar zeggen. haha
maandag 8 februari – Safi – Dar Ch’Tis (bij Essaouira)
Op naar de volgende plaats, het 140km verderop gelegen Essaouira, om precies te zijn iets verder naar camping Dar Ch’Tis.
We rijden via de R301 verder naar het zuiden. We komen langs een industriegebied waar vooral fosfor fabrieken staan. Wat een luchtvervuiling, je zal er in werken. De mensen die je langs de kant ziet lopen of op scooters ziet rijden hebben allemaal hun hand of een doek voor hun mond. Wij hebben alles potdicht dus we krijgen geen stank binnen.
Rond half 11 stoppen we voor een break, hoog boven het water en we zitten zo leuk dat de tijd voorbij vliegt. Er zijn groepjes meeuwen die op de golven aan het ‘surfen’ zijn. Ze vliegen naar een hoge golf, zweven voor de golf uit en dan opeens omhoog om verder te vliegen, het is een grappig gezicht. Zeker door de verrekijker en telescoop heb je er goed zicht op.
We zitten zo lekker te genieten en te lummelen dat we gelijk maar onze lunch hier nuttigen. Terwijl we daar zo verpozen zijn er af en toe groepjes mannen, of ze zitten langs de weg of ze komen boven op de klif zitten. Af en toe klinkt er een claxon en dan haasten zich een paar mannen naar de weg en ze stappen in de auto. Wij denken dat ze dan meegenomen worden om te werken, die zijn gelukkig dat ze werk hebben voor vandaag.
Zo verder naar het zuiden toe is er behoorlijk minder landbouw dus ook minder activiteiten op en langs de weg.
We komen aan in Essaouira en komen langs de Carrefour, die is redelijk nieuw, coördinaten: N31º29’49” W9º45’06”. Het is net of de winkel dicht is, zo weinig auto’s staan er op de parkeerplaats. Maar de winkel is open dus we gaan kijken of ze ook ‘onze’ yoghurt hebben. En ja wel hoor, we zetten gelijk alle 18 emmertjes in onze wagen. Nog wat andere spulletjes er bij en we zijn koopman.
Dan gaan we nog even tanken bij de Afrique en dan naar de camperplek aan de boulevard. Als we daar zijn is er eigenlijk niet echt een geschikte plaats, er liggen grote hopen zand langs de kant dus je kunt niet zover naar achteren toe in parkeren. Bovendien word je gezandstraald als je buiten de camper staat. De temperatuur is ook gekelderd naar 22º en de wind voelt koud aan. We besluiten om naar camping Dar Ch’Tis te rijden, 14km zuidelijker. We willen wassen en ze hebben daar een wasmachine.
Om 15uur zijn we ter plekke. Het hek gaat toevallig open dus we kunnen er op, we installeren ons met de campers en even later onszelf in het zonnetje, wederom een strak blauwe hemel, 25º, heerlijk.
Na de thee en pinda’s doen we een spelletje Keezen, deze keer winnen Co en Nanda twee keer, verdorie.
‘s Avonds wacht ons een heerlijke douche, die is zo lekker hier. Een goede straal en heet water, jammer dat je de douchekop zelf vast moet houden, maar dat is dan maar zo. Het lijkt wel een probleem van Marokko, dat de douchekoppen niet aan de wand blijven zitten.
dinsdag 9 februari – Dar Ch’Tis (bij Essaouira)
Vandaag is het wasdag. We zijn nu 3 weken onderweg dus dan raakt de wasmand op een gegeven moment vol en het beddengoed behoeft ook een tochtje door het water met sop.
Dus worden de wasmachine en centrifuge uit de garage gehaald, warm water geleend uit de douche en even later hangt de eerste was aan de lijn te wapperen, in het zonnetje, onder de strak blauwe hemel.
Uiteraard wordt het vastgelegd voor het nageslacht. Co heeft een lijn gespannen van onze camper naar de bomenrij langs de muur van de camping. Het hangt zo hoog dat ik een trap nodig heb om het op te hangen, is wel fijn zo hoog want dan kan het vrij uit wapperen. Het trapje staat niet helemaal stabiel dus uit voorzorg houdt Co mij vast, wel op een voor hem strategische plek, geef hem eens ongelijk.
Als later Nanda op de trap staat zegt Co tegen Hannie, als jij Nanda nu vasthoudt hou ik jou wel vast. Maar daar was ze niet voor in.
Als alle was gedaan is gaan we een spelletje Keezen. Hannie en ik hebben immers nog wat te winnen na gisteren.
Na twee potjes staat het 1-1 dus we gaan door voor de finale. Het 3e potje wordt door Nanda en mij gewonnen en daar het nog geen etenstijd is gaan we voor nog een potje. En geheel onverwacht winnen Co en Hannie deze keer. Het kan met Keezen alle kanten op gaan, zo denk je er gunstig voor te staan en wint de tegenpartij, dat is juist het leuke eraan.
De internet verbinding via onze mifi is hier niet zo best. 2G met 5 streepjes, dat is dus gewoon ‘niets’, nul-komma-nul. Het grappige is dat als ik de antenne er aan doe (die zou moeten versterken) en die op ons dak zet er niets verandert maar als ik diezelfde antenne bij Nanda en Hannie op het dak zet dan gaat de router naar 3G met 3 tot 5 streepjes. Het zal waarschijnlijk komen doordat onze camper van kunststof is, hun auto is helemaal van staal wat werkt als een kooi van Faraday, als een extra versterking voor het ontvangen van het signaal.
Vanmorgen heb ik een begin gemaakt om morgen een brood te kunnen bakken. Ik heb mijn zuurdesem uit de koelkast gepakt en het ververst met roggemeel en water. Op de eerste foto zie je wat ik vanmorgen om 9uur hebt aangemaakt en op de tweede foto het resultaat na 12uur staan, een verdubbeling. Nu ga ik het voordeeg maken wat ook weer 12 uur moet staan en vermeerderen.
Morgenochtend ga ik dan het uiteindelijk deeg maken wat nog 3 uurtjes moet rijzen en dan gaat het rogge zuurdesembrood de oven in. We hebben voor vertrek een klein elektrisch oventje gekocht speciaal om brood te kunnen bakken.
Tot morgen.
Naar periode 7
terug naar overzicht