Marokko 2016 – periode 15: 12 maart – 15 maart
zaterdag 12 maart – Taroudant
Vandaag was een productieve dag. We hebben gegymd, geïnternet, Jan Obdam gefeliciteerd met zijn verjaardag, gezeten, thee/koffie gedronken, de was gedaan, bedden verschoond, Co heeft de dakramen schoongemaakt, we hebben onszelf gewassen, twee spelletjes Keezbord gespeeld, 1-1, veel gelachen, brood gebakken, eiersalade maken en als toegift konden we zomaar weer eens Facetimen met het thuisfront, dat was wel heel leuk.
Voor de rest weinig te melden. We blijven waarschijnlijk nog een dagje met morgen een uitstapje naar de grote zondagsmarkt buiten Taroudant. Die vonden we 3 weken geleden al erg leuk dus dat wordt genieten.
zondag 13 maart – Taroudant
Wat een heerlijke rustige camping is dit, we slapen in ieder geval erg goed hier. Er vliegen hier mooie vogeltjes rond en het ruikt heerlijk naar de bloesem van de sinaasappelbomen. Daarnaast is de wifi van de camping ook erg goed, we zijn bewust dicht bij de receptie gaan staan, op de 1e twee plaatsen en de verbinding is heel snel. Gisteravond heeft Co live sport gekeken via internet.
Vanmorgen krijgen we gymles van Co, ik heb 35minuten aan muziek klaar staan maar op een gegeven moment was de muziek op en wij waren nog aan het gymmen, dus dat ging hartstikke goed.
Na het gymmen een kopje thee/koffie en toen zijn we lopend naar de markt gegaan, 2,5km bij een lekker temperatuurtje. Het is druk op de weg naar de markt, er zijn veel mensen onderweg, lopend, fietsend, op de brommer, met ezelwagen, auto en koets. Ook op de markt is het druk.
Vandaag heb ik, samen met Hannie eens gefotografeerd wat er allemaal te koop is. En natuurlijk kun je niet alles vastleggen maar je krijgt toch een indruk van de producten die er te koop zijn.
We starten op de schapen/geiten markt. De schapen staan met de koppen bij elkaar en dan een touw ertussen door gevlochten. De geiten liggen allemaal op de grond op hun zij en dat komt omdat er bij elke geit 3 poten bij elkaar gebonden zijn, dan kun je ook niet rechtop staan. Een geit staat wel rechtop en daar staat een mini geitje naast, een stukje van de navelstreng hangt nog onder zijn buikje dus het is op de markt geboren. Men gaat niet altijd zachtzinnig met de dieren om, als je daar niet tegen kunt heb je hier niets te zoeken. Wij vinden het ook niet altijd even fijn maar we kunnen er niets aan veranderen.
Dan komen we bij de hooiafdeling. De wagens staan weer hoog opgetast te wachten op afnemers. Het is al heel lang Hannie’s wens dat Co eens boven op zo’n hooiwagen staat. Nu hebben we de kans want bij een paar hooiwagens staat een solide trap tegen de kant aan. Bij de eerste mag het niet maar bij de tweede wagen mag Co naar boven klimmen. Camera’s in de aanslag en Co gaat van start. Als hij eenmaal bovenop staat en hij de eerste stappen zet zakt-ie meteen tot aan zijn kruis weg tussen twee hooibalen in, dat is schrikken. Maar even later staat hij met een victorie-gebaar op de foto. Terug op de grond krijgt-ie van Hannie en Nanda een schouderklopje, Hannie loopt helemaal te glunderen.
Daarna gaan we eerst eten, we hebben al een kraampje gespot waar ze gegrilde vis verkopen. We hebben al een stukje geproefd en dat smaakt naar meer. We krijgen er thee bij en die is mierzoet, het glazuur springt zowat van je tanden. Daarna gaan we naar de buurman waar we een broodje ei eten, zonder thee graag. Totale kosten 30DH, € 2,70.
We lopen een tijdje over de markt te dwalen, kopen aardbeien en nog wat andere dingen en gaan dan op zoek naar een koetsje. We willen met paard en koets terug naar de camping. Bij de uitgang staan er een paar. We zakken in prijs van 70DH naar 50DH en we mogen instappen. Als we met de taxi willen kost het 2x 20DH omdat we met z’n vieren zijn dus we vinden het wel een redelijke prijs.
De man vindt het wel leuk als Co ook op de bok plaatsneemt. Co praat NL en Frans door elkaar maar de man zegt op alles ‘oui’ en lacht volop. We worden keurig op de camping voor de deur van de campers afgezet.
Dan doen we nog twee spelletjes Keezbord, West-Friesland tegen Maarssen, 1-1. Het is spannend en we lachen tot tranen aan toe. Na het keezen loopt Co naar links toe en even later hoor ik hem roepen dat-ie even met de buurman op de quad meegaat. De buurman gaat vanaf de camping linksaf alwaar ze bij een klein dorpje belanden. Er staan mannen en jongetjes langs de weg en die vinden het prachtig. De buurman vertelt dat hij het liefst op onverhard terrein rijdt zodat zijn banden niet zo snel slijten, Co vindt het prima. En even later scheuren ze door het veld. Co joelt en de buurman gaat steeds harder en harder, dat was genieten.
Bij terugkomst gaan we nog even samen het dak van de camper schoonmaken, want dat ziet er niet uit. Daarna zelf onder de douche en alles is weer lekker schoon, fris en fruitig. Morgen gaan we weer verder, over de Tizi-N-Test pas, richting Marrakech.
Op deze extra fotopagina vind je nog meer foto’s van onze marktdag.
maandag 14 maart – Taroudant – Ahl Tifnoute (ri. Tizi-N-Tichka)
Co start de dag met het fotograferen van vogeltjes, maar ze laten zich niet zo gemakkelijk vangen. Maar hij heeft toch een paar leuke plaatjes geschoten.
Vandaag gaan we weer ‘en-route’, naar de Tizi-N-Test pas richting Marrakech. Maar een plan is pas een goed plan als je het kunt wijzigen en dat is nu precies wat we gedaan hebben. Co had de kaart bestudeerd en zei: in dit gedeelte van Marokko zijn we nog niet geweest. Ik keek en zei: daar zijn we 2 jaar geleden geweest met Cees en toen hield op een gegeven moment de weg op en moesten we het hele stuk weer terug. Maar toen gingen we naar het noord-westen vanuit Taliouine nu kunnen we van zuid-west naar noord-oost, van Aoulouz naar Aguim aan de N9 (Ouarzazate-Marrakech).
We hadden nog even wat tijd voor vertrek dus heb ik via het snelle internet van de camping Google Earth opgestart en de hele route bekeken en af en toe ingezoomd op de weg. Ik zag dat de gehele weg best wel vrij breed was, in het begin donker gekleurd wat duidt op asfalt maar het grootste deel was lichtgrijs wat duidt op onverhard/gravel. Maar ik weet nog van 2 jaar geleden dat het wel goed te rijden was. En ik weet niet hoe oud de kaart is die Google Earth gebruikt heeft.
Ik ga overleggen met Hannie en Nanda; we gaan op avontuur en het kan best zijn dat we op een gegeven moment terug moeten maar het is wel door een mooie omgeving en de weg kan onverhard zijn maar we zijn daar nog niet geweest. Ze waren er wel voor in.
Maar eerst even gymmen, dat houden we er in. We vinden het allemaal wel lekker, een beetje bewegen vooral als je een paar dagen gaat reizen, dan beweeg je toch al te weinig.
Rond 10.30uur zijn we gaan rijden. Rechtsaf de camping af, de meeste gaan linksaf, dan ben je eerder op de N10. Maar Co is gisteren met de quad naar rechts geweest en kwam toen door een paar dorpjes wat wel leuk was en de weg was prima. We kwamen door dorpjes, volgens ons zien ze daar niet vaak campers rijden, gezien de reacties van de mensen. Het is een stukje authentiek Marokko.
We gooien onderweg de tank vol want we weten niet wanneer we weer een tankstation tegen komen. Ze zullen in de bergen niet dik bezaaid zijn. Als de tank vol is morst de bediende nogal wat diesel dus hij pakt gauw wat water om het van de camper te spoelen. Ondertussen heeft een andere klant de slang gepakt en heeft zijn auto vol gegooid. Maar de bediende had niet gezien wat het bedrag was. De man die de slang had gepakt zei dat er 300DH op de pomp stond. Co dacht dat ook en bovendien was onze tank nog half vol. Bij een volle tank betalen we meestal 600DH, dus 300DH klopt wel ongeveer. De bediende is een beetje overdonderd en wil 340DH afrekenen, maar daar gaan we niet mee akkoord en we komen overeen om 320DH te betalen. Je moet tenslotte over alles onderhandelen….
Het is gezellig langs de weg, er is van alles te zien. De N10 is tot Igoudar Mnabha (waar de weg naar de Tizi-N-Test pas begint) mooi asfalt maar als we rechtsaf richting Aoulouz gaan wordt het slechter met veel oplappingen en kapot asfalt. We weten nog van vorig jaar dat van Aoulouz naar Taliouine de weg gewoon hartstikke slecht was, er was op veel plekken geen weg meer. Maar dit is nog te doen.
In Oulad Berhil is er markt en dat geeft altijd een gezellige drukte langs de weg. Ook zijn er veel kinderen schoolgaand, lopend of op de fiets en meestal in groepjes.
In Aoulouz gaan we linksaf de P1702 op (N30º42’03”, W8º09’07”). We zien een parkeerplek en gaan eten. Na het eten komen er vier kleine meisjes aanlopen en die staan verlegen naar ons te kijken. Co knoopt een praatje aan, met een beetje Frans en heel veel Westfries hebben we samen een hoop lol, ze giechelen wat af, zoals kleine meisjes dat kunnen. We wisselen onze namen uit, dat vinden kinderen altijd interessant. Ik ga bij de meisjes staan en Co maakt een foto, even later ook zonder mij. Maar dan worden ze geroepen en als ze bij de vrouw aankomen worden ze vermanend toegesproken, dat mag zo maar niet, met vreemde mensen gezellig gaan staan doen.
We rijden de bergen in en al snel wordt het landschap interessant en mooi om te zien. Overal zijn mensen langs de weg en we stoppen regelmatig om te zeggen dat we Marokko wel mooi vinden / Maroc c’est tres bien. Als we dat tegen een mijnheer zeggen wijst hij naar voren, ja die kant moet je op. LOL
De mensen die we tegen komen zijn erg vriendelijk en reageren enthousiast op ons zwaaien en onze omhoog gestoken duimen, erg leuk allemaal. We rijden door een vallei waar een rivier doorheen stroomt, het is niet heel veel water maar genoeg voor de mensen om de akkertjes te bevloeien dus ze zijn hier erg bevoorrecht, het ziet er ook allemaal mooi groen uit. Er wordt ook veel gewerkt op de akkertjes en op diverse plekken zijn vrouwen de was aan het doen in de rivier, dat is hard werken. De kleding hangt in de struiken en bomen te drogen, een fleurig gezicht. Af en toe zijn er voetgangersbruggen over de rivier gemaakt naar de gehuchtjes aan de andere kant, meestal bestaande uit lemen huizen.
Dan komen we aan bij Iguidi aan de P1737 en we rijden zo de drukte van een markt in. Alleen is het probleem dat dit de enige weg is en tijdens de marktdag is die weg een stuk smaller als normaal. We rijden tussen de marktkramen door. Het is een drukte van belang en stapvoets komen we een eind. Dan staan er twee personenbusjes die ze aan het volstouwen zijn met goederen, mensen en dieren. Dus we moeten gewoon eventjes wachten, we doen de motor maar even uit. We zitten te genieten van alles wat langs en naar ons toe komt lopen.
Als we kunnen rijden zie ik te laat dat onze spiegel tegen een kraam aankomt. Het is een klein wagentje waar iemand vis aan het bakken is. Er vallen flessen zonnebloemolie op de grond maar het komt goed af want hij is ook nog met hete olie aan het bakken. pfff Als we er langs gaan bied ik mijn excuses aan en het wordt lachend geaccepteerd.
We stoppen net na het dorp en lopen terug naar de markt om de gezelligheid mee te maken. We kopen sinaasappels, 2 kilo voor 7DH/€0,63.
Dan rijden we verder en stoppen een paar km buiten het dorp voor een kopje thee. Er rijden regelmatig personen busjes langs, volgestouwd met van alles en nog wat en met mensen op het dak, als je maar thuis komt toch?
We stoppen om 17.30uur langs de kant van de weg op een strook grind. We hopen dat het verkeer vannacht afwezig is nu is het nog bedrijvig, vooral met de busjes die mensen en goederen vervoeren. De mensen in dit soort streken is daar heel erg van afhankelijk, fijn dat ze er zijn. Er lopen ook allerlei mensen langs, met ezeltjes, gereedschap, groen van de akkertjes en takken. Blijkt dat achter ons allemaal akkertjes liggen en voor ons het dorp Ahl Tifnoute, de mensen groeten allemaal vriendelijk bij het langskomen, leuk.
De omgeving was prachtig en nodigde uit tot fotograferen, laat dat nu net onze hobby zijn. Geniet maar mee op de extra fotopagina van deze dag.
dinsdag 15 maart – Ahl Tifnoute (ri. Tizi-N-Tichka) – Marrakech
Vanochtend om 5.45uur waren we wakker en uit bed na een rustige nacht slapen. Om 5.30uur kwam de eerste auto langs, 10 minuten later de 2e en de volgende pas om 7uur om een paar jongens op te pikken voor school. Om 6uur stonden we buiten om de sterren te fotograferen. Dat komt omdat Co gisteren zei: hier in de ‘middle of nowhere’ zullen we wel veel sterren kunnen zien, er zal geen lichtvervuiling zijn. Maar gisteravond dachten we er niet meer aan. Vanmorgen waren we toch vroeg wakker dus gelijk maar even de sterren bekeken en vastgelegd, en inderdaad het rammelde er van. Ook het vroege ochtendlicht was erg mooi en zette de akkertjes in een warm licht.
Co stond met drie jongens te praten die wachten op hun vervoer naar school. Een van de jongens stond op slippers en dat terwijl het niet echt warm was. Na een half uur kwam er een transportbusje langs, die zat helemaal vol met jongens dus deze drie konden er niet meer bij. Twee klommen er op dak en eentje ging achter op de bumper staan en hield zich vast aan de imperiaal. Bij ons zou dat dus absoluut niet mogelijk zijn maar hier rijden ze zo rustig langs een politiecontrole, het is allemaal mogelijk. En voor de mensen in de bergen ook het enige middel van transport. De jongens gaven nog een stralende lach en een duim omhoog, doei, succes op school. Vanuit de bergen gaan de grotere jongens naar school de meisjes vaak niet, blijven thuis om te werken op het land of in huis.
We vervolgen onze weg en rijden constant boven de rivier met uitzicht op de akkertjes, het is een lust voor het oog en een goede inkomstenbron voor de bewoners hier. Fijn voor ze dat de rivier zoveel overvloed geeft.
We stoppen boven een dorpje om foto’s van de omgeving te maken en ik gebaar naar Nanda, koffie/thee tijd. Dan zie ik Co weglopen met een andere vrouw, ik zwaai hem vrolijk gedag. Ik zeg kom je zo terug, dat weet ik nog niet hoor zegt-ie. Ik draai gauw de camper dicht en loop naar hem toe. Hannie zegt, ik blijf wel hier gaan jullie maar.
De vrouw neemt ons mee het dorp in en laat ons de stal zien. Er staat een koe in met haar kalf en buiten lopen er kippetjes, schapen, geiten en een koe, ze zien er goed verzorgd uit. Als we weer buiten staan bij de moskee laat ze een plekje zien in haar gezicht en vraagt of ik een creme heb voor haar. Dat heb ik niet, we hebben geen medicijnen in de camper. Wel kan ik haar helpen aan kokosolie, dat werkt ook goed desinfecterend, ze is er blij mee. Even later komt er nog een vrouwtje aanlopen met een kind op haar rug en ze vraagt of ik iets voor haar ogen heb, die is een beetje ontstoken. Ik heb niets speciaals, wel kokosolie en geef haar ook een beetje, probeer het maar.
In de akkertjes is een meisje plantjes aan het verzamelen door ze met een sikkel uit de grond te trekken. We lopen er even naar toe en Hannie wil het ook wel proberen. Het meisje laat haar eerst zelf proberen en doet het dan even voor, dan lukt het Hannie wel. Even later tilt Hannie de volle zak met plantjes op haar rug en merkt dat het best wel zwaar is. Het valt mij op dat het meisje als ze gebukt staat om te oogsten met een strakke rechte rug staat, mooi om te zien. Zo’n houding zijn wij aan het ‘kweken’ met onze gymnastiek.
We rijden de campers dichterbij de moskee want er is daar een waterbron uit de bergen en het is drinkwater, ik heb een meisje zien drinken en de vrouw bevestigde het. Als ik de gieter aan het vullen ben neemt ze hem van mij over en loopt heen en weer, waarschijnlijk omdat ze de kokosolie heeft gekregen.
Een meisje vraagt of ze in de camper mag kijken, ja hoor kom maar. Haar vriendinnetje komt ook kijken en ziet in de toiletruimte al snel mijn armbandjes en kettingen liggen, kinderen zien dat snel al die kleurtjes. De vrouw die ons rondgeleid heeft wil ook graag kijken, kom ook maar hoor. Als ze uitstapt heeft zich een hele menigte kinderen verzameld voor de deur. Co zegt voor de grap; zullen we entree heffen? We zwaaien ten afscheid en sluiten de deur.
Het zijn vooral lemen dorpjes die we zien in de warme kleuren van de omgeving. Er zijn weer veel mensen langs de weg.
Op een gegeven moment rijden we bij de rivier vandaan en komen in een bijzonder kleurrijke omgeving, er zijn heel veel kleuren te zien, geel, groen, rood zwart. Het is een onwijs mooie omgeving waar we door rijden, sprookjesachtig. Zo’n 6km voor de N9 komen we zowaar een camper tegen, de eerste op deze rit. We kunnen deze rit van harte aanbevelen. De gehele route is geasfalteerd en van een goede kwaliteit en bovendien erg rustig qua verkeer. Als je vanaf de N9 deze route wilt rijden naar Aoulouz neem je bij deze coördinaten de afslag: N31º09’46”, W7º27’59”
De N9 naar de Tizi-n-Tichka pas is behoorlijk slechter van kwaliteit, wat een hobbelweg. Pas na het hoogste punt wordt het asfalt beter en zijn ze daar ook aan de weg aan het werk. Gelukkig hebben ze het onverharde gedeelte nat gegooid want anders is het een stuifbende. We besluiten om vandaag nog naar Marrakech te rijden want het lampje van de remblokjes brandt af en toe op het dashboard en we willen het, zeker niet in de bergen, riskeren dat straks de remmen het niet meer doen. Het lampje brandt tenslotte niet voor niets.
TomTom wil ons door de medina heen hebben, komen we achter middels de drukte onderweg van lopende mensen en een man op een brommertje die ons constant zegt dat we niet verder kunnen. Hij blijft maar naast onze camper komen en vertellen dat we hem moeten volgen naar een camping. Hij is bijzonder irritant. Op een gegeven moment keren we om en ik kijk gedetailleerder in TomTom en breng via tussenpunten een route in buiten de medina om, pffff.
We parkeren de auto’s op een groot terrein waar we eerder, gratis, hebben gestaan in de buurt van de Koutoubia moskee. De ingang is 100 meter verplaatst en er staat een groot blauw bord met 24/24 P er op. Er staan 3 Franse campers langs de kant geparkeerd, vlak achter de gewone parkeerplaats voor personenwagens en ook vlak bij de drukke weg. We rijden verder door naar achteren waar we eerder gestaan hebben en even later komt er een gardien aan lopen. Hij vraagt of we hier willen overnachten, dat willen wij inderdaad. Dat kost dan 30DH. Ik vraag waarom? Vorig jaar was het nog gratis. Ja waarom, dat weet hij niet, hij komt alleen 30DH innen. Uiteindelijk betalen we nadat we gevraagd hebben of er ook ‘s nachts dan bewaakt wordt en dat wordt gedaan. Nou ja, het is in ieder geval een stuk goedkoper dan in de stad of op een camping.
Na het avond eten lopen Co en ik nog even naar het Djeema el Fna plein we willen wel even wat beweging na een dag zitten, het is er enorm druk en erg gezellig. De temperatuur is heerlijk met nog zo’n 24º op de thermometer. Ik koop nog een nieuwe handtas in die felle kleurtjes. Ik had twee jaar geleden ook zo’n tasje gekocht maar de wol begint een beetje te rafelen.
We zien in de grote winkelstraat een man staan met de tasjes die ik bedoel en ik vraag wat het kost, 150DH. Nee, veel te duur volgens mij had ik twee jaar geleden 40DH of 50DH betaald. We lopen weg en hij komt al snel achter ons aan, madame, madame roepend. Wat ik dan wil geven. Ik zeg, 50DH. Ah non, voor 90DH wil hij het wel verkopen. Ik blijf 50DH zeggen, hij zakt naar 80DH dan naar 70DH. Ik zeg als laatste 60DH en loop dan weg na zijn ontkenning. Maar hij roept al snel dat het oké is. Een maal, andermaal verkocht zal ik maar zeggen. Van 150DH voor 60DH en iedereen is blij, de verkoper ook dus hij zal er evengoed nog genoeg op verdienen.
En wederom van deze dag een extra fotopagina, zelfs twee want het was weer zo leuk, geniet maar even mee.
Ga naar periode 16
terug naar overzicht