Marokko 2016 – periode 7: 10 februari – 13 februari
woensdag 10 februari – Dar Ch’Tis (bij Essaouira)
Gisteren wasdag, vandaag broodbakdag. Gisteravond heb ik het voordeeg gemaakt en dat was vanmorgen ook gerezen. Dus om 8.30uur meel, water en zout erbij, alles in de gietijzeren broodvorm en na drie uurtjes in de voorverwarmde oven. Op de opvangplaat gaat 2dl heet water om de oven vochtig te houden.
Om 12uur is het broodje klaar en ga ik samen met Hannie en Nanda naar de doucheruimte. Daar hebben we de oven neergezet want de camping levert niet meer dan 6Amp, en de oven heeft 10Amp nodig, niet genoeg dus. Als we de deur in het gebouw openen komt ons een heerlijke geur tegemoet. Ik haal het brood uit de oven en loop terug naar de camper. Dat valt nog niet mee want de bakvorm is gloeiend heet, gietijzer houdt veel warmte vast. Gelukkig heb ik extra dikke ovenwanten aan, maar toch.
Het brood valt mooi uit de vorm vandaan en we laten het nu doorgaren en afkoelen tot morgenochtend. Dan snijden we het brood met een speciaal daarvoor gekocht broodmes. Dus morgen weten we of het brood helemaal gelukt is.
‘s Middags spelen we een potje ‘gebaren kwartet’. Je moet middels gebaren aan een ander een kaart vragen. Praten mag ook maar dan zonder geluid. Voor Hannie en Nanda is dat natuurlijk gesneden koek maar voor ons niet. Dat levert natuurlijk hilarische momenten op, vooral Co is aardig op dreef.
Daarna pak ik de Rummikub uit de kast, of eigenlijk uit de vloer, het ligt in een luik in de bodem. We moeten samen even de regels bepalen want het is voor ons allemaal al weer een tijdje terug dat we dit spelletje hebben gespeeld.
Daarna zet ik even de pet van kapper op, eerst Nanda dan Hannie en tot slot gaat Co onder de tondeuse door. Kunnen ze allemaal weer voor de kraam langs. Daarna effe lekker douchen en iedereen is weer fris en fruitig. We hebben het er maar druk mee. De dagen vliegen om, we hebben tijd te kort. haha
donderdag 11 februari – Dar Ch’Tis – Aourir
Onder de middag zaten we lekker buiten in het zonnetje. Door de verrekijker zaten we naar een huis verderop te kijken en daar zagen we dat in de deuropening vier mensen naar ons zaten te kijken, grappig, wie kijkt er nu naar wie. De Marokkanen zijn net zo nieuwsgierig naar ons als wij naar hun.
Op een gegeven moment kwamen er ook vier jongetjes aan, die hebben we ook even door de telescoop laten kijken, dat vonden ze wel leuk maar ook heel vreemd. Een van de jongetjes, van 6 tot 10 jaar, had al een beetje grijs haar, jeetje zo jong nog.
Andere keren was het een combinatie van een prachtige omgeving met een zeer slechte weg. Maar deze keer ging dat niet op, het was een prachtige omgeving met een goede weg. Af en toe even een ‘slippertje’ maar dat was waar ze aan de weg bezig waren.
We hadden de afgelopen dagen geen internet en onderweg stonden we boven op een berg en we dachten, laten we eens kijken of we hier internet hebben. En jawel hoor, 3G volle bak. Dus even de camper in en mails ophalen en de krant, de site uploaden etc. Via een mail zien we dat Simone Kleinsma in het Park schouwburg in Hoorn komt, dus dat hebben we boven op die berg eventjes geboekt, grappig.
Ons doel voor vandaag is Imouzzer-des-Ida-Outanane. Daar is een camperplek van de NKC bij een waterval/cascade. We wilden vorig jaar daar heen, via de aanrij route vanuit het zuiden, maar moesten al vrij snel weer rechtsomkeer want de weg was weggespoeld, na de zware regenbuien van het najaar van 2014.
Nu naderen we het plaatsje dus vanuit het noord-oosten en dat gaat prima, we rijden er over een goede weg naar toe. De coördinaten van de NKC kloppen niet dus zoek ik de coördinaten op in het boekje van Edith Kohlbach en die zijn in het dorpje Imouzzer. Als we nog zo’n 400 meter van de plek vandaan zijn is er een parkeerplaats waar we door een man naar toe geleid worden. We zeggen dat we verder willen rijden maar hij geeft aan dat we daar met de camper niet naar toe kunnen. We rijden de parkeerplaats op en het is even manoeuvreren en dan staan we. Op mijn vraag wat de plek kost voor 1 nacht is het antwoord: wat u wilt geven. Daar hebben we niet zoveel aan want onze ervaring is dat ze het altijd te weinig vinden. Co ziet later een oudere vrouw terug komen, ondersteund door 2 jongere mensen. Ze is helemaal aan het labber eind. De jongere vrouw valt uit naar de parkeerwacht, ze zijn waarschijnlijk de verkeerde kant op gestuurd naar de waterval. En de parkeerwacht wil meer geld zien. Co heeft er geen goed gevoel bij.
Met Nanda lopen we het dorp in om te kijken waar die andere plek is, maar die kunnen we niet vinden. En het pad ernaar toe nodigt ook niet uit om er met de campers overheen te gaan. We besluiten om te vertrekken, onderweg te eten en dan door te rijden naar de camping in Aourir. Gelukkig maakt de parkeerwachter geen problemen, wat we wel verwacht hadden.
We eten onderweg op een plateau samen in onze camper, wij hebben immers soepen en stoofpotten mee. We roemen de goede wegen die we gereden hebben maar ik zeg, we zijn er nog niet hoor. En dat is een voorspellende uitspraak. Om 19.45uur wordt het donker en straatverlichting vind je op het platteland niet terug. Het is aardedonker en op een gegeven moment is de weg weg, alleen nog maar gravel en ongelijk en dat in het donker. Het is nog van vorig jaar na de zware regenval, het is wel geruimd maar er is geen asfalt aangebracht. Op een gegeven moment komen we bij het punt waar we vorig jaar omgekeerd zijn, en vanaf dat punt is de weg weer prima. We hebben over 45km 1,5 uur gedaan, om 20.35uur komen we aan op de camping, we zijn om 9.30uur gestart dus de dag is weer rond vol.
En dan nu nog de foto’s uitzoeken en bewerken, en dat levert dus een extra fotopagina op.
vrijdag 12 februari – Aourir – Agadir
Na de lange rit van gisteren hebben we vandaag een makkie, we rijden naar Agadir en dat is 18,6km. Twee jaar geleden hebben we in Agadir een oomzegger van Co bezocht die daar met zijn vrouw, zoon en schoondochter een weekje op vakantie was. We stonden toen in een straatje bij een hotel, daar willen we nu weer naar toe.
De scholen zijn weer begonnen, we vonden het de 1e twee weken al zo stil langs de wegen met schoolgaande kinderen en ook de scholen die we tegen kwamen waren leeg en stil. Maar in Aourir was het weer vanouds druk met kinderen langs de weg.
Eerst naar de Marjane, daar nemen we altijd de tijd voor, lekker snuffelen tussen de spullen en lekkere dingen kopen. Er lag nog kerstversiering in de schappen, fel gekleurde slingers en kerstballen.
Als we op de plek van bestemming aankomen gaan we even lekker in het zonnetje zitten. Daarna lopen Nanda, Co en ik even een stuk langs de boulevard van Agadir en het mooie strand. Als je van een strandvakantie houdt ben je in Agadir aan het juiste adres. Het rammelt er van de hotels. Bij een van de hotels waar we langs lopen stopt er net een grote bus en er stappen allemaal mensen uit met tennisspullen. We duiken onder in de groep en lopen zo mee het hotel in, zelfs door een detectiepoortje. Het is een ClubMed hotel, geen hoog gebouw maar in de tuin een soort bungalows. Er is een groot zwembad en dan komen we bij de uitgang aan de boulevard. Als we daar doorheen lopen worden we aangesproken, Nanda en ik lopen gewoon door en Co is de pineut. Waar ons polsbandje is, Co zegt dat we geen gasten zijn, dan mogen we helemaal niet op het terrein komen, dat is alleen voor gasten. Jammer dan.
Om 17uur gaan we met een taxi naar de overdekte souk, die was de vorige keer erg leuk en gezellig. We gaan daar ook wat eten. Bij ingang nr. 6 stopt de taxi en de chauffeur vertelt dat als we met een taxi terug willen dat we dan bij ingang 6 de taxi’s vinden die in de stad rondrijden. De andere taxi’s op de grote parkeerplaats gaan buiten de stad, goed om te weten.
We gaan de souk binnen en verbazen ons weer over de grootte van de markt, er is werkelijk van alles te koop. De groente- en fruithoek ziet er picobello uit, goede spullen zijn er te koop. Morgen gaan we inslaan om een lekkere curry en zuurkool stoofpot te maken.
Bij ingang 6 zijn ook een paar ambulante grilletjes, dat wisten we nog van de vorige keer. Ze zijn niet te missen, ze leggen hele rookwolken aan. Het smaakt weer erg lekker, we nemen nog een tweede broodje met vlees, ui en kruiden.
We kopen heerlijke pinda’s, lekker zout en vinden op de fruitafdeling zowaar nog blauwe bessen, lekker hoor. Bij een kruidenhoek koopt Nanda citroenmelisse. De verkoper probeert een mix aan haar te verkopen voor Berberthee, dat wil ze niet maar als ik de mix ruik wil ik hem wel. Nu zitten we in de camper en het ruikt heerlijk naar munt en meer.
Zo rond 20.30uur zijn we weer terug bij de camper. Er zijn nog twee Franse campers bijgekomen in het rijtje. Van de vorige keer weten we nog dat er in de avond veel reuring om de camper is met mensen en auto’s maar dat dat ‘s nachts er mee viel.
zaterdag 13 februari – Agadir – Tifnit
Een plek om gauw te vergeten. Terwijl wij op de markt waren is het heel erg druk geworden bij het hotel waar we bij staan. Toen we tegen 23uur naar bed gingen en net in slaap zakten kwamen de eerste mensen naar buiten. Dan wordt er natuurlijk gepraat, geroepen, gelachen met deuren geslagen en motoren gestart. Dan ben je gelijk weer wakker.
Om 24uur kwam de tweede hoos, wederom hetzelfde ritueel en als ze wegrijden rijden ze dus door je slaapkamer. Om 1uur ging de laatste weg. Om 4.15uur werd er een bus gestart en om 6.30uur kwam er een snerpend brommertje langs. Toen schoten we wel even in de lach. Vannacht had ik geen last van opvliegers maar ‘laagvliegers’. Twee jaar geleden stonden we hier ook maar toen viel het allemaal wel mee, nu niet dus. En dan vraag je ‘s morgens aan Hannie en Nanda of zij er iets van gemerkt hebben: nee, sorry, wij hebben heerlijk geslapen, arme Co en Lia. 😉
Vanmorgen rijden we eerst naar de souk om spullen in te slaan zodat we stoofpotjes kunnen maken. Het is rustig op de markt maar de kramen zijn goed gevuld met groente en fruit. We vullen ook nog onze voorraad pinda’s aan, ze zijn erg lekker en voor een goede prijs, 1 kilo voor 30DH/€2.70.
Ik heb nog kardamom nodig dus gaan we naar de winkel waar ik gisteren de berberthee heb gekocht. Hannie en Nanda willen die thee ook wel. Als we er zijn herkent de man meteen Hannie weer, hij noemde haar gisteren Fatima. Dus hij zei vandaag tegen haar, hey Fatima. Hannie glunderen.
De kardamom heeft hij als zaden maar hij maalt het voor mij, het kost 10DH en het is best wel veel, daar wil ik nog wel twee porties van. Ook wil ik citroengras, eerst begrijpt hij me niet maar dan valt het kwartje of dirham, net wat je wilt. Dat kan hij niet malen maar hij kneust het voor mij. Mijn oog valt op peperkorrels en die maalt hij ook ter plekke, met een andere machine, wat een service. Naar mijn idee worden er redelijke prijzen gehanteerd.
Dan gaan we op weg, we rijden eerst dwars door Agadir. Het is een moderne stad met veel hoogbouw. En daartussen door rijden de ezelwagentjes en mensen met handkarren. Ik heb maar eens de verschillende vormen van vervoer vastgelegd.
Tegen 13uur komen we aan op camping Bakanou, in the middle of nowhere. Op de NKC app was de NL kritiek niet zo lovend. Maar ter plekke vinden we die kritiek niet correct. Deze camping hanteert twee tarieven. Voor een kant van de camping betaal je 30DH, je hebt dan alleen een plek, tegen betaling kun je water innemen, water lozen, je potje legen en douchen, je staat kriskras door elkaar. Als je op de andere kant wilt staan, in keurige vakken, zit alles erbij in, je betaalt dan 70DH. Stroom wordt wel apart berekend, 4Amp kost 15DH, 6Amp kost 25DH. Waarschijnlijk heeft de persoon die de kritiek geplaatst heeft op de goedkope plek gestaan. Een volgende keer willen wij best daar staan hoor.
Wij willen op de ‘stroomkant’ want we hebben stroom nodig voor onze weckpan, maar 4 of 6Amp is te weinig, we hebben minsten 10Amp nodig. Als we een uurtje staan komt de big boss langs, een vriendelijke Fransman die vol bravoure tegen Hannie en Nanda begint te praten die hun camper aan het wassen zijn. Ik geef maar aan dat ze hem niet kunnen horen maar dat gebarentaal wel verstaan wordt, dan zegt-ie tot slot met een grote zwaai, I’m the big boss, net of ze dat wel verstaan. haha
Ik vraag aan hem of we eventueel stroom in het sanitair gebouw mogen gebruiken en dat mag, gelukkig maar. We gaan aan de gang en ‘s avonds om 21.00uur is alles klaar en ingemaakt. Kunnen we weer even vooruit.
Er staat veel wind en de camping heeft zand op een harde ondergrond, dus het stuift af en toe best. Ook in de camper ligt een laagje zand op de vloer. Even later zien we de baas watersporen trekken, kijk dat scheelt voor het stuiven, wat een service.
ga naar periode 8
terug naar overzicht