Marokko 2016 – periode 20: 1 april – 4 april
vrijdag 1 april – Toubkal, op terrein langs de P1737 – Taroudant
We hebben een rustige nacht gehad, gelukkig gaan ze hier ook naar bed. Vanmorgen vroeg kwam wel de politie langs, we stonden hier illegaal. Er ontstond een verhitte discussie tussen Co en de agenten. Even later zeiden de agenten: mijnheer, het is 1 april vandaag. haha
Als het eerste zonlicht op de weg naast ons schijnt komt er een muilezel langs met twee mensen erop, het is een prachtig gezicht, het is net of ze in een gouden omgeving rijden. Als we zelf op weg gaan en tegen de zon inrijden kom ik er achter dat we vergeten zijn om de ramen te wassen. Kijk, dan komt de walky-talky weer goed van pas. Even later staan we in het zonnetje de ramen te doen en hebben we weer schoon zicht.
Als we stoppen voor thee en koffie hebben we uitzicht op een dorpje aan de overkant van de rivier. Er is een oud vrouwtje aan het studderen met haar schapen. Eentje heeft ze aan een touw die ze constant achter zich aan trekt zodat de rest volgt. Ze is nog behoorlijk aan het klimmen en klauteren over de rotsen die steil omhoog gaan, wat een conditie. Er heerst een serene rust hier, ook komt er amper verkeer langs.
Zo zitten we lekker onze tijd te ‘verdoen’ en is het zomaar etenstijd, dus dat doen we er ook meteen maar achteraan, we zijn er nu toch.
De route in de bergen was weer erg mooi, we reden constant boven de vallei met de rivier erdoor. En er waren overal mensen en ze waren op een paar na allemaal vriendelijk en we kregen een gulle lach en zwaai op onze groeten. En ook af en toe een handkusje terug, leuk hoor. Deze route gaan we een volgende keer zeker weer rijden. En hij is allebei de kanten op interessant om te rijden.
Als we bij Aoulouz linksaf de N10 opgaan en 10km verder rechtsaf de P1706 op draaien, rijden we door een redelijk saai gebied, er is weinig te beleven en te zien. We rijden in een keer door naar Taroudant en komen om 16uur aan op camping Du Jardin, waar we al twee keer eerder zijn geweest deze reis.
De temperatuur is vandaag voor ons begonnen met 7º en bij aankomst in Taroudant is het 28º geworden. We nemen plaats in zon en schaduw en genieten van een lekker kopje koffie en thee met een chocolaatje.
Daarna is het tijd om het potje te legen, Karin is deze keer de pineut, ja je moet toch alles een keer doen, toch? Ze vindt het zulk leuk werk dat ze ook bij andere campers gaat vragen of hun wc al bijna vol is, dan kan ze het legen. LOL
Na het eten proberen we of de steunen van het EP systeem misschien weer aan de gang willen. Karin en Paul hebben voor ons zekeringen meegenomen en Co heeft er eentje geplaatst. Even later staan we weer op poten. We hebben bij Gerard, de Franse beheerder van deze camping, een boormachine geleend. Morgen trekken we de steunen weer in om te kijken of het naar behoren werkt, dan kan de boormachine weer terug. Die zouden we anders nodig hebben om de steunen handmatig weer in te trekken. Maar we hebben er goede hoop op dat het goed gaat, dan is dat probleem ook verholpen.
We nemen allemaal een douche en voelen ons weer lekker schoon, fris en fruitig. Het is een heerlijk hete douche met een krachtige straal.
We waren weer enthousiast met de fotocamera, zie de extra fotopagina van deze dag.
zaterdag 2 april – Taroudant
Wat een nacht. Om 23.30uur ben ik naar de receptie gelopen om te vragen of er wat zachter gepraat kon worden. De ‘patron’ van de camping zat met twee mannen gezellig aan maar ze praatten nogal luid. Gelukkig gaven ze daar gehoor aan dus even later was het stil.
Om 2uur begonnen de honden te blaffen en ze hielden niet meer op, ze begonnen zelfs een beetje te huilen als wolven. Ik ben uit bed gestapt en in de deuropening heb ik geroepen ssssst en ‘kop dicht’. Het hielp want ze hielden stil. Maar om 5uur begonnen ze weer. Weer hetzelfde ritueel, uit bed, kop dicht roepen, stilte en weer naar bed. Maar echt uitgerust raak je er niet van.
Vanmorgen kwam net de gardien terug met brood toen Co in de buurt van de honden liep. Co gebaarde (de beste man verstaat nauwelijks Frans) dat de honden om 2uur aan het blaffen waren, Co maakte een gebaar langs zijn keel en dat-ie het zat was. Even later werden de honden verplaatst naar achter de muur bij de ingang, we hebben ze vandaag niet meer gehoord. Later heb ik bij de Franse beheerder gevraagd of de honden vannacht wegblijven en dat beloofde hij.
Karin vroeg: wat gaan we doen vandaag. Co zegt: niets. En daarna dan, vraagt Karin. Co zegt: helemaal niets. Ik vul aan: we hebben vandaag een stoeltjes dag. Oh, maar dat vind ik niet zo leuk zegt Karin, ik wil niet de hele dag op een stoel zitten, dat vind ik niks.
Maar we hebben niet helemaal stil gezeten hoor. We hebben nog wat gewassen, thee en koffie gedronken, Nanda heeft de camper wat schoon gemaakt, Paul heeft een magnesium voetenbadje genomen en zo rommelen we wat af.
Aan het einde van de middag zijn we met de Zigzag naar de stad gereden. We parkeerden op de gratis camperplek langs de weg, waar we eerder gestaan hebben. We zijn nog niet koud de camper uit, nee we zitten er zelfs nog in als een jongeman aan het raam vertelt dat de plek gratis is en dat hij ons met zijn koets wel wil rondrijden. Een rit van 7km langs de stadsmuren. Maar dat hebben we al een keer gedaan dus dat willen we nu niet.
Ik heb een foto van het gezellige stadsplein ingeladen en laat hem dat zien. Hij weet waar het is, het is het Place Assarag ook wel ‘petit Jaama El-Fna’ plein genoemd, naar het beroemde plein in Marrakech. Taroudant wordt niet voor niets ‘klein Marrakech’ genoemd. We zijn er ooit wel geweest maar kunnen het tot nu toe niet meer terug vinden. Volgens de koetsier is het 3km van de camperplek. Voor 20DH p.p. wil hij ons er wel heen brengen. Maar dat vinden wij voor 3km te duur. Ik stel voor 50DH en we komen uit op 60DH voor een retour, prima, deal.
Coordinaten Place Assarag: N30º28’09”, W8º52’57”
We gaan van start en we hebben een leuke rit door de medina. We zagen vandaag een (voor ons nieuwe) camperplek in Taroudant: N30º28’43”, W8º52’27”. Net buiten de stadsmuur bij een poort die toegang geeft tot de medina, 1,7km van het Assarag plein, waar de verhalenvertellers zijn en de gezellige terrasjes, 400 meter van de grote zondagsmarkt/souk en 1,2km van Palais Salam (waar de andere camperplek is). Het kost 20DH voor een overnachting en 40DH incl. stroom. Er is bewaking aanwezig en het ligt wat verder van de weg achter muren, dus rustig gelegen.
We worden afgezet bij het plein en hij wijst waar we hem weer kunnen vinden en we spreken af dat we over 1,5uur weer terug zijn. Hij wil ons eigenlijk ook wel gidsen maar dat willen wij niet, hij blijft gelukkig niet doordrammen, wel een aardige knul.
We lopen de Arabische souk in en dwalen wat rond. Dan lopen we weer naar buiten want Paul vond onderweg met de koets de straten wel leuk, met allemaal kleine leuke winkeltjes.
Paul is zijn scheerapparaat vergeten en heeft nu al een baard van bijna een week. Karin vindt dat maar niets maar wij vinden alle vier dat het Paul wel staat, zo’n baardje. Dan komen we langs een barbier en Paul wil wel naar binnen. Maar Hannie en Nanda versperren hem de weg want zij vinden Paul met baard wel leuk.
Even later zit Paul in de kappersstoel en er gaat een mooie roze doek om hem heen, zijn hoofd wordt naar achteren gedrukt en even later is-ie kabouter Plop en heeft hij een prachtige witte, wollen baard op zijn kaken. We hebben voor de zekerheid maar wel gezegd dat de snor er niet af moet, ja je weet het maar nooit he.
Het mes gaat er langs, er wordt nog een keertje ingezeept, weer het mes er langs en dan nog eau-de-cologne er op. De nek wordt uitgeschoren, de bakkebaarden en de wenkbrauwen worden keurig bijgewerkt, wat een vakmanschap. Ondertussen leggen wij het allemaal vast op foto en film en even later nog Paul met de barbier samen op de kiek. Totale kosten 30DH (10DH fooi).
n de souk kopen Karin en ik nog mooie teenslippers en Paul een riem voor op zijn werk. Hij vindt het afdingen wel leuk gaan, jeetje wat gaat er veel van de prijs af zegt-ie. Bij de riemenverkoper lopen we weg en dat helpt, de riem gaat i.p.v. 120DH weg voor 50DH, dus iedereen is blij.
We rijden met de koets weer terug naar de camper en kopen onderweg nog even aardbeien bij een mobiele kraam, oftewel handkar. Bij de camper spreken we af dat de koetsier ons morgen om 9.30uur op komt halen voor de grote zondagsmarkt. Of dat oude of nieuwe tijd is, ja hoor, het is al een week lang nieuwe tijd, maar Allah, doe maar de nieuwe tijd. We zullen wel zien hoe laat hij er is maar ik denk wel op tijd. Voor 80DH brengt hij ons heen en weer.
Het is ondertussen bewolkt geworden nadat het al de hele dag prachtig weer is en een lekker temperatuurtje. Maar we eten alweer buiten, zolang als Paul en Karin er zijn eten we ‘s avonds buiten, dat is de hele reis nog niet gelukt, vanwege de temperatuur.
zondag 3 april – Taroudant – Tafraoute
‘s Ochtends zijn we eerst naar de markt geweest, met de koets. De markt was weer erg gezellig en voor Paul en Karin een hele beleving. We hebben ingekocht om een keertje aardappeltjes te bakken en groente om te wokken.
Na het eten gaan we op weg naar Tafraoute via een route die we zelf deze reis al twee keer hebben gereden en die erg mooi is.
Rond 19.30uur zijn we in Tafraoute aangekomen, eigenlijk is die rit van 182km even te lang voor een middag maar we wilden niet onderweg ergens overnachten maar in Tafraoute.
We blijven hier 3 nachten staan, even een pauze in de reis op een mooie plek midden tussen de bergen.
maandag 4 april – Tafraoute
Ik had gisteren tegen Karin en Paul gezegd dat er hier geen honden blaffen, in de nacht. We liggen nog niet koud in bed of er begint ergens een ezel lawaai te maken, niet te kort. Ik schiet in de lach en kan bijna niet meer stoppen, nee hoor er zijn geen honden hier.
‘s Ochtends komen de bakker en de kapper weer langs en voor 50DH p.p. worden Hannie en Nanda weer netjes geknipt, ze zijn erg tevreden over deze kapper. In het hoogseizoen rekent hij 70DH dus dat weten we voor een volgende keer, niet meer dan 50DH. We doen vanmorgen rustig aan en na de middag wandelen we naar Chez Brahim, een restaurant waar we morgen willen eten, om te reserveren.
We worden uiteraard weer op de thee uitgenodigd en vergeten te zeggen dat we zonder suiker willen, oh, oh wat is het weer zoet. Er komt ook een grote schaal met koekjes op tafel, Nanda ziet er erg tevreden uit met zoveel lekkers voor haar neus.
Het is rustig op de vrije camperplek, zo’n 30 campers niet meer. Dat is wat anders als de 200 in maart toen we hier waren. We treffen hier nog wel Johan en Ria, we kennen ze van eerdere reizen toen we ze hier spraken in Tafraoute. Ze hebben een nieuwe camper op een vrachtwagen onderstel. We mogen het bezichtigen en zijn er van onder de indruk, zo mooi.
ga naar periode 21
terug naar overzicht