
USA/Canada/Mexico 2016/2017 – periode 10: 28 juni – 1 juli
dinsdag 28 juni – Niagara Falls – Sables
Goed geslapen ondanks de warmte en het was een rustige plek.
We rijden om 7.15uur al weg en gaan eerst langs bij een bedrijf in Mississauga, daar hebben we via internet een waterfilter besteld die we bij het bedrijf op kunnen halen. Het is ontzettend druk op de weg met af en toe langzaam rijdend verkeer. Het zou een uur rijden zijn maar we hebben er 1,5 uur over gedaan.
Het filter moet nog ge-primed worden, dat houdt in dat we de filters zelf met water moeten vullen zodat stof en andere zaken er uit spoelen, daarna kunnen we het in gebruik nemen, vooral om o.a. de in het water aanwezige fluoride er uit te filteren.

Dan gaan we op weg richting het noorden langs de grote meren van Ontario. Alleen zien we die niet want er zijn ook veel bomen. We rijden via Hwy 400. Onderweg weer even tanken, dat is zo met het reizen bijna dagelijks. In London hebben we getankt voor CAN$ 95,9, onderweg zagen we CAN$ 92,2 maar langs de Hwy betaalden we CAN$ 112,9, wat een verschil.
We stoppen om 15.30uur om thee te drinken en terwijl ik water kook loopt Co wat rond. Ik vraag aan Nanda, waar is Co? Nanda maakt met haar handen een praatbeweging, hij is aan het beppen. Ik zeg, dat moet je ook vaak oefenen, anders verleer je het.
Hij staat met twee motoristen te praten, Bob en Liz, deze mensen hebben wel een volledig motorpak aan. Bob is van origine Schots (3 generaties terug) en Liz is Engels. Ze wonen een uur van hier, op onze route, en nodigen ons uit om bij hun te overnachten. Of er ruimte is voor onze campers? Ja hoor, ze hebben 34 acres land, ruimte zat.

We nemen het aanbod aan en even later zijn we onderweg en een uurtje later staan we op hun landgoed met een prachtig uitzicht de vallei in. Ze hebben hun huis zelf gebouwd, helemaal van hout. Ze hebben er met 3 personen een jaar over gedaan. Ze hebben het helemaal zelf ontworpen en Bob houdt van allerlei technische en artistieke snufjes.
‘s Winters zijn ze 5 maanden in Californië waar ze in een stacaravan wonen. Als in hun huis hier maar even de zon schijnt (wat vaak zo is) dan wordt het huis verwarmd door een ingenieus systeem, door hemzelf bedacht. Het werkt met hete lucht die circuleert door het hele huis. Er zijn ook mooie details zoals deuropeningen met een ronde bovenkant, erg mooi allemaal.

We lopen een rondje om het huis en Bob laat een paar dingen zien die hij heeft bedacht en hij houdt erg van praten, dat wel. Even later gaat de bel naast de voordeur, zo’n ouderwetse schoolbel, het eten is klaar, we eten spaghetti met tomatensaus en kaas. Bob vertelde dat hij een keer een beer heeft geschoten. Die was voor hun huis en wilde maar niet weg gaan, werd ook een beetje agressief en vernielde spullen. Hannie wilde weten wat hij met de beer heeft gedaan. Een groot gat gegraven met zijn bulldozer, beer erin en weer dicht, niets meer van te zien.

‘s Avonds laten ze wat foto’s zien van hun plek in Californië en hier rond het huis. Ze hebben in Canada geen internet want dat vinden ze te duur. In Californië hebben ze het wel, dus ze zijn niet helemaal wereldvreemd.
Om 22uur taaien we af en gaan we lekker slapen. Ik hoor nog de sledehonden van de buren huilen als wolven en even later is het helemaal stil en helemaal donker, lekker. Vandaag was het gelukkig minder heet, 23,5º, prima te doen.

woensdag 29 juni – Sables – Lake Superior, langs Hwy 17
Heerlijk geslapen het was helemaal stil en goed donker.
‘s Ochtends vullen we onze watertanks met het bronwater van Bob en Liz, gisteravond hebben we het geproefd en het is heerlijk, helder en zacht water, dat willen we wel mee. We zijn wat vogeltjes aan het fotograferen. Ze hebben een nestkastje waar zwaluwen in zitten en eentje waar een Bluebird in zit. Het mannetje is prachtig blauw, het vrouwtje bruin met rood. Er is druk vliegverkeer want er zitten in beide kasten jonge vogels, en die bulken natuurlijk van de honger. Vooral de zwaluwen zijn vliegensvlug.

Ik laat Hannie en Nanda het gastenhuis zien, de buiten wc en de andere dingen die Bob ons gisteren heeft laten zien. Ze zijn onder de indruk en vinden het allemaal erg mooi. We maken nog een groepsfoto voor het huis en dan gaan we op pad. Vlak voordat we wegrijden zegt Bob, als jullie vrienden hebben die een plekje zoeken voor de nacht dan zijn ze altijd welkom bij ons, of met hun camper op het pad of in het gastenverblijf.
Bob en Liz Campbell, Birch Lake Rd 816, Sables N46º15’27”, W82º01’20”

In Sault St. Marie doen we boodschappen bij de Walmart en gebruiken ook hun wifi, altijd welkom. Dan rijden we nog een half uurtje door en komen om 16.30uur aan op een mooi plekje bij het Lake Superior, zo groot als een oceaan zei een mevrouw op de parking bij de Walmart.


We zitten heerlijk buiten in het zonnetje en genieten van een kopje thee. Dan gaan Co en Nanda even zwemmen, nou ja zwemmen, het is meer een beetje badderen, het is te ondiep om te zwemmen. Dan wordt er nog wat geklust in en om de camper en dan is het tijd om te eten.

Als we buiten zitten te eten komt er een man in een kano langsvaren, hij waarschuwt dat er aan de andere kant van de weg een jonge beer is, hij kwam er speciaal even voor terug varen om dat tegen ons te zeggen. Als Co dat tegen Hannie en Nanda zegt is Nanda binnen no-time in de camper. Zij zaten nog met eten buiten, wij hadden het al op. En eten trekt dit soort dieren aan.
Als Co nog even naar het water loopt ziet-ie een slang van zo’n halve meter in het water, als-ie dit tegen Hannie opnoemt zegt ze: vertel het maar niet aan Nanda. Maar die is nieuwsgierig en als ze het hoort zegt ze: Ik ga nooit meer zwemmen in zo’n meer, nooit meer.
‘s Avonds doen we een potje Keezen, 1-0 voor West-Friesland, was al een tijdje geleden en wel weer leuk.

donderdag 30 juni – Lake Superior, langs Hwy 17 – Mountain Bay Drive, langs Hwy17
We stonden 1km van de Hwy maar ‘s avonds viel de wind weg en was het verkeer goed te horen, jammer, verder een leuke plek. Om 8uur rijden we weg.
Vandaag een reisdag met tussendoor bij een visitor centre even internetten. Danielle, de dochter van Nanda, is vandaag jarig dus moet er even gefeliciteerd worden. Gefeliciteerd hoor Danielle, ook van ons.
Om 15.30uur stoppen we op een overnachtingsplekje in Terrace Bay, het is een groot terrein naast een waterval. Co spreekt een man met een verrekijker om zijn nek. Die wijst op een bever burcht aan de overkant van de baai. Hij ziet hier ook wel eens adelaars.

Maar om 16uur besluiten we om nog een uurtje te gaan rijden, het stikt hier van de muggen, het is niet zonnig dus kunnen we alleen in de camper zitten, dan kunnen we net zo goed nog wat kilometertjes pakken.
We vinden het wel erg eentonig rijden, met af en toe een uitschieter in de vorm van een mooi uitzicht maar verder brengt het niet zoveel. Er zijn in ieder geval heel veel bomen, water en asfalt. Af en toe komen we caravans tegen, morgen is het 1 juli, Canada day, een nationale vrije dag, dus mensen zijn op weg voor een lang weekend.

Tegen 17uur rijden we Mountain Bay Drive in, een zijweg van de Hwy 17, gevonden via Maps.me. Dat is toch wel een erg handig programma, zo hebben we al diverse overnachtingsplekjes gevonden.
Het is een doodlopende weg van ca. 3km, ver genoeg van de highway. Onderweg moeten we nog stoppen bij een onbewaakte overweg, er komt net een goederentrein aan. Hij is behoorlijk lang, er zit ook nog een locomotief tussen maar of die meehelpt weten we niet, anders is het hard werken voor de locomotief vooraan.

We rijden de gravelweg helemaal af en besluiten dan om een stukje terug te rijden en bij een watertje te gaan staan, misschien zien we nog wat wildleven langskomen. Er zijn hier ook huizen, we denken dat het vakantiewoningen zijn. Het vreemde is dat we geen elektra kabels zien langs de weg. Misschien zijn ze hier modern en zit het onder grond.

vrijdag 1 juli – Mountain Bay Drive, langs Hwy17 – Dryden
Een onrustige nacht, althans de start. We gingen om 22.30uur slapen, dat was het plan, maar toen we het licht uitdeden hoorden we ieieieie, een mug. Licht aan, mug dood, licht uit, ieieieie, licht aan, volgende mug dood. Op slot lagen er 6 lijken. Toen heb ik maar weer de klamboe geïnstalleerd. Uiteindelijk werd het 23.30uur toen het licht definitief uitging, letterlijk en figuurlijk. De plek was heerlijk rustig, dat wel.
De volgende morgen terug het spoortje over, kwam er net weer een hele lange trein, wederom allemaal containers. Vandaag is het een nationale feestdag ‘Canada Day’, dus er zijn heel veel mensen vrij. Op de weg rammelt het van de caravans, van klein tot mega groot.

We gaan verder op weg naar het westen. Bij de vvv van Thunderbay even internetten, de mevrouw vertelde dat er wat activiteiten in de stad zijn i.v.m. Canada Day. Maar met Quebec nog vers in het hoofd (tijdens een andere feestdag) laten we de stad maar even links liggen.

Op de Hwy 17 passeren we een andere tijdzone, het werd helemaal aangegeven op een groot bord. We hebben nu 7 uur verschil met NL.


Rond 15uur (nieuwe tijd) stoppen we bij een haventje en zitten lekker buiten. Er zijn zwaluwtjes in de modder aan het pikken, ze nemen het mee in hun snaveltjes, ze zijn nesten aan het bouwen. Als ik ga kijken waar ze heen vliegen, is dat naar het botenhuis. Het is een druk vliegverkeer. We hebben een filmpje gemaakt, het is heel grappig om te zien.

Aan het einde van de middag worden we vriendelijk verzocht om weg te gaan, het is prive terrein. Niets van gemerkt, middels een bord, maar we gaan toch maar weg.
Uiteindelijk belanden we bij de Walmart in Dryden, kunnen we effe internetten en straks achter het gebouw staan, misschien wat rustiger dan voor het gebouw, de weg is nogal bedrijvig.

Ga naar periode 11
Terug naar overzicht