Sri Lanka 2015 – periode 6: 24 november t/m 26 november
dinsdag 24 november – Galle – Chilaw
Om 7 uur zijn al weer op, kunnen er niets aan doen we zijn gewoon vroeg wakker. We gaan er dan ook wel vroeg in, rond half 10, dus we maken wel onze uurtjes. We hebben de airco aangelaten want anders is het veel te warm. Er was ook een ventilator aan het plafond maar het leek net of er een boemeltje door onze kamer kwam, wat een geluid.
We krijgen een heerlijk ontbijt, het eten is op dit adresje prima voor elkaar hoor. We krijgen een visite kaartje mee van het guesthouse van de zus van de eigenaar waar we nu slapen. Zij heeft een guesthouse in Negombo, het plaatsje waar verblijven voordat we naar het vliegveld gaan.
Om 10.55uur gaat de trein rijden en het is wederom hartstikke warm, alles plakt en we zweten ons rot. We reizen 2e klasse, met de ramen allemaal wagenwijd open. Om 13.15uur komen we aan in Colombo Fort. Hier vandaan vertrekken er allerlei treinen waaronder ook onze trein naar Chilaw. We hebben een pauze van 1.15uur. We lopen het station uit en direct zijn er allemaal tuktuk chauffeurs die ons wel ergens heen willen brengen. Kosten Galle-Colombo Fort: LKR180 per persoon, € 1,10 voor 2,5 uur treinen.
We geven aan dat we met de trein verder reizen, waarheen dan wel is de vraag. Naar Chilaw, oh dan moet u bij nr. 10 zijn om een ticket te kopen. Ze blijven allemaal wel vriendelijk en worden niet vervelend omdat je niet met ze mee wil.
We gaan op zoek naar Curd maar kunnen het nergens vinden. Er is een levendige handel in schoenen en tassen. Er zijn ook wel eettentjes maar allemaal met spicy voedsel of veel zoetigheid, dat willen we niet, we willen Curd/yoghurt. Gelukkig hebben we nog 2 zakjes pinda’s, dus die moeten er aan geloven. Als we op het perron ze op zitten te peuzelen komt er een Sri Lankaanse vrouw naast me zitten die graag haar Engels uit wil proberen. Ze is lerares kleding maken, is ongetrouwd dus geen kinderen, is katholiek en heeft een eigen huis, je komt van alles te weten. Ze vraagt of ik ons adres voor haar op wil schrijven maar dat willen we dus niet. 😉
Het gedeelte van Colombo Fort naar Chilaw (via Negombo) reizen we in de 3e klasse. Ik noem dit maar een werkerstrein, het is net als de metro met banken aan de zijkant van de wagon, je kijkt dus naar elkaar, er tussenin kunnen ook nog mensen staan. Gelukkig kunnen de deuren niet meer dicht zodat er onder het rijden een klein beetje wind naar binnen komt. Kosten: LKR75 per persoon, €0,45 voor 2,45uur treinen.
Tot aan Negombo reizen er nog een paar toeristen mee maar daarna zijn we de enige toeristen/blanken, er wordt regelmatig naar ons gekeken. Als Co op een gegeven moment, in de deuropening staand, de plaatsnaam roept van het stationnetje waar we staan vind men dat wel leuk en wordt er gelachen door de mensen, dat breekt een beetje het ijs. Ze zijn niet onvriendelijk of zo maar nu wordt er toch anders gekeken naar ons, met af en toe een lachje.
Het valt ons op dat de Sri Lankanen zo gemakkelijk slapen in trein en bus. Vooral zo’n bus maakt toch behoorlijke slingers in bochten en er wordt af en toe stevig geremd. Dan gaan de luiken effe open maar even later slaapt men vrolijk verder.
Men loopt hier veelal op teenslippers en wat mij opvalt is dat ze hier nog zulke wijd uitstaande tenen hebben, niet zoals bij Europeanen waarbij de tenen door het dragen van schoenen allemaal naar binnen groeien en onder elkaar. Ze staan hier goed in balans zo met die wijd gespreide tenen.
En wat ik ook nog niet genoemd heb, in heel Sri Lanka weet je wanneer de ambulante bakker in de buurt is, ze hebben allemaal het zelfde riedeltje. Zoek op youtube maar eens naar ‘How do you forget’ van Helmut Lotti. Zou zo’n riedeltje gaat dus achter elkaar door als de bakker op zoek is naar klanten, grappig hoor.
Vandaag hebben we weer twee kokosnootjes leeg geslurpt, eentje in de trein, daar kwamen ze dus gewoon mee langs. Er komt net als in de bus ook in de trein van alles langs. Een mannetje met drinken, een ander met gepofte maïs, spicy eten en als er iemand loten wil verkopen gaat er een heel verhaal aan vooraf en er zijn altijd wel mensen die een lot kopen.
De trein behoort om 16.26uur aan te komen in Chilaw maar dat wordt 17.15uur, ach een kniesoor die daar op let. Al met al is het een lange, zweterige, plakkerige dag.
We gaan op zoek naar een Dialog winkeltje om onze telefoonkaart op te waarderen want we kunnen geeneens Bert en Mieke meer bellen, we hebben 0,0 bel tegoed. Het is binnen no-time geregeld en ik bel Bert op om te vragen waar het winkeltje is waar zij altijd euro’s wisselen voor rupees. Volgens Bert krijg je daar de beste koers in Sri Lanka. Het is een juwelierswinkel maar daar zijn er best heel veel van in Chilaw. Als je bedenkt dat er hier amper toeristen komen zullen de bewoners zelf dus wel het een en ander besteden aan juwelen.
Bert is toevallig in Chilaw, samen met Shanti op de motor, dus hij komt even naar ons toe, leuk om ze weer te zien en dat is wederzijds. Hij brengt ons naar de juwelier en inderdaad krijgen we 1,53 voor onze euro, het is zo geregeld. We nemen afscheid en Shanti regelt voor ons een tuktuk die ons morgen om 8.30uur ophaalt bij het City hotel waar we nu zojuist lekker gegeten hebben. We hebben weer dezelfde kamer als 2 weken geleden, het enige verschil is dat er bij het buur hotel een feest aan de gang is, nu maar hopen dat het geen nachtwerk wordt want de band speelt buiten, een soort openlucht concert dus. Het is geen onsoortige muziek maar stilte is toch wel te prefereren als je een goede nacht wilt maken.
Morgen gaan we nogmaals de company opzoeken van Bert en Mieke, vorige keer was ik zo moe dat we er niet echt van hebben kunnen genieten, dus dat doen we morgen over. Gaan we ook nog het een en ander filmen en foto’s van maken voor op hun website. We willen dan ‘s middags de trein van 14.40uur pakken naar Negombo waar we om 16.20uur aan hopen te komen, dan is het nog 3 km naar ons volgende overnachtingsadresje. We hebben het net weer geboekt via booking.com, ideaal is dat hoor. De backpackers die we spreken maken daar ook veelvuldig gebruik van.
woensdag 25 november – Chilaw – Negombo
We hebben goed geslapen, zijn om half 7 op en gaan om 7.45uur ontbijten. Om 8.30uur komt Inoka ons ophalen met de tuktuk, hij brengt ons naar de Company van Bert en Mieke. Hij is keurig op tijd en zo’n 20 minuutjes later rijden we door de poort van de Company waar we hartelijk welkom worden geheten door Bert.
Er wordt al weer druk gewerkt door de medewerkers van Bert en Mieke. Een zoon van Bert is aanwezig, Michel en staat eventjes achter de pers. We krijgen nogmaals een rondleiding met uitleg van Bert en nu maken we opnames zodat alles later nog even terug geluisterd kan worden. Is handig voor de tekst onder het filmpje wat we gaan maken van het bedrijf.
We maken ook nog een groepsfoto van alle medewerkers, daarvoor wordt het bedrijfstenue aangetrokken. Jammer dat het logo er nog niet op staat maar dat photoshoppen we er nog wel in. We drinken weer een paar glazen van het heerlijke kokoswater en we vinden het allemaal fijn dat we elkaar nog weer even zien en spreken.
Bert en Mieke gaan nu ook kokospotten vullen, ze hebben voor het eerst 1 liter potten, daar is vraag naar. Daarnaast hebben ze 700ml potten en kleiner. Het is een ‘geolied’ team, wat daar aan het werk is. Het wordt gedaan in een ruimte waar alleen Bert en Mieke komen, het is schoon, insectenvrij en goed hygiënisch onderhouden, zodat het product schoon in de potten gaat. De potten worden gevuld met kokosolie dat niet heter is dan 55º, zo blijven de laurinezuren intact. En zodra de doppen er op gedraaid zijn koelt het af en trekken de doppen vacuüm.
Om 12uur worden we weer opgehaald door de Inoka dus het is tijd om afscheid te nemen, we zien Bert en Mieke weer in Nederland, in maart komen zij ook weer die kant op.
Inoka spreekt geen Engels en heeft van Shanti ‘opdracht’ gekregen ons naar het station te brengen. Hij blijft buiten wachten want het is poyadag vandaag (een nationale vrije dag) en het is niet zeker of de treinen wel allemaal rijden. Onderweg besluiten we om ons naar Negombo te laten rijden door Inoka maar we kunnen het hem niet wijsmaken. Dus bel ik Shanti en die vertaald het keurig voor ons. Voor LKR2500 (€15,00) laten we ons relaxed vervoeren naar Negombo waar we een kamer hebben geboekt bij Leisure villa. Het is een huis van de zus van de man in Galle, daar heette het ook Leisure villa.
We worden daar ook hartelijk welkom geheten en mogen gelijk op onze kamer. Het ziet er keurig uit, wat gedateerd maar het is wel schoon plus een goed bed.
Later op de middag, als de zon achter de wolken verstopt is gaan we nog even naar het strand. Het is daar een drukte van belang. Er staan veel auto’s, scooters, motoren en tuktuk’s geparkeerd en de mensen genieten van het mooie weer, het water en elkaar. Het is er erg gezellig. We blijven ook staan kijken naar de ondergaande zon.
Dan lopen weer terug naar de villa waar we een half uurtje later een heerlijke rijst met curry krijgen voorgeschoteld. Mevrouw straalt als we het eten prijzen. Later komt ze nog even bij ons staan en hebben we een leuk gesprek met elkaar.
We hebben voor morgen een massage afgesproken. Om 10 uur worden we opgehaald door een tuktuk van de salon en zijn we 3 uurtjes onderdak met massage, sauna en kruidenbaden, lekker hoor.
De tuktuk voor het vliegveld is ook geregeld, om 3 uur worden we weggebracht. Om 17.40 uur Sri Lankaanse tijd vliegen we met Oman Air naar Muscat. Daar komen we om 20.40 uur Muscat tijd (2,5uur later dan NL) aan. Om 22.25uur Muscat tijd vliegen we met KLM verder en om 5.20uur NL tijd landen we weer op Nederlandse bodem. Dan zijn we ca. 16 uur onderweg.
donderdag 26 november – Negombo – thuis
Een rommelige nacht, het was niet bepaald een goed bed. Soms zit het mee, soms zit het tegen. Verder is het wel een leuk adresje, 3 kamers dus niet zo groot. De vrouw is erg aardig en kan ook erg lekker koken.
Vanmorgen zijn we naar een Ayurvedische massage salon geweest. We werden keurig opgehaald met een transportbusje, de chauffeur sprak zowaar naast Engels ook Duits. Er stapten ook nog 2 Duitse vrouwen in, dat zal wel een groot deel van hun clientèle zijn.
We worden welkom geheten en meegenomen naar een kleedkamer. We krijgen een grote doek mee om om te doen, naakt lopen is er niet bij. Dan gaan we naar een ruimte met twee massagetafels. Ik wordt ‘onder handen’ genomen door een vrouw, Co door een man, jammer he Co?
Het is heerlijk, eerst hoofd, nek en schouders, zittend op de stoel. Dan op de buik op de massagetafel en dan is het van top tot teen, niet te hard of zacht maar gewoon lekker. We glibberen bijna de tafel af van de gebruikte oliën. Na de massage vraagt de vrouw aan mij of het goed was. Ik buig mij naar haar over en geef haar twee zoenen op de wang, ze glundert helemaal, het was echt lekker.
Dan gaan we naar een kruiden stoomcabine en als de deuren dicht zijn zie ik Co al niet meer zitten terwijl hij toch dichtbij is. Het is heerlijk, we zweten ons rot maar anders als dat je in de klamme buitenlucht zit te zweten, dit voelt reinigend.
Dan gaan we op een rustbank liggen, lekker op de wind en krijgen een flesje mineraalwater en een klein kopje gember thee. Zo die komt effe binnen, het brand de keel uit, maar wel erg lekker.
Dan worden we meegenomen naar weer een ruimte waar we op banken gaan liggen. Boven ons hoofd hangt een ketel met aan de onderkant een tuitje. We krijgen een ooglapje op en even later begint het op mijn voorhoofd te kriebelen, net of er warme kleine vingertjes over mijn voorhoofd dansen. Het is warme olie uit de ketel die heen en weer zwaait, een heerlijke sensatie, ik doezel er bijna bij weg. De olie loopt door mijn haren naar een schaal beneden mij.
Dan mogen we douchen en probeer dan maar eens al die oliën uit je haren en van je lijf te krijgen, wat een vettigheid. Al die tijd hebben we het niet warm gehad maar na de douche sta ik alweer te zweten als een otter, niet zo’n fijn gevoel.
We drogen ons af maar dat was niet nodig want we worden meegenomen naar een bloemenbad, het ruikt heerlijk en er drijven echte bloemen in. Effe relaxen in een heerlijk warm en geurig bad. We voelen ons de prins te rijk, wat een verwennerij. Het is uiteindelijk een behandeling van 3 uur en het kost ons €30 per persoon. Doe dit maar eens in Nederland dan ben je een vermogen kwijt. Er zijn helaas geen foto’s, we moesten onze spullen achterlaten in een kluisje.
Na afloop krijgen we nog wat fruit en een ander kopje kruidenthee, ook weer behoorlijk pittig maar wel lekker. We geven de vrouw een dikke fooi, ook voor de man die Co behandelt heeft en gaan met de taxi weer terug naar de villa. Ik moet zeggen dat de mensen die ons gemasseerd hebben, en de chauffeur heel vriendelijk en voorkomend waren maar de man bij het afrekenen had nauwelijks belangstelling voor ons, zat maar op zijn telefoontje te kijken. We konden gelukkig wel in euro’s afrekenen want onze rupees waren bijna op.
Ben je in de buurt (in Negombo) ga daar dan zeker heen, het is ten zeerste aan te bevelen. Villa Jasmin Ayurveda resort.
En dan zitten we nu op de luchthaven van Negombo/Colombo te wachten totdat we gaan boarden, het vliegtuig gaat op tijd gelukkig. Morgen om 5.20uur landen we in het koude Nederland.
vrijdag 27 november – thuis
Om 4.56uur zijn we geland, een half uur eerder dan gepland. De reis is ons hartstikke meegevallen, we hebben zelfs nog wat kunnen slapen in het vliegtuig. We pakken de trein van 6.10uur en om 7.30uur zijn we thuis, in een koud huis. Eerst lekker 2 uurtjes naar bed zelf warm worden terwijl ons huisje ook weer warm kan worden. Dan gaat het leven van alle dag weer zijn gang.
Onze volgende reis is met de camper naar Marokko.
Resume:
Als je aankomt op de luchthaven van Sri Lanka staan er buiten alleen prive taxi’s te wachten die je voor ca. LKR 1200 naar je overnachtingsadres in Negombo kunnen brengen, ze vragen alleen wel rond de LKR 1700. De tuktuk’s rijden goedkoper, rond de LKR 600 maar dan moet je op de luchthaven even naar de weg lopen, daar rijden ze ‘vrij’ rond. En je kijkt er van op hoeveel bagage je in zo’n tuktuk kwijt kunt.
De trein en bus zijn het goedkoopst om mee te reizen, je moet alleen wel de tijd hebben. Met een tuktuk kun je ook grotere afstanden afleggen, wel veel duurder dan het openbaar vervoer maar een stuk goedkoper als met een prive taxi. Bovendien rijden de tuktuk’s de afstand sneller omdat ze overal tussendoor laveren. Vraag wel van te voren naar de prijs, zowel bij tuktuk als taxi, onderhandeling is ook mogelijk.
Wij hebben uiteraard niet alles kunnen zien van Sri Lanka, wat wij het mooiste vonden was de treinreis Kandy-Nuwara Eliya-Ella. Waarvan we het 1e deel het mooist vonden. Je rijdt dwars door de theeplantages met mooie vergezichten. Er is ontzettend veel natuur op Sri Lanka, ook erg groen dus is er op zijn tijd ook regen.
Ook een bezoek aan Yala national park is een aanrader. Je gaat vroeg van start, rond 5 uur wordt je opgehaald maar dat is omdat dan de dieren nog actief zijn, later op de dag is het te warm.
De mensen zijn ontzettend aardig en goedlachs. Het valt ons op dat men veelal mooie tanden heeft, ook de kinderen nog. Er lopen veel mensen op blote voeten, meestal op slippers en schoenen zijn een welvaartsstatus. De mensen zijn over het algemeen goed gekleed en goed verzorgd.
Op de adresjes waar wij geslapen hebben werd in de meeste gevallen gekookt met verse ingredienten, erg smakelijk en soms hield men rekening met het feit dat Europeanen niet gewend zijn aan hete kruiden. Vooral de rijst met curry was erg lekker.
Zeg je Sri Lanka dan zeg je ‘muskieten’, die zijn volop aanwezig. Je kunt je beschermen met citronella, te koop bij de Ayurvedische winkeltjes. Let op de kleur het moet donker geel zijn. Daarnaast kun je nog ‘Siddhalepa’ herbal Ayurvedic Balm kopen. Dat kun je gebruiken als je gestoken bent, het haalt direct de jeuk weg. Het is een klein potje maar je doet er lang mee. Met de bovenkant van je nagel iets uit het potje schrapen en op de plek smeren. Overigens hoorden we verschillende berichten onderweg over de aanwezigheid van muskieten, dat zal misschien per gebied verschillen.
Het verkeer is bijzonder hectisch, ze rijden je aan alle kanten voorbij. Als er getoeterd wordt op je eigen kantje blijven en vooral niet naar rechts uitwijken. Als je zelf iemand voorbij wilt toeter dan ook, dan is het duidelijk dat ze moeten blijven rijden waar ze rijden.
In de bus zijn er op de voorste bank plaatsen gereserveerd voor monniken en/of zwangere vrouwen. Men verwacht dat als je in het hoekje bij het raam zit dat je opstaat voor een monnik en dat de plaats in het midden ook vrij blijft. Wij hebben het niet meegemaakt maar ik denk niet dat we op zouden staan voor een monnik, hij kan ook respect hebben voor het feit dat wij er zitten. Voor een zwangere vrouw geldt dat wat ons betreft wel.
Wij kochten vrijwel alle dagen ‘curd’, een (zure) yoghurt van buffelmelk. Je koopt het in de supermarkt in plastic of een stenen pot. Langs de weg verkopen ze het in stenen bakjes en het is meestal vers. Ook kun je overal veel vers fruit kopen.
In elk plaatsje is er wel een ‘bakery’ waar ze allerlei belegde broodjes verkopen, zoet en hartig. Daarnaast verkopen ze ook gefrituurde snacks. Niet ons eten maar voor elk wat wils.
Thee wordt vrij sterk gezet/gedronken. Wij deden er een scheutje melk in. De suiker en melk wordt in de regel apart naast de thee geserveerd.
Wij zijn gewend om het water van het land te drinken maar dat hebben we hier maar niet gedaan. Ja een keertje en dat hebben we geweten. Dus toch maar flessen mineraal water kopen. Wij deden er een zoutoplossing in om de mineralen aan te vullen die we verloren met het zweten.
Wat zullen we niet missen:
* de klamme, vochtige warmte
* de muskieten
Wat zullen we missen:
* de vriendelijkheid van de mensen – hun stralende lach
* het kokoswater, dat we elke dag tot ons namen
* de mooie natuur
* het lekkere vers klaar gemaakte eten, vooral de rijst en curry
* de curd – joghurt van buffelmelk
terug naar overzicht