Sri Lanka 2015 – periode 1: 9 november t/m 12 november
Voorbereiding voor onze reis naar Sri Lanka:
Als je langer dan 30 dagen naar Sri Lanka gaat moet je een toeristen visum aanvragen. Daarvoor zijn we naar Den Haag gereden alwaar de ambassade voor Sri Lanka staat. Je krijgt alleen een visum als je een retourticket kunt laten zien, op een enkele reis krijg je geen visum. Als je korter dan 30 dagen gaat kun je toe met een ETA, maar daar weet ik niet de ins en outs van.
We hadden het volgende mee:
paspoorten, moet nog 6 maanden geldig zijn na binnenkomst Sri Lanka
2 pasfoto’s per persoon, Nederlandse norm
retourticket vliegtuig
kopie recent bankafschrift
ingevuld formulier voor aanvraag visum
en contant geld, er kon niet gepind worden, de kosten waren € 60,00 per persoon.
Het duurt 3 werkdagen voordat het allemaal gereed is.
Toen we eerder belden werd er gezegd om ook € 6,95 mee te brengen voor het aangetekend versturen van de paspoorten en visum. Maar toen we er eenmaal waren gaf de man aan de balie aan dat ze liever niet de paspoorten opsturen, vanwege wegraken van…. Wij vonden het wel prima om een week later nog een keertje die kant op te rijden want dat was dus de vrijdag voor onze vliegreis op maandag. Dan waren we maar zeker dat we de paspoorten incl. visum in huis zouden hebben.
Ambassade website
Ambassade Sri Lanka in Den Haag
Jacob de Graefflaan 2
2517 JM Den Haag
070-3655910
mission@srilankaembassy.nl
De ambassade is voor bezoek geopend van 10.00-13.00uur. Bel even om te horen of ze geopend zijn op de dag dat je heen wilt gaan, op Sri Lankaanse feestdagen is de ambassade gesloten. Die feestdagen kunnen afwijken van onze feestdagen.
maandag 9 november – thuis – Doha, Qatar – Negombo, Sri Lanka
We zijn weer onroute, ditmaal met het vliegtuig, dat ons naar Sri Lanka brengt.
Om 9.55uur vertrekken we vanaf Schiphol, wat 5 minuutjes later is als in het ticket staat, dus erg netjes van KLM. Het is naar Qatar waar we een overstap hebben 6 uur en 1 kwartier vliegen maar met 6 uurtjes zijn we over, het is erg voorspoedig gegaan. Nu zitten we op de luchthaven en daar hebben ze gratis internet, dus even een berichtje plaatsen.
Om 22.40uur Qatar tijd vliegen we verder met Sri Lankan airlines, het is hier 2 uur later dan in NL. We landen dan om 5.50uur plaatselijke tijd in Colombo, Sri Lanka, daar is het 4,5 uur later dan in NL. Dat is dan 1.20uur NL tijd, nachtwerk dus.
Gisteravond hebben we een ‘laatste avondmaal’ genoten bij mijn zus Karin en haar man Paul. Paul kan zo lekker koken, daar kan geen restaurant tegenop, en dat is zonder overdrijven, het was heerlijk hoor Paul.
Op Sri Lanka schijn je veel lekkere curries te kunnen eten en die vinden wij toevallig ook erg lekker, dus dat komt wel goed.
Hoe zijn we er toe gekomen om naar Sri Lanka te gaan, dat komt zo. Wij organiseren af en toe een lezing over voeding en gezondheid (onze andere passie naast reizen) en daar deden vorig jaar twee Nederlanders aan mee die in Sri Lanka een fabriekje hebben opgezet om kokosolie te maken wat ze importeren naar Nederland. Ze zijn werkverschaffers voor de Sri Lankanen, goede zaak. Bij die lezing gaf Co aan: we komen jullie een keertje opzoeken op Sri Lanka, dus nu is het zover. kokosoliesrilanka.nl
We gaan hun daar ook zeker bezoeken en kijken hoe ze het allemaal voor elkaar hebben, we kijken er naar uit, Bert en Mieke here we come.
dinsdag 10 november – Negombo, Sri Lanka
Dat maken wij dan weer mee. Ik had toen we de vlucht gingen boeken een paar keer niet zulke goede reviews gelezen over Sri Lankan airlines, en met deze maatschappij vlogen wij vanaf Doha/Qatar naar Sri Lanka. De slechte reviews zeiden dat de stoelen gammel waren en dat er vaak vertragingen zijn, en dat terwijl we tijdens de nacht gingen reizen.
Het boarden ging in Qatar keurig op tijd, na 4,5 uur wachten mochten we ons melden bij de balie om naar de wachtruimte te kunnen gaan. We raakten aan de praat met twee mooi geklede vrouwen, nou ja aan de praat, ze spraken niet zoveel Engels maar we begrepen wel dat ze via Sri Lanka naar hun thuisland India gingen. Het was in de wachtruimte wel een fleurig geheel van kleurige kleding, vooral van de vrouwen, mooi hoor.
We zaten een kwartier toen de man van de balie naar ons toe kwam lopen en onze boarding kaarten vroeg, hij zou zo weer terug zijn. En dat was hij ook, hij prevelde iets van dat we andere plaatsen hadden gekregen, we gingen van rij 25D en E naar rij 2D en G. Ik nog terug want D en G zijn niet naast elkaar. Hij keek in de computer en gaf aan dat we wel degelijk naast elkaar zouden zitten. Nou zie hieronder maar eens de foto’s hoe dat er uit zag bij Sri Lankan airlines.
Bij het boarden riep men eerst de business passagiers op en daar wij rij 2 op onze boardingkaart hadden staan ging ik maar eens even poolshoogte nemen met de vraag of wij nu ook tot de business klasse behoorden. Het antwoord was ja, we waren dus om geboekt naar business klasse, helemaal gratis, lief he?
We werden helemaal in de watten gelegd, bij binnenkomst werd er gelijk gevraagd wat we wilden drinken en we werden door alle stewardessen die voor de business klasse in touw waren hartelijk welkom geheten. We hadden heerlijk veel beenruimte en wat ook fijn was, de stoelen konden helemaal plat dus dat was wel erg lekker voor de nacht.
We vlogen om 22.40uur Doha tijd en kregen om 23.30uur nog een uitgebreide maaltijd wat we via een menu zelf mochten uitzoeken. En voor de maaltijd een warm vochtig handdoekje om de handen te reinigen.
We hebben als aperitief gekozen voor gerookte kip met iets heets erbij en knoflookbrood met boter. Daarna voor een curry met lamsvlees, allemaal erg lekker. Wel heet maar dat weten we hier in Sri Lanka, we vinden het wel lekker. Daarna een bakje fruit en als toetje een ananas-taartje met een kopje heerlijke ceylonthee, we zitten immers op ‘het’ thee eiland.
Daarna de stoelen vlak en lekker slapen, alhoewel dat een beetje lastig was i.v.m. aanwezige turbulentie. Maar liggen alleen al was erg lekker. Wat een verwennerij. We kregen sokken en een oogmaskertje voor het licht en voor de dag erna een toilettasje met van alles er in. We voelden ons de ‘koning’ te rijk ondanks dat we Keizer heten. We kwamen keurig op tijd aan in Sri Lanka, 6uur plaatselijke tijd, 01.30uur NL tijd, het is hier 4,5 uur later.
Terwijl we op de rugzakken stonden te wachten werden we aangesproken door een jongeman, hij had allerlei vragen maar het belangrijkste wat hij weten wilde was of we al een hotel hadden geboekt en of we dan een taxi nodig hadden. We gaven aan dat we rustig aan alles gingen bekijken en dat we dan zelf op zoek gingen. Maar hij dacht beet te hebben en hield vast. Co werd gewoon opzij gezet toen we met de rugzakken naar de uitgang liepen.
We gingen nog even zitten om nog wat te lezen over het taxi gebruik alhier en achter ons was een kiosk met telefoon/internetkaarten. Hij kwam gewoon bij ons zitten.
Uiteindelijk liepen we naar buiten waar een ware tropische regenbui naar beneden donderde. De jongeman deed zijn oranje hesje uit dus ik vroeg, ga je nu taxi rijden? Nee, zei hij lachend dat is van een vriend. Ik vroeg, waarom heb je je hesje uitgedaan, hij gaf aan dat hij mee ging naar het hotel en dan daarna met de taxi terug ging. Co vroeg, wat ga je daar voor rekenen, antwoord: 1000 Rupees of €10. Ik zei, dat is veel te veel, wij willen daar 100 Rupees voor geven, hij ging uiteindelijk akkoord, ja wat ging nou uiteindelijk voor ons doen. De taxi kwam aanrijden en we vroegen wat de kosten waren om ons naar het hotel te brengen. Dat zou 1400 Rupees moeten kosten, we hadden net in het boekje gelezen dat je voor 50 Rupees per km. met de taxi kunt gaan en het hotel zou ca. 4km verder zijn, dus dit ging hem niet worden. Ik vroeg of er een meter in de taxi aanwezig was toen was zijn antwoord dat we maar naar een andere taxi op zoek moesten gaan. We kwamen er toen achter dat dit allemaal prive bedrijfjes zijn die gewoon vele malen meer rekenen. Uiteindelijk zijn we na lang wachten en na een onderhandeling met een prive taxi meegereden voor 800 Rupees.
We waren om 7.30uur in het hotel en mochten gelukkig na een kwartiertje al op onze kamer. Daar zijn we eerst eens 3 uurtjes gaan slapen. We slapen voor 1 nachtje in Neo Holiday home en het kost ons via booking.com € 15 voor 1 nacht voor 2 personen.
Om 11.30uur zijn we naar de weg gegaan naar de bushalte en even later waren we voor 22 Rupees per persoon onderweg naar Negombo om een simkaart en muggenolie te kopen. We hebben nu een simkaart met 100 Rupees beltegoed en 5Gb internet, geldig voor 1 maand, voor 1000 Rupees, omgerekend € 6,30. 100 Rupees is € 0,63. Daar kun je geen armoe van lijden. We stonden weer buiten en ik zeg, wat gaan we nu doen. Antwoord van Co, heel simpel: we gaan genieten.
We hielden de eerste de beste tuktuk aan en die bracht ons voor 300 Rupees naar het strand. Daar hoopten we een kokosnoot te kunnen scoren om daar de kokosmelk uit te kunnen drinken, maar die stalletjes waren daar niet aanwezig, wel bij de weg. Dus weer terug en even later hadden we tuk, lekker hoor.
We bleven langs de straat lopen en even later kwamen we langs een ander stalletje en die man verkocht Kanti, hete soep, en heet was-ie, wij ook even later. 😉
We liepen verder en we kwamen langs een Ayurvedisch bedrijfje, ik liep naar binnen om te vragen of ze muggenolie/citronella hadden. Ze begrepen ons eerst niet, dachten dat we een massage behandeling wilden. De man begeleidde mij naar de buurman die de citronella verkocht, geheel natuurlijk zonder chemicaliën.
Toen ik buiten kwam was Co mij aan het zoeken, hij was bij de massage salon gebleven en had tekst en uitleg gekregen. Het leek hem wel wat. We zeggen al jaren dat we in Marokko naar de hamam willen maar we doen het nooit. Nu gingen we dus zo’n massage doen. Een scrub voor het hele lichaam en daarna van het gehele lichaam een massage met heerlijk Ayurvedische olie. Het was een echtpaar, dus Co door de man, ik door de vrouw. We waren een uur onder pannen voor 3000 Rupees per persoon en het was heerlijk.
Daarna met de tuktuk terug naar het busstation in Negombo, de chauffeur wilde natuurlijk weten in welk hotel we verbleven en of we met hem op sightseeing wilden, naar allerlei toeristische attracties. We kregen zijn telefoonnummer mee maar zijn het alweer kwijt? Zal wel door de vermoeidheid komen. 😉 We zijn eigenlijk totaal niet verreist en voelen ons redelijk fit.
Terug in het hotel hebben we lekker een kopje thee gedaan en wat gelezen en op de computer. En dan nu dus een verslag van onze eerste dag in Sri Lanka, die was al erg geslaagd. We zijn dus volop aan het genieten. Er komen veel bedragen langs maar ik denk dat degene die ook naar Sri Lanka willen er wel wat aan kunnen hebben.
En dan wordt het avond en ‘moet’ er gegeten worden. In het hotel staat de kaart ons niet zo aan, veel fastfood. En we zijn niet naar Sri Lanka gereisd om fastfood te eten. We gaan aan de wandel en komen langs een gelegenheid wat een beetje snackbar-achtig aan doet en er zitten (nog) geen mensen binnen. Maar verder kunnen we niets vinden dus stappen we naar binnen.
Zoals we al de hele dag meemaken is men hier ook uiterst vriendelijk. Er hangen grote foto’s aan de wand met gerechten die je kunt bestellen. Er staat een gerecht dat Parotta heet en we vragen wat het is. We mogen in de ‘keuken’ meekijken en het blijken kleine pannenkoeken te zijn. Dat willen we wel met daarnaast een rice & Curry, je kunt dan ook nog kiezen uit kip, vis of vegetarisch. We krijgen ieder een glas water en ik vraag of het kraanwater of flessen water is. Het blijkt kraanwater te zijn. Op mijn vraag of wij dat kunnen drinken is het antwoord, jazeker. Het water in deze regio is van een prima kwaliteit, de lokale mensen drinken het zelf ook, dus we gaan er voor. Er zit een lichte chloor smaak aan maar voor de rest is het zacht water. Dat merkten we vanavond al met douchen maar ik moest wel 3x mijn haar wassen voordat de massageolie eruit vandaan was.
Na het eten vraag ik of we ook thee kunnen krijgen. De man kijkt twijfelend en begint al nee te schudden als de vrouw die naast mij voor de balie staat vraagt: u wilt thee. Op mijn ja, zegt ze dat ze wel even gaat zetten. Later zegt ze dat het eten ook door haar gekookt is. We geven haar uiteraard een complimentje want het was erg lekker. Ze vroeg nog of het niet erg heet was, we gaven aan dat het wel heet is maar dat het straks weer over is. Maar dit eten brand wel erg op je lippen zeg. Aan het einde van de maaltijd moeten we 365 rupees afrekenen, we verbazen ons over de prijzen die we hier tegen komen. Als we zitten te eten lopen er een aantal locals binnen en iedereen groet en lacht vriendelijk naar ons, jong en oud, leuk hoor. Er wordt ook aardig wat afgehaald.
Als we terug komen in het hotel zitten er een aantal Sri Lankanen met kinderen en de hal is versierd met ballonnen. Op onze vraag wie er jarig is wordt er op een klein jongetje gewezen dat bij oma op schoot zit, hij kijkt ons met grote ogen aan. We mogen in de hal plaatsnemen wat wel fijn is want het is in de hal beter vertoeven dan in onze kamer. Even later krijgen we een kopje thee met gebak aangeboden, allebei mierzoet maar hartstikke lief.
woensdag 11 november – Negombo, Sri Lanka – bij Bert en Mieke
Dinsdag dachten we nog, nou we rollen er lekker doorheen, na een hele nacht in het vliegtuig en 4,5 uur later dan in Nederland. Maar vanmorgen was dat wel anders. Het zal een combinatie zijn van de massage van gisteren en het tijdsverschil, maar ik was vanmorgen niet vooruit te branden. Toen ik naar de ontbijtruimte liep kwam ik langs de keuken de en luchten stonden met totaal tegen, mijn lichaam was nog niet aan eten toe. Toch maar wat gegeten maar met lange tanden, om toch iets naar binnen te krijgen.
Vandaag gaan we naar Bert en Mieke, zij hebben een kokosolie fabriekje, een Company zeggen ze zelf, waar ze dus kokosolie maken en dat verschepen naar Nederland, ze verkopen het alleen in Nederland en het is de allerbeste kokosolie die er te krijgen is.
Maar voordat we daar aankomen lig ik eerst een paar uurtjes op bed met een rommelige buik en moe, moe, moe. Ik was begonnen met het ompakken van de rugzakken, we hebben ieder een grote rugzak mee die we bij Bert en Mieke mogen laten staan en ieder een kleinere rugzak waar we mee over Sri Lanka gaan trekken. Co moet alles in de rugzakken doen want alles ligt verspreidt over de bedden, ik heb geen energie om ook maar iets uit te voeren. Gisteravond kon ik gewoon niet in slaap komen, Co gelukkig wel.
We waren van plan om met de bus naar ze toe te reizen maar dat plan laten we varen, we nemen een taxi. Die wordt gebeld door het hotel en hij zou zo komen, dat werd dus 1,5 uur later. Maar dat was niet erg want we hadden een heel leuk gesprek met de mevrouw van het hotel. Ze is zwanger, uitgerekend in januari en dus werkt ze niet zo hard meer en ze had alle tijd. We wisselden informatie uit over Sri Lanka en Nederland, leuk.
Dus we gingen laat op pad, het was ca. 12.45uur. Ik sms’te Mieke en ze gaf aan thuis te zijn, hun fabriekje staat 3 km verderop van waar ze wonen. De routebeschrijving hadden we op zak dus dat ging helemaal goed komen.
Onderweg in Negombo nog even geld wisselen anders konden we de taxi niet betalen. De chauffeur nam me mee naar een juweliersshop, daarbij liepen we 2 banken en een wisselkantoor voorbij maar alla, het zal goed zijn. Later hoorden we van Bert dat 1,51 als koers iets te laag was, zij krijgen in Chilaw 1,53, dus meer rupees.
In Chilaw stopt de chauffeur en vraagt in welk hotel we moeten zijn. Neeeeee, we moeten nog verder hoor. Ik zei tegen Co, dan zal-ie straks wel meer vragen. Maar eenmaal bij Bert en Mieke had-ie haast om weg te komen, dus voor 6000 rupee heeft-ie ons gebracht, een nette prijs zei Bert.
Het was een hartelijk weerzien in het paradijsje van deze twee lieve mensen. We installeerden ons achter het huis in de schaduw want in de zon is het veel te heet. Ze vertelden ons over hun leven in Sri Lanka en de mensen waar ze mee werken en die ze ontmoeten.
Aan het einde van de middag zijn we naar de Company gereden en lieten ze ons het bedrijf zien, erg leuk om het live te zien. Morgen gaan we terug als het in volle werking is.
We blijven slapen en gaan op tijd te bed want om 5.30uur mogen we opstaan om om 7uur in de fabriek te zijn.
donderdag 12 november – bij Bert en Mieke
Om 5.30uur schudden we onze hoofden en staan op na een wakkere nacht, we konden geen van beide goed slapen, lagen lang wakker, zal alls te maken hebben met het tijdsverschil van 4,5 uur. We rijden om 6.45 uur naar de compagny waar de medewerkers al druk aan het werk zijn.
De kokosnoot is al uit zijn omhulsel gehaald en een jonge vrouw is bezig om ze te halveren en in een kar te leggen. Gisteren heeft een jongeman al de haren van de noot afgehaald, want anders komen die in de kokosolie.
Een oudere vrouw, Shanti, is samen met de jongeman al bezig om de kokos uit de noten te schrapen met speciale machines. Het wordt opgevangen in bakken en straks als de zon op de tafels schijnt gaat Mieke het buiten uitstrooien op die tafels om het te laten drogen door de zon. Dat is de beste manier om natuurzuivere kokosolie te krijgen.
Veel maatschappijen hier op Sri Lanka en elders drogen de kokosolie in drogers en daar komt de temperatuur hoger uit dan 55º. Hoger dan 55º is fataal voor de laurinezuur die in de kokos zit en die zo goed is voor mens en dier.
Na de thee gaat Bert aan het werk met zijn kokospers. Dat kan hij niet eerder doen of hij moet dan geen theepauze nemen, hij kan nl. niet weglopen bij de pers anders loopt-ie vast. Het is leuk om te zien hoe de gedroogde kokos (in dit geval die van gisteren) om wordt gezet naar vloeibare olie. Ook hier komt de temperatuur niet boven de 55º uit wat bij andere bedrijfjes wel gebeurt.
De olie wordt opgevangen en wordt ca. 3 dagen weg gezet zodat het droesem naar de bodem kan zakken. Daarna wordt het gefilterd en blijft er zuivere kokosolie over die ontzettend lekker is.
Met de rest van de kokosnoot wordt ook nog van alles gedaan maar dat is nu effe te veel om uit te leggen. Bert is techneut en hij heeft ontzettend veel zelf gemaakt en bedacht om het zijn personeel makkelijker te maken om te werken, en dat wordt zeer gewaardeerd.
Ook deze morgen ben ik niet topfit, ik kan mijn ogen niet openhouden. Ik ga effe liggen op de bank achter in Bert zijn vrachtwagentje maar de vliegen en muggen werken niet mee.
Bert stelt voor, als hij klaar is met persen, om ons alvast terug te brengen naar huis en dat vinden we prima.
Daar ga ik lekker op bed liggen onder de ventilator en Co duikt op een ligbed in de schaduw buiten. Tegen de tijd dat Bert en Mieke terug zijn ben ik aardig wakker geworden maar Co voelt zich steeds slapper worden. Hij knipt nog mijn haren maar dan gaat-ie weer gauw zitten.
Het is behoorlijk warm dus ik ga rustig aan, met af en toe zitten, onze rugzakken inrichten voor ca. 2 weken trekken door Sri Lanka. Dan komen we hier weer terug om eventueel spulletjes/kleding om te wisselen.
Bert en Mieke gaan nieuwe t-shirts bestellen voor de fabriek met de naam er op en als die binnen zijn gaan we een promotie filmpje voor ze maken over het maken van kokosolie.
Zo rond 4uur gaan we op pad naar Chilaw, we gaan daar naar een hotel om een paar dagen te verblijven en te kijken of we een ritme op kunnen bouwen zodat we ‘s morgens wat meer energie hebben en onze trektocht aan kunnen vangen.
Co gaat op bed en ik ga met Bert en Mieke met de auto naar de stad om water en buffel kwark in te slaan. We missen onze zuivel en willen graag wat meer vet tot ons nemen. We hebben trouwens pittig een potje kokosolie meegekregen, vers geperst en gefilterd, lekker hoor.
Terug in het hotel vraag ik om een koelkastje op de kamer en na veel heen en weer gepraat tussen de mensen wordt er even later eentje gebracht. Lekker voor onze flessen water en de kwark. Het smaakt heerlijk en voedt goed.
We zijn nu in het Chilaw city hotel, aan de kust waar we een paar daagjes blijven om bij te komen. Co ligt nu lekker te slapen en ik ga aan het verslag werken. Ik zal later wat meer informatie geven over Sri Lanka en ook de foto’s komen er later bij.
Ga naar periode 2
terug naar overzicht