Marokko 2014-2015 – periode 31: 13 maart – 16 maart
vrijdag 13 maart – Saïdia – Oujda
Co was vannacht om half 3 wakker en toen reed er best wel veel verkeer langs. Ik vermoedt dat het van het casino komt, vanmorgen vroeg toen we wakker werden was het rustig. En alweer is er een mooie zonsopkomst met een pastel roze gekleurde lucht. Dus alweer prachtig weer, het is al zo gewoon, we hebben ook al tijden mooi weer. Ik zou het verslag na moeten lezen om te zien wanneer het geregend heeft, kan me de tijd niet heugen.
Ik heb het nagelezen en op 13 december hadden we regen toen we naar de markt in Had Drâa gingen en op 18 januari reden we in de sneeuw en moesten we terug omdat we niet verder konden. Daar buiten alleen maar mooi weer dus, heerlijk hoor, daarvoor zijn we o.a. in Marokko.
Op onze weg naar Saïdia komen we dicht langs de grens met Algerije, dichterbij als hier kun je er niet komen. De grenzen zijn dus dicht maar op dit punt sta je ca. 20meter van de grens, ca. 50 meter vanaf de weg die evenwijdig loopt aan onze weg maar dan over de grens. Co zei nog: vreemd je te bedenken dat als je zou willen je niet eens 100 meter naar links kunt gaan, het is afgesloten. Naar het zuiden toe blijf je redelijk dicht langs de grens rijden.
Het gebied rondom en tussen Saïdia en Oujda is zeer vruchtbaar, je ziet het ook, er wordt volop gewerkt in de landerijen.
In Oujda gaan we naar de Marjane en dit is weer een grote en rijk gesorteerde winkel. Alleen emmertjes yoghurt hebben ze niet genoeg op voorraad.
We horen ook weer de nodige musjes kwetteren, de Marjanes zijn een rijke voorraadschuur voor deze beestjes. We kopen er ook nog sandalen en slippers voor het douchen. We blijven nog even een paar uurtjes op de parkeerplaats in het zonnetje zitten, dat is straks op de parking bij het station niet zo handig, zit je zo te kijk.
Als we de campers bij het station geparkeerd hebben gaan we het stadje in. Eerst op zoek naar de kapper waar ik twee jaar geleden geweest ben en die hebben we zo gevonden. (coordinaten: N34°40’51”, W1°55’13”). We kunnen gelijk terecht en als ik dat Co ga melden en ik kom terug gaan Hannie en Nanda al onder het mes. Ik vraag voor de zekerheid even naar de prijs, zodat we niet voor verassingen komen te staan. Het is 70DH, dat is 30DH meer als 2 jaar geleden. We doen het toch maar. De dame die mij knipt is wel een beetje hardhandig met haar kam, maar Nanda zegt dat het waarschijnlijk normaal is hier want haar hoofd tintelt ook helemaal. Een half uurtje later gaat Co met drie nieuwe vrouwen op stap.
Oujda is een redelijk moderne stad met een gezellige medina. Het is er onwijs druk en het is schuifelen met de massa mee. Het gros is vrouwelijk en dat was ons twee jaar geleden ook al opgevallen; dat er ontzettend veel vrouwen op straat en in de medina zijn. En ook best wel een aantal zonder hoofddoek, dat is helemaal vreemd. Maar ja, ze zien via internet natuurlijk ook hoe het anders kan.
In de medina worden we staande gehouden door twee Nederlandse camperaars, zij volgen onze site en hadden gezien dat we ook ergens in deze contreien waren maar dat we in Oujda waren hadden ze nog niet gelezen. Zij reisden vorig jaar met Jannie en Adrie, die ik ook volg via hun site. Dit jaar zijn Jannie en Adrie niet in Marokko maar zij dus wel. Via de verslagen van Jannie en Adrie hebben wij dit jaar een paar routes gereden die zij vorig jaar gedaan hebben. Leuk, zo zie je dingen van elkaar en pik je dat op. Het NL echtpaar staat ook met hun camper bij het station.
Rond 18uur zijn we weer terug bij de campers en de bewaker wijst en zegt, er zijn Nederlandse ‘mon ami’ bijgekomen. We gaan lekker eten en warm worden want het is koud in de stad. Er is meer wind opgekomen en het is ook bewolkt geworden en daar waren we niet op gekleed. In de camper is het heerlijk warm.
zaterdag 14 maart – Oujda – Ras-el-Ma
Vanmorgen rustig aangedaan na een onrustige nacht, dat is inherent aan overnachten in een stad, er is altijd wel lawaai. We zijn met onze stoeltjes op het ‘terras’ van het IBIS hotel gaan zitten, daar is een vrij internetpunt. Het hotel aan de andere kant van het plein, Atlas Terminus, heeft ook internet maar met een slotje. Ik probeer wat wachtwoorden en de tweede is raak: atlasterminus, hoe gemakkelijk kan het zijn. Maar na de verbinding is er niet genoeg draagwijdte om te kunnen internetten. En ze hebben geen ‘terras’ aan de straatzijde.
Wilma en Gerard, onze NL buren komen even een praatje maken, zij blijven vandaag in Oujda maar gaan daarna ook langs de noordkust richting het westen. Komen we elkaar vast nog wel een keertje tegen, de ‘wereld is soms klein’.
We rijden via een route door de bergen naar Berkane, waar ook een Marjane is, we willen onze voorraad yoghurt aanvullen. Het is een slingerende route met mooie vergezichten. Bij de Marjane aangekomen hebben ze nog maar 1 emmertje staan dus onze voorraad blijft gelijk.
Dan rijden we verder naar Ras-el-Ma, een weg met aan weerskanten veel akkerbouw, geen spektakel maar wel landelijk.
In Ras-el-Ma gaan we op het strand staan, twee jaar terug hebben we dat ook gedaan maar toen hebben we er niet overnacht, nu gaan we dat wel doen. Er staat op de parkeerplaats voor het strand een Belgische camper. Ook staan er bij de restaurants heel veel auto’s, waarschijnlijk van Marokkaanse toeristen.
We krijgen van een paar Marokkaanse jonge vrouwen een handje pitten van de ‘fleur de soleil’ oftewel de zonnebloemen. Hannie heeft al bijna een schilletje op als een van de vrouwen uitlegt dat je de schil met je tanden open bijt en dan alleen het pitje op eet. Hannie vond het al taai.
Daarna spreken we nog een Marokkaanse vrouw, of eigenlijk een Franse Marokkaanse vrouw. Ze leeft in Frankrijk met haar van origine Marokkaanse man (Franse nationaliteit) en is nu hier met haar man en kindje van 6 maanden op vakantie. Volgens haar spreken we toch al een redelijk woordje Frans.
Dan genieten we van het zonnetje en zitten we lekker te kletsen over van alles en nog wat. Co zegt, het is alweer zaterdag. Ik zeg, waar waren we vorige week zaterdag, dat konden we toch nog wel terughalen door de route in gedachten terug te rijden. Vorige week zaterdag vertoefden we bij en in de grotten van Friouato, was ook leuk.
Vandaag was het bewolkt weer, ik heb gisteren te vroeg geroepen dat we eigenlijk al heel lang mooi weer hebben. Maar als we bij Ras-el-Ma komen is het daar redelijk zonnig met een licht sluiertje.
zondag 15 maart – Ras-el-Ma
We stonden gisteren bewaakt, er werd ‘s avonds op de deur geklopt en er stonden twee militairen die om onze paspoorten vroegen en of we één nacht blijven, ja hoor, één nacht. Hij maakte met twee vingers naast elkaar het vriendschapsgebaar en we mogen blijven staan.
Er staat in Ras el Ma een toren van de kustbewaking en ‘s nachts posten er militairen langs de kust, dat hebben we twee jaar terug ook meegemaakt. Ze komen tegen schemering aanlopen met een slaapmatje, slaapzak en geweer. Verder was het hier heerlijk rustig, geen langs scheurende visserbrommertjes, geen meeuwen, geen pratende mensen midden in de nacht, heerlijk. We blijven nog maar een nachtje. Nu is het bewolkt maar niet koud, we zien wel wat het weer ons brengt.
Later klaart het wat op maar als de zon achter de wolken gaat is het ronduit koud. We gaan even buurt verkennen en gaan bij het haventje kijken. Er wordt volop aan de netten gewerkt, tijd om te boeten. De mannen zitten op een kussentje op de netten en zoeken de plekken op die kapot zijn, ze worden vakkundig gemaakt. Op de boten staan kleurige kistjes om de vis in te vervoeren.
Dan lopen we naar boven toe voor een uitzicht over de haven en het dorp. We spotten een paar roofvogels maar ze zijn te ver weg voor de telefoon om te filmen.
‘s Middags zitten we lekker in het zonnetje. Het is trouwens druk met wandelende mensen, keurig gekleed en ook rijden er auto’s af en aan het strand op en af. Je kunt merken dat het zondag is. Je ziet de mensen kijken naar ons ‘blote’ vrouwen, dat zijn ze natuurlijk niet gewend. Hannie, Nanda en ik gaan nog even pootje baden in de Middellandse zee en dan loopt de dag al weer aardig. De kindertjes en volwassenen die in het water zijn gaan er gekleed in. Een jonge vrouw is waterflessen aan het vullen met zeewater en ze is helemaal doorweekt maar ze geniet ervan, als er een golf aankomt buigt ze diep voorover om haar gezicht in aanraking te laten komen met het water. Maar ik kijk er van op dat zelfs kleine kinderen niet een badpakje of zwembroek aan krijgen, het wordt ze al vroeg geleerd om niets van jezelf te laten zien.
De ondergaande zon kleurt de aanwezige wolkjes kleurig, het lijkt wel het strand in de lucht, de wereld op zijn kop.
maandag 16 maart – Ras-el-Ma – Kariat Arekmane
We zien de zon weer opkomen en dat is boven de zee altijd een mooi gezicht.
Vanmorgen waren ze in het dorp de vuilnisbakken aan het legen, het was er dan ook een bende zo na het weekend. Er stonden vier containers maar die waren vol met een hoop vuilnis er om heen. Het werd bijzonder efficiënt opgeruimd, niet dus. Eerst werd al het losliggende vuil opgeruimd.
Alles werd overgebracht in een laadbak van een gewone vrachtwagen. De vier containers werden omgekeerd op straat, de vuilnis werd in een zwarte mand overgebracht, die werd op de laadbalk getild en daar door een mannetje achterin de laadbak omgekeerd. Zwarte mand weer terug naar de vier mannen op straat en dan weer opnieuw vullen. Zie je het voor je, vier mannen om op te ruimen en 1 zwarte mand beschikbaar.
Na weer een rustige nacht op het strand rijden we vandaag naar Kariat Arekmane, het is 38km rijden dus dat is te overzien, we zullen er in ieder geval niet moe van worden.
Het is een leuke route, de weg slingert zich door het landschap en ik spreek weer mijn bewondering uit voor het werk dat ze daarvoor verricht hebben. De weg is in bergwanden uitgehouwen, daardoor komen er allerlei kleuren tevoorschijn.
In Kariat Arekmane kun je volgens de camperapp overnachten bij een politiepost, dichtbij het strand. Daar hebben we twee jaar geleden gestaan maar toen was er overlast van de honden die daar rondlopen. Toen we gewandeld hadden in de omgeving zagen we ca. 300meter verderop bij het strand meerdere campers staan dus daar rijden we nu direct naar toe.
We gaan lekker buiten zitten genieten van het zonnetje. Na het eten gaan we een stukje wandelen over het strand en via het binnenland weer terug. Er staat heel veel mimosa te bloeien, een vrolijk geel bloeiende struik.
Hannie en Nanda gaan vandaag voor ons viertjes koken maar voor die tijd gaan we in onze camper allemaal effe lekker douchen, gaan we schoon aan tafel. Ze hebben een lekkere wokschotel gemaakt van wortel, prei, ui, knoflook, gehakt, zout en peper. Daarnaast hadden ze rolletjes rauwe ham met brie en honing erin. Een bakje yoghurt met appel, rozijn, kaneel en honing toe. We waren lekker te gast.
‘s Avonds horen/zien we mensen om de camper lopen met een zaklamp. Co doet de deur open en er stapt een militair met een bivakmuts in het binnenlicht van de camper. Hij vraagt of we hier gaan overnachten en met hoeveel personen we zijn. We blijven 1 nacht en zijn in totaal met 4 personen. Co hoort in de achtergrond iemand roepen: Ajax Amsterdam. Zit wel goed dus hier, ze wensen ons een goede nacht. Zo, we komen weer bewaakt de nacht door. Een uurtje later komt er ook nog iemand van de securité langs, dubbel veilig.
Ga naar periode 32
terug naar overzicht