Marokko 2014-2015 – periode 23: 6 februari – 9 februari
vrijdag 6 februari – Tafraoute
De foto hierboven is voor de Tafraoute gangers een bekende foto, ik vind het wel karakteristiek voor het centrum van Tafraoute.
Vanmorgen, terwijl we buiten in het zonnetje zitten, zien we de 4×4 rijden die van de week reclame maakte voor een ritje met de 4×4 naar Aït Mansour. Dat is een rondrit die je met de camper niet kunt doen omdat het een stuk onverhard is maar ook redelijk krap met bomen en zo, en we willen geen beschadigingen oplopen.
Het kost 300DH p.p. inclusief een tajine eten onderweg. We gaan akkoord en de man wil een aanbetaling hebben van 100DH p.p. maar dat willen wij weer niet. Hij zegt vertrouw je me niet? Die kaatsen we terug: vertrouw je ons niet? Wij gaan zondag mee hoor. Na lang vijven en zessen geven we elkaar een ferme handdruk als bezegeling van de afspraak. Als hij in de auto stap zegt-ie: zondag gaan we rijden morgen kom ik nog even langs voor een kleine aanbetaling, hoezo hardleers. We zeggen weer dat we niet aanbetalen en dat hij al een handdruk heeft als akkoord. Eindelijk valt het kwartje en gaat-ie weg.
Om 12uur Marokkaanse tijd zou de camper van Hannie en Nanda naar de garage gaan om gespoten te worden maar een van de jongens kwam vertellen dat Ali nog in Tiznit is voor zijn werk, dus het wordt morgenochtend.
We besluiten om na het eten te gaan wandelen, een wandeling van 12,5km richting de blauwe rotsen, we hebben de wandeling vorig jaar ook gedaan, was wel een leuke route.
Om 12.40uur gaan we op pad, de gps is mee met daarin de route dus dat gaat helemaal goed komen. We hebben heerlijk weer voor de wandeling, niet te warm met af en toe een koel briesje.
Het gaat geleidelijk aan om hoog met een stuk waar het iets steiler is, maar prima te doen. We staan regelmatig even stil, want de rotsen hebben af en toe leuke, herkenbare vormen maar ook vaak bizar en enorm groot.
Ook staan er al wat bloemetjes te pronken, dus die worden eventjes vastgelegd. We zien af en toe eekhoorntjes of martertjes weg springen, grappig.
4,5 uur later zijn we weer terug bij de campers. Hannie en Nanda gaan bij Omar douchen en Co loopt naar het dorp om zijn krantje te downloaden. Ik pak een stoel om van het zonnetje te genieten. Even later komen Hannie en Nanda terug, Omar was er niet en de douches waren afgesloten, dan morgen maar.
De mevrouw met de harira soep komt weer langs, ja hoor, doe nog maar een pannetje lekker, 10DH/€0,90 voor twee maaltjes.
zaterdag 7 februari – Tafraoute
Vandaag rijden Hannie en Nanda al vroeg weg, om 9uur Marokkaanse tijd worden ze verwacht in de garage. Als we na de middag bij ze langs gaan staat de motorklep naast de auto op straat. Een van de medewerkers van Ali kwam net de auto afplakken om te spuiten. Uiteindelijk kwamen ze pas om 18.15uur Marokkaanse tijd terug. Een voordeel, Hannie heeft de hele dag de tijd gehad om hun site bij te werken, ze heeft een achterstand i.v.m. computer problemen, maar ze vordert al aardig. Ook leuk, ze kan de reis nog eens herbeleven:
Voor ons is het een rustig dagje. Als we terug komen van Hannie en Nanda rijdt net de waterwagen over het terrein, komt mooi uit, we hebben water nodig. Dit water komt uit een grote waterput, niet zover van de camping vandaan, het is prima water.
Morgen gaan we op stap naar Aït Mansour, met een 4×4 van www.ergtours.com
zondag 8 februari – Tafraoute
Het was vandaag een leuke dag, niet zo zonnig als dat we gewend zijn in Tafraoute, maar het was ondanks dat we op 1600 meter hoogte aan het wandelen waren prima te doen.
Om 9uur Marokkaanse tijd rijdt de 4×4 voor, keurig op tijd. Bij de camping pikken we nog een Frans echtpaar op en gaan we eerst op weg naar de beschilderde rotsen, blauw, roze en violet. We worden uit de auto gelaten en lopen er achteraan langs de beschilderde rotsen. Het is een ‘kunst’ project van een Belgische vader en zoon. Er is 20.000 kg verf voor gebruikt. De verf is naar oud-Egyptisch recept samengesteld door de Belgische kunstenaar Jean Vérame, die de tot 30m hoge rotsen ook beschilderde. Op deze plek staan veel hippie campers/woonvrachtwagens, zelfs eentje met een NL tekst, voorheen gebruikt als verhuiswagen.
We hotsen en botsen over het onverharde pad naar de piste/weg die naar de geasfalteerde R107 leidt. Daar steken we direct de weg over richting Aït Mansour. Het is een prima weg die doorgaat tot in Aït Mansour. De route naar Aït Mansour is mooi, we rijden door een mooi landschap met prachtige vergezichten. In Aït Mansour is een camperplek N 29°32’51”, W 8°52’36”, tot aan die plek is het met de camper prima te doen. Ook hier stappen we weer uit de auto om te voet een stuk door de oase te lopen, het is er prachtig, de palmbomen zien er heel goed en groen uit. Er loopt een klein watertje door de vallei, af en toe wordt het door levada’s geleid.
We rijden een rondje, zoals gezegd tot aan de camperplek is met de camper te doen daarna niet meer, ook niet voor de hoge 4×4 terreincampers. Die kunnen wel de weg aan die verderop nog loopt, die is onverhard en bijzonder ongelijk. Maar het gaat om het stuk voorbij Aït Mansour waar de bomen en andere beplanting de weg smaller maakt en minder hoog. Er rijdt tijdens onze wandeling een camper voorbij en we zien hem niet meer terug als we later met de auto verder rijden. Ik zou die camper wel eens willen zien, die moet onder de krassen en beschadigingen zitten, dat kan niet anders want de bladeren van de palmbomen zijn zo scherp, messen gelijk. Dus met onze camper zouden wij dit never nooit doen.
We lunchen in een klein dorpje waar net een markt op zijn einde loopt, het is er nog gezellig bedrijvig. Er staat een auto voor het restaurantje waar al een aantal mensen in zaten, op de banken. Maar in zo’n auto is achterin ook nog een laadruimte, zonder banken, daar kunnen ook nog veel mensen in. Even aanduwen, ja er kan er nog eentje bij, even inschikken hoor. Dan moet de deur nog dicht en ook dat lukt. Even later zien we dat er nog een man bij moet en ook dat gaat, hoe is het mogelijk.
De maaltijd is eenvoudig maar lekker, we eten een omelet met brood, een schaaltje met fruit en ongezoete thee, die zo bijzonder sterk is dat we er nu zelf suiker bij doen. Het smaakte prima allemaal en dan trekt tijdens het eten de wereld aan je voorbij.
Er zitten tijdens de markt twee agenten op het terras, half onderuit gezakt. Op een gegeven moment stappen ze op, ik zeg tegen onze Franse medepassagiers: Ze zullen wel moe zijn, ze gaan nu terug naar bureau uitrusten van al het werk. 🙂
We dachten eerst nog, dan kunnen we ook deze route andersom rijden maar het pad, anders kan ik het niet noemen, is met een normale camper niet te doen. Wij zijn wel redelijk avontuurlijk en schuwen een onverharde weg niet maar dit is best wel heftig, je moet in ieder geval een hoge bodemvrijheid hebben.
Af en toe worden we losgelaten en wandelen we door een mooie omgeving. Op een gebouw zien we vakken geschilderd met daarboven een cijfer. Dit zie je ook vaak op muren van scholen. Op onze vraag daarnaar geeft de chauffeur aan dat het voor de verkiezingen is, elk cijfer vertegenwoordigt een politieke partij, dan geven de mensen bij stemming niet een naam op maar een nummer. In een grotere plaats zie je meer vakken geschilderd omdat er meer partijen zijn.
Aan het eind van de rit gaan we in Tafraoute nog naar een Touareg maison, oftewel een souvenirwinkel. Ze hebben mooie spullen maar we kunnen de neiging om spulletjes te kopen heel goed onderdrukken. 🙂
Bij de campers gaan we buiten zitten, even later is Nanda aan het skypen met wat dove vrienden/vriendinnen. Het is heel leuk om te zien hoe ze geluidloos met elkaar aan het ‘praten’ zijn. Co zegt dat-ie het aardig kan volgen. Hij ziet Nanda zeggen dat het een ‘leuke man’ is, Co trekt meteen haar aandacht en vraagt: heb je het over mij. Maar dat bleek niet zo te zijn, jammer Co.
Het is vandaag zondag en dan is het ‘kijkdag’ op de camping sauvage. De mensen uit het dorp gaan dan campertje en camperaartje kijken, het is best wel gezellig. Zij kijken naar ons en wij kijken naar hun.
Zoals gezegd was het een leuke dag met veel foto’s, vandaar een extra fotopagina.
maandag 9 februari – Tafraoute
Na de ‘foto-explosie’ van gisteren is het vandaag zeer van de rustige, oftewel er valt niets te melden. Tot morgen.
Ga naar periode 24
terug naar overzicht