Marokko 2014-2015 – periode 28: 3 maart – 6 maart
dinsdag 3 maart – Nederland – Mohammedia
Zo, we zijn weer in de lucht hoor, nou ja, eigenlijk uit de lucht want we zijn geland in Marokko en weer onderweg naar leuke plekjes.
We hebben een paar leuke dagen gehad in NL met op zaterdag een feest en dat was als vanouds erg gezellig. De familie weer gezien, gesproken, vast gehouden en geknuffeld, leuk hoor.
Speciaal voor Wilfried: nu kun je alle dagen weer onze avonturen volgen. Zelf veel plezier, samen met Ria in de Burton, ik hoop dat jullie mooi weer krijgen, anders wordt het een natte boel zonder dak boven je hoofd.
Speciaaltje nr. 2 is voor Rob: hij wilde graag genoemd worden in het verslag, we zijn eventjes bij hem langs geweest en hebben lekker bijgepraat, zijn hij en wij weer van alles op de hoogte, dus Rob, tot over ca. 6 weken.
We hebben vijf heerlijke dagen thuis doorgebracht bij zus Karin en zwager Paul en we zijn liefdevol verwend, toppie, het was erg leuk en gezellig, heel erg bedankt voor jullie goede zorgen.
Als klap op de vuurpijl gaf Karin aan dat ze volgend jaar samen met Paul twee weken naar Marokko wil komen. We hebben eerder in het verslag al vermeldt dat we op de luchthaven van Casablanca een huur camper zagen van www.zigzagcamper.com en dat lijkt haar wel wat, mits Co en ik dan rijden in beide campers, dat kan geregeld worden. We verheugen ons er allemaal al op
We reizen naar Schiphol met de trein en dat is toch wel een relaxte manier van reizen, we zoeven door het landschap. We zijn lekker op tijd dus kunnen rustig aan doen. De scan controle duurt lang en is behoorlijk streng, ik moest helemaal mijn laarzen uit doen (is nog nooit voorgekomen) en de laptop en ipad moest uit de tas vandaan. Om 10uur worden de motoren gestart en vliegen we weg uit Nederland, op naar het zonnige Marokko waar Hannie en Nanda ons al opwachten op de parkeerplaats van het vliegveld, daar hebben zij ook overnacht.
In het vliegtuig maak ik een nieuwe pagina aan over de marktdagen in Marokko.
Zij zijn vorige week donderdag naar Ceuta gereden, via Assilah. Op vrijdag kwamen ze in Ceuta aan, hebben overnacht bij de Lidl en zijn zaterdag weer Marokko in gereden. Binnen 15 minuten wat het gepiept en hadden ze nieuwe datumstempel in hun paspoort. Ze zijn langzaam aan weer terug gereden naar Casablanca waar ze gisteren zijn aangekomen. We kregen via whatsapp een fotootje van onze twee campers, gebroederlijk naast elkaar.
Het lijkt wel ‘hello goodbye’, we worden welkom geheten door Hannie en Nanda, ze staan ons op te wachten als we door de deuren komen.
Bij de douane gaan we de autopapieren en sleutels ophalen, het is binnen 5 minuutjes klaar. Dan nog even langs de Marjane voor boodschapjes want de koelkast was leeg. We rijden door naar camping Saïd in Mohammedia, morgen rijden we verder naar het oosten, via een ‘kronkelroute’. Kun je in TomTom aangeven, dan zoekt-ie zelf een leuke route uit.
Het is weer leuk hier, we zien weer van alles onderweg, zeker als we door de buitenwijken van Casablanca en Mohammedia rijden. We zijn weer ‘back in business’.
Op camping Saïd is het behoorlijk drukker dan de vorige keer toen we hier waren.
woensdag 4 maart – Mohammedia – Meknes
We zijn nu een dag terug in Marokko, maar het is weer zo leuk. We waren gisteren allebei best wel moe, Co lag om 20.30uur al in bed, ik om 21.45uur, dus we hebben een beste nacht gemaakt.
Vandaag rijden we naar het oosten, eerst naar Meknes, we beginnen met nevelig weer maar later knapt het gelukkig op. Ik heb op TomTom een ‘kronkelroute’ ingesteld op maximum, dus we laten ons verrassen.
Ik heb een aparte fotopagina gemaakt, want de komende dagen gaan we reizen, dus zal er veel te zien zijn onderweg.
Er zit een behoorlijk stuk slechte weg in waar we ook weer veel vrachtwagens tegenkomen, ze seinen al van verre en gaan er helemaal vanuit dat wij wel de kant in duiken, nou je wilt wel als er zo’n gevaarte aan komt denderen. Het is de P3318 oostelijk vanuit Ben-Slimane, daarna op de P4001 kom je geen vrachtwagens meer tegen maar de weg is grote stukken slecht.
We zien regelmatig een waterpunt met kraantje maar het zijn prive kranen. We stopten bij een van de waterpunten toen kwamen we daar achter. De eerste deed het niet en aan de achterkant zat een kastje die was op slot. Bij de tweede was dat kastje open en toen we twee gieters hadden vol getapt kwam er een mevrouw aanlopen die met gebaren aangaf dat het water van haar is. Toen zijn we gestopt met tappen en heeft Co haar een paar Dirham gegeven.
Onder de middag stoppen we langs de weg en gaan lekker eten. We zitten buiten in de zon en het wordt zelfs erg warm, bijna te warm maar we mogen niet klagen. Co loopt even een stukje bij de weg vandaan en ziet daar een paar picknick plekken waar de mensen allemaal rommel hebben achter gelaten, jammer hoor dat ze het niet meenemen en thuis weggooien.
Op een gegeven moment kwamen we op de R404 en die loopt door een prachtig landschap, heel lieflijk, heuvelachtig, groen en er is van alles te zien. Er zijn veel bedoeninkjes, de meeste hebben wat koetjes en schaapjes om huis heen lopen en er is veel bedrijvigheid.
Ook de akkertjes liggen er florisant bij, alles groeit als kool. Er zijn ook veel velden met oranje bloemetjes, je wordt er blij van.
We hebben toen we thuis waren een nieuwe lens gekocht voor de camera en we zijn er bijzonder blij mee. De lens is lichtsterker en nu zijn eindelijk de ingezoomde foto’s ook mooi scherp. Eerder hadden we een Tamron lens op onze Nikon camera en we denken omdat het niet merk eigen was dat de ingezoomde foto’s niet scherp waren, nu dus wel, toppie.
Dan komen we aan in Meknes en rijden door de drukte naar de camperplek achter de Bab Mansour, hier hebben we al een paar keer gestaan, lekker dicht bij het stadje. We stappen dan ook al gauw die kant op, het wordt al gezellig druk.
donderdag 5 maart – Meknes – Fes
Het is ca. 84km van Meknes naar Fes maar dat vonden we te weinig dus zijn we er met een grote omweg naar toe gereden. Grapje, we wilden eigenlijk voorbij Fes maar zijn er uiteindelijk toch beland, hoe dat mogelijk is kom je straks vanzelf tegen.
Wat wel vast staat is dat we bijna begonnen te kwijlen, we zijn niet seniel geworden of zo maar de route was op een gegeven moment zo likkebaardend lekker mooi….. Wat was er mooi, een heel ander landschap als dat we tot nu toe gezien hebben, groene akkertjes, veel mensen langs de weg, verbaasde kindertjes, witte huizen. Witte huizen want er was veel kalk in het landschap en dus zijn de huizen er op aangepast, net als lemen huizen in een rood/bruine omgeving.
Dat resulteert weer in een aparte fotopagina, geniet met ons mee.
Eerst rijden we de N6 richting Fes maar als we stoppen voor thee breng ik op TomTom weer een kronkelroute in, op maximum. Die route brengt ons bovenlangs Fes over P-wegen, zie kaartje onder aan het verslag. Het is lieflijk met mooie vergezichten. Tussen het groen is veel wit zichtbaar van de kalk, ook de huizen zijn hier wit, net zo laag gebouwd als lemen huizen alleen zijn deze van beton.
Onder de middag eten we lekker in het zonnetje, we zetten de campers zo dat we uit de wind zitten. We hebben uitzicht op een akkertje waar drie mensen driftig aan het ploegen en zaaien zijn.
Als we verder rijden komen we langs kleine gehuchten waar de kinderen heel verbaasd zijn en verlegen. Ze durven bijna niet te zwaaien en ze vragen zeker niet om een stylo of bonbon, wat een verademing. De lachjes zijn ook echte kinderlachjes.
We komen op een gegeven moment een wegafsluiting tegen, een weg die wij eigenlijk in moeten maar dat kan dus niet. We besluiten om naar de N6 te rijden en daar zien we op een bord dat het 25km is naar Fes. Daar gaan we heen om te overnachten, morgen zien we wel verder.
Fes is weer leuk, we duiken gelijk de medina in. Tegen 19.30uur komen we er weer uit met warme worstjes, Co en Hannie zijn al eerder doorgelopen naar de campers (terwijl Nanda en ik op de worstjes wachtten) en even later zitten we lekker aan een rode kool stoofpotje met zijn viertjes en de lekker pittige worstjes.
Als ik ‘s avonds de router aanzet zie ik ‘huawei van Wout en Anja’, ik ga gelijk op zoek en even later zitten we gezellig te kletsen. Ik volg hun verhalen van hun reis in Marokko maar had ze nog nooit ontmoet. Vorig jaar bijna, in Tafraoute maar toen we ze op wilde zoeken waren ze net die ochtend vertrokken. Wout en Anja gaan richting het noorden, over ca. 2 weken varen ze over naar Spanje. Leuk ze nu eens in levende lijve gezien te hebben, veel plezier verder en een goede reis.
vrijdag 6 maart – Fes – Bab Boudir
We zeggen dag tegen Wout en Anja en gaan om 10uur op pad. Ik heb weer een kronkelroute ingesteld naar Bab Boudir, daar zijn grotten en je kunt er overnachten. Maar eerst is Co foto’s aan het maken van de zwaluwen die hier over het plein scheren, ze zijn behoorlijk groter dan bij ons in Nederland, het is een prachtig gezicht, ze zijn ook erg mooi om te zien.
We vertrekken dus in oostelijke richting via de N6 en slaan op een gegeven moment af naar het zuiden richting waarna we veel heen en weren, van zuid naar noord naar zuid naar oost. Voor de middag is het een beetje veel van hetzelfde, of wij zijn ondertussen en zeker na gisteren te veel verwend.
Na de middag wordt het weer wat interessanter, zeker omdat we door en langs dorpjes komen en kleine bedoeninkjes waar mensen rond het huis bezig zijn. Ook hier zijn de kinderen bedeesd en zwaaien ze voorzichtig. Maar vaak breekt er een mooie lach door en worden ze enthousiaster als ze ons zien zwaaien en lachen. Ook de volwassenen zijn vriendelijk en zwaaien met een lach.
Het laatste deel van vandaag vinden we niet veel aan om te rijden, op de kaart is het een gele weg met een groene lijn ernaast, dat houdt in dat het een landschappelijk mooie route is maar uitzichten zijn er bijna niet, er staan teveel bomen. De weg slingert zich langs de bergwand, er is geen stukje recht. We stoppen in Bab Boudir waar een plekje is bij het voetbalveld. Het doet een beetje Frans aan, in ieder geval niet Marokkaans.
De rest van de foto’s staan op een aparte fotopagina.
Ga naar periode 29
terug naar overzicht