
Marokko 2014-2015 – periode 27: 22 februari – 26 februari
zondag 22 februari – Oualidia – El Jadida
We rijden de R301 langs de kust naar El Jadida, het is een leuke route, er is onderweg van alles te zien. Er wordt veel gewerkt op de akkertjes en op de wortel verwerk plaatsen zijn ze ook druk in de weer. De akkertjes staan er groen bij, het groeit als kool, wat ook een product is van deze omgeving, bloemkolen.

Ook komen we hier weer koeien tegen die ‘uitgelaten’ worden, aan het touw of een touw om de twee voorpoten zodat ze niet weg kunnen vluchten.


Voor El Jadida staat een fabriek te dampen en te stomen, er hangt een waas over het landschap. We denken dat het een kolenfabriek is om stroom op te wekken voor de energiecentrale, het rammelt er van de elektriciteitsmasten. Vanuit dit punt waaieren ze uit in alle windrichtingen, het is een apart gezicht. In een van de palen hangen vier mannen die de mast aan het verven zijn, zonder zekering, lijkt me toch wel vrij link.

In een van de buitenwijken van El Jadida komen we langs een grote markt en het is er een drukte van belang, wat een mensen zijn er op de been. Nou dat willen wij ook wel even, we parkeren de auto’s en even later storten we ons in het feestgedruis. We kopen, op Hannie na, allemaal een paar schoenen voor een leuke prijs. Het is altijd zo gezellig om over een drukke markt te lopen. Ik weet niet of dit de wekelijkse markt is maar dit zijn de coordinaten: N 33°11’41”, W 8°35’38”




Als we even later verder rijden is er verderop een nog veel grotere markt, maar die laten we wat het is. We rijden een tijd langs de boulevard, waar een aantal bewoners de was heeft buitenhangen. Ook zie je overal auto’s staan op de velden langs de weg en tussen de huizen. Men is massaal aan het picknicken, dat zie je wel vaker op zondag. De hele familie mee, kleden en nog veel meer. Er staan tajines te pruttelen en vaak zie je rook opstijgen van het koken.

We stoppen ergens bij een strandje en gaan lekker in het zonnetje zitten. De mensen die ook met hun auto het terrein oprijden groeten allemaal vriendelijk. Een mevrouw komt met haar kindertjes even een praatje maken, haar zus is met een Nederlander getrouwd, maar zijzelf spreekt Frans. Met handen en voeten kunnen we toch een aardig gesprek met haar voeren.


Tegen 18uur rijden we verder naar de boulevard in de buurt van de camping. Als we daar aankomen is het giga druk, wat wandelen er veel mensen over de boulevard. In eerste instantie parkeren we de auto’s langs de rand van de stoep maar we voelen ons niet op ons gemak. Om nu in onze camper te zitten en de boel dicht te doen en te gaan eten. Co en ik lopen even door de omgeving om een plekje voor de nacht te zoeken en vinden die om de hoek. Hannie en Nanda zijn net klaar met eten als we terug komen en we rijden voor Studio Sport naar het andere plekje toe. We denken dat het straks wel wat rustiger zal worden met het verkeer, als alle wandelaars en picknickers weer naar huis gaan.

We staan nu in een ‘nis’ langs een weg met hoge palmbomen, we konden ruim tussen de bomen door rijden en ons installeren.


maandag 23 februari – El Jadida
Vanmorgen zijn we verkast naar camping International, we willen vandaag wasdag houden. Dan is alles weer schoon voor, voor als we donderdag een paar dagen naar huis gaan. Het is druk op de camping er staat ook een grote groep Nederlanders, waarschijnlijk een groepsreis.


dinsdag 24 februari – El Jadida
Nog een dagje op de camping in El Jadida, Nanda wil graag nog beddengoed wassen, dan gaan we morgen naar Casablanca en kijken of we op de luchthaven kunnen overnachten. Wij vliegen naar NL en Hannie en Nanda rijden door naar Ceuta, om even in Spanje te zijn en dan terug te keren in Marokko met een nieuwe visumstempel in hun paspoorten.

woensdag 25 februari – El Jadida – Casablanca
De rit van El Jadida naar Casablanca ging door de binnenlanden, heel landelijk met veel landbouw en heel veel koeien op de landerijen. Ook stonden er af en toe flessen met melk langs de weg. Eerst volgen we geruime tijd de R318, dan slaan we af naar Sidi El Mekki via de P3602.
Die heeft veel slechte stukken, oftewel, diepe kuilen en rafelige randen, we zijn veel aan het zigzaggen, rustig aan dus.
Af en toe zagen we een tentje van plastic in de landerijen met daarom heen een kudde van schapen en koeien, spartaans hoor. Er staan ook veel hooistapels, afgedekt met plastic bij de huizen.



We komen langs wat ondergelopen weilanden en in het water bloeien allemaal witte bloemetjes, samen met de oranje en gele bloemetjes is het een vrolijk gezicht.
In een split second zie ik een waterpunt, het valt me op omdat er een ezel met wagentje staat en twee mannen zijn aan het water tappen. Ho, in de rem en omdraaien maar, we willen de tank vol, kunnen we morgen nog even lekker douchen voordat we in het vliegtuig stappen.
De mannen bij het kraantje willen graag assisteren en tappen onze gieters vol. Als ik mijn gieter leeg gooi in de camper is Co zijn gieter aan de beurt. De man zit met zijn slang naast de gieter en als Co kijkt waarom hij het ernaast tapt ziet-ie dat de man naar mij zit te kijken, Co roept: hij geniet van het uitzicht. 🙂 Later komen we langs de route nog een paar waterpunten tegen, handig.
We komen ook nog langs een heuse sluis met een behoorlijk hoog niveau verschil, die hebben we nog niet veel gezien in Marokko.

Na de middag nemen we afscheid van Hannie en Nanda, zij gaan rechtdoor via de tolweg naar het noorden, wij buigen af naar het vliegveld van Casablanca.

Dan komen we rond 14uur aan op de luchthaven van Casablanca, we vragen aan een uniform waar we zijn moeten. Transavia vertrekt vanaf terminal 1, dus mogen we parkeren op parking 1. Daar is een apart terrein voor voertuigen die langer dan 24 uur geparkeerd willen staan, het is achter slot en grendel.
We lopen even naar de vertrekhal en bij de voordeur gaan we direct door een scanner. We wandelen wat rond en ontdekken in vertrekhal 2 een vrij wifipunt en een paal waar je stroom kunt gebruiken, is wel handig om te weten.
Dan gaan we lekker in het zonnetje zitten, wel uit de wind, want die is koud. Er staat op de parkeerplaats een camper met daarop de tekst: Rent me, het is van www.ZigZagCamper.com


donderdag 26 februari – Casablanca – Nederland
Vanmorgen lekker relaxed spulletjes ingepakt en gedoucht in de camper. Om 11uur Marokkaanse tijd zijn we naar de vertrekhal gegaan.
Bij de informatie hebben we aangegeven dat we naar de douane willen met als reden dat we met een camper binnen gekomen zijn en nu gaan vliegen terwijl onze camper in Marokko blijft en dat we een formulier in moeten vullen. Ze vragen alleen met welke maatschappij we vliegen en dat we daar maar even verder moeten vragen. Daar staan een aantal mensen te wachten dus we besluiten om zelf op zoek te gaan naar de douane.
Die kunnen we niet vinden dus we vragen maar weer een keertje. De man spreekt alleen Frans en schiet iemand anders aan, die denkt dat we een auto willen huren. Tenslotte krijgt de Frans sprekende man de opdracht om ons naar de douane te begeleiden. Maar hij begrijpt helemaal niet wat we willen en brengt ons naar de ingang om te boarden. We zeggen dat we nog in moeten checken, een grote zucht (wat een domme toeristen toch) en hij brengt ons naar de incheckbalie. Maar dat willen we nog niet grrrrr.
We lopen naar een andere info desk waar twee jonge vrouwen zitten, ze spreken goed Engels, we leggen het ‘probleem’ uit en zijn sturen ons naar een plek, rechtdoor en net na de toiletten rechts. Dat is weer bij de ingang om te boarden. We lopen terug en geven aan dat dit niet de bedoeling is en dat we de douane zoeken. Oooooh, dat is op de 2e verdieping. Wij erheen en een vrouw die alleen Frans spreekt kunnen we in het Frans uitleggen wat de bedoeling is. Ze zegt dat we gewoon in moeten checken, dan naar de boarding ruimte moeten gaan en daar naar de douane/customs.
En ja hoor, nu zijn we er. We checken dus in en vullen een formuliertje in om Marokko uit te kunnen en gaan dan naar de boarding ruimte. We lopen naar binnen en stappen bij de customs/douane naar binnen, binnen 10 minuten is alles geregeld. We laten onze sleutels achter, de groene kaart, autopapieren, parkeerkaart en autopapieren bij binnenkomst Marokko. Alles gaat in een enveloppe, we krijgen een formulier mee wat we bij terugkomst weer in moeten leveren om onze spullen weer terug te kunnen krijgen.
Bij de douane krijgen we een stempel met datum van weggaan uit Marokko. Dinsdag komen we weer terug en krijgen we een nieuwe datumstempel voor een verblijf van weer 3 maanden.
Het vliegtuig vertrekt mooi op tijd en om 17.45uur landen we op Schiphol, op de minuut af, we zijn weer op NL bodem. Het is nat en 8°, help wat doen we hier. Oh ja, een feestje vieren, want 50 jaar getrouwd zijn dat is iets wat niet iedereen haalt.
Tot over 5 dagen, dan gaan we weer verder met ons verhaal.
Ga naar periode 28
terug naar overzicht