Marokko 2014-2015 – periode 18: 19 januari – 21 januari
maandag 19 januari – Errachidia – Mzizel-Tillichte (R706)
We twijfelen of we vandaag de rit aangaan van Rich naar de Todra kloof, via de R706. Het weer wordt verschillend voorspeld. Bewolkt en regen en een ander weerkanaal zegt vanmorgen bewolkt en ‘s middags opklaringen met zon. Omdat bij de camping de lucht blauwer wordt besluiten we om te gaan rijden, we zien wel.
Onderweg stoppen we om even te internetten bij een mediamast direct hebben we een groepje jochies bij de auto, en allemaal willen ze wel wat.
Komen we vandaag onderweg ook veel tegen, vragen, vragen en nog eens vragen. En niet alleen kinderen ook volwassenen, om een pen, kleding, een rokertje, etc.
We gaan verder en als we door Rich heen zijn gaan we even eten, op een parkeerplek langs de weg. Op de route die we willen rijden zien we dat het bewolkt is maar ook met blauwe stukken dus we gaan verder.
We komen bij een spitsing, rechtdoor naar Imilchil, links naar Amellago, via beide kanten kun je naar de Todrakloof. Ik weet zo even niet meer welke we twee jaar terug gereden hebben en als ik de kaart bekijk is de weg rechtdoor naar Imilchil wit aangegeven en de weg linksaf naar Amellago wordt onverhard aangegeven, we gaan rechtdoor.
Gaandeweg komen we erachter dat we deze route twee jaar geleden niet gereden hebben want we missen de weidse uitzichten. We rijden constant tussen de bergen en komen nauwelijks dorpjes tegen. We komen steeds hoger en op een gegeven moment ligt er af en toe een laagje sneeuw op de weg. Dat wordt steeds meer en het begint te sneeuwen en te waaien, af en toe moeten we even stoppen om te kijken hoe de weg verder gaat. Dat wordt een lange rit.
Als we nog 7,5km te gaan hebben op de R706, waar je op een gegeven moment linksaf gaat naar de Todrakloof en rechtsaf naar Imilchil lopen we vast in een laag sneeuw van zo’n 20cm, we kunnen niet verder. Ik stap uit met het idee om verderop te kijken of het beter wordt maar ik sta zo tot de helft van mijn onderbenen in de sneeuw en het is ontzettend koud, -1° maar met een straffe wind die het vele malen kouder laat voelen, we zitten op 2228meter hoogte.
Ik loop naar Hannie en Nanda om aan te geven dat we terug gaan, gelukkig is er een mogelijkheid om te keren. We besluiten om ca. een uurtje terug te rijden en een overnachtingsplekje te zoeken. Als ik de navigatie opnieuw instel zie ik dat het tot aan de afslag naar Amellago (waar we dus langs moeten) 70km is, dat gaan we nog terug rijden en daar overnachten, gaan we morgen gelijk de juiste weg op.
De dag is rond vol, om 18.30uur stoppen we bij een overheidsgebouwtje waar we achter kunnen staan, uit de wind. Later draait de wind want we schudden behoorlijk heen en weer. En dan heb je het idee dat je ontzettend veel kilometers gereden hebt maar het zijn er uiteindelijk ‘maar’ 131. Het schiet ook niet zo op als je af en toe 20km per uur rijd.
dinsdag 20 januari – Mzizel-Tillichte (R706) – Tamtattouchte
Vanmorgen gaan we dus de route rijden die we gisteren eigenlijk op het oog hadden. De juiste route is dus: de R706 vanaf Rich, P7103 naar Amellago, vervolgens Assoul, dan de R703 naar Ait Hani en Tamtattouchte.
We weten van twee jaar geleden dat dit een prachtige route is met veel dorpjes om doorheen te rijden en mooie vergezichten met grillige bergen.
Na een stormachtige nacht met een schuddende camper, om 2uur ging de wind eindelijk liggen, begint de dag met een heldere lucht en een kleurige zonsopkomst. Het is buiten 0° en binnen 5°. Eenmaal op pad kleurt het ochtendzonnetje de bergen met een warme kleur.
We stoppen in Amellago voor een kopje thee en we zien het dorpje ontwaken, wat inhoudt dat er binnen no-time een groepje kinderen bij de camper staat. Zoals gewoonlijk wordt er gevraagd om een stylo maar we doen er niet aan mee. Een paar kindertjes hebben een Frans lesboekje mee, Co zegt: zo’n boekje moet ik ook maar hebben, kan ik op een makkelijke manier Frans leren.
Onderweg wordt er enthousiast gezwaaid, ook door volwassenen. De vrouwen doen, zodra ze de camper zien, een doek voor hun gezicht, maar wel zelf gluren naar ons, zien en gezien worden. We moeten even wachten op een mixed-transport, er stappen mensen uit, een fiets moet van het dak en andere mensen stappen weer in. De chauffeur heeft voor een inwoner een paar tassen mee met aardappels en mandarijnen, boodschappen aan huis. De chauffeur stapt in maar daarna ook nog een jonge vrouw, zal zij gaan rijden? Maar nee, de chauffeur zit scheef voor het stuur en pedalen maar hij gaat rijden. We moeten allemaal lachen, ook de jonge vrouw.
Er is onderweg van alles te zien, takkenvrouwtjes, volgeladen ezels, werkers op akkertjes, liggende en zittende mannen, en met zakken volgeladen vrachtauto’s. Het is trouwens wel een bijzonder vruchtbare vallei, veel akkertjes en ook een gebied met veel fruitbomen.
Als we gegeten hebben, op een plateau langs de weg, komen we een paar kilometer verder door een rivier die over de weg stroomt. We zetten de auto’s er midden in en gaan al het stof en vuil er af wassen, ze glimmen er weer over. Hannie had een makkie want ze had geen laarzen om in het water te staan. Nanda mocht de laarzen van Co aan, alleen is één laars lek, maar ja, altijd beter dan met blote voeten. Alhoewel het water niet echt koud was.
Op een gegeven moment rijden we langs de zoveelste bergwand en daar zien we in de wand een paar keer dat er gewoond wordt. Een ‘huis’ gemaakt van zeil en doek, er zijn mensen aanwezig, ook een gezinnetje. Je zou zeggen, hoe moet dat met weer en wind en kou, zo spartaans, en waar leven die mensen van.
Dan komen we aan in Tamtattouchte, het is een gezellig dorpje met veel mensen op straat. En met het zonnetje aan ziet alles er beter uit dan gisteren met die sneeuw. Het is vanmiddag 15°, dat is wat anders als sneeuw en -1°, dit houden we langer vol. Onderweg, op ca. 1800 meter hoogte lag er af en toe sneeuw langs de weg.
We gaan einde van de middag douchen en het is een douche die we het cijfer 9,5 geven. Bijna een 10, maar ik moest de douche zelf vasthouden, een 9,5 omdat het water heerlijk heet was, je moest zelfs koud bijvoegen en een goede straal water, toppie, het vermelden waard. Hier komen we terug. Een half uurtje later hebben we lekker gegeten in het restaurant, bij een warme kachel/haard en het eten was heerlijk, wat een verwennerij.
Morgen blijven we hier, dan is het wasdag. De camping is trouwens wel duurder geworden sinds twee jaar geleden. Toen betaalden we 70DH incl. stroom, nu is het 80DH excl. stroom, 100DH incl. stroom, dat is een forse verhoging, de zaken gaan goed denk.
De rest van de foto’s vind je weer op een aparte fotopagina.
woensdag 21 januari – Tamtattouchte
Vandaag niet zoveel te melden, het is zonnig met een koude wind. Als de was aan de lijn hangt te wapperen valt er zelfs nog een sneeuwvlokje.
Gistermiddag toen we hier aangekomen waren was het lekker zonnig en in de luwte lekker warm dus we dachten morgen gaan we wassen want het wordt mooi weer. Alleen gaat zonnig weer en 1700 meter hoog niet altijd samen met lekker warm, vooral niet ‘s ochtends. Met 3° met je handen in koud water valt niet helemaal mee, of natte was ophangen, maar alla, het droogt wel met de wind en het zonnetje. Alles is weer lekker schoon in de kast. Later op de middag zijn we nog even naar het dorp geweest, we hadden appeltjes en mandarijnen nodig. Maar het is hier niet te koop, de mensen zijn voor hun verse spullen afhankelijk van de wekelijkse markt. Tenminste dat begrepen we van een mevrouw die een klein winkeltje heeft, toen ik in het Frans vroeg welke dag de soek is, begreep ze me niet. Ze spreekt dus mondjesmaat tot helemaal geen Frans.
Op de camping is een jongeman in dienst, die gister met Hannie en Nanda op de foto is gegaan. Hij werkt 6 dagen per week en gaat 1 dag naar huis, dat is in Tinghir. Hij heeft geen scholing gehad maar spreekt wel een beetje Frans en Engels, zichzelf aangeleerd.
ga naar periode 19
terug naar overzicht