Marokko 2014-2015 – periode 9: 19 december – 21 december
vrijdag 19 december – Dar Ch’Tis – Taghazout
De patron van de camping is nog niet terug, ligt nog in het ziekenhuis. We hoorden van de Fransman die hier langere tijd staat dat Edith, de vrouw van de campingbaas in april van dit jaar is overleden. We vonden het al zo vreemd dat we haar niet zagen want zij deed eigenlijk de camping en het contact met de gasten. Dan kwam ze op haar quad aanrijden. En nu ligt Ronald zelf in het ziekenhuis met hartklachten, hoe gaat dat aflopen. We kunnen in ieder geval bij de Fransman afrekenen, gelukkig hebben we het gepast voor hem.
We kregen trouwens gisteren nog een mailtje van Ans, de eekhoorn van gisteren blijkt dus een stokstaartje te zijn, en dat zijn van die grappige beestjes, hebben we er nu eentje in het echie gezien.
We worden uitgezwaaid door Wilma en Johan, zij gaan vandaag ook weer verder. a.s. Woensdag komen hun kinderen over naar Marrakech om de kerstdagen met hun door te brengen, gezellig. We hobbelen naar de weg en gaan linksaf richting Agadir.
Het is een leuke route om te rijden, de weg slingert zich door het landschap en op en neer, het is heuvelachtig. En ook best wel groen, zal wel door de vele regen komen. Van de wateroverlast merken we niet veel. Het is hier vooral argan wat de klok slaat en af en toe zien we de geiten in de bomen.
Onderweg kopen we nog honing, de man vraagt 250DH (€ 22,50) voor 2 kilo honing, dat vinden we te duur. Uiteindelijk komen we op 150DH uit. Als Nanda met 200DH betaald geeft de man geen 50DH terug maar zet hij er een kleinere pot honing bij. Nee, we willen gewoon 50DH terug, dan zet hij er een tweede potje bij, daar gaan we mee akkoord. Een goede handelaar die man, heeft hij toch meer verkocht. Hij tevreden, wij tevreden. Het is mooie donkere honing, arganhoning.
We komen weer aan bij de kust en er zijn mensen op het strand en er liggen surfers met hun planken in het water. Ook zien we plekken waar nomaden hun kampement hebben.
Dan komen we bij Taghazout en overleggen met Hannie en Nanda en besluiten om hier te overnachten. We hadden nl. het plan om via de Tizi-n-test pas naar Marrakech te rijden, vervolgens naar Ouzoud om daar de kerstdagen door te brengen.
Als we eenmaal een plekje gevonden hebben op de gedoogplek vinden we het hier ook erg leuk, het is een beetje zoals in Tafraoute, alles staat kriskras door elkaar. We hebben de motor nog aan, om de camper te stellen, of er staat al een mannetje die de achterkant van de camper wil repareren. Ze zien het snel genoeg als je schade hebt, vooral als er tape op zit.
Hij laat Co zien wat hij kan doen en wat het moet kosten. Hij begint met 1300DH (€ 117,00) en we eindigen op 750DH (€ 67,50), daarvoor mag hij het doen. We geven aan dat we wel morgen weer vertrekken, dat is geen probleem hij gaat spullen halen en direct aan de gang.
Ondertussen kunnen we het volgende allemaal kopen: een kleed voor op de grond voor de camper, een kleedje voor op tafel, een schoenenzak, kaas, sinaasappels, ruitenwissers, hoezen voor om de ruitenwissers, hoezen voor om de wielen, zonnepanelen etc…. En even later rijdt de waterwagen langs. We hebben het allemaal niet nodig en zeggen dat dan ook, ‘misschien morgen dan?’……
Ook komt de schilder weer langs, dezelfde als in Tafraoute maar we willen geen schilderij. Even later komt er een tweede schilder, Nanda zegt dat ze al een schilderij heeft, het is een logo van het bedrijf van een vriend. De schilder zegt dat er nog een kameel mist, lachen natuurlijk, hij brengt het wel leuk maar helaas het kameel blijft vermist.
Een uurtje later is de klus gefixt en het ziet er netjes uit, het wordt niet zo mooi en strak gedaan als in NL maar we zijn tevreden zo. Tijdens de klus komt er de nodige aanloop om te kijken, Frans, Duits, Nederlands en Belgisch, gezellig hoor.
De Belgische man is voor het eerst in Marokko en hij is aan het rondvragen geweest voor als ze willen verlengen voor nog eens drie maanden. Ik geef hem een visitekaartje van onze site, daar kan hij lezen hoe wij dat in Tafraoute hebben gedaan. De Nederlandse man wil het kaartje ook wel maar als hij het ziet zegt hij: die site ken ik al. Hij had ons al gesignaleerd toen we aan kwamen rijden. Toen hij aan kwam lopen om de klus te zien zei hij tegen Co: Zo daar ben je, heb je al je vrouwen bij je? LOL
Dan gaan we nog eventjes naar de kust om de zonsondergang te fotograferen.
zaterdag 20 december – Taghazout
Vandaag blijven we in Taghazout, misschien wel langer, we zien wel. Het is weer heerlijk weer en als het zonnetje op komt is het al snel warmer dan in de camper, dus snel naar buiten. Hannie en Nanda hebben veel tijdschriften mee, allemaal gekregen voor op reis, dus we zitten lekker te lezen met z’n allen.
Even later komt er een hele grote kudde geiten langs, ze blijven hangen bij de vuilnisbakken op het terrein. Die worden trouwens regelmatig geleegd, het ziet er netjes uit allemaal.
De verkopers zijn een beetje vervelend. Het is net of ze geen nee, non, nein, no, etc. verstaan. Ze blijven hun producten showen en luisteren gewoon niet naar ons: we hebben het niet nodig. Eentje zei: aan Nederlanders en Duitsers verkoop ik nooit wat, wij dachten; wat doe je dan nu bij ons, wij zijn Nederlanders.
We staan hier met alle campers lekker kriskras door elkaar, net als in Tafraoute maar het enige verschil is dat daar geen verkopers rond de campers rondlopen. Ja, de bakker komt ‘s ochtends en de kapper kijkt of er klantjes zijn. Oh ja, en de schilder en de zonnepanelen verkoper komen daar maar die zeuren niet. Die schilder en zonnepanelen verkoper komen trouwens hier ook, en ze herkenden ons en Hannie en Nanda meteen. ‘Ah, Holland’ is het dan en ‘alles goed’?
Na het eten trekken we de wandelschoenen aan en lopen over het strand naar het dorpje Taghazout. Het is vooral een toeristisch dorpje voor surfers. Er liggen er heel wat in het water, grappig om te zien. Maar de golven zijn hier niet zo hoog, dus ze kunnen niet zoveel.
In het dorpje zelf zijn veel winkeltje met surf benodigdheden en maar een paar winkeltjes waar je eten kunt kopen. Maar er is er eentje die heeft wat we nodig hebben, dus dat is al snel goed.
zondag 21 december – Taghazout – Tifnit
We gaan weer verder naar het zuiden, maar eerst willen we een uitstapje maken naar de cascade van Immouzzer-des-Ida-Outanane, via Aourir. Het is een deel van de honingroute door de Vallee de Paradis. We komen langs de camping waar we twee keer geweest zijn.
De eerste twee keer deden we er puur langer over want de weg er naar toe was slecht. Het geheel was breed genoeg voor twee banen maar er liep maar een baantje asfalt zo breed als het autootje hieronder. Nu is er een nieuwe weg neergelegd en dat ziet er een stuk beter uit. Maar verderop wordt nog steeds aan de weg gewerkt, en het is veel handwerk wat er aan te pas komt.
Dan komen we op een punt dat we niet meer verder mogen/kunnen. Ze zijn een nieuwe brug aan het bouwen en we moeten rechtsomkeer, jammer. We kunnen nog wel via een andere weg naar de cascade maar dat is flink omrijden en dan weten we niet of we daar wel doorheen kunnen. Dus bewaren we dit uitstapje voor een volgende keer. Het is nl. wel een erg mooie omgeving, en we moesten nog zo’n 30km, dus dat beloofde nog wat.
Zo’n 3km voor Agadir gaan we aan de kant even lunchen, lekker in het zonnetje. De mensen die langsrijden toeteren en zwaaien allemaal, met een brede smile. De mensen zijn aardig, hussel de letters door elkaar en je hebt Agadir, grappig.
Voorbij Agadir kun je zien dat het zondag is, er staan in de velden langs de weg allemaal auto’s en hele gezinnen zitten lekker te picknicken, in de schaduw van de bomen. De Marokkanen zie je niet vaak in de zon, kan het wel begrijpen want ze hebben veel kleding aan en dat is gauw te warm in de zon.
Onderweg door Agadir kwamen we een bord tegen dat het nog 7 minuten rijden is naar een Marjane. In de ‘tips voor Marokko’ had ik één Marjane staan, dus ik heb de coordinaten nog maar even toegevoegd in de ‘tips’
Dan komen we aan in Tifnit, aan het einde van de weg is een gratis camperplek, aan zee. Het dorpje ziet er armoedig uit met maar in het warme avondlicht ziet het er feeëriek uit. En dan gaat de zon onder en dat levert altijd weer mooi beeldjes op.
ga naar periode 10
terug naar overzicht