Marokko 2014-2015 – periode 39: 13 april – 15 april
maandag 13 april – Orgelet – Champougny
Orgelet was wederom een rustige camperplek, van onze buurman hoorden we dat om 6.30uur de bakker al open is, dat is op tijd. Wij waren ook al zo vroeg op, wakker is wakker. Dus we reden al weer op tijd vandaag. Vinden we niet erg, dan is het nog rustig op de weg en het vroege zonlicht kleurt de omgeving in een warme kleur. Er hingen ook nog mistflarden in de weilanden, een apart gezicht.
We rijden weer ‘kronkelend’ met TomTom want er zijn wat minder bossen. Het landschap is een stuk opener, er zijn geen bergen meer en we rijden voornamelijk in akkerbouw gebied, zo ver als je kijken kunt zie je groente, koolzaadplanten en andere gewassen.
Maar ook vandaag kleuren de bloemen de bermen en weilanden. Al vanaf eind januari zien we al de kleuren van de bloesem, eerst in Marokko, toen Portugal, Spanje en nu in Frankrijk. Het reist met ons mee naar het noorden, we rijden onze eigen bloesemtocht. Ook de Magnolia staat overal volop te bloeien.
Dan zien we weer een paar keer roofvogels zweven. In een groep bomen zit een kraaiennest en twee roofvogels hebben een oogje op het jong dat in het nest zit. Maar pa en ma kraai zijn het daar niet mee eens en vallen de roofvogels aan, wat een moed. Maar ze blijven in de buurt en vliegen rondjes om de boom en gaan in de buurt zitten loeren.
Onderweg zien we in de weilanden veel koeien, met en zonder hoorns. Waar we de vogels aan het spotten zijn ligt een groep koeien, het is een vredig gezicht. Er zijn wat kalveren bij en er wordt ook gedronken bij de moeders. Dat gaat niet zo zachtzinnig, het kalf duwt met kracht zijn bek tegen de spenen.
In Neufchateau gaan we naar de McDonalds (McDo noemt men het hier) om te internetten. Het lukt nog steeds niet om de site te uploaden dus volgens mij denkt iedereen die meeleest dat we nog in Val Thorens zitten, de laatste upload was op 10 april. Onderweg pauzeren we nog even bij een riviertje, even achterover en de oogjes dicht. Daarna rijden we door naar een camperplek bij het riviertje de Meuse, in Champougny. We zijn de enige camper en het ziet er vrij rustig uit.
dinsdag 14 april – Champougny (F)- Rekem (B)
De nachten zijn fris, ‘s ochtends is het vaak 5 a 6º maar daarna loopt de temperatuur gestaag op naar zo’n 21 a 23º, een lekkere warmte.
Vandaag rijden we naar Maastricht, ca. 360km bij Champougny vandaan. In Maastricht woont Tanja, zij heeft kefirkorrels voor ons, kunnen we als we thuis zijn weer zelf kefir maken van rauwe melk, lekker.
Het stuk door Frankrijk is weer leuk, veel akkerbouw en het wordt gaandeweg weer wat heuvelachtiger. België, ja wat zal ik zeggen, ik vind België niet zo, heb er geen klik mee. Ik vind het vaak saai en erg ‘bomig’, we kiezen ervoor om i.p.v. te kronkelen een snellere weg te gaan naar Maastricht. Dat gaat via Luik/Liege, en dan kom je in de drukte van de grote stad terecht. We worstelen ons er doorheen en opeens zijn we in Nederland, welkom/bienvenue in Nederland staat er op een bord, dat is nog eens leuk binnenkomen.
Aan de rand van Maastricht bellen we Tanja op en we zijn van harte welkom. Vlak bij haar huis kunnen we op een parkeerplaats staan waar we eerst gaan eten en dan komt ze ons ophalen. We zitten even gezellig aan bij haar thuis, tegen 18.30uur gaan we op weg naar Rekem, naar een camperplaats van de NKC. Onze laatste voor deze reis, we besluiten om morgen naar huis te rijden, we ruiken de stal. Bovendien is zwager Ad jarig, dan spreken we ook gelijk weer onze familie, gezellig.
Dan zijn we weer thuis na bijna vijf maanden reizen, dat vinden we ook erg fijn, om weer thuis te zijn.
woensdag 15 april – Rekem – thuis
We zijn weer thuis, meestal sluiten we af met een foto van bloeiende tulpenvelden, maar de natuur ligt ca. 3 weken op achter met ‘normaal’, ze beginnen nu net een beetje te kleuren. Maar het is weer fijn om thuis te zijn, nu een paar dagen aan het werk om de camper weer tiptop in orde te brengen, dat is wel nodig na bijna 5 maanden zwerven.
We hebben bijzonder genoten van onze reis naar en door Marokko. Het samen reizen met Hannie en Nanda is bijzonder goed gegaan, heel vanzelfsprekend allemaal, net of we al jaren samen camperen. Het uitstrooien van de as van Cees daar kijken we ook met een goed gevoel op terug. En ondanks dat we nu voor de derde keer in Marokko waren hebben we toch weer nieuwe plekjes bezocht en leuke dingen gedaan. Ook hebben we samen met Hannie en Nanda heel veel gelachen en dat is heerlijk.
En dan na gaan denken over een volgende reis, waar naar toe, wanneer, leuk om weer naar uit te kijken. Maar eerst de familie/vrienden zien, spreken en knuffelen.
Het is in Nederland ook lente, de scholeksters zijn er en in de tuin beginnen de rozen uit te lopen. Omdat het een paar maanden rustig is geweest om huis heen hebben we op de composthoop een broedende eend, elke keer als we langs lopen duikt ze in elkaar. Twee jaar geleden hadden we bij terugkomst een broedende eend in een bloemenmand voor ons voorraam, was leuk om het proces te volgen. Als ze van het nest af ging werden de eieren zorgvuldig toegedekt met donsveertjes. En als ze terug kwam ging ze midden in het nest staan, terwijl ze een rondje draaide duwde ze met haar poten het dons opzij totdat de eieren vrij waren, dan ging ze er weer bovenop zitten, slim hoor, alles blijft lekker warm zo.
Terug naar overzicht